⭕️ سکوت در برابر منکرات اجتماعی ، سبب هلاکت با بدان جامعه است ! ⚠️لزوم مخالفت و انتقاد از گناه دسته جمعی و کوچک انگاری حرام های الهی در جامعه ! 🔅ماجرای اصحاب السَّبت 🔅 «اصحاب السّبت» گروهي از يهوديان بودند كه در كنار دريا به شغل ماهي گيري اشتغال داشتند. روز شنبه كه روز تعطیل و عبادت بود و ماهی گیری هم ممنوع بود، براي بهره مندي از ماهي ها اقدام به حفر حوضچه ها يا پهن كردن تورهاي صيد كردند و ماهي ها را روز بعد صيد كردند. در ميان آنها، عده اي سكوت كرده و عده اي نهي از منكر نموده و عده اي هم با آنها همراهي كردند؛ اما وقتي عذاب الهي آمد، جز گروه نهي از منكر كنندگان باقي مردم عذاب شدند. 📌اکنون به آیاتی از قرآن کریم در این زمینه می‌پردازیم: 🌙و آنگاه كه گروهى از ايشان گفتند: «براى چه قومى را كه خدا هلاك‌كننده ايشان است، يا آنان را به عذابى سخت عذاب خواهد كرد، پند مى‌دهيد؟ گفتند:تا معذرتى پيش پروردگارتان باشد، و شايد كه آنان پرهيزگارى كنند. 🌙امّا هنگامى‌كه تذكّراتى را كه به آن‌ها داده شده بود فراموش كردند، [و لحظه عذاب فرا رسيد]؛ نهى‌كنندگان از بدى را رهايى بخشيديم؛ و كسانى را كه ستم كردند، به خاطر نافرمانيشان به عذاب شديدى گرفتار ساختيم. (آیات ۱۶۴ و ۱۶۵ سوره اعراف) امام صادق علیه السلام در حدیث شریفی پیرامون این قوم میفرمایند : ((كانوا ثلثة اصناف: صنف ائتمروا و امروا فنجوا و صنف ائتمروا و لم يأمروا فمسخوا ذرّا و صنف لم يأتمروا و لم يأمروا فهلكوا.)) اهل سبت سه صنف بودند: صنفى فرمان بردار و آمر، پس نجات يافتند؛ و صنفى مطيع، لكن امر ننمودند، پس مسخ شدند؛ و صنفى نه مطيع و نه آمر، هلاك شدند. قتاده نقل كند كه جوانانشان بوزينه و پيرانشان خوك شدند، سه روز باقى، روز چهارم همه هلاك و مردند. (📚کافی جلد 8 صفحه 158) در روایت دیگری حضرت صادق (علیه السلام ) فرمودند: (( إِنَّهُ هَلَكَتِ الْفِرْقَتَانِ،وَ نَجَتِ الْفِرْقَةُ النَّاهِيَةُ)) دو فرقه به هلاکت رسیدند و فرقه‌ی نهی‌کننده نجات یافت. ( 📚تفسیر مجمع البيان ،ج۴) ✍مرحوم علامه طباطبائی(ره) در اثر نفیس "المیزان" ذیل این آیات اینگونه توضیح میدهند : مقصود از نسیان همین بى اثر شدن تذکرات است . و در خود آیه دلالت هست بر اینکه نجات یافتگان از ایشان تنها همان اشخاصى بوده اند که نهى از منکر مى کردند، و خداوند مابقى ایشان یعنى مرتکبین صید ماهى در روز شنبه و آن کسانى را که سکوت کرده بودند و تازه به دسته اول اعتراض مى کردند که چرا ایشان را موعظه مى کنید، همه را به عذاب خود هلاک کرده است . و نیز آیه دلالت مى کند که خداوند اعتراض کنندگان را بخاطر سکوتشان و ترک نکردن مراوده با ایشان شریک ظلم و فسق متجاوزین شناخته است . و نیز آیه شریفه دلالت مى کند بر یک سنت عمومى الهى - نه اینکه این روش تنها اختصاص به بنى اسرائیل داشته باشد - و آن سنت این است که جلوگیرى نکردن از ستم ستمگران و موعظه نکردن ایشان در صورت امکان ، و قطع نکردن رابطه با ایشان در صورت عدم امکان موعظه ، شرکت در ظلم است ، و عذابى که از طرف پروردگار در کمین ستمگران است در کمین شرکاى ایشان نیز هست . ( 📚ترجمه تفسیر المیزان ، ج ،۸ص ۳۸۵) ✍در تفسیر جامع نمونه نیز چنین بیان داشته شده است : هنگامى كه اين جمعيت از بنى‌اسرائيل در برابر اين آزمايش بزرگ كه با زندگى آنان كاملًا آميخته بود قرار گرفتند، به سه گروه تقسيم شدند: گروه اول كه اكثريت را تشكيل مى‌دادند، به مخالفت با اين فرمان الهى برخاستند. گروه دوم كه قاعدتاً اقليت كوچكى بودند، در برابر گروه اول به وظيفه امر به معروف و نهى از منكر قيام كردند. گروه سوم، ساكتان و بى‌طرفان بودند، كه نه همگامى با گناهكاران داشتند و نه وظيفه نهى از منكر را انجام مى‌دادند. 🔹از جمله «قالُوا مَعْذِرَةً إِلى‌ رَبِّكُمْ وَ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ» چنین استفاده مى‌شود : اندرزدهندگان براى دو هدف اين كار را انجام مى‌دادند: يكى به خاطر اين كه در پيشگاه خدا معذور باشند و ديگر اين كه: شايد در دل گنهكاران مؤثر افتد. مفهوم اين سخن چنين است كه حتى اگر احتمال تأثير هم ندهند بايد از پند و اندرز خوددارى ننمايند، در حالى كه معروف اين است: شرط وجوب امر به معروف و نهى از منكر احتمال تأثير است. ولى بايد توجه داشت گاهى بيان حقايق و وظائف الهى بدون احتمال تأثير نيز واجب مى‌شود و آن در موردى است كه اگر حكم خدا گفته نشود و از گناه انتقاد نگردد، كم كم به دست فراموشى سپرده مى‌شود، بدعت‌ها جان مى‌گيرند و سكوت دليل بر رضايت و موافقت محسوب مى‌شود، در اين گونه موارد لازم است حكم پروردگار آشكارا همه جا گفته شود هر چند اثرى در گنهكاران نگذارد. (📚تفسیر نمونه جلد ۶) #اندیشه_معروف #همه_مسئولیم #امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر ستاد امر به معروف مهریز ❁—❁—❁🌺❁—❁—❁ https://eitaa.com/setadamrebemaarofvanahieazmonkar 🌐آیدی کانال: 🆔@mrhaery

✅ باید گروهی باشند تا امر به معروف و نهی از منکر کنند ! 🌙 وَلْتَکن مِّنکمْ أُمَّه يَدْعُونَ إِلَي الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکرِ وَأُوْلَـئِک هُمُ الْمُفْلِحُونَ (سوره آل عمران، آیه ۱۰۴) 🌸ترجمه : «و بايد از ميان شما گروهی باشند دعوتگر به خير که به نيکی فرمان دهند و از ناشايستی باز دارند و اينان رستگارند»، ✍ توضیح و تفسیر : 🔹بخش اول آيه، يعني يَدْعُونَ إِلَي الْخَيْر، که دعوت به‌ سوی خير است و به تعليم جاهل باز مي‏گردد، امر به معروف نيست. 🔸 آنان بر اين باورند که اگر کسي از تکليفی بی‌خبر باشد و بدين دليل آن را انجام ندهد، آموزش اين تکليف به او امر به معروف نيست، بلکه امر به معروف يادآوری تکليفی است که کسی آن را می‌داند، ولی انجام نمی‌دهد. بنابراين مفهوم متعارف امر به معروف هنگامی مصداق پيدا مي‏کند که حکومت اسلامی مقتدر بوده، ارزش‌های اسلامی در جامعه حاکم است. در اين زمان ، مردم از انجام کار زشت و گناه خجالت می‌کشند و نهی از منکر بر آنها تأثير می‌گذارد. اين نوع امر به معروف همان شرايطي را دارد که در منابع فقهی و رساله های عمليه آمده است. البته اين شرايط، شامل امر به معروفي نمی‌شود که به معنای جهاد است ؛ زيرا امر به معروفی که مصداق جهاد باشد، ديگر مشتمل بر شرط عدم خوف از ضرر نيست و از‌این‌ روی امام خمينی (رحمه الله) تأکيد داشتند در چنين مواردی تقيه جايز نيست؛ هر‌چند با هزينه‌ های سنگين همچون کشته شدن شمار زيادی از انسان‌ها همراه باشد. 📚بزرگترین فریضه، آیت الله مصباح یزدی(ره) ،ص۱۱۱ #اندیشه_معروف ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌#همه_مسئولیم #بی_تفاوت_نباشیم ═══✼🍃🌹🍃✼══ به جمع ما بپیوندید:😊👇 https://eitaa.com/joinchat/2771714238C5f1d735992