🏴 مراقبه خاص نسبت به مصائب اهل بیت در ایام محرم
♦️ یکی از مراقبتهای سلوکی مهم انسان، توجه و مراقبت نسبت به ایام و مناسبتهای خاص زندگی، بخصوص ایام و مناسبتهای متعلق به اهل بیت ع، در طول هر سال است که انسان باید با مراقبه، نسبت به این ایام استفاده حداکثری از آنها ببرد. به تعبیر آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی در ابتدای کتاب المراقبات، «زمانها، منازل سلوک الی الله هستند.»
♦️ زمانهایی که مناسبت الهی دارند، ظرفیت ممتاز و جذبه ای خاص برای ارتباط با خداوند دارند؛ یعنی هر زمانی که واقعهای در آن اتفاق افتاده، و تعلق و نسبتی با یک حقیقت معنوی در آن هست، منزلِ سلوکیِ مهمی است که اگر انسان به آن منزل توجه کرد و حظ و بهره کافی از آن منزل گرفت و توانست از طریق توجه به آن منزل، با حقیقت معنوی آن ارتباط برقرار کند، آن منزل سلوک را طی کرده است؛ اما اگر از این حقیقت در ظرف زمانی خود غفلت نمود و رابطه او با آن زمان و حقیقتی که در ظرف آن واقع شده است برقرار نشد، انسان محروم شده و این منزل را از دست داده است. این فرصت و منزلِ از دست رفته مجددا باز نمی گردد و حتی اگر در سال آینده نیز انسان این مناسبت و ایام معنوی را درک کند، جایگزین آنچه در سال گذشته از دست رفته است، نمی شود.
♦️ از جمله فرصتها برای دریافت این جذبات الهی و نفحات ربانی، ایام سوگواری و ذکر مصیبت اهل بیت و بخصوص ایام محرم و صفر است. ایام محرم یکی از منازل بسیار عظیم و یکی از آن جذبهها و نفحههای ربوبی است که در جذب انسان به عالم ملکوت و راهیابی به حقایق معنوی باطن عالم، بسیار تأثیرگذار است. خصوصیت محرم این است که زمان رابطه با ولایت امام است؛ لذا باید مراقبت کنیم در ایام محرم و صفر، این نفحات الهی را به آسانی از دست ندهیم.
♦️ توجه داشته باشیم که در دهه اول محرم و بلکه کل این دو ماه محرم و صفر، شرایط مهیاست. در این ایام، همه شرایط برای توبه و بازگشت و سلوک انسان به سمت خدا، آماده است و از طرف دیگر، دعوت امام حسین ع نیز عام و گسترده است.
♦️ همین حال حضور در مجالس روضه سیدالشهدا، جذبهای الهی و نفحهای ربانی در سلوک الی الله است که انسان باید قدر بداند. گاهی انسان به دنبال اتفاقی عجیب و غریب میگردد تا آن را نفحه الهی و دعوت حق تلقی کند، در حالی که نفحات الهی بصورت اتفاقی غیرمنتظره نیست و گاهی عادتها، حجاب درک نفحات الهی میشود.
♦️ مؤمن باید بداند که توالی مناسبتهای اهل بیت ع مانند ایام محرم و صفر، و همچنین جایگاه اعیاد و وفیات در طول سال، و نسبتِ آنها با ایام و مناسبتهای الهی دیگر مانند رجب و شعبان و رمضان، از تدبیر الهی خارج نیست. خداوند متعال در تعاقب حوادثی که خصوصا برای اهل بیت رخ داده است و مناسبتهای حزن و شادی که برای اهل بیت و شیعیان و پیروان ایشان در طول سال رقم زده است، به نیاز ما به این ایام و دریافت معنوی که از طریق توجه به این مناسبتها برای ما میسر میشود، عالِم بوده است. لذا از چینش این ایام در طول سال نباید به سادگی گذشت. اگر انسان این مراقبه را داشته باشد، رفته رفته نسبتِ این شادی و حزن و اندوه ها را در طول هر سال درک می کند و بهتر می تواند از آنها بهره ببرد.
♦️ فصل اول کتاب #ادب_عاشقی
#استاد_عابدینی
#آداب_حضور
#دهه_محرم
#منزل_اول
🏴@aale_ya_sin