کار داریم در این شعر فراوان با دَر گوییا خورده گره با غزلِ مولا ، در وَ قسم بَر ترکِ کعبه که حتی دیوار می شد از عشقِ علی پیشِ علی دَرجا در جانشینِ نبی الله که شد روزِ غدیر خستگی های پیمبر همه شد یکجا در می نشستند یتیمان همه شب منتظرش خیره بر در همگی تا بزند بابا در چیره بر قلعه ی قلبِ همِگان شد وقتی کَنده شد با دَمِ یا فاطمه اش از جا در شُد دَرِ قلعه ز جا کَنده ولی مرغِ دلم ناخوداگاه سفر می کُند از در تا در نکند در غزلم بسته شود دستانش نکند در غزلم باز شود با پا در میخِ در داغ شد و مادرمان زخمی شد او کنون تکیه به دیوار نماید یا در ؟! آنچنان با لَگدی باز شد آن در که همه فکر کردند که دیوار یکی شد با در آه سادات ببخشند ولی خورد زمین در همین فاصله هم کنده شد از لولا در رد شدند آن همه سنگین بدن از در با پا تا که افتاد به رویِ بدنِ زهرا در بچه سید نشدم دستِ خودم نیست ولی وسطِ روضه دلم گفت بگویم مادر کربلا جلوه‌ی هفتاد وسه تَن می‌شد اگر اندکی تاب میاورد در آن غوغا در آه ای فاطمه؛ ای علتِ لبخندِ علی رفتی و بعدِ تو انداخت زِ پا او را در ما فقیریم و یتیمیم و اسیریم همه جز تو فریادرسی نیست بیا بُگْشا در با دعای فَرَجت از خودِ خورشید بخواه تا کمی باز کند روی همه دنیا در... #محسن_کاویانی @abadiyesher

فاطمه رفت🖤 غربت علی آغاز شد💔

دیگر فلک‌ نداد به کس روی خوش نشان از لحظه‌ای که صورت مادر کبود شد #امیرحسین_پورعزیز @abadiyesher

روز بدون مادر شب سیاه است😭

آیینه‌ی جمال خداوند فاطمه‌ است مخلوق بی‌بدیل و همانند فاطمه‌ است بانوی آب و آینه و نور و بندگی تفسیر کوثرانه‌ی دلبند فاطمه‌ است در سوره‌‌ی مقدس کانون زندگی دریای عشق و آیه‌ی لبخند فاطمه‌ است تندیس حجب و جلوه‌ی صبر و امید را گویاترین نشانه و مانند فاطمه‌ است اعجاز نام حضرت مادر همیشگی‌ است مشکل‌گشا و فاتح هر بند‌ فاطمه‌ است در روز حشر کاش چو پرسم شفیع کیست؟ جِن و ملک، به شوق بگویند فاطمه‌ است نامش شکوه بندگی و اسم اعظم است در هر غزل، کلام خوشایند فاطمه‌ است #مجتبی_باقی @abadiyesher

آقا.... در خودم زندانی‌ام آقا به دادم می‌رسی؟ خسته از حیرانی‌ام آقا به دادم می‌رسی؟ در گذار از کوچه‌های تنگ‌ِ غربت مُهر غم خورده بر پیشانی‌ام آقا به دادم می‌رسی؟ کاش قدری زودتر...چون می‌کُشد آخر مرا غصه‌ی پنهانی ام آقا به دادم می‌رسی چند جرعه زندگی در جامِ جان من بریز من در اینجا فانی‌ام آقا به دادم می‌رسی در میانِ ازدحامِ پوچ تهران گم شدم... بچه شهرستانی‌ام آقا به دادم می‌رسی؟ آشنایی با زبانِ ساده‌ی اشعارِ من بنده وردنجانی‌ام آقا به دادم می‌رسی #امام_زمان #احمد_رفیعی_وردنجانی @abadiyesher

مگر قرار نشد شور و شر نداشته باشی؟ به چشم هر کس و ناکس نظر نداشته باشی؟ نگفتمت که به جز دست‌هام شانه امنی برای گیسوی خود زیر سر نداشته باشی؟ بنا نبود که ابیات سست شاعرکان را زمانی از غزلم دوست‌تر نداشته باشی؟ هنوز می‌شود این رشته را گره زد و برگشت شبیه زلفت اگر دور برنداشته باشی نشانه‌های بزرگی برای ما دونفر هست بهانه‌های عجیبی اگر نداشته باشی #علیرضا_نورعلیپور @abadiyesher

#امام_زمان آقا! به جان خستهٔ من هم نگاه کن! رحمی به‌ حال این دل بی‌سرپناه کن! گم کرده‌ام مسیر رسیدن به دوست را ای راه مستقیم! مرا سربه‌راه کن! تاریک شد دلی که ندیده‌است رویِ تو خورشید من! بیا و شبم را پگاه کن! از نور توست روشنیِ جانِ آفتاب بر جسمِ من بتاب و مرا نیز ماه کن! عمری تو را صدا زده‌ام بعد هر نماز لطفی بر این صدای پر از سوز و‌ آه کن! آقا! گناه من شد اگر مانع ظهور؛ بر من نگیر و عفو بر این روسیاه کن! #جواد_محمدی_دهنوی @abadiyesher

آتش گرفت واژه‌ی «مادر» میان دود از کینه‌های اهل سقیفه، از آن حسود تسبیح دانه‌دانه شد از اشک‌های یاس سجّاده خون گریست و آهنگ غم سرود اشک قلم چکید و به روی غزل نشست از ناله‌های پشت در و صورتی کبود هرگز نخواستم بنویسم چه شد! ولی ای داد از آن اهالی بد عهدِ بی‌وجود «هجده نفس، زمین شده شرمنده‌ی شما» ماتم گرفته کل جهان، در میان دود یا زهـــــــرا 🥀🥀 #منیژه_کمالی @abadiyesher

حرمتها که شکسته شد دیگر نمیتوانی دل شکسته را احیا کنی آنچه در دستت بود، امانتی پنهان بود حراج شد ... انچه نباید بگویی گفته شد ! فاجعه را یک عذرخواهی درست نمی‌کند حرف، حرف ویران کردن دل است نه دیواری که خراب کنی و از نو بسازی.... دلی که ویران کردی قصری بود که خود ساکن آن بودی .. راستی حالا که خود را بی‌خانه کردی با آوارگی‌ات چه میکنی!؟؟ شاید به خرابه‌های جامانده از دیگران پناه می‌بری ...! ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌ @abadiyesher