#یا_علی_اصغر
تیری که زمینگیر نموده قمرت را
آن تیر بریده گلویِ گُل پسرت را
در زیر عبا یک گلِ از ساقه شکسته
پنهان شد و از داغ گرفتی کمرت را
یک قبر،ولی کوچک و کم عمق تو کندی
در پشت خیام و تو نهفتی گُهرت را
ناگاه رباب از پس خیمه به فغان گفت
خاکش نکنی ، تا که ببینم جگرت را
چشمان علی باز و لبش خنده کنان است
آید که دلت دفن کنی تاجِ سرت را؟
لبهای ترک خورده او بین که چه سرخ است
سیراب نمودندُ ز خونش ثمرت را
گهواره تو ، اصغر من ، گشت بیابان
رفتی و نمودی تو رها همسفرت را
#روح_الامین_کشاف
