✅ امیر باش ⏺ صوتی از استاد #علی_صفایی_حائری به همراه یادداشتی از جناب آقای عبدالمجید فلسفیان آمدنم بهر چه بود؟ ما را در بهترین ترکیب آفریده‌اند و در اسفل السافلین و پایین‌ترین قرار داده‌اند تا حرکت کنیم. به کدام سمت؟ به جهتی عالیتر از خود. بنابرین آمده‌ایم تا درخت‌گونه و گیاه‌وار سبز شویم؛ ریشه معرفت بکاریم و تنه و ساقه عشق و مسئولیت بدوانیم. نیامده‌ایم چون کرم ابریشم اطراف خود را زیاد کنیم؛ بر ثروت و قدرت وعلم خود بیفزاییم و در دام آنها هلاک شویم. بل آمده‌ایم تا خود را بزرگ کنیم و زیاد گردیم و بسط وجودی پیدا کنیم و با این وسعت وجودی دیوارهای محدودیت را فرو بریزیم و از اسارتها آزاد شویم و دنیای کم را زیاد کنیم و دنیای مرده را زنده گردانیم و آن را به محبت و عشق تبدیل نماییم. آنجا که با دنیایی که در دست داری یتیمی را سرشار می‌کنی و یا بزمی را به پا می‌کنی و با اطعام و بخششت محبت ایجاد می‌کنی یعنی دنیای مرده‌ای که نهایتا فلز طلاست حیات داده‌ای و از عشق لبریزش کرده‌ای. این است که کنز نمی‌کنی تا مدفون شود و بخل نمی‌ورزی تا بگندد. پس آمده‌ایم تا عارفانه و عاشقانه و زاهدانه از دنیا حیات و عشق را برداشت کنیم و مستانه به سیر خود ادامه دهیم و از ظلمت به نور خارج شویم و به سرعتِ نور عوالم را در نوردیم و برویم. چه شیرین آمدنی و چه زیبا رفتنی آنجا که استاد اینگونه برای ما می‌سراید. 🇮🇷@afsaranebasir