🔴از «مکاسب شیخ انصاری» تا «اقتصاد اسلامی»! 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از آقایان محترم در نقد «اقتصاد اسلامی» گفته‌اند: «پسوند اسلامی برای اقتصاد غلط است. آنچه که در فقه داریم، حقوق بازرگانی است نه اقتصاد. مکاسب شیخ انصاری حقوق بیزنس است که غیر از اکونومی است. اکونومی یعنی چه فرمولی تورم را پایین می‌آورد و این در فقه ما وجود ندارد. اینها فکر می‌کنند مکاسب شیخ انصاری اقتصاد است، درحالی که مکاسب شیخ، حقوق بازرگانی است.» 🔻این استاد عزیز گمان کرده‌اند که مدعیان #اقتصاد_اسلامی، آن را معادل مباحث فقهی ناظر به بیع و شراء موجود در مکاسب شیخ انصاری می‌دانند! به تعبیر دیگر، ابتدا اقتصاد اسلامی را معادل فقه اقتصادی پنداشته و سپس به نقد آن رفته است! به اختصار عرض می‌کنم که «هیچ‌کدام» از مدافعان اقتصاد اسلامی، تأکید می‌کنم «هیچ‌کدام»، چنین پنداری از اقتصاد اسلامی نداشته و ندارند! ای کاش این استاد محترم یکی از چنین پندارگران را نام ببرند. از ابتدایی‌ترین آگاهی‌های فقهی و اقتصادی است که مکاسب #شیخ_انصاری(ره) نهایتاً ناظر به «احکام و هنجارهای افعال اقتصادی مکلفین» است؛ یعنی نه تنها شامل احکام هنجاری «پدیده‌ها و ساختارهای اقتصادی» نیست (یعنی در همان بخش فقه اقتصادی نیز ناقص و ناتمام است) که اساساً هیچ نظری به «ابعاد توصیفی دانش اقتصاد» ندارد. به تعبیر دیگر، دانش #فقه متکفل ارزش‌گذاری کنش‌های مکلفین است و اختصاص به اقتصاد هم ندارد، یک فقه پویا باید بتواند احکام و هنجارهای اسلامی ناظر به همه کنش‌های فردی و اجتماعی و تمدنی انسان و بلکه همه پدیده‌ها و ساختارهای انسانی را به صورتی ضابطه‌مند از منابع و متون دینی استنباط کند. اما «اقتصاد اسلامی» بالکل ایده‌ای دیگر است خیلی متفاوت با «فقه اسلامی» است! «فقه اسلامی»، صرفاً پاسخگوی «بخش هنجاری» ایده اقتصاد اسلامی است. در حالی که بخش اصلی و عمده دانش اقتصاد اسلامی ناظر به «ابعاد توصیفی» کنش‌ها و پدیده‌های اقتصادی است: یعنی ناظر به «توصیف»، «تفسیر»، «تبیین»، «پیش‌بینی» و «کنترل» کنش‌ها و پدیده‌های اقتصادی است. 🔻اسلامیت علوم انسانی در هر کدام از بخش‌‌های توصیفی و توصیه‌ای علوم انسانی متفاوت است. و این چیزی است که متأسفانه تاکنون از سوی مخالفان ایده علوم انسانی اسلامی به درستی فهم نشده است. #مکاسب #علوم_انسانی_اسلامی 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹

📍مقاصدالشریعه معیار شناخت علوم انسانی اسلامی است / با روش سکولار نمی‌توان مسائل قدسی را حل کرد 🔻 آیت الله علی‌اکبر رشاد رئیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در سخنانی مطرح کرد؛ ▪️ما علوم انسانی را تولید می‌کنیم ولی از کجا بدانیم که این علوم اسلامی است؟ معیار تشخیص ما چیست و آیا مقاصد الشریعه در آن اشراب شده است یا خیر؟ گفت: به نظر بنده خود مقاصدالشریعه، معیار است یعنی اگر اقتصاد اسلامی تولید و به عدالت اجتماعی کمک کرد خواهیم فهمید که این علم اقتصاد، اسلامی بوده است. ▪️در زمینه علوم انسانی اسلامی ابتدا باید مشخص کنیم که یک علم با چه مبنایی، اسلامی است یعنی کدام ملاک اگر بود علمی اسلامی است و اگر نبود اسلامی نخواهد بود و باید از چه روش‌شناسی برای تولید این علم باید استفاده شود و تلقی ما از این علوم چیست؟ ▪️با غایت‌انگاری مقاصد در علوم انسانی طبیعتا این علم را به ملاک کفایت یعنی اسلامی و دینی می‌رسانیم و براساس نظریه تناسق چون همه مؤلفه‌ها باید تناسب داشته باشند سایر ارکان هم باید با سایر مؤلفه‌ها سازگار باشند؛ در این صورت غایات از سویی یکی از مؤلفه‌های خمسه است و از سوی دیگر در فلسفه هر علم دخالت دارد ▪️غایات علوم انسانی، مقاصدالشریعه است بر این اساس، تولید مسائل و مباحث علوم انسانی هم متاثر از غایت و مقاصد است و بر ساختار علوم انسانی هم مؤثر است 🌐 متن گزارش: https://ihkn.ir/?p=39423 _ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ #علوم_انسانی_اسلامی #گزارش_خبری #تهران 🔳 با #مفتاح_اندیشه همراه باشید 🆔@meftahandishe_com