eitaa logo
ابوتراب
659 دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
254 ویدیو
3 فایل
کعبه شکافت و عدالت زاده شد... . ما عادت داریم به عاشق بودن وَ نرسیدن هایمان...(: _در آرزوی نجف:) (تکیه بر یَقیناً کُلهُ خَیر) . . . در نشر مطالب دریغ نکنید... ارتباط با ما :) @hami_957
مشاهده در ایتا
دانلود
چشمام رو با هول باز کردم گفتم: ماشین راه افتاد؟ خندید و گفت: کجای کاری؟ رسیدیم! تعجب کردم خواب مونده بودم و همه مسیر رو از دست داده بودم یاد حرف بابا افتادم که گفته بود: اهل دنيا همچون كاروانيانى هستند كه آنان را به سوى مقصدى مى برند و آنها در خوابند نهج‌البلاغه‌|
‏من کلا آدمیم که از هرکی و هرچی که برام جالب باشه تعریف میکنم ولی یکی باید یادم بندازه داریم جایی زندگی میکنیم که سرشار از سوتفاهم‌هاست.
میگفت: یه جوری زندگی کن حداقل بتونی تو چشای خودت نگاه کنی... چشای که دیگه بماند!
ا‌ی کــه گفتـی عشق را درمـان به هجران میکنند کاش میگفتـــی که هجران را چه درمان میکند؟
لطفی کن و نپرس چرا عاشقت شدیم؟ حتماً دلیل داشت که ما عاشقت شدیم... در حیرتم که عشق از آثار دیدن است ما کورها ندیده چرا عاشقت شدیم؟... _حضرت ابوترابِ قلبم
هدایت شده از امیــرالنَّـحــل
از امشب می‌کِشم من انتظار ابن‌ملجم را...
ابوتراب
از امشب می‌کِشم من انتظار ابن‌ملجم را... #آه
الله اکبر ... بیشتر از هر جمله ای تو‌ این چند روز سوزان بود 💔
«تو اون آدمی باش، که عادت داره فقط قشنگیای آدمارو ببینه.»
هم اینجوری ای که میخای خدافظی کنی و حلالیت بطلبی هم اینجوری ای که میگی اگه یکی دلش بشکنه چی...؟
امیرالمؤمنین(علیه‌السلام): حزن و اندوه مومن به خاطر نرسیدنش به بلند است. | غُررالحِکم،حدیث
بنى‌اسراييل قوم موسى، هنگامى كه خواستند تا در شهرها جاى بگيرند و شنيدند كه بايد با اين قدرت‌هاى مسلّط‍‌ بجنگند و با آن‌ها درگير شوند، كنار كشيدند و به موسى گفتند: «فَاذْهَب انْتَ‌ وَ رَبُّكَ‌ فَقاتِلا انّا هيهنا قاعِدُونَ‌»، تو با خداى خودت برويد؛ پس بجنگيد، ما در همين جا نشسته‌ايم! راستى، چه كسى بايد ضعف‌هايش و كسرى‌هايش تأمين شود و تقويت شود؟ چه كسى بايد در فاصله‌ى تولّد و مرگ،به رشد و كمالش برسد؟ چه كسى بايد ترس و بخل و ضعف را از دل و دستش بتكاند؟ اين‌ها مى‌گويند ما در همين جا در كنار اين همه ضعف و ذلّت مى‌نشينيم، تو و خداى خودت كارها را عهده‌دار شويد! آيا اين حرف، معقول و منطقى و درست و به جاست‌؟ هيچ‌گاه خدا،باج بى‌كارى و تنبلى ما را نمى‌دهد! _کتاب نامه های بلوغ صفحه ۱۰۷