eitaa logo
ادبخانه
1.5هزار دنبال‌کننده
463 عکس
127 ویدیو
46 فایل
🌍ادبخانه موسسه فرهنگی هنری ایلیا ترنج 🔶ادبخانه، دانشخانه مجازی ادبیات و آیین است. در این سرای دانش، بُن مایه های شعر وادبیات ، پژوهش های ادبی، آیینی و....را می توان یافت. 🔷آیدی مدیر (صادق خیری): @Sadeghkheyri
مشاهده در ایتا
دانلود
ادبخانه
شاخ و شانه کشیدن- ۳۸ بسم الله الرحمن الرحیم هست کلید درِ گنجِ حکیم ✴ ✴ در گذشته، راه و رسم گدایی تا این اندازه پیشرفت نکرده بود که فی المثل باند و جمعیت و  تشکیلات داشته باشند . آری گدایان برای رفع گرسنگی و گرفتن درهم و دینار تنها چند شیوه داشتند که یکی از آنها این بود که شاخ و شانه می کشیدند. شاخ و شانه در حقیقت این بود : بینوایان از شاخ نوک تیز و شانه استخوان گوسفند بهره می گرفتند. آنها شاخ را در دست راست وشانه را در دست چپ می گرفتند و بر در خانه و جلوی دکان می رفتند و در خواست کمک می کردند چنانچه صاحب خانه و دکاندار از یاری رساندن دوری می کرد، گدای سمج آن شاخ را به نوعی روی شانه یعنی  استخوان گوسفند می کشید که صدای چندش آوری از آن بر می خاست و شنونده را به ستوه آورده، مجبور می کرد چیزی به گدا بدهد و او را از سر خود باز کند و در این رهگذر گاه نیز با صاحب خانه یا دکان درگیر می شدند. معنای کنایی بعدها این کار گدایان، تهدید محسوب می شد واین سخن ( شاخ و شانه کشیدن) نیز کنایه از ترساندن دیگران معنا گرفت. ✳شاخ و شانه کشیدن کنایه از تهدید است که کسی برای انتقام یا ترساندن طرف مقابل انجام می دهد. @adabkhane
....۷ هیچ کس نیست که درباره حسین علیه السلام شعری بسراید و بگرید و با آن بگریاند مگر آن که خداوند، بهشت را بر او واجب می کند و او را می آمرزد. امام صادق علیه السلام رجال شیخ طوسی، ص .۲۸۹ @adabkhane
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
۷۵ مرگِ غنی مقدمهٔ جنگ وارث است رحمت به روح آنکه بِمُرد و کفن نداشت (قرن ۱۴ه.ق ) @adabkhane
آن چُنان مِهر توام در دل و جان جای گرفت که اگر سر برود، از دل و از جان نرود (هشتم ه.ق) @adabkhane
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
دوست داشتن تو چنان حسی به من میدهد که غذا به گرسنه شعر به شاعر و آب به کویر... @adabkhane
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
۳۲ دائم دلم به مدح وصی پیمبر است ذکر علی و آل علی روح پرور است هر دم ز مدح شاه نجف دم زنم ز جان کز شهد اوست لعل لب من چو شکر است هر کس که دشمن است به اولاد مرتضی شک نیست کو ز نسل دَد و دیو و کافر است بعد از نبی، علی است شهنشاه جن و انس این قول سیّد رُسل آن میر دلبر است فرمود هر کسی که منم بهر او امام بعد از من این علی به همه خلق رهبر است یا رب تو دوست دار محبّان مرتضی دشمن بدار هرکه به او خصم و خود سر است عید غدیر تهنيت از حق رسیده است خورشید نوربخش چه محتاج زیور است نزد خدا به دیدن سادات فاطمی امروز واقع از همه طاعات خوش تر است امروز روز شادی‌ اولاد مرتضی است امروز نور و نیّراعظم برابر است بر شیعیان، سرور و فرح لازمست و فرض کاین عید بالله از همه اعیاد بهتر است بودند خیل حاج به همراه مصطفی درآن مکان ببین چه صفا و چه منظر است کرّوبیان قدس همه شادمان شدند گفتند یارب این چه قیامت، چه محشر است دیدار نور احمد و حيدر بهشت ماست دنیا و آخرت ز محمد منور است این آیه ی شریفه در آن روز شد نزول اکملتُ دینکم ز خداوند اکبر است حق نعمتش نمود در آن سرزمین تمام اسلام شد قوی اگرت عشق بر سر است من عاشقم به شاه ولایت علی که بود مشکل گشای خلق و به دادار مظهر است مدحش همین بس است که داماد مصطفی است استاد جبرئیل و به گهواره حیدر است ای شاه لافتی به«معین »يک توجهی بنما که اوبه نزد خسان خار و مضطر است فروردین 1329 شمسی @adabkhane