⛅️ پسین‌نگار ⛅️ اگر «لا اکراه فی الدین» یعنی نباید کسی را نسبت به انجام «تکلیفی» مورد الزام یا اجبار قرار داد، آنگاه سؤالی پیش می‌آید و آن اینکه: ⬅️ چرا «لا اکراه فی الدین» را علاوه بر حوزه‌ی «تکالیف»، به حوزه‌ی «حقوق» سرایت ندهیم؟ یعنی چرا باید دیگران را ملزم یا مجبور کنیم که «حقوق» ما را رعایت کنند؟ 🔰 نمونه: آیا معنای ادعایی «لا اکراه فی الدین» فقط مربوط به زنان است، یا مردان را نیز شامل می‌شود؟ اگر رعایت «حجاب» از سوی زنان مشمول آیه‌ی بالا می‌شود، چرا پرداخت «نفقه و مهریه» از سوی مردان را نباید مشمول آن دانست؟ یعنی اگر رعایت حجاب از سوی زنان یک قضیه‌ی دلخواه و اختیاری باشد، پس مردان هم می‌توانند هر گاه که دلشان خواست نفقه و مهریه پرداخت کنند یا نکنند؛ چرا باید مردان را به پرداخت نفقه و مهریه ملزم یا مجبور کرد و حتی آنان را به دادگاه کشاند؟! ✍ ابَرشاگرد

☀️ نیمروز ☀️ چرا بزرگترین و مهمترین عید، «عید غدیر» است؟ ⬅️ چون نوک پیکان پیشرفت دین چیزی نیست جز «امامت و ولایت». ⬅️ حقیقت و واقعیت آن است که نبوت و رسالت بدون امامت و ولایت، خطر آنچنانی و مانع مهمی را در برابر دشمنان دین و بدخواهان قرار نمی‌دهد و دروازه را بر روی خصومت‌ها نمی‌بندد. 🌻 الیوم یئس الذین کفروا من دینکم 🌻 الیوم أکملت لکم دینکم ✍ ابَرشاگرد

🌥 پگاه‌نگار 🌥 دلیل تکیه‏‌ی ویژه و بی‌نظیر بر مسأله‏‌ی «غدیر» چیست؟ 🌻 امام خامنه‌ای در تاریخ ۲۰ تیر ۶۹: «شاید این حدیث را ماها بارها گفته‏‌ایم و شنیده‏‌ایم و نقل کرده‏‌ایم که لاعذّبنّ کلّ رعیة فی‏‌الاسلام أطاعت إماما جائرا لیس من اللَّه عزّ و جل و ان کانت الرّعیة فی اعمالها برّة تقیة و لاعفونّ عن کلّ رعیة فی‏‌الاسلام أطاعت اماما هادیا من اللَّه عزّ و جل و ان کانت الرّعیة فی اعمالها ظالمة مسیئة؛ حاصل، این‏که اگر دستگاه مدیریت جامعه، صالح و سالم باشد، خطاهای متن جامعه، قابل اغماض است و در مسیر جامعه، مشکلی به‏‌وجود نخواهد آورد. اما اگر مدیریت و رأس جامعه، از صلاح و سلامت و عدل و تقوا و ورع و استقامت دور باشد، ولو در میان مردم صلاح هم وجود داشته باشد، آن صلاح بدنه‏‌ی مردم، نمی‏تواند این جامعه را به سرمنزل مطلوب هدایت کند. یعنی تأثیر رأس قله و هرم و مجموعه‏‌ی مدیریت و دستگاه اداره کننده در یک جامعه، این‏قدر فوق‏‌العاده است. این است که ما روی مسأله‏‌ی غدیر، این‏‌قدر تکیه می‏‌کنیم.» ابَرشاگرد