#نجوای_عارفانه
#مناجات_شعبانیه
🔰«وَ وَقَفْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ، مُسْتَكِينا لَكَ، مُتَضَرِّعا إِلَيْكَ، راجِيا لِما لَدَيْكَ تَرانِى [ثَوابِى].»
و در پيشگاه تو با حالت خضوع و زارى به سوى تو ايستاده ام و به
پاداشى كه نزد تو دارم، اميد دارم [و تو مرا مى بينى].
💠توقف در پيشگاه حق و راه هاى گوناگون آن
🔺انسان #مؤمن همواره بايد خود را در پيشگاه و محضر حق تعالى دانسته و هيچ گاه خود را جداى از آن نداند كه اين اعتقاد، توجه قلبى است و با لطافتى همراه است و موجب مى شود كه همواره سر تاپاى وجودش در برابر حق اظهار كوچكى كند و اعمال و رفتارش كنترل شود و اين حالت براى عبد بسيار مطلوب است؛ چنان كه خداوند متعال مى فرمايد:
«أَلَمْ يَعْلَم بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى»
مگر ندانسته كه خدا مى بيند؟
🔸اين توقف در برابر حق، بايد با حالت هايى باشد كه الفاظ اين مناجات بيانگر آن است و هر چه اين اوصاف در وجود عبد بيشتر باشد، ابرازش با واقعيت بيشتر همراه خواهد بود. اين حالات بنابر آن چه در اين فراز از دعا آمده عبارت اند از:
1⃣بريدن از غير حق
عبارت «مُسْتَكِينا لَكَ»، يعنى بارالها، توقف من در پيشگاه تو با حالت استكانت و خضوع و كوچكى است كه از خود چيزى ندارد و براى خود چيزى قايل نيست كه در غير اين صورت، ادبار به حق است؛
2⃣التماس به حق تعالى
عبارت «مُتَضَرِّعا إِلَيْكَ» يعنى خدايا! از آن چه تاكنون داشته ام كه به خود، شؤون خود و موجودات و شؤون ايشان توجهى استقلال گونه كرده ام و در برابر تو براى آنها شأنى قايل شده ام، تضرّع، زارى و ناله دارم.
3⃣ #اميد به حق تعالى و تفضل او
عبارت «راجِيا لِما لَدَيْكَ ثَوابِى»، يعنى مولاى من! با حالت استكانت و خضوع و بريدن از غير تو به سوى تو آمده ام و به آن چه نزد تو است دل بسته ام؛ زيرا آن چه را كه من دارم، همه از ناحيه ى تو است.
@adabe_hozoor