#شرح_صحیفه_سجادیه 🔆 سلسله مباحث استاد #حاج_علی_اکبری با موضوع صحیفه سجادیه (صوت و متن) http://www.ofoghha.ir/archive/%D8%AC%D9%84%D8%B3%D8%A7%D8%AA-%D8%A7%D8%AE%D9%84%D8%A7%D9%82/%D8%B5%D8%AD%DB%8C%D9%81%D9%87-%D8%B3%D8%AC%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D9%87 🖋کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ شرح #دعا_بیست_پنجم_6 قسمت اول ⏺ دعای #بیست_پنجم نکته‌های عالی در خصوص شیطان دارد. عنوان این دعا این است: «وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ لِوُلْدِهِ» این دعا افق‌ها و مقاصد تربیتی را ترسیم می‌کند و اینکه پدر و مادر برای تربیت فرزندان، باید چه آفاق و اهدافی در پیش داشته باشند. برخی از سبک‌ها و شیوه‌های تربیتی و رسالت پدر و مادر در تربیت فرزند در این دعای نورانی تعبیه شده است. قطعه‌ای که ما به آن می‌پردازیم، این است: «وَ أَعِذْنِي وَ ذُرِّيَّتِي مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ». یکی از کار‌های اساسی که پدر و مادر باید درباره‌ی فرزند انجام دهند، عبارت است از اینکه آنان را در برابر کید شیطان در محضر حق بیمه نمایند و به عبارت دیگر، به برنامه‌ریزی‌های شیطانی علیه فرزندان خود توجه داشته باشند. این مسئله در نص کلام الهی و در سیره‌ی الهی هست. در قرآن کریم، در دعا درباره‌ی مریم (سلام الله علیها) آمده است: «أُعِيذُها بِكَ وَ ذُرِّيَّتَها مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجِيمِ؛ او و فرزندانش را از شيطان رانده‏‌شده به تو پناه مى‏‌دهم». اینجا حرف زیاد است که در جای خود باید مطرح شود. اما اجمالاً این است که در سیاست‌های تربیتی، چه پدر و مادر و چه مربی، وظایفه دارند که درباره‌ی فرزندان خود دشمن‌شناس باشند و طراحی دشمن و میزان دشمنی او و ظرفیت محبت و عشق و دل‌دادگی و نگرانی‌های خود را به میدان بیاورند، برای صیانت فرزند در برابر دشمنی‌ها و دشمنان که در رأس آنها شیطان است. یک وقت می‌گویید: «اعوذ» یعنی خودم پناه می‌برم که این دو معنا دارد. اولین معنای آن این است که من مضطر هستم و در این اضطرار، با تمام قلب و روح و ذهن و فکر خودم به حصن الهی می‌روم. دومین معنا عبارت از آن است که من از هیچ کوششی برای مقابله با چنین دشمنی دریغ نمی‌کنم و هر کاری که برای مقابله با دشمنی او باشد، انجام خواهم داد. در دعا و در مقام استعاذه، بسیج تمام قوا در مقام بیداری برای مقابله با طراحی‌های شیطانی باید وجود داشته باشد؛ و الّا با گفتن صِرف، اتفاق خاصی رخ نمی‌دهد. باید مضطر شوی و به میدان بیایی تا دعای تو دعا شود. اول مرحله‌اش اضطرار است که باعث حالت انقطاع در انسان می‌شود. رکن دوم عبارت از بسیج قوا و به میدان آمدن است. دعایی که فقط لقلقه‌ زبان باشد، به جایی نمی‌رسد. اگر همه‌ی توان خود را به میدان مقابله بیاوریم، استعاذه تحقق پیدا کرده است. البته با این حال، باز هم به خدا تکیه می‌کنیم و می‌گوییم: خدایا! تو مرا نجات بده. 👈 ادامه دارد .... 👤 استاد #حاج_علی_اکبری ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ شرح #دعا_بیست_پنجم_6 قسمت دوم ⏺ حضرت سید الشهدا (علیه السلام) در مناجات عرفه‌ (در بخش ضمیمه) می‌فرماید: خدایا! من چگونه عزم کنم و چگونه عزم نکنم؟! من چگونه تصمیم بگیرم در حالی که تو قاهری و چگونه تصمیم نگیرم در حالی که تو آمری؟! من اگر بگویم همه‌ی قدرت‌ها دست تو است و همه‌ی تصمیم‌ها به تو برمی‌گردد و کنار بنشینم که مشکلی حل نمی‌شود؛ چراکه تو آمر هستی که به میدان بروم. زمانی که به میدان می‌روی، باید سر تا پای تو توکل و توسل باشد. از آن طرف نمی‌توانی بگویی به میدان نمی‌روم؛ چراکه امر شده که به میدان بروی و باید توجه داشته باشی که قوا و توان و توشه‌ی تو، همه‌اش از عنایت و فضل خدا است. باید به فضل حق تکیه داشته باشی و اگر به زیرکی و برنامه‌ریزی و زکاوت خودت تکیه کنی، صددرصد باخته‌ای. من اعتمادم فقط به تو است و حال که امر کردی این دشمن را بشناسم و در برابر او برنامه‌ریزی کنم، من همه‌ی این کار‌ها را انجام می‌دهم. اما اینکه به فکر و ذکر و زیرکی و هوش خودم اعتماد کنم، عین خواسته‌ی شیطان است. مشکل آدمیزاد، جمع این دو با هم است و هنر مؤمن، جمع بین عمل و توکل و توسل است. غرق فقر و افتقار است و هیچ اعتنا و اعتماد و توجهی به اراده و عمل و تلاش خودش ندارد؛ ولی در عین حال، مرد میدان عمل و اقدام ذیل نقشه‌ی حضرت حق است. هنر، جمع این دو با هم است. خیلی‌ها هستند که عامل هستند، اما متوکل نیستند یا برعکس، در فضای توکل و توسل هستند، اما عامل نیستند. عرضه‌ی افتقار و بیچارگی در پیشگاه حضرت حق، خودش، بندگی است. من عزم می‌کنم و تمام توان و قوای فکری و روانی و جوارحی خود را به میدان می‌آورم، اما وقتی که وسط میدان مبارزه هستم، یک سر سوزن، به فکر و ذکر و برنامه‌ریزی خودم اعتماد ندارم و فقط به تو اعتماد دارم. این جمع را جمع سالم نامگذاری می‌کنند. جمع سالم، جمع بین عمل و توکل است. 👈 ادامه دارد .... 👤 استاد #حاج_علی_اکبری ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ شرح #دعا_بیست_پنجم_6 قسمت سوم ( والدین باید فرزندان خود را به خداوند بسپارند ) ⏺ اعوذ یعنی من پناه می‌برم؛ اما اعیذ یعنی من کسی را در پناه تو قرار می‌دهم. حال پدر و مادر و مرشد و مربی و ‌هادی چنین حالی است و حال همه‌ی انبیا و اولیا و پدر و مادر‌های صالح نیز؛ که می‌گویند: من، هم خودم پناهنده هستم و هم این طفل و پاره‌ی جگر را در پناه تو آوردم. من در مقام تربیت فرزندم تمام توان خودم را به میدان می‌آورم و برای اینکه او گرفتار شیطان جن و انس نشود، همه‌ی توانایی‌های خود را به میدان می‌آورم؛ زیرا طراحی‌های شیطان را می‌بینم. پدر و مادر حواسشان باید جمع باشد که الان شیطان برای از راه به در بردن فرزندشان چه طراحی‌هایی دارد؛ اما قله‌ی تلاش آنها این است که فرزند را به حصن الهی ببرند و ابراز افتقار و اضطرار در پیشگاه حق داشته باشند. باید وظیفه‌ی خود را در مقام پدر، معلم یا مربی انجام دهند و غفلت‌زدایی و انتباه ایجاد کنند اما در انتها، کاری از آن‌ها ساخته نیست. در دعای #بیست_پنجم ، حضرت از همین نقطه شروع می‌کنند؛ یعنی از جایی که تو به عنوان یک وظیفه‌ی عمومی، سعی می‌کنی صیانت برای همه را درخواست کنی و چون می‌فهمی که شیطان چقدر خطرناک است، برای آنها هم دعا و تقاضای پناهندگی می‌کنی. 👈 ادامه دارد .... 👤 استاد #حاج_علی_اکبری ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ شرح #دعا_بیست_پنجم_6 قسمت چهارم ( مؤمن فقط فرزندش را در نظر نمی‌گیرد ) ⏺ تا فرزند جلو می‌آید، اضطرار تو دو یا چند برابر می‌شود و انسان برای بچه‌های خود گریه می‌کند. انسان مؤمن بافراست، فقط به فرزندش نگاه نمی‌کند، بلکه ذریه‌اش را نیز می‌بیند. دعای او فقط برای دخترش یا پسرش نیست، بلکه برای یک نسل است و طراحی‌ها و ابتکارات او هم نسلی است. مؤمن، آینده‌گرا و آینده‌شناس و آینده‌نگار است. مؤمن ژرف‌اندیش است و یک امتداد نسلی را در پناه خدا می‌آورد. امام سجاد (علیه السلام) به شما یاد دادند که در پیشگاه خدا بگو: «وَ عَمِّرْنِی مَا كَانَ عُمُرِی بِذْلَةً فِی طَاعَتِكَ»؛ تا عمر من در راه طاعت تو باشد، به من عمر طولانی بده، اما اگر عمر من مرتع و چراگاه شیطان شد، جان مرا بگیر و نگذار بازیچه‌ی دست شیطان شوم. در مورد نسل هم همین طور است که من این فرزند و نسل و ذریه را در پناه تو قرار می‌دهم تا از شر شیطان حفظ شوند و معنای آن این است که اگر اینها قرار است عامل شیطان باشند، اصلاً نباشند. تدابیر تربیتی مؤمن، سطحی و مقطعی نیست؛ بلکه عمیق و دارای امتداد نسلی و ناظر به آینده است. امیر المؤمنین (علیه السلام) می‌فرمایند: فرزندان خود را نه برای امروز، بلکه برای فردا تربیت کنید. یعنی به آسیب‌های فردا هم توجه داشته باشید. تدابیر باید خیلی عمیق باشد تا منتقل شود و تدابیر سطحی، کمرنگ می‌شود و به نسل‌های بعدی منتقل نمی‌شود. 👤 استاد #حاج_علی_اکبری ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2