هدایت شده از 🌹تلاوت روزانه یک صفحه قرآن، هدیه به شهیدان آن روز🌹
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_انبیا
به نام خداوند گستردهمهر مهربان
وقت حسابرسى اعمال مردم به آنان نزديك شده‌است و آنان همچنان در غفلتاند و با دل بستن به دنيا و وانهادن توبه و ايمان، از آن روي‌گردانند. (1)
هيچ وحى جديدى كه يادآور خدا باشد، از جانب پروردگارشان برايشان نمىآيد مگر اينكه آن را مىشنوند و به بازى مىپردازند. (2)
و دلهايشان به بيهوده مشغول است و در جلسهاى كاملا سرّى درباره دعوت پيامبر به گفت و گو نشستند، البته نه همه آنان بلكه ستم‌كارانشان و گفتند: آيا اين شخص (محمّد) جز بشرى مانند شماست؟ اگر از جانب خدا پيامى به او رسيده بود قطعا به شما نيز مىرسيد، پس قرآنش افسونى بيش نيست. اكنون آيا شما با اينكه از بصيرت برخورداريد به افسون مىگراييد؟ (3)
پيامبر به آنان گفت: پروردگارم هرسخنى را، خواه در آسمان گفته شود و خواه در زمين، مىداند، و اوست كه به همه گفتهها شنوا و به همه كارها داناست. (4)
مشركان قرآن را نخست افسون خواندند، آن‌گاه گفتند: نه، بلكه رؤياهايى آشفته است كه محمّد آنها را وحى الهى پنداشته و خود را پيامبر تصوّر كرده‌است، بلكه آن را خود بافته و كلام خدا قلمداد كرده‌است، بلكه او شاعر است و قرآنش برخاسته از خيالات شاعرانه اوست. اگر به راستى پيامبر است بايد براى ما معجزهاى بياورد همانگونه كه پيامبران نخستين همراه با معجزه فرستاده شدند. اگر معجزهاى بياورد ما به او ايمان مىآوريم. (5)
پيش از اينان نيز مردم هيچ شهر و ديارى كه از پيامبرانشان درخواست معجزه كردند، با مشاهده آن معجزات ايمان نياوردند؛ ازاينرو ما آنان را هلاك كرديم. اكنون آيا اين مشركان با ديدن معجزه ايمان مىآورند با اينكه مانند پيشينيان تجاوزكارند؟ پس بدانيد كه برآوردن خواسته آنان مايه ايمانشان نخواهد شد بلكه پى‌آمدش تنها هلاكت آنان است. (6)
و پيش از تو نيز جز مردانى را كه به آنان وحى مى‌كرديم به رسالت نفرستاديم. اگر نمىدانيد از پژوهندگان كتابهاى آسمانى بپرسيد تا دريابيد كه پيامبران از ميان انسانها برخاستهاند و اگر به همه انسانها وحى نمىشود براى آن است كه وحى موهبتى است كه خدا آن را به هر كه بخواهد عطا مىكند. (7)
ما از پيامبرانمان ويژگىهاى بشرى را سلب نكرده و آنان را كالبدهايى كه غذا نخورند قرار ندادهايم و در دنيا جاودانه هم نبودهاند. (8)
ما آنان را فرستاديم و وعدهاى را كه به آنان داده بوديم تحقق بخشيديم، پس آنان و هر كه را خواستيم نجات داديم و تجاوزگران را نابود ساختيم. (9)
به راستى، ما كتابى به سوى شما فروفرستاديم كه در آن ارجمندترين معارف و پايدارترين احكام براى شما يادآورى شده‌است. آيا درنمىيابيد؟ (10)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
هدایت شده از 🌹تلاوت روزانه یک صفحه قرآن، هدیه به شهیدان آن روز🌹
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_انبیا
چه بسيار شهرهايى را كه مردمانشان ستمكار (كافر و مشرك) بودند در هم شكستيم، و بعد از آنها مردمانى ديگر پديد آورديم. (11)
پس آن‌گاه كه عذاب ما را احساس كردند، ناگهان از ديارشان گريختند. (12)
از روى سرزنش به آنان گفته شد: فرار نكنيد، و به سوى نعمتها و لذتهايى كه در آنها غوطهور بوديد و به سوى خانههايتان بازگرديد، باشد كه تهيدستان از شما چيزى درخواست كنند و شما در برابر آنان تكبّر كنيد و بر خود بباليد. (13)
آنان از گذشته خود پشيمان شدند و گفتند: اى واى بر ما، كه ما واقعا ستمكار بوديم. (14)
اين سخن همچنان بر زبانشان جارى بود تا اينكه آنان را چون كشتزارى درو شده گردانديم و خاموششان كرديم. (15)
ما آسمان و زمين و آن‌چه را كه ميان آن دو است نيافريدهايم كه بازىكنندگان باشيم، پس مردم گمان نكنند كه به سوى ما بازنمىگردند و پاداش و كيفرى در كار نيست. (16)
اگر مىخواستيم سرگرمى و بازيچهاى براى خود انتخاب كنيم، آن را از ميان آفريدگان انتخاب نمى‌كرديم تا نيازمند آنها باشيم؛ اگر سرگرمى و بازيچهاى اراده مى‌كرديم آن را از ذات خويش برمىگرفتيم و ما از آن پيراستهايم. (17)
ما نه تنها هستى را به بازى نيافريدهايم، بلكه سنّت ما بر اين است كه حق را بر باطل مىافكنيم آن‌گاه حق باطل را مىشكند و ناگهان باطل نابود مىشود. واى بر شما از اين وصفى كه درباره جهان داريد كه نه رستاخيزى براى آن قائليد و نه پيام و پيامبرى را از جانب خدا باور داريد. (18)
هيچكس را توان گريز از حسابرسى اعمالش نيست، زيرا هر كه در آسمانها و زمين است از آن اوست، و كسانى كه مقرّب درگاه اويند تكبّر نمىورزند و از پرستش او سر باز نمىزنند و خسته نمىشوند. (19)
آنان شب و روز تسبيح خدا مىگويند و سستى نمىكنند. (20)
آيا كسانى كه پيامهاى الهى را نمىپذيرند، خدايانى از زمين برگزيدهاند كه آنها رستاخيز را برپا مىدارند و اعمال مردم را حسابرسى مىكنند؟ (21)
اگر در آسمانها و زمين جز خداى يكتا خدايانى وجود مىداشت، قطعا آسمانها و زمين در اثر تدبيرهاى متضاد تباه مىشد؛ پس تداوم هستى نشانه تدبير واحد و يكتايى مدبّر آن است. منزّه است خدا، فرمان‌رواى جهان هستى، از آن‌چه او را به ناروا وصف مىكنند كه براى او شريك مىپندارند. (22)
او چون مالك همه چيز است، از آن‌چه مىكند بازخواست نمىشود، ولى آنان (مشركان و معبودانشان) بازخواست خواهند شد. (23)
آيا جز خداى يكتا خدايانى براى خود گرفتهاند؟ بگو: برهانتان را بياوريد. اين قرآن براى همراهان من مايه يادآورى است و كتابهاى آسمانى گذشته نيز براى امّتهاى پيشين مايه يادآورى بوده است؛ همه آنها از يكتايى خدا ياد كرده و تنها او را شايسته پرستش دانستهاند، بلكه بيشتر كافران حق را نمىشناسند و به همين سبب از آن روي‌گردانند. (24)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
هدایت شده از 🌹تلاوت روزانه یک صفحه قرآن، هدیه به شهیدان آن روز🌹
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_انبیا
و ما پيش از تو هيچ پيامبرى را به رسالت نفرستاديم مگر اين كه به او وحى مى‌كرديم كه:
معبودى شايسته پرستش جز من نيست، پس شما و امّت‌هايتان مرا بپرستيد. (25)
مشركان گفتند: خداى رحمان فرشتگان را به فرزندى برگرفته‌است. منزّه است خدا از داشتن فرزند؛ بلكه فرشتگان بندگانىاند كه خدا آنان را گرامى داشته‌است. (26)
آنان در سخن گفتن بر او پيشى نمىگيرند و تنها به فرمان او كار مىكنند. (27)
خدا از رفتار و گفتار فرشتگان كه در پيش روى دارند و از عوامل پيدايش آنان كه پشت سر نهادهاند با خبر است؛ از اينرو آنان را شايسته بندگى خويش دانسته و به آن گراميشان داشته‌است. آنان جز براى كسى كه خدا دينش را پسنديده باشد، شفاعت نمىكنند و خود از ترس عذاب او هراسانند؛ زيرا مىدانند كه خدا بر بردن پاكى و عصمتشان تواناست. (28)
و هر كس از آنان بگويد كه من معبودى شايسته پرستشم نه خداوند، دوزخ را به عنوان كيفر او مقرّر مىداريم و همه ستمكاران را بدينسان سزا مىدهيم. (29)
آيا كسانى كه ربوبيّت خدا را منكر شدهاند ندانستهاند كه آسمانها و زمين به هم پيوسته بودند و ما آنها را از هم گشوديم، و هرچيز زندهاى را از آب آفريديم؟ با اين وصف آيا باور نمىكنند كه تدبير امور آسمانها و زمين همچون آفرينش آنها كار ماست؟ (30)
و در زمين كوههايى استوار پديد آورديم تا زمين مردم را نلرزاند، و در ميان كوهها راههايى فراخ پديد آورديم، باشد كه آنان به مقصد خود راه يابند. (31)
و آسمان را سقفى محفوظ از نفوذ شياطين قرار داديم. در آن نشانههايى است بر يكتايى ما، ولى مردم از نشانههاى موجود در آن روي‌گردانند. (32)
اوست آن كسى كه شب و روز و خورشيد و ماه را پديد آورده‌است. هر يك از آنها در مدارى شناورند. (33)
مشركان در انتظار مرگ تو نشستهاند تا از دعوت تو آسوده شوند. البته ما براى هيچ بشرى پيش از تو عمر جاودانه قرار نداديم، تو نيز خواهى مرد، امّا آيا اگر تو بميرى آنان براى هميشه مىمانند؟ (34)
هرانسانى مرگ را خواهد چشيد، و ما شما را در مدت عمرتان، چنانكه بايد، به بد و نيك مىآزماييم، و سرانجام به سوى ما بازگردانده مىشويد. (35)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_انبیا
و آنان كه به يكتايى خدا كافر شدهاند، وقتى تو را مىبينند فقط به مسخرهات مىگيرند، آنان به يكديگر مىگويند: آيا اين است همان كسى كه معبودان شما را به ناتوانى ياد مىكند؟ اين در حالى است كه آنان به اينكه خدا به گستردهمهر و بخشاينده نعمتها ياد شود، كافرند. (36)
آدمى چنان شتاب‌زده است كه گويى از شتاب آفريده شده‌است. شما كافران با كفرورزى و استهزاى پيامبر شتاب در عذاب را مىطلبيد. از من خواهان شتاب در عذاب نباشيد، كه به زودى نشانههاى خود (عذابهاى دوزخ) را به شما ارائه خواهم كرد. (37)
آنان مىگويند: اگر تو و پيروانت راست مىگوييد كه رستاخيز و عذابى در كار است، اين وعده كى خواهد بود؟ (38)
اى كاش آنان كه كافر شدهاند مىدانستند كه زمانى را در پيش دارند كه نه خود مىتوانند عذاب را از چهرهشان و از پشتشان باز دارند و نه بر زدودن آن يارى مىشوند. (39)
بلكه ناگهان به سراغشان مىآيد و حيرانشان مىكند، از اينرو نه مىتوانند آن را بازگردانند و نه مهلت مىيابند كه در دفع آن بينديشند. (40)
اى پيامبر، به راستى رسولانى كه پيش از تو بودند به سبب هشدارهايشان مورد استهزا قرار گرفتند؛ پس بر كسانى كه پيامبران را مسخره مىكردند، همان عذابى كه آن را به استهزا مىگرفتند فرود آمد. (41)
بگو: چه كسى شما را شب و روز در برابر خداى رحمان- اگر بخواهد شما را عذاب كند- حفظ مىكند؟ پندها در آنان كارساز نيست، بلكه آنان از اين قرآن كه باعث ياد آوردن پروردگارشان است روي‌گردانند. (42)
مگر به جز ما خدايانى دارند كه بتوانند آنان را از ما بازدارند؟ خدايانى كه آنان مىپندارند، نه مىتوانند يكديگر را يارى كنند و نه مىتوانند خود را در برابر ما پناه دهند و حفظ نمايند، پس چگونه پرستشگران خود را يارى مىدهند يا آنان را در پناه خود از عذاب ما حفظ مىكنند؟ (43)
بلكه اينان (مشركان مكّه) و پدرانشان را از انواع نعمتها بهرهمند ساختيم تا اينكه روزگارشان به درازا كشيد و يكتاپرستى را به فراموشى سپردند و به پرستش بتها روى آوردند. آيا نمىبينند كه ما به سراغ زمين مىآييم و از اطراف آن مىكاهيم (امّتى را در پى امّتى ديگر نابود مىكنيم)؟ با اين حال، آيا آنان بر ما چيرهاند؟ (44)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
هدایت شده از 🌹تلاوت روزانه یک صفحه قرآن، هدیه به شهیدان آن روز🌹
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_انبیا
بگو: جز اين نيست كه من شما را به وسيله وحى الهى كه در هدايتآفرينى آن هيچ ترديدى نيست هشدار مىدهم، ولى گوشهايتان ناشنواست، و ناشنوايان هنگامى كه هشدارشان دهند، ندايى نمىشنوند. (45)
فقط عذاب آنان را با حقيقت آشنا مىكند. به يقين اگر دمى از عذاب پروردگارت به آنان برسد، مىگويند: اى واى بر ما، كه ما در اثر كفر و شرك راه ستم در پيش گرفته بوديم. (46)
و روز قيامت ترازوهاى عدالت را [براى سنجش باورها و اعمال مردمان] در ميان مىنهيم و به هيچكس اندك ستمى نخواهد شد. و اگر عملى كه سنجيده مىشود هم‌وزن دانه خردلى باشد آن را به حساب مىآوريم و همين بس كه ما حساب‌رس باشيم. (47)
و همانا ما به موسى و هارون تورات را كه جداكننده حق از باطل و براى تقواپيشگان روشن‌گر راه سعادت و مايه يادآورى خدا بود، عطا كرديم. (48)
تقواپيشگان همان كسانىاند كه از كيفر پروردگارشان با اينكه از ديدشان نهان است مىترسند و خود از برپايى قيامت هراسانند. (49)
و اين قرآن يادآورى است پرخير و بركت كه ما آن را فروفرستادهايم؛ آيا باز هم شما آن را انكار مىكنيد؟ (50)
و همانا ما، پيش از موسى و هارون به ابراهيم رهنمودى درخور استعدادش عطا كرديم كه حقايق و معارف الهى را به وسيله آن درك كند، و ما به شايستگىهاى او آگاه بوديم. (51)
آن‌گاه كه به پدر و قوم خود- در نخستين بارى كه با جامعه شركآلود روبرو شد- گفت: اين تنديسها چيست كه شما بدان‌ها روى آورده و بزرگشان داشته و به خدمت آنها ايستادهايد؟ (52)
گفتند: پدران خود را پرستشكننده آنها يافتيم. (53)
گفت: قطعا شما و پدرانتان در گمراهى آشكارى بودهايد. (54)
گفتند: آيا حق را براى ما آوردهاى و بجد سخن مىگويى يا از بازىكنندگانى و اين سخنان را به شوخى بر زبان مىآورى؟ (55)
گفت: اين معبودانى كه برگرفتهايد پروردگار شما نيستند، بلكه پروردگار شما پروردگار آسمانها و زمين است، همان كسى كه آنها را پديد آورده‌است، و من بر اين حقيقت از گواهانم و خود آن را باور كردهام، پس چگونه ممكن است سخن به جد نگويم و از بازيگران باشم؟ (56)
و با خود گفت: به خدا سوگند، پس از آنكه پشت كرديد و از اين شهر بيرون رفتيد، براى بتهاى شما چارهاى خواهم كرد. (57)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
هدایت شده از 🌹تلاوت روزانه یک صفحه قرآن، هدیه به شهیدان آن روز🌹
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_انبیا
پس از آنكه از شهر خارج شدند، ابراهيم بتها را خرد كرد، ولى بزرگشان را باقى گذاشت، شايد به آن روى آورند و آن را شكننده ديگر بتها به شمار آورند. (58)
هنگامى كه قومش بازآمدند و بتها را شكسته ديدند، از روى تأسف گفتند:
چه كسى با معبودان ما چنين كرده‌است؟ قطعا او از ستمكاران است. (59)
گفتند: شنيدهايم جوانى كه به او ابراهيم گفته مىشود، از آنها به بدى ياد مىكند. (60)
گفتند: او را در نقطهاى نزديك بت‌خانه در برابر چشم مردم احضار كنيد، باشد كه آنان گواهى دهند كه او از معبودان به بدى ياد كرده‌است. (61)
ابراهيم را احضار كردند و به او گفتند: اى ابراهيم، آيا تو با معبودان ما چنين كردهاى؟ (62)
ابراهيم گفت: بلكه شواهد نشان مىدهد كه اين بزرگشان چنين كرده‌است؛ اگر قدرت سخن گفتن دارند، از خودشان بپرسيد كه چه كسى آنها را خرد كرده‌است. (63)
بتپرستان به خود آمدند و دريافتند كه معبودانشان فاقد شعورند و بر هيچ كارى قدرت ندارند؛ با خود گفتند: ترديدى نيست كه شما خود ستمكاريد كه اينگونه موجودات را مىپرستيد، نه ابراهيم كه از آنها تبرّى مىجويد. (64)
ولى چيزى نگذشت كه به جايگاه نخست خويش بازگشتند (خود را بر حق و ابراهيم را ستمگر شمردند) و گفتند: اى ابراهيم، تو خوب مىدانى كه اين‌ها سخن نمىگويند؛ پس تو آنها را خرد كردهاى. (65)
ابراهيم گفت: اينك آيا به جاى خدا چيزهايى را مىپرستيد كه اندك سودى به شما نمىبخشند، و اگر عبادتشان را ترك كنيد كم‌ترين گزندى به شما نمىرسانند؟ (66)
اف بر شما و بر آن‌چه به جاى خدا مىپرستيد. آيا تعقل نمىكنيد؟ (67)
گفتند: اگر كارى مىكنيد، ابراهيم را بسوزانيد و معبودانتان را يارى كنيد. (68)
پس او را به آتش افكندند و ما به آتش گفتيم: اى آتش، بر ابراهيم سرد و سلامت باش. (69)
و خواستند درباره او مكرى كنند و نورش را خاموش سازند، ولى ما او را رهايى بخشيديم و آنان را زيان‌كارترين مردم قرار داديم. (70)
و او و لوط را از چنگال بتپرستان رهانيديم و آن دو را به سرزمين شام كه در آن براى همگان بركت قرار داديم رسانديم. (71)
و اسحاق و يعقوب را به عنوان عطيّهاى به او بخشيديم و همه را شايسته گردانيديم. (72)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
هدایت شده از 🌹تلاوت روزانه یک صفحه قرآن، هدیه به شهیدان آن روز🌹
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_انبیا
و آنان را پيشوايانى قرار داديم كه به فرمان ما مردم را به راه سعادت آورند و به مقصد برسانند، و آنان را با نيرويى الهى كه در درونشان نهاده و استوارشان ساختيم فراخوانده و به انجام كارهاى نيك و برپايى نماز و پرداخت زكات سوقشان داديم و آنان پيش از اين نيز پرستشگران ما بودند. (73)
و به لوط حكمت و دانش عطا كرديم و او را از ديارى كه مردمش آن كارهاى پليد را مىكردند، رهايى بخشيديم. به راستى آنان بد مردمى بودند و از مرز فطرت خود تجاوز مىكردند. (74)
و او را به رحمت خود درآورديم و تحت سرپرستى خويش قرار داديم، زيرا او از شايستگان بود. (75)
و نوح را ياد كن، آن‌گاه كه پيش از ابراهيم ما را ندا داد و از ما يارى طلبيد، ما هم دعاى او را اجابت كرديم و وى و خاندانش را از آن اندوه بزرگ رهايى بخشيديم. (76)
و او را بر مردمى كه آيات ما را دروغ مىانگاشتند، پيروز كرديم و از شرّ آنان رهايىاش بخشيديم. آنان چون بد مردمى بودند همگىشان را غرق كرديم. (77)
و داود و سليمان را ياد كن، آن‌گاه كه درباره حكم كشتزارى كه شبانه گوسفندان مردم در آن چريده و تباهش كرده بودند، به مشورت پرداختند، و ما همواره بر داورى پيامبران گواه بودهايم. (78)
پس كيفيت اجراى آن حكم را به سليمان فهمانديم و به هر يك از آن دو، داورى درست و دانشى ژرف عطا كرديم، و كوهها و پرندگان را رام ساختيم كه در تسبيح خدا با داود همآوا مىشدند و پيشتر نيز ما عطا كننده اين مواهب بودهايم. (79)
و به او فنّ زرهسازى را كه به سود شماست آموختيم، تا شما را در جنگهايتان از ضربات سخت سلاحها حفظ كند. پس آيا شما سپاس‌گزار نعمتهاى ما خواهيد بود؟ (80)
و براى سليمان حتى تندباد را نيز رام ساختيم كه به فرمان او به سوى سرزمينى كه در آن بركت نهاده بوديم (سرزمين شام) روان مىشد، و ما به هرچيزى داناييم. (81)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
هدایت شده از 🌹تلاوت روزانه یک صفحه قرآن، هدیه به شهیدان آن روز🌹
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_انبیا
و ياد كن از آن بانويى كه دامن خود را پاك نگاه داشت و ما از روح خويش در او دميديم (او بدون علل طبيعى به فرزندى باردار شد) و او و پسرش مسيح را براى جهانيان نشانهاى قرار داديم. (91)
اى مردم، به يقين اين است نوع شما كه همه يك امت هستيد و يك هدف را دنبال مىكنيد پس بيش از يك پروردگار نداريد و پروردگار شما منم و امورتان در اختيار من است؛ پس مرا بپرستيد. (92)
آرى، انسانها همه امّتى يگانهاند كه بايد با پيروى از پيامبران خدا يك دين مىداشتند و همه بر آيين توحيد بودند، ولى آنان دين را ميان خود قطعهقطعه كردند و هركدام بخشى از آن را گرفته و بخشهايى را وانهادند، امّا بدانند كه همگان براى حسابرسى اعمالشان به سوى ما بازمىگردند. (93)
پس هر كس برخى از كارهاى شايسته را انجام دهد در حالىكه به خدا و پيامبران او ايمان داشته باشد، تلاشش پوشيده و بىسپاس نمىماند و ما آن را ثبت مىكنيم. (94)
و بازگشت مردم ديارى كه آن را نابود كردهايم، به دنيا ناشدنى است. آنان هرگز نمىتوانند بازگردند تا آن‌چه را از دست دادهاند با ايمان و عمل شايسته به دست آورند. (95)
اين سنّت همچنان ادامه دارد تا اينكه راه بسته يأجوج و مأجوج گشوده شود و آنان از هر بلندى شتابان به سوى ساير مردم روانه شوند. (96)
در اين هنگام آن وعده راست و درست نزديك شود، و به ناگاه ديدگان كسانى كه كفر ورزيدهاند، خيره گردد و گويند: اى واى بر ما! به راستى ما از اين رويداد بىخبر بوديم و كسى ما را بدان آگاه نكرد، نه بلكه ما خود ستمكار بوديم كه به دنيا دل بستيم و اين حقيقت را به فراموشى سپرديم. (97)
شما كفرپيشگان و آن‌چه جز خدا مىپرستيد، هيزم دوزخيد، شما در آن وارد خواهيد شد. (98)
اگر اين‌ها خدايانى شايسته پرستش بودند وارد دوزخ نمىشدند معبودان و پرستش‌گرانشان همگى در آنجا ماندگارند. (99)
آنان در آنجا نعره و فريادى دارند و در آنجا ناشنوا خواهند بود. (100)
امّا كسانى كه پيشتر از جانب ما آن بهترين وعده (ورود در بهشت) به آنان داده شده‌است، اينانند كه از آتش دوزخ دور نگاه داشته مىشوند. (101)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
هدایت شده از 🌹تلاوت روزانه یک صفحه قرآن، هدیه به شهیدان آن روز🌹
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_انبیا
صداى آن را نمىشنوند، و آنان در آن‌چه دل‌خواهشان باشد جاودانهاند. (102)
آن بزرگترين هراس كه با دميدن در صور پديد مىآيد آنان را غمگين نمىكند، و فرشتگان با اين نويد به ديدارشان مىآيند كه:
اين همان روزى است كه آن را به شما وعده مىدادند. (103)
روزى كه آسمان را درهم مىپيچيم و آن را از ديدهها نهان مىسازيم همچون صفحهاى كه با طومار شدنش نوشتههاى درونش را نهان مىسازد. همانگونه كه بار نخست آفريدگان را به سهولت پديد آورديم، دوباره آنها را بازمىگردانيم. ما اين را وعده داده و وفاى به آن را بر خود لازم دانستهايم و قطعا انجامدهنده آن خواهيم بود. (104)
و به يقين، در زبور، كتاب آسمانى داود، پس از تورات، آن يادواره الهى نوشتيم كه زمين را از شرك و گناه پاك خواهيم ساخت و بندگان شايسته من آن را به ارث خواهند برد. (105)
به راستى، در حقايقى كه در اين سوره بيان شده است، براى پرستشگران خدا وسيلهاى براى وصول به هدف خواهد بود. (106)
و ما تو را جز رحمتى براى همه گروههاى بشرى نفرستاديم. (107)
بگو: جز اين نيست كه به من وحى مىشود كه معبود شما معبودى يگانه است؛ پس آيا شما سر تسليم فرود مىآوريد؟ (108)
پس اگر از گرايش به توحيد روى برتافتند و تسليم خدا نشدند بگو: من به همه شما بهطور يكسان خطر شرك را اعلام كردم و نمىدانم آيا آن‌چه بدان تهديد شدهايد نزديك است يا دور. (109)
به يقين او سخنى را كه آشكارا در استهزاى به دين بر زبان مىرانيد مىداند و از نيرنگهايى كه بر ضد دين تدارك مىبينيد و آنها را نهان مىداريد، باخبر است. پس اوست كه به نتيجه اعمال شما و نزديكى و دورى كيفرتان آگاه است. (110)
و من نمىدانم، شايد آن تهديد وسيله آزمونى براى شما باشد تا آن‌چه را درباره دين در نهان خويش داريد آشكار گردد و نيز مهلتى باشد كه تا چندى از متاع دنيا بهرهمند شويد و بدان خام گرديد. (111)
پيامبر به خدا عرضه داشت: پروردگارا، ميان من و آنان به حق داورى كن، و به مشركان گفت: پروردگار ما همان خداى رحمان است كه بر آن‌چه به ناروا درباره دينش مىگوييد، از او يارى خواسته مىشود. (112)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛