#دلنوشته_مهدوی 🌱ای صاحب زمان! ای صاحب مکان!🌱 وای بر من! کجا ایستاده ام❓ کجا هستم❓ چگونه زندگی می کنم❓آیا "غیبت" تو را عادی می دانم وبه آن عادت کرده ام یا آنکه آن را "مصیبت" می دانم❓ دانستم وخطا کردم،😓 نمک خوردم ونمک دان شکستم! مولای من! عزیز دل من! جانم به فدای تو! مرا دریاب که از فتنه های این روزگار می ترسم😭از غم غربت تو که خودم باعث آن شده ام می هراسم! مرا دریاب!🤚 آقای من🦋! دشمنان تو که تکلیفشان مشخّص است، آنان از غیبت، خشنودند، امّا من چه می کنم؟ کجا ایستاده ام؟ وقتی من در بی خیالی به سر ببرم وغیبت تو را مصیبت نمی دانم، به غفلت گرفتار شده ام وبا این غفلت، دل تو را به درد آورده ام ودشمنان تو خشنود کرده ام.😓 آقای من! من پشیمان هستم! من به خطای خود اعتراف می کنم! مرا ببخش! ای جلوه مهربانی خدا🌿! مرا ببخش! چه کنم؟ کسی به من نگفت که غیبت تو، مصیبت است❗ کسی برای من این سخن ها را نگفت. مولای من💚! گویا بدون حضور تو ما راحتیم!!! از بس تو را صدا نزدیم وبه فکر تو نبودیم، دیگر بی خیال ظهور تو شدیم، آری، وقتی که یاد تو رها شد، یاد دیگران در دل ما جای گرفت...🥀🥀 #السلام‌علیڪ_یا‌بقیـــ @abdozahra_69