eitaa logo
محسن عباسی ولدی
73.2هزار دنبال‌کننده
7.1هزار عکس
2هزار ویدیو
356 فایل
صفحه رسمی حجت الاسلام #محسن_عباسی_ولدی متخصص | نویسنده | مدرّس 🌱 مسائل تربیتی و سبک‌زندگی‌دینی 🌐 پایگاه‌های اطلاع رسانی: ktft.ir/v 📬 ارتباط با مدیر: @modir_abbasivaladi 📱نشـانی صفحات مجازی حاج‌آقا در پیام‌رسان‌ها: @abbasivaladi
مشاهده در ایتا
دانلود
14.26M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎬 ۱۸ ✅ هم بخون📖 ✅ هم با صدای نویسنده گوش کن🎧 🍃بچشان به کاممان طعم شیرین بی مثالت🍃 📚 ص ۱۸۷ @abbasivaladi 🎥 کلیپ با کیفیت اصلی 👇👇👇👇👇👇👇 https://b2n.ir/f47299
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
*┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄┄* بیاید باور کنیم کارایی که ما جلو چشم بچه‌ها می‌کنیم و رفتارایی که با خودشون انجام می‌دیم، از اصلی‌ترین عوامل تأثیرگذار روی تربیت بچه‌هاست.
سلام وقتتون بخیر تو کتاب اول از مجموعۀ دربارۀ تأثیر رفتار والدین روی تربیت بچه‌ها حرف زدیم؛ من نمی‌خوام اون حرفا رو تکرار کنم؛ ولی می‌خوام بگم اگه به فکر هستیم، باید حواسمون رو جمع کنیم که چه جوری رفتار می‌کنیم. پدر و مادری که رفتارشون کریمانه نیست، نباید توقع داشته باشن که با حرف و دستور و نصیحت، بچه‌هاشون کریمانه تربیت بشن.
مثلاً یکی از رفتارهای کریمانه، بدی‌ها را با خوبی جواب دادنه. آیا پدر یا مادری که قاعدۀ زندگی‌شون چیزی که عوض داره گله نداره‌ست، می‌تونن بچه‌هاشون رو طوری تربیت کنن که بدی‌های دیگران رو با خوبی جواب بدن؟ مثلاً پدر یا مادری که در برابر یه کار بدی از طرف خواهر یا برادرشون، حق خودشون می‌دونن که تلافی کنن، چه جوری می‌تونن با بچه‌هاشون وقتی که دارن با هم دعوا می‌کنن، دربارۀ برخورد کریمانه حرف بزنن؟ چرا وقتی تو خونه پسر و دخترشون به جون هم می‌افتن، دائم به اونا توصیه می‌کنن که گذشت کنن و کوتاه بیان؛ ولی خودشون با خواهر برادرشون دعواشون می‌شه،‌ خبری از این گذشت‌ها و کوتاه‌اومدن‌ها نیست؟
موضوع کتاب نهم از مجموعۀ همین موضوعه: جایگاه رفتار ما تو . خالی از لطف نیست که یکی از متن‌های داخل کتاب رو همین جا براتون بذارم: ما در تربیت، حسابی زورگو هستیم. به بچّه‌ها زور می‌گوییم، به خدا زور می‌گوییم و به خود تربیت هم زور می‌گوییم. انگار قبول نکرده‌ایم که تربیت قاعده‌هایی دارد که باید آنها را یاد گرفت و به آنها عمل کرد. به بچّه، زور می‌گوییم و می‌گوییم: «من هر طور که هستم، ربطی به تو ندارد. تو همان طور باش که من می‌گویم». به خدا هم زور می‌گوییم و می‌گوییم: «حالا من هر طور که هستم، کاری نداشته باش. تو مراقب بچّه‌ام باش. این را که می‌توانی؟!». به تربیت هم زور می‌گوییم و می‌گوییم: «قاعده‌هایت را نگه‌ دار برای کلاس‌های درس. من کاری به قاعده‌های تو ندارم. هر جا که می‌روی، برو؛ امّا به درِ خانۀ من که می‌رسی، چند متری فاصله بگیر و رد شو». @abbasivaladi
حکایت حال ما.pdf
حجم: 458K
اسم کتاب نهم از مجموعۀ اینه: کلاس آقای تربیت و درس شیرین کرامت. یه قسمت از کتاب رو که داستان‌واره‌ای دربارۀ همین موضوعه براتون می‌ذارم. توصیه می‌کنم حتما با حوصله بخونیدش و برای بقیه هم ارسال کنید. @abbasivaladi
بریم سراغ متن اربعینی امشب: وقتی که راهی اربعین می‌شوم، نگاه می‌کنم به سر و رویم. چرا این قدر به دنیا بی‌اعتنا شده‌ام. مگر من تا همین چند روز پیش، خودم را برای ظاهرم نمی‌کشتم. این کفش‌ها چیست که به پا کرده‌ام؟! لباسم را ببین. کهنگی از سر و رویش می‌بارد. سال چندمی است که این لباس را می‌پوشم؟ یادم نیست. اصلاً مگر چه فرق می‌کند لباسم نو باشد یا کهنه، وقتی که دارم به زیارت تو می‌رسم. باد موهایم را پریشان کرده. گرد و خاک را نشانده روی سر و رویم. دستم را شانه می‌کنم و موهایم را کنار می‌زنم. احساس نیاز به آینه نمی‌کنم. آخر چه فرقی می‌کند موهایم چطور بایستد، وقتی که دارم به زیارت تو می‌رسم. از این سوی مرز تا آن سوی مرز چه قدر باید پیاده راه بروم، آن هم وقتی که آفتاب با شعاع داغ خود، تنم را خیس عرق کرده. یک قدم و دو قدم نیست. هر چه می‌روم انگار چیزی از راه کم نمی‌شود. خب اصلاً راه طولانی باشد یا کوتاه چه فرقی می‌کند، وقتی که دارم به زیارت تو می‌رسم. @abbasivaladi
🍃درمان همه دردها این بیماری منحوس، با همۀ خشونتی که دارد؛ درس‌های زیادی هم داشته برایم. به درس‌هایش که فکر می‌کنم، نحوستش یادم می‌رود. ایراد از من است که این درس‌ها را از تو نگرفتم و حالا این بیماری، شده معلمم. به هر دری زده‌ام تا بدانم نشانۀ این بیماری چیست؟ آخر فاصلۀ این بیماری تا مرگ می‌تواند کمتر از یک قدم باشد. چیزی شبیه یکی از این نشانه‌ها وقتی در تنم آشکار می‌شود، ترس همۀ وجودم را می‌گیرد و می‌گویم: نکند مبتلا شده باشم! زمین و زمان را به هم می‌دوزم تا بفهمم که بیمارم یا نه. حتی وقتی می‌فهمم که مبتلا نیستم برای آرامش دلم هم که شده، درد نبوده را درمان می‌کنم. آقا!‌ می‌شود بگویی بدتر از عاشق نبودن، کدام بیماری است و فاصلۀ کدام درد از مرگ، کمتر از عاشق نبودن است. زجرآورتر از عاشق نبودن، بیماری دیگری هم هست؟ و چرا من از کنار این همه نشانۀ آشکار عاشق نبودن، به راحتی عبور می‌کنم؟ چرا وقتی خود این نشانه‌ها را می‌بینم، نه شبیهشان را، ترس همۀ وجودم را نمی‌گیرد؟ راه درمان این بیماری، چرا سؤال شب و روزم نیست؟ عاشق نبودن یک بیماری خطرناک و دهشتناک است؛ ولی بی‌اعتنایی به این بیماری، دردی بزرگ‌تر و وحشتناک‌تر. نگذار با درد عاشق نبودن بمیرم. اگر بخواهی، می‌توانی، پس زودتر عاشقم کن. شبت بخیر درمان همۀ دردها! @abbasivaladi
12.72M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🍃باور کنیم با کربلا می شود زندگی کرد 🎥 خانواده کربلایی و کربلای خانوادگی 🔴 روضه ی قاسم سلام الله علیه داره به ما میگه میشه بچه ها رو طوری تربیت کرد که حتی قبل از سن بلوغ بفهمن فرق بین مرگ و شهادت چیه... 🎙 استاد 💎کسانی که تصمیم گرفتن با کربلا زندگی کنن با شنیدن هربرنامه حداقل یه درس برا زندگی پیدا می کنن. گرچه کربلا پر از درسه...... @abbasivaladi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
بازی در آشپزخانه 🔰از حضور بچّه‏ ها در آشپزخانه، نهایت استفاده را بکنید. این استفاده، در دختران 👧باید بیشتر باشد تا آنها در وقت خودش با آشپزخانه و کار در آن، آشنا شوند. 1⃣ تماشای برخی از کارهایی که در آشپزخانه انجام می‏ گیرد، برای بچّه‏ ها جذّاب😃 است. بسیاری از مقدّمات غذا 🍜🍔درست کردن، از همین دسته است. برخی از خوراکی‏ هایی را که از بیرون تهیّه می‏ کنید، خودتان می‏توانید درست کنید. مشاهدۀ مراحل تهیّۀ اینها برای کودک، خیلی جالب است؛ مثل پف فیل🍿، ژله، لواشک، مربّا🍯، آب‌لیمو، آب‌غوره🍾 و ... . 2⃣ در مراحل درست کردن غذا با کودکتان صحبت کنید🗣 و بگویید در حال انجام دادن چه کاری هستید. این توضیحات، علاوه بر جنبۀ آموزشی، به آنها احساس بزرگی و شخصیت👩‍🍳 می‏ دهد. 3⃣ بعضی از کارها را هم به آنها بسپارید. مثلاً: - وقتی مواد سالاد🥗 را خُرد کردید، هم زدن آن را به بچّه‏ ها بسپارید . - وقتی زعفران را در برنج 🍚ریختید، اجازه بدهید بچّه‏ ها آن را مخلوط کنند. - سیب‏ زمینی‏ های سرخ شده🍟 و سرد را در مقابل کودکان بگذارید تا آنها را روی خورش 🍲بریزند. - حلوای سرد شده را در بشقاب‏ ها بریزید تا بچّه ‏ها، آن را صاف کنند و با نوک قاشق🥄 یا هر چیز دیگری شکل دهند. - پودر ژله را که در آب جوش ریختید و آب سرد را به آن اضافه کردید، از کودک👧🧒 بخواهید تا آن را هم بزند. 4⃣بچّه‏ ها (بویژه دخترها) از حدود شش سالگی دوست دارند در درست کردن غذا، مشارکت کنند. در پختن بعضی از غذاهای ساده مثل نیمرو 🍳و اُملِت🥘، از فرزندتان کمک بگیرید. شرکت در کارهای واقعی خانه🏠 که به کودک احساس شخصیت می‏ دهد، فایدۀ بزرگی برای این بازی است. در این بازی، کودک، قوانین مختلفی از اشیای دور و برِ خود را خواهد شناخت. 📚 بازی ، بازوی تربیت ص ۴۸ @abbasivaladi