قرآن ترجمه المیزان
سوره 4
سوره مبارکه النساء
صفحه 92
اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَا رَيْبَ فِيهِ ۗ وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ حَدِيثًا (87)
خداى، هيچ معبودى جز او نيست، البتّه شما را روز قيامت که ترديدى در آن نيست جمع خواهد کرد، و کيست که راستگوتر از خدا باشد؟ (87)
۞ فَمَا لَكُمْ فِي الْمُنَافِقِينَ فِئَتَيْنِ وَاللَّهُ أَرْكَسَهُمْ بِمَا كَسَبُوا ۚ أَتُرِيدُونَ أَنْ تَهْدُوا مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ ۖ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِيلًا (88)
پس چيست شما را که درباره اين منافقان دو گروه شده ايد با اينکه خدا [قلب هاى ]آنان را به سبب آنچه مرتکب شده اند وارونه کرده است؟ آيا مى خواهيد کسانى را که خدا [به عقوبت عملشان ]گمراه کرده است هدايت کنيد؟ و حال آن که هر که را خدا گمراه کند هرگز راهى براى [هدايت ]او نخواهى يافت. (88)
وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَوَاءً ۖ فَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِيَاءَ حَتَّىٰ يُهَاجِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ ۖ وَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا (89)
آرزو دارند چنان که خود کافرند شما نيز کافر شويد تا با هم برابر باشيد; پس، از آنان هيچ دوستى نگيريد تا اينکه در راه خدا هجرت کنند [و به مسلمانان بپيوندند ]پس اگر روى گرداندند [و به حال تهاجم باقى ماندند ]آنان را بگيريد و هر جا آنان را يافتيد بکشيدشان، و از آنان نه دوستى بگيريد و نه ياورى; (89)
إِلَّا الَّذِينَ يَصِلُونَ إِلَىٰ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِيثَاقٌ أَوْ جَاءُوكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَنْ يُقَاتِلُوكُمْ أَوْ يُقَاتِلُوا قَوْمَهُمْ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَيْكُمْ فَلَقَاتَلُوكُمْ ۚ فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقَاتِلُوكُمْ وَأَلْقَوْا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَمَا جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبِيلًا (90)
مگر گروهى که به قومى متصّل شوند که ميان شما و آنان پيمانى [براى عدم تعرّض ]وجود دارد، يا نزد شما بيايند در حالى که دلهايشان به پيکار با شما يا پيکار با قومشان راضى نيست; و اگر خدا مى خواست آنان را بر شما مسلّط مى ساخت و حتماً با شما مى جنگيدند; پس اگر از شما کناره گرفتند و با شما نجنگيدند و طرح مسالمت با شما در افکندند در اين صورت خدا براى شما راهى بر ضدّ آنان قرار نداده است. (90)
سَتَجِدُونَ آخَرِينَ يُرِيدُونَ أَنْ يَأْمَنُوكُمْ وَيَأْمَنُوا قَوْمَهُمْ كُلَّ مَا رُدُّوا إِلَى الْفِتْنَةِ أُرْكِسُوا فِيهَا ۚ فَإِنْ لَمْ يَعْتَزِلُوكُمْ وَيُلْقُوا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ وَيَكُفُّوا أَيْدِيَهُمْ فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ ۚ وَأُولَٰئِكُمْ جَعَلْنَا لَكُمْ عَلَيْهِمْ سُلْطَانًا مُبِينًا (91)
از شما و از قوم خود در امان باشند; هر بار که به فتنه سوق داده مى شوند به سر در آن مى افتند. [اينان تا با شما کارى ندارند در امانند ]پس اگر از شما کناره نگرفتند و طرح مسالمت با شما در نيفکندند و دست از شما برنداشند، آنان را بگيريد، و هر جا آنها را يافتيد بکشيدشان، و اينانند که ما براى شما بر ضدّشان دليلى روشن قرار داده ايم. (91)
💐💐💐💐💐
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن👇
🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d
قرآن ترجمه المیزان
سوره 4
سوره مبارکه النساء
صفحه 93
وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ أَنْ يَقْتُلَ مُؤْمِنًا إِلَّا خَطَأً ۚ وَمَنْ قَتَلَ مُؤْمِنًا خَطَأً فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ وَدِيَةٌ مُسَلَّمَةٌ إِلَىٰ أَهْلِهِ إِلَّا أَنْ يَصَّدَّقُوا ۚ فَإِنْ كَانَ مِنْ قَوْمٍ عَدُوٍّ لَكُمْ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ ۖ وَإِنْ كَانَ مِنْ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِيثَاقٌ فَدِيَةٌ مُسَلَّمَةٌ إِلَىٰ أَهْلِهِ وَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ ۖ فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ تَوْبَةً مِنَ اللَّهِ ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا (92)
و براى هيچ مؤمنى روا نيست که مؤمنى را بکشد مگر آنکه خطا باشد; و هر کس مؤمنى را از روى خطا بکشد، آزاد کردن يک برده مؤمن و ديه اى که به کسانش داده مى شود [لازم است ]مگر اينکه آن را ببخشند و اگر [مقتول ]از قومى است که دشمن شما هستند و او خود مؤمن بوده است آزاد کردن برده اى مؤمن [کافى است ]و اگر از قومى است که ميان شما و آنان پيمانى برقرار است، ديه اى که به کسانش داده مى شود و آزاد کردن برده اى مؤمن [لازم است ]و هر کس [برده ]نيافت بايد دو ماه پى در پى روزه بگيرد، که اين جبران خطاست از جانب خدا، و خدا دانا و حکيم است. (92)
وَمَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِيهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِيمًا (93)
و هر کس مؤمنى را عمداً بکشد جزاى او جهنّم است که جاودانه در آن خواهد ماند و خدا بر او خشم مى گيرد و لعنتش مى کند و براى او عذابى بزرگ آماده مى سازد. (93)
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا ضَرَبْتُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَتَبَيَّنُوا وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقَىٰ إِلَيْكُمُ السَّلَامَ لَسْتَ مُؤْمِنًا تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَعِنْدَ اللَّهِ مَغَانِمُ كَثِيرَةٌ ۚ كَذَٰلِكَ كُنْتُمْ مِنْ قَبْلُ فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْكُمْ فَتَبَيَّنُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا (94)
اى کسانى که ايمان آورده ايد! وقتى [براى جهاد ]در راه خدا سفر مى کنيد [درباره دشمن] تحقيق کنيد و به کسى که [به نشانه مسلمان بودن ]بر شما سلام مى کند نگوييد: تو مؤمن نيستى، که [يا کشتن او و به غنيمت بردن مالش ]متاع ناپايدار زندگى دنيا را طلب کنيد، که غنيمت هاى فراوان فقط نزد خداست; شما نيز پيش تر چنين بوديد ولى خدا بر شما انعام کرد; بنابر اين [در مورد دشمن ]تحقيق کنيد; قطعاً خدا از آنچه مى کنيد آگاه است. (94)
💐💐💐💐
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن👇
🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d
قرآن ترجمه المیزان
سوره 4
سوره مبارکه النساء
صفحه 95
وَإِذَا كُنْتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلَاةَ فَلْتَقُمْ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِنْ وَرَائِكُمْ وَلْتَأْتِ طَائِفَةٌ أُخْرَىٰ لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَأَسْلِحَتَهُمْ ۗ وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَأَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُمْ مَيْلَةً وَاحِدَةً ۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِنْ كَانَ بِكُمْ أَذًى مِنْ مَطَرٍ أَوْ كُنْتُمْ مَرْضَىٰ أَنْ تَضَعُوا أَسْلِحَتَكُمْ ۖ وَخُذُوا حِذْرَكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُهِينًا (102)
و هر گاه در ميانشان بودى و [در ميدان جنگ ]براى آنان نماز به پا کردى، بايد گروهى از آنان با تو [به نماز ]بايستند و بايد سلاح هاى خود را برگيرند; پس وقتى سجده را تمام کردند [رکعت دوّم را خود بخوانند و براى نگهبانى] پشت سر شما بروند، و گروه ديگرى که نماز نخوانده اند بيايند و با تو نماز بخوانند و بايد هشيارى خود را حفظ کنند و سلاح هايشان را بر گيرند. کافران آرزو دارند که شما از سلاح ها و متاع هايتان غافل شويد تا يکباره به شما حمله کنند. و اگر از باران در رنجيد يا بيماريد، بر شما گناهى نيست که سلاح هاى خود را بر زمين نهيد، ولى هشيارى خويش را حفظ کنيد; همانا خدا براى کافران عذابى خوار کننده آماده کرده است. (102)
فَإِذَا قَضَيْتُمُ الصَّلَاةَ فَاذْكُرُوا اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِكُمْ ۚ فَإِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ ۚ إِنَّ الصَّلَاةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَوْقُوتًا (103)
پس وقتى که نماز را به پايان برديد [در همه حال ]ايستاده و نشسته و بر پهلو خفته خدا را ياد کنيد، و هنگامى که [از دشمن ]آسوده خاطر شديد نماز را [به طور معمول ]به پا داريد، همانا نماز، واجبى است بر عهده مؤمنان که داراى وقت معيّن است. (103)
وَلَا تَهِنُوا فِي ابْتِغَاءِ الْقَوْمِ ۖ إِنْ تَكُونُوا تَأْلَمُونَ فَإِنَّهُمْ يَأْلَمُونَ كَمَا تَأْلَمُونَ ۖ وَتَرْجُونَ مِنَ اللَّهِ مَا لَا يَرْجُونَ ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا (104)
و در تعقيب آن قوم [مهاجم ]سست نشويد; اگر شما [از زخم ها ]درد مى کشيد آنان نيز همانگونه که شما درد مى کشيد درد مى کشند ولى شما چيزى را از خدا اميد داريد که آنان اميد ندارند. و خدا بسيار دانا و حکيم است. (104)
إِنَّا أَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ بِمَا أَرَاكَ اللَّهُ ۚ وَلَا تَكُنْ لِلْخَائِنِينَ خَصِيمًا (105)
همانا اين کتاب را به حق بر تو نازل کرديم تا به وسيله آنچه خدا به تو ارائه کرده است ميان مردم حکم کنى، و از خائنان طرفدارى مکن. (105)
💐💐
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن👇
🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4
قرآن ترجمه المیزان
سوره 4
سوره مبارکه النساء
صفحه 95
وَإِذَا كُنْتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلَاةَ فَلْتَقُمْ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِنْ وَرَائِكُمْ وَلْتَأْتِ طَائِفَةٌ أُخْرَىٰ لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَأَسْلِحَتَهُمْ ۗ وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَأَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُمْ مَيْلَةً وَاحِدَةً ۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِنْ كَانَ بِكُمْ أَذًى مِنْ مَطَرٍ أَوْ كُنْتُمْ مَرْضَىٰ أَنْ تَضَعُوا أَسْلِحَتَكُمْ ۖ وَخُذُوا حِذْرَكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُهِينًا (102)
و هر گاه در ميانشان بودى و [در ميدان جنگ ]براى آنان نماز به پا کردى، بايد گروهى از آنان با تو [به نماز ]بايستند و بايد سلاح هاى خود را برگيرند; پس وقتى سجده را تمام کردند [رکعت دوّم را خود بخوانند و براى نگهبانى] پشت سر شما بروند، و گروه ديگرى که نماز نخوانده اند بيايند و با تو نماز بخوانند و بايد هشيارى خود را حفظ کنند و سلاح هايشان را بر گيرند. کافران آرزو دارند که شما از سلاح ها و متاع هايتان غافل شويد تا يکباره به شما حمله کنند. و اگر از باران در رنجيد يا بيماريد، بر شما گناهى نيست که سلاح هاى خود را بر زمين نهيد، ولى هشيارى خويش را حفظ کنيد; همانا خدا براى کافران عذابى خوار کننده آماده کرده است. (102)
فَإِذَا قَضَيْتُمُ الصَّلَاةَ فَاذْكُرُوا اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِكُمْ ۚ فَإِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ ۚ إِنَّ الصَّلَاةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَوْقُوتًا (103)
پس وقتى که نماز را به پايان برديد [در همه حال ]ايستاده و نشسته و بر پهلو خفته خدا را ياد کنيد، و هنگامى که [از دشمن ]آسوده خاطر شديد نماز را [به طور معمول ]به پا داريد، همانا نماز، واجبى است بر عهده مؤمنان که داراى وقت معيّن است. (103)
وَلَا تَهِنُوا فِي ابْتِغَاءِ الْقَوْمِ ۖ إِنْ تَكُونُوا تَأْلَمُونَ فَإِنَّهُمْ يَأْلَمُونَ كَمَا تَأْلَمُونَ ۖ وَتَرْجُونَ مِنَ اللَّهِ مَا لَا يَرْجُونَ ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا (104)
و در تعقيب آن قوم [مهاجم ]سست نشويد; اگر شما [از زخم ها ]درد مى کشيد آنان نيز همانگونه که شما درد مى کشيد درد مى کشند ولى شما چيزى را از خدا اميد داريد که آنان اميد ندارند. و خدا بسيار دانا و حکيم است. (104)
إِنَّا أَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ بِمَا أَرَاكَ اللَّهُ ۚ وَلَا تَكُنْ لِلْخَائِنِينَ خَصِيمًا (105)
همانا اين کتاب را به حق بر تو نازل کرديم تا به وسيله آنچه خدا به تو ارائه کرده است ميان مردم حکم کنى، و از خائنان طرفدارى مکن. (105)
💐💐
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن👇
🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4