من بی‌تو شاعر می‌شوم اما بیا شاید پیشِ تو بودن بهتر از شاعرشدن باشد #مهرانه_جندقی

غسان کنفانی (۱۹۳۶ فلسطین – ۱۹۷۲ لبنان) روزنامه‌نگار، داستان‌نویس و سخنگوی جبهه مردمی آزادی فلسطین بود. غسان فائز کنفانی در ۹ آوریل سال ۱۹۳۶ در خانواده‌ای کُردتبار از طبقه متوسط در عکا متولد شد. او سومین فرزند فائز عبدالرزاق بود که در جنبش ملی بر ضد اشغال بریتانیا فعالیت داشت. غسان کنفانی در بیروت توسط موساد و به تلافی قتل‌عام فرودگاه لود ترور شد. کنفانی در سن ۳۶ سالگی درگذشت ؛وی از اعضای رهبری جبهه مردمی برای آزادی فلسطین بود. کنفانی پس از تحصیل در رشته ادبیات عربی در دانشگاه دمشق، در اردوگاه‌های پناهندگان فلسطینی در سوریه به عنوان معلم مشغول به کار شد. در آنجا، او تحت تأثیر تماس خود با کودکان خردسال و تجارب آنها به عنوان شهروندان آشفته، داستان‌نویسی را آغاز کرد. مردانی در آفتاب، مردها، چه برایتان مانده، بازگشت به حیفا و ام سعد از جمله آثار او می‌باشند. کنفانی پس از مرگ به عنوان یکی از سمبل‌های مقاومت در میان آزادی‌خواهان جهان مطرح شد. در اتومبیل او بمب کار گذاشته شد و ترور شد. @aboajor

برایت چه بنویسم هربار تلاش کردم چیزی بنویسم احساس کردم قلبم از جایش کنده می‌ شود تا در سینه‌ ی تو جا بگیرد @aboajor

تو اما وارد رگ‌ هایم شدی؛ و همه چیز تمام شد و خیلی سخت است بخواهم از تو شفا یابم

صبح آفتاب بخیر @aboajor

صبح است ساقیا قدحی حرف نو بزن زردی ببر ز صورت و جان را سفید کن @aboajor

یادش بخیر دست های من و بی بی کنار تنورش درست شبیه همین عکس بود او خمیر میکرد و من خمیربازی حالا بی بی بعد آن سال ها حسابی رنجور و زمین گیر شده تنورش را خراب کردند و جاش خانه ساختند.... @aboajor

صدایی که شبیه هیچ کس نیست... @aboajor

تو کجای شکستنم هستی ای عشق ای تصور خوشبخت زندگی ای دور دیر آمده ی در میان راه ای استکان داغ دهان سوز بی خبر یا چای سرد از دهن افتاده ی سیاه قدری به موقع از دل تنگم عبور کن این اشتباه های پر از زندگی منم این رفتن پر از نرسیدن به نفع کیست پیروز این رقابت بازندگی منم #الهه_بیات_مختاری @aboajor

ای وای بر اسیری کز یاد رفته باشد در دام مانده باشد صیاد رفته باشد @aboajor