گوش اِستاده‌ام از کودکی‌ام نام تو را زان اقامه ؛ که ز لب ریخت پدر در گوشم .. #جانم‌علی‌ .

از بس هوای میکده زد بر سرم سجاده میفروشم و انگور میخرم ‌. .

آشناي ِ‌ علي‌ام ، گرد و غبارِ نجفم . .

بر دشمنِ مرتضي علي لعنت . .

شلوغي ِ ضریح ِ تو عجب آشفته گیسویي‌ست سپیدي‌ها ، سیاهي‌ها ، چه درهم برهم خوبي . .

تو مي‌آیي و از نزدیک مي‌بینم تورا آخر . . همان وقتي که میمیرم ؛ عجب میمیرم ِخوبي . .

ما را به جز امیرِ نجف سرپناه نیست . .

گوش اِستاده‌ام از کودکی‌ام نام تو را زان اقامه ؛ که ز لب ریخت پدر در گوشم . .

مستم آنقدر که در سجده تورا میبینم ، میخورم بر دَر و دیوار به جا میشینم .

من مُوَحِّد به خداوندِ جهان افروزم ، لیکن اندر به نجف ، من دو خدا میبینم .

زاهدا خُرده نگیر از منِ لایعقل و مست ، فرطِ مستیست یکی را دو سه تا میبینم .

به همین مورِ تو بودن تا قیامت راضي‌ام هیچ محتاجِ مقاماتِ سلیمان نیستم . .

تو مي‌آیي و از نزدیک مي‌بینم تورا آخر . . همان وقتي که میمیرم ؛ عجب میمیرم ِخوبي . .

شلوغي ِ ضریح ِ تو عجب آشفته گیسویي‌ست سپیدي‌ها ، سیاهي‌ها ، چه درهم برهم خوبي . .

مردی خدمت حضرت ابوتراب آمد و خطاب نمود چرا به شما ابوتراب گویند؟ فرمودند: چون در طفولیت خاکبازی می کردم. مرد دیگری آمد عرضه داشت چرا شما را ابوتراب گویند؟ حضرت فرمودند:برای آنکه کره زمین و خاک به ید قدرت من‌است. شخصی حاضر بود هر دو سوال و جواب را شنید عرض کرد : سوال هر دو یکی بود ولی چرا به هر کدام یک جواب دادید؟ حضرت فرمودند: اگر به آن شخص اول جواب دوم را می گفتم قائل به خدایی من می شد. |کتاب انیس الواعظین مجلس چهارم|

از تماشای تو ، چون خلق نیارند ایمان ؟ کافرست ، آنکه تو را بیند و بی‌دین نشود .

شدیدا محتاج دعا ، ۳ تا الهی به رقیه ؟

به زیرِ این همه غم ، گرچه خم شده کمرم ز پا نمي‌افتم ، چون علي - ع پناهِ من است .

[ چون نجف شفا خانه‌ست ، ولله منم بیمار :) ]

سيري ز دیدن تو ؛ ندارد نگاهِ من . . #یاعلی

در فضلِ علي-ع بس بود، این نکته که باید اثبات کند شیعه، که این مرد خدا نیست .

گفتم به قلم، شمه‌ای از فضل علی گو گفتا سوی او عقل بشر راه ندارد . . #مولا

دیدار را حواله‌ی بعد از وفات داد بر من دعا کنید بمیرم  ، ببینمش . . #فمن‌یمت‌یرنی

ایوان نجف سر در ایوان بهشت است یعنی به علی داده خدا عرش علا را . .