‌#اندکی_تامل ... ویکی‌پدیا می‌گوید: «حسرت» نوعی غم است؛ غم از دست دادن چیزی که امکان بازگشت ندارد. حسرت، همان «ای کاش...» گفتن‌های خودمان است. حسرت،آرزوی بازگشت به گذشته و تغییر دادن چیزی در آن است. آرزویی که وقوعش محال است. ما آدم‌ها کوله‌باری از انواع مختلف حسرتیم... اما من حسرت عمیق و واقعی را لای کلمات حضرت زین‌العابدین ع در دعای ۴۵ #صحیفه؛ آنجا که دارد بارمضان وداع می‌کند خواندم .. اینها بخشی از تعابیر آن حضرت است: " بدرود! ای گرامی‌ترین اوقاتِ همراه و ای در میانِ روزها و ساعت‌ها، بهترین ماه! بدرود! ای دوستی که چون باشی، پایگاهت والاست و چون نباشی، نبودنت جانگَزاست و ای امیدی‌که جدایی از تو، دردناک است. بدرود! ای همدمی که چون روآوردی شادی افزودی و چون رو گرداندی و رفتی، سخت اندوهگین ساختی. بدرود! ای همسایه‌ای که در کنار تو، دلها نرم و گناهان کاسته می‌شد. بدرود! ای‌که وداع‌ِما با تو از دلتنگی و ترکِ روزه‌ات، از ملالت نبود. بدرود! ای که پیش از آمدن تو، می‌خواهیمت و پیش از رفتنت، برای تو اندوهگین می‌شویم. بدرود! ای که دیروز چه بسیار به تو آزمند بودیم و فردا چه سخت مشتاق تو خواهیم بود. بدرودِ تو و بدرودِ فضیلت تو که از آن محروم گشتیم... "✨ #وداع‌ #ماه_رمضان #رمضان_و_ادبستان #ادبستان_دخترانه_توحید