#شاه_بیت ۱۳۰ نمازت کی شود مقبول نزد حضرت باری که در تکبیر هم دست از تکبر بر نمی‌داری #مخلص_کاشانی (۱۲ ه.ق) @adabkhane

#موسیقی ۱۸🌱 @adabkhane

#شاه_بیت ۱۳۱ مانند سبزه‌ای که برویَد به زیر سنگ آگه نشد کسی ز خزان و بهار من #اُمّی ( ۱۲ ه.ق) @adabkhane

#موسیقی ۱۹ 🎶 زنگ موبایل @adabkhane

#موسیقی ۲۰ 🎶 زنگ موبایل @adabkhane

#موسیقی ۲۱ 🎶 زنگ موبایل @adabkhane

#دستور_زبان #کنکور_ادبیات ۱۸ موضوعات دستوری فارسی #دوازدهم در امتحانات نهایی و دفعات تکرار آن‌ها از دی۹۷تا خرداد۱۴۰۳ ✍#ابراهیم_رمضانلی استان فارس @adabkhane📙

💐سلام 🍂 صبح زیباتون بخیر @adabkhane

(السَّلاَمُ عَلَیْكِ أَیَّتُهَا الصِّدِّیقَةُ الشَّهِیدَةُ) #حضرت_زهرا آتش کشید خصم چو بر آشیانه‌اش رفت از ثریٰ به‌ اوج ثریا ، زبانه‌اش ارکان روزگار، فرو ریخت بر زمین چون دستِ کین گرفت به تیر نشانه‌اش آن آشیانه‌ای که حریمش شکسته شد جبریل، بوسه ها زده بر آستانه‌اش آیا نکرد شرم ز رخسار فاطمه (س) وقتی که زد ز کینه عدو تازیانه‌اش؟ درد و دریغ و آه، که از جور روزگار دستِ ستم بُرید ز شاخه جوانه‌اش... سَر خم نکرد نزد ستمگر تمام عمر جز پیشگاه خالق حیّ ِ یگانه‌اش اما ز بار غصه که بر دوش می‌کشید خم گشت سرو ِ قامت و بشکست شانه‌اش جرمش چه بود آنکه امید رسول بود آیا چه بود خصم ستمگر بهانه‌اش؟! تنها گناه اوست که بر رغم ظالمان اِستاد ، در دفاع ِ امام زمانه‌اش ای وای از دمی که ز ضرب غلافِ کین شد سِقط ، آن عزیز دل و نازدانه‌اش غم، خانه کرد در دل مولا ، چو در محاق ناگه برفت ماه شبستان خانه‌اش باید که ماه را به دل خاک می‌سپرد اما دریغ ، در دل شب ، مخفیانه‌اش بی‌همنفس چو گشت علی بعد فاطمه او بود و چاه و زمزمه‌ های شبانه‌اش «پروانه» خوش سرود درین مصرعی که گفت: «جز مرغ حق نبود کسی هم‌ترانه‌اش» گر قرن‌ها گذشت از آن روزگار سخت کِی می‌رود ز خاطرِ هستی، فسانه‌اش؟ تا روز رستخیز، به‌جان شعله می‌کشد سوز دل ِ علی و ، غمِ بی‌کرانه‌اش خواهی اگر که درک کنی داغ مرتضی بر لاله کن نظر، که ببینی نشانه‌اش... (ساقی)! شکست اگرچه صراحی به سنگ غم ما مست کوثریم و مِیِ جاودانه‌اش . سید محمدرضا شمس (ساقی) 1402/09/11 eitaa.com/shamssaghi

#شاه_بیت ۱۳۲ از اضطراب کار مهیّا نمی‌شود/ سیل از دویدن است که دریا نمی‌شود/ #ملّا_علیرضا_تجلّی (۱۱ ه.ق) @adabkhane

🚩تنها هجده بهار داشت🚩 @adabkhane🏴

(درس همت) به کار اگر که کسی دل مثال مور دهد دگر مُحال بوَد تن به حرفِ زور دهد ز فرط غیرت، چندان کند تلاش معاش که درس همت و اِستادگی، به مور دهد چگونه می‌شود آیا که عافیت‌طلبی شب سمور، به رنج لب تنور دهد مباش غَرّه و افتاده باش همچون تاک که سرو، تن به تبر، از سرِ غرور دهد چه روزگار غریبی شده‌ است امروزه چنانکه زندگی از غصه، بوی گور دهد مشو ز رحمت حق ناامید در عالم که حق، مراد دل بنده‌ی صبور دهد بخواه حاجت خود را از او که بی‌تردید اگر که مصلحت افتد، نه یک؛ کرور دهد کسی که غرق خدا شد جزای اوست بهشت نه آن که دل به عبادت، به شوق حور دهد اگر که نور حقیقت به سینه‌ ها تابد : «کلیم را چه نیازی که دل به طور دهد؟» ۱ کسی که ره بسپارد به چشمه‌ی خورشید به شام ظلمتیان، پرتوی ز نور دهد درین زمانه که هر کس به نفع خود کوشد خوشا کسی که عصایی، به‌دست کور دهد چنان که (ساقی) کوثر به پاس همت او به روز حشر، بر او ، از مِی طهور دهد. سید محمدرضا شمس (ساقی) http://eitaa.com/shamssaghi ۱ـ استاد مجاهدی

#انگیزه ۱۸ قطار زندگی همیشه در حال حرکت است، گاهی با سرعت و گاهی آرام‌تر. مهم این است که در هر ایستگاه، یاد بگیریم، رشد کنیم و با امید به مقصد ادامه دهیم. زندگی، سفری است که ارزش هر لحظه‌اش را باید دانست. @adabkhane🦋