هر چه کنم نمٖی شود، تا بروی تو از دلم از تو فرار می کنم ، باز تویی مقابلم #طارق_خراسانی 💔💔

نشسته ام چـو گـدایی که تا غـــزل بسرایی تهی است کاسه ی شعرم خدا کند که بیایی #شهناز_امیر_مجاهد

آدم ازدستِ خودش سیر که شد می میرد مثـلِ پـروانه کمـی پیـر که شد می میرد زنـدگی پنجـره ای رو به تماشاست، ولی بستـه وخسته و دلگیر کـه شد می میرد عشق رقصیدنِ مـاهۍست در اقیانوسی بـه دم و بـازدمی دیـر کـه شد می میرد شعـر، نیلوفـرِ آبی ست، شنـاور در عشق سهـمِ یک برکه ی دلگیر که شد می میرد گریـه گاهی ملکـوتی است غـزل آلوده بغض آلـود و نفس گیر که شد می میرد مَـرد آن اسـت پلنـگانه بتـازد تـا عشق بسته ی کُنده و زنجیر کـه شد می میرد #علی_کیانلویی

نمی گویم همین شبهای ابرآلود برگردی تو فرصت داری اصلاً تا ابد...تا زود برگردی تو فرصت داری از هر جای این تقویم بی تاریخ بدون هیچ مرز، ای عشق نامحدود برگردی! تو فرصت داری ای زیباترین فردای فرداها!... سحرگاهی که خواهی ماند...خواهی بود...برگردی به میعاد غزلهایی که کامل می شود با تو تو باید ای زن کامل! زن موعود! برگردی بیا موهات سمت باد را تغییر خواهد داد تو دریایی تو باید بر خلاف رود برگردی همین یک غنچه باقی مانده از این شاخۀ مریم همین کافیست تا یک صبح خیلی زود برگردی!.. #محمدسعید_میرزایی -

به اخمت خستگی در می رود ، لبخند لازم نیست کنار سینی چای تو اصلاً قند لازم نیست #بهمن_صباغ_زاده

جهان، آلوده ی خواب است. فرو بسته است وحشت در به روی هر تپش، هر بانگ چنان که من به روی خویش در این خلوت که نقشِ دلپذیرش نیست و دیوارش فرو می خواندم در گوش: میان این همه انگار چه پنهان رنگ ها دارد فریب زیست!   شب از وحشت گرانبار است. جهان آلوده ی خواب است و من در وهمِ خود بیدار: چه دیگر طرح می ریزد فریب زیست در این خلوت که حیرت نقش دیوار است؟     

من که تسبيح نبودم ، تو مرا چرخاندی مشت بر مهره تنهايی من پيچاندی مهر دستان تو دنبال دعايی می گشت بارها دور زدی ذهن مرا گرداندی ذکرها گفتی و بر گفته خود خنديدی از همين نغمه ی تاريک مرا ترساندی بر لبت نام خدا بود،خدا شاهد ماست بر لبت نام خدا بود و مرا رقصاندی! دست ويرانگر تو عادت چرخيدن داشت عادتت را به غلط چرخه ايمان خواندی قلب صد پاره من مهره صد دانه نبود تو ولی گشتی و اين گمشده را لرزاندی جمع کن، رشته ايمان دلم پاره شدست من که تسبيح نبودم، تو چرا چرخاندی؟ #نغمه_رضایی

در خیالات خودم میگردم اما نیستی نیمه شب می آیی و تا صبح فردا نیستی یک زمانی مونسم بودی نمیدانم چرا فکر رفتن میکنی اهل مدارا نیستی ضجه ها را ریختم دیشب کنار پنجره آمدی دیدی ولی فکر تسلا نیستی واژه واژه شعر می بافم در این شهر فریب یخ زده آغوش ِ تو لای غزل ها نیستی عطر تو‌می پیچد اما باز حاشا میکنی کاش می دانستم از اول که با ما نیستی ناله ی مرغ شباویزم به گوش کوچه ها مأمنی بر قلب این شبگرد تنها نیستی عاشقت بودم‌ ولی هرگز نمی شد باورم رفته ام از یاد و دیگر مرغ شیدا نیستی #فرانک_ساتکنی

کنار چای و آتش بارها یاد تو افتادم چه دلتنگی شیرینی، چه خوشبختی کوتاهی #حامد_عسکری

از اختِلافِ بِینِ «مَن» و «دَردِ بی کَسی» هَر جـا خَبَــر رِسیـد بِدانیـد شایِـعـه‌ست! #محمدحسین_رشیدی @joolideh

نمِ باران نشسته روی شعرم... دفترم یعنی! نمی بینم تو را ابری ست در چشم تَرم یعنی سرم داغ است و یک کوره تبم، انگار خورشیدم فقط یکریز می گردد جهان دورِ سرم یعنی تو را از من جدا کردند و پشت میله ها ماندم تمام هستی ام نابود شد، بال و پرم یعنی نشستم صبح و ظهر و عصر در فکرت فرو رفتم اذان گفتند و من کاری نکردم... کافرم یعنی؟ اگر ده سال بر می گشتم از امروز می دیدی  که من هم شور دارم عاشقی را از بَرَم یعنی تنِ تو موطِن من بوده پس در سینه پنهان کن پس از من آنچه می ماند به جا؛ خاکسترم یعنی نشستم چای خوردم، شعر گفتم، شاملو خواندم اگر منظورت این ها بود، خوبم... بهترم یعنی! #مهدی_فرجی

كنارت چای می نوشم به قدر يك غزل خواندن بقدری كه نفس تازه كنم ،خيلی نمی مانم #سيد_حميد_رضا_برقعی