eitaa logo
آبادی شعر 🇵🇸
1.7هزار دنبال‌کننده
8.3هزار عکس
2هزار ویدیو
72 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
سیده بود دلش عاشق شعرم شده بود من هم از خال لبش شعر سرودم بسیار رفت و تنها شده ام وای به حال دل من گشتم از دوری آن ماه دل آرا بیمار "عاصی"
بی تو یک روز نشد خوب به فردا برسد یا دعا از سر سجاده به بالا برسد زندگی سخت نفس می کشد اینجا بی تو کی به آخر نفس این شب یلدا برسد چشم باران زده کوچه به راه است هنوز کاش آهنگ قدم هات به اینجا برسد حسرت یخ زدۀ پنجره ها را دریاب تا به گرمای دمت فصل تماشا برسد سیزده قرن زمین چشم به راهت مانده نکند کار دوباره به اگر ها برسد درد دیرینه یک قوم تو را می خواند با تو این زخم قدیمی به مداوا برسد اگر از عمر جهان ثانیه ای باقی بود باید آن ثانیه حرف تو به دنیا برسد … شجره نامه ما مثل سحر معلوم است چون به سر سبزی سرشاخه طوبی برسد
دلی دارم که هر چندش بیازاری، نیازارد نه دل سنگست پنداری، که آزردن نمی ‌داند!
صدای شعله آتش ، صدای ضربه بر آن در صدای ناله مادر ، جواب و رعشه از حیدر «صابر»
بگریز از هجوم غم اندر پناه شعر! در روزگار، خوش‌تر ازین کار و بار کو؟
عطروبوی مریمی ها را چو باد آورده است شاعر امشب باز مریم را به یاد آورده است میرود افتان وخیزان چون خماری درد کش گوییا تریاک چشمت اعتیاد آورده است نازنین ازبس که در اوج کمالی بهر تو حک نموده برنگینی وان یکاد آورده است خواب را کرده حرام و نیمه شب در یاد توست درد هایش گرچه شاعر رابه داد آورده است در تمام عمر شاعر با عصای احتیاط پیش تو بشکست آنرا اعتماد آورده است در کلاس چشم تو دل کنده از زهد وریا دست هارا شسته انگار ارتداد آورده است نیستی اما سکوت شب گواهی میدهد شاعر امشب نام مریم را زیاد آورده است روز محشر را تصور کن که با سوزی عجیب شاعری از ظلم تو آه از نهاد اورده است
کاش می شُد کُنجِ دِنجی را شَبی پیدا کُنَم آدمیزاد است دیگر ... دوست دارد دِق کُنَد!   ‎
شاعران عاشق بوی گل مریم هستند لطف کن دامن خود را بتکان، عشق کنند!
تمام هفته دلم در هوای کرببلاست ولی سه شنبه دلم میل جمکران دارد
کشته ی عشق زیاد است ولی سنگ دلان سکته را علت مرگ همگان می گویند... 
نمیدانم که دست از کی بگیرم میان مریم و زهرا اسیرم اگر آگَه شود از من سهیلا به دست نازنین شاید بمیرم 😐😂✋
از هرکه ذکر خیر خودم را شنیده ام گفتم به او که من چه عذابی کشیده ام من شاعرانه گوشِ چپِ مستطیل سبز دنبالِ لقمه نانِ حلالی دویده ام