ρムЯყ:
•┈••✾◆◆✾••┈•
👌 آثار شنیدن، دیدن، گفتن و نوشتن فضائل امیرالمؤمنین علیه السلام
حضرت صادق علیه السلام از پدران گرامیشان علیهم السلام نقل می کند که رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود:
همانا خداوند تبارك و تعالى براى برادرم على بن ابى طالب علیه السلام، فضائلى قرار داده است كه شمار آن را كسى جز او نمى داند.
هر كس #فضيلتى از #فضائل او را در حالى كه به آن اقرار دارد، بر زبان آورد، خداوند گناهان گذشته و آينده او را مى بخشد، هر چند در قيامت گناهانش به اندازه گناه جنّ و انس باشد.
هر كس #فضيلتى از #فضائل او را بنويسد، تا هنگامی که آن نوشته، باقى است و اثر و نشانى از آن بر جاست، فرشتگان براى او طلب آمرزش مى كنند.
هر كس به #فضيلتى از #فضائل علىّ بن أبی طالب علیه السلام گوش فرا دهد، خداوند گناهان او را كه از راه گوش شنيده است، عفو مى فرمايد.
هر كس به نوشته ای حاوی #فضائل #علیّ بن أبی طالب علیه السلام نظر افكند، خداوند گناهان او را كه از راه نظر کسب کرده است، مى بخشد.♥️
📚امالی صدوق، ص138/ روضة الواعظين، ج1، ص114/ مائة منقبة من مناقب أمير المؤمنين و الأئمة، ص177/ جامع الأخبار، ص15/ تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة، ص844 به نقل از الاربعین خوارزمی
•┈••✾◆◆✾••┈•
کانال اطلاع رسانی امام جمعه شهر بهاران
اطلاعات دینی،فرهنگی،اجتماعی وسیاسی
https://eitaa.com/adinebaharan
سجده بیاورید به شکرانه عاشقان💫
امشب خدا دوباره #علی آفریده است💫
#میلاد_حضرت_علی_اکبر(ع)❣️✨
#روز_جوان_مبارکباد❣️✨
@adinebaharan
درروز پانزدهم محرم الحرام سال 61 هجری قمری یزید بن معاویه (لعنه الله علیهما)، به عبیدالله بن زیاد دستور داد که سر مطهر فرزند #علی (علیه السلام) را با سرهاى جوانان و یاران آن جناب که در رکاب آن حضرت شهید شده بودند با کالاها و زنان اهل بیت و عیالات آن حضرت را روانه شام نماید.
در تاریخ آمده بعد از آن که ابن زیاد یک روز (یا چند روز بنا به روایتی) سرهای شهدای کربلا را در کوچهها و محلههای کوفه گردانید، آنها را به شام نزد یزید بن معاویه فرستاد. ابن زیاد سرهای شهدای کربلا را به زحر بن قیس سپرد و راهی شام نمود.
ابن زیاد پس از فرستادن سر #امام حسین (علیه السلام)، اسراء را در 15 محرم با شمر ذی الجوشن و مخفر بن ثعلبه عائذی به شام فرستاد و به دست و پا و گردن مبارک امام سجاد (علیه السلام) زنجیر انداخت و اسراء را سوار بر شتر بیجهاز نمود. آن شقى، اهل بیت عصمت و طهارت را مانند اسیران کفار، دیار به دیار با ذلت و انکسار طوری که مردم به تماشاى آنها مىآمدند، به شام آورد.
@adinebaharan
☘☘☘☘☘
💠در سیزدهم رجب سال 30 عام الفیل، حادثه بس عجیبی رخ داد که هرگز در تاریخ بشریت سابقه نداشته و بعد از آن نیز تکرار نشده است، و آن حادثه، به دنیا آمدن نوزادی است در درون خانه کعبه که به نام #علی علیه السلام اسم گذاری شد.
💠مادر وی فاطمه، دختر اسد فرزند هاشم است که جزء نخستین زنانی شمرده می شود که به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ایمان آورد و پیش از بعثت از آیین ابراهیم پیروی می کرد. همین فاطمه زنی است که سخت مورد احترام پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بوده است.
💠پدر این طفل، عمران معروف به ابوطالب، حامی بزرگوار رسول خدا صلی الله علیه و آله بود.
💠مادر #حضرت_علی (ع) فاطمه، دختر اسد فرزند هاشم است که جزء نخستین زنانی به شمار میرود که به پیامبر اکرم (ص) ایمان آورد و حتی پیش از بعثت هم از آیین ابراهیم یکتاپرستی پیروی میکرد.
فاطمه همان زنی بود که بسیار مورد احترام پیامبر اکرم (ص) بود و پدر حضرت هم عمران معروف به ابوطالب، از حامیان رسول خدا (ص) بود.
☘☘☘☘☘☘☘☘☘
✍#پیامبر_اکرم(ص) از آغاز دعوت خود به دین الهی، به مسئله اخوت دینی عنایت ویژهای داشتند و آن را نهادی مهم در از میان بردن کفر و شرک و ایجاد جامعه اسلامی میدانستند.
✅به همین جهت پس از هجرت به مدینه منوره، در روز دوازدهم ماه مبارک رمضان سال اول قمری به امر پروردگار متعال، میان هر دو نفر از مهاجر و انصار را پیمان برادری بست و آن دو را برادران دینی یکدیگر نمود.
✅معمولاً افرادی که با هم تجانس داشته و از جهت افکار و اندیشه به هم نزدیک بوده و سابقه دوستی و رفاقت داشتند، رسماً برادر یکدیگر شدند. مثلاً ابوبکر با عمر، طلحه با زبیر، عثمان با عبدالرحمن، ابومسعود با ابوذر، سلمان با حذیفه، مقداد با عمار و همین طور سایر صحابه.
✅اما خود #پیامبر(ص) در میان تمامی یاران و فامیلان و صحابه خویش کسی را شایسته برادری خویش ندید، جز علی بن ابی طالب(ع)و از آن پس، حضرت #علی(ع) علاوه بر رابطههای گوناگون خویشاوندی و اسلامی با پیامبر(ص)، رسماً برادر دینی وی نیز محسوب گردید و فضیلتی بزرگ بر فضایلش افزوده شد.
✅زیرا #علی(ع)، هم شأن و هم فکر پیامبر(ص) بود و آن حضرت درباره #علی(ع) فرموده بود:
✅ أنت منی بمنزله هارون من موسی، الاّ انّه لا نبیّ بعدی؛ ای علی! تو در نزد من، به منزله هارون در نزد موسی(ع) هستی، مگر این که پس از من، پیامبری نخواهد آمد.
"ابن اثیر" در کتاب معروف "اسدالغابه" گفته: پیامبر(ص) دوبار میان خویش و علی(ع) عقد برادری بست و در هر دوبار به وی فرمود: أنت اخی فی الدنیا و الآخره
✅ #روزبرگ_شیعه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
موضوع امروز: «#مولود_کعبه»
روز جمعه، ١۴٠١/١١/١۴
مناسبت روز: امشب، شب ولادت باسعادت مولی الموحدین، امام المتقین، یَعسوبُ الدّين، حَبْلُالله المتین، لنگر آسمان و زمین، حضرت #امیرالمؤمنین #علی (ع) است؛ لذا ضمن عرض تبریک و تهنیت، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز مینمائیم؛
ولادت حضرت علی (ع) در سال ۳۰ عامالفيل و در شهر مکّه معظمه، و در داخل خانه خدا واقع گردیده و این فضیلت بزرگ یعنی تولد در خانه کعبه، تفضل ویژه الهی است که خداوند متعال، تنها آن را به علیبن ابیطالب (ع) کرامت نموده است و نه پیش از ایشان و نه پس از آن حضرت، برای هیچ کسی، حتی انبیاء بزرگ الهی چنین فضیلتی پدید نیامده است که شرح ماجرا در روایت چنین آمده:
«روزی عباس بن عبدالمطلّب با گروهی از بنیهاشم و جماعتی از قبیله بنیالعزی در برابر خانه کعبه نشسته بودند، ناگاه حضرت فاطمه بنت اسد (س) وارد شدند، در حالی که ٩ ماهه، باردار بودند و ناگهان درد زایمان ایشان را فرا گرفت؛
پس در برابر خانه کعبه ایستاده و نظر به جانب آسمان افکنده و فرمودند: پروردگارا! من ایمان آوردهام به تو و به هر پیامبر و رسولی که فرستادهای و به هر کتابی که نازل گردانیدهای و تصدیق کردهام سخنان جدم حضرت ابراهیم خلیل (ع) را که خانه کعبه را بنا کرده است، پس درخواست میکنم از تو به حق این خانه و به حق آن کسی که این خانه را بنا کرده است و به حق این فرزندی که در شکم من است و با من سخن میگوید و به سخن گفتن خود مونس من گردیده است و یقین دارم که او یکی از آیات جلال و عظمت تو است که آسان کنی بر من ولادت این مولود را؛
جناب عباس و برخی دیگر از صحابه شهادت دادهاند که ناگاه دیوار خانهی خدا شکافته شد و فاطمه از آن شکاف داخل شد و دیوار دوباره به هم پیوست؛ پس آنها سعی کردند تا درب خانه خدا را بگشایند و وارد شوند، اما گشوده نشد و حضرت فاطمه بنت اسد (س) سه روز درون کعبه بودند و اهل مکه در کوچهها و بازارها این ماجرای شگفتانگیز را نقل میکردند و همه منتظر بودند تا اینکه در روز چهارم، مشاهده نمودند که دوباره همان موضع از دیوار کعبه شکافته شد و فاطمه بنت اسد (س) از آن بیرون آمد در حالی که نوزادی را در دست خویش داشته و فرمودند: «ای مردم! به درستی که حق تعالی برگزید مرا از میان خلق خود و فضیلت داد مرا بر زنان برگزیدهای که پیش از من بودهاند! زیرا که حق تعالی... مریم دختر عمران را برگزید و ولادت حضرت عیسی (ع) را بر او آسان گردانید، ولی او را در بیابانی که درخت خشک را جنباند و رطب تازه از آن درخت فرو ریخت، قرار داد! در حالی که مرا بر آنها فضیلت داد، چنانچه من، فرزندم را در میان خانه برگزیدهی خدا به دنیا آوردم و سه روز در آن خانهی محترم میهمان بودم و از میوهها و طعامهای بهشتی تناول کردم و چون خواستم که بیرون آیم، هاتفی از غیب مرا ندا کرد که: ای فاطمه! این فرزند بزرگوار را «علی» نام بگذار...» (منتهى الآمال، ج١، ص٣۴٨)
ولادت امیرالمؤمنین (ع) در کعبه نه تنها از ديدگاه علمای بزرگ شيعه، قطعی و متواتر و اجماعی میباشد و بزرگانی چون شیخ مفید، سید رضی، شیخ طوسی، طبرسی و... بر این فضیلت بزرگ تأکید نمودهاند، بلکه بسیاری از علماء و مورخین اهل سنت نیز در کتب خود به آن اشاره و حتی برخی از آنها، ادعای تواتر کردهاند، شخصیتهایی همچون: حاكم نيشابوری، سبط بن جوزی، حلبی شافعی، فاکهی مکی، آلوسی، ابن صباغ مالكی، گنجی شافعی، مسعودی، زرندی و..؛ چنانچه آقا بزرگ تهرانی در جلد ١۵ موسوعه الذرية، در این زمینه به ۲۲ کتاب از کتب معتبر اهل سنت، اشاره نموده است؛
✍️ با این وجود، متأسفانه وهابیت و دشمنان اهلبیت (ع) که همیشه به دنبال پنهان کردن فضائل بیشمار حضرت علی (ع) بودهاند، سعی کردهاند با مطرح نمودن برخی شبهات بیاساس، به هر صورت ممکن این فضلیت قطعی حضرت را زیر سؤال برده، و آن را انکار، و یا حداقل کمرنگ و بی ارزش جلوه دهند، تا جایی که حتی خانه خدا را بتکده نامیدهاند!!! اما ظاهراً آنها فراموش کردهاند که اولاً اگر کسی منکر یک گزاره و روایت تاریخی مستند شود، باید برای آن دلیل و سند بیاورد و ثانیاً فضائل بیشمار امیرالمؤمنین (ع)، منحصر به تولد در کعبه نبوده! و آنچنان واضح و مُبرهن است که طبق روایات اهلسنت، از پيامبر اكرم (ص) نقل شده که فرمودند: «اگر تمام درختان قلم، و تمام درياها مركب شوند و تمام جنیان نويسنده، و تمام بشر حسابگر شوند، باز هم نمیتوانند فضائل علی (ع) را بشمارند» (مناقب خوارزمی، ص۳۲؛ كفاية الطالب گنجی شافعی، ص۱۵۱؛ فرائد السمطين جوینی، ج۱، ص۱۶، التذكره ابن جوزی، ص۸ و...)
كتاب فضل تو را آب بحر كافی نيست
كه تر كنم سرانگشت و صفحه بشمارم...