گفت: کسی‌که واقعاً شاد است، هیچ‌وقت بلند بلند نمی‌خندد. خنده‌ی بلند اغلب برای پنهان کردن یک افسردگی درونی است. مثل افسردگی در ساعت‌های پایانی یک تعطیلات که آدم را به دست و پا زدن برای یک شادی مضحک وا می‌دارد. نکند زمان بگذرد و من به اندازه کافی شاد نبوده باشم! من به‌یاد کسانی می‌افتم که در راه بازگشت از شمال، با اضطراب آخرین ساعت‌های فراغت‌شان را می‌گذرانند... با پایکوبی دسته جمعی کنار جاده‌ها و نعره زدن در تونل‌ها... شادی، کالایی نیست که با خرج کردن پول و زمان، بدست آید؛ شادی با فائق آمدن و چیره شدن بر زمان بدست نمی‌آید. تلاش برای شاد بودن مساوی است با اضطراب و نهایتا افسردگی. بهجت و انبساط خاطر حقیقی، نه نسبتی با "تعطیلی" دارد و نه دارایی. شادی حقیقی از چشمه درون می‌جوشد. در هنگام "انس" و نه در "نسیان". ✍یامین پور #بشنو_از_نی #یادگاری ➕️ @aghiil

🍀عطار نیشابوری در تذکر از جُنید بغدادی آورده که: صادق روزی چهل بار از حالی به حالی بگردد و منافق چهل سال بر یک حالت بماند! #بشنو_از_نی ➕️ @aghiil

حالا چرا آدمها تغییر خودشون رو انکار می‌کنن و میگن "ما از اولش هم همینطور فکر می‌کردیم؛ شما غلط بودین". و چرا ماها دوست نداریم تغییر آدمها رو بپذیریم و اصرار داریم که "این آدم اصلاً هم عوض نشده، بی‌خود اعتماد نکنید". پس قضیه "ملاک، حال فعلی افراد است" چی میشه؟ 🍀عطار نیشابوری در تذکره از جُنید بغدادی آورده که: صادق روزی چهل بار از حالی به حالی بگردد و منافق چهل سال بر یک حالت بماند! #بشنو_از_نی ➕️ @aghiil