#جایگاه_توریه 🔰 از مثال‌های قبلی معلوم می‌شه که: «توریه دروغ نیست»؛ چون نیّت گوینده یه حقیقته و حرفی هم که می‌زنه قابل تفسیر به اون معنا هست، هرچند شنونده به‌خاطر ذهنیّت خودش ممکنه اونو جور دیگه‌ای تفسیر کنه، و روشنه که اشتباه شنونده توی فهم حرف من و شما، ارتباطی به من و شمای گوینده نداره. ❓خب یه سؤال! آیا توریه رو می‌شه همیشه استفاده کرد، یا اختصاص به موارد ضرورت داره؟ ❌✅ فتوای بعضی از مراجع اینه که توریه مال مواقع اضطراره نه این‌که مثل نقل‌ونبات توریه کنیم؛ به این استفتاء از مرحوم آیت‌الله تبریزی توجّه کنین:👇 ❓سؤال: توريه كردن در‌صورتى‌كه مصلحتى در آن نباشد و سبب مفسده‌اى هم نگردد، بلكه صرفاً براى مزاح و شوخى باشد، شرع چه حكمى براى آن داده است؟ ✅ جواب: بسمه تعالى‌؛ توريه داخل كذب نيست و در موارد تقيه يا خوف ضرر مالى يا جانى مانعى ندارد، امّا مطلق توريه يعنى در تمام موارد، ثقه بودن انسان را از بين مى‌برد، واللّه العالم. 👈 بعضی دیگه از مراجع مثل آیت‌الله مکارم شیرازی معتقدن توریه اختصاص به موارد ضرورت نداره. ایشون فرمودن: «توريه مشروط به حال ضرورت نمى‌باشد؛ هرچند بهتر، رعايت ضرورت است.» ✅✅ نکته قابل دقّت این‌که توریه گرچه مشروط به موارد ضرورت هم نباشه، قطعاً باید فقط توی موارد اضطرار ازش استفاده کرد، چون اگه توریه توی صحبت‌های آدم زیاد بشه، اطرافیان دیگه بهش اطمینان نمی‌کنن و اعتبار آدم زیر سؤال می‌ره و مردم می‌گن: «فلانی همیشه کارش پیچوندنه!» به‌همین‌خاطر مرحوم آیت‌الله تبریزی فرمودن: «مطلق توريه يعنى در تمام موارد، ثقه بودن انسان را از بين مى‌برد.» 😉✌️ یه مثال بزنم که معلوم بشه نباید هر وقتی سراغ توریه رفت: اگه دقّت کرده باشین توی گردنه‌های خیلی خطرناک یه جاده خاکی توی سینه کوه رو به بالا درست می‌کنن تا اگر کسی ترمز برید به جای سقوط توی دره از این جاده خاکی بالا بره و ماشینش متوقف بشه؛ 🚨این گریزگاه مال موقع ضرورته و آدم عاقل بیخودی توی حالت عادی با ماشین ازش بالا نمی‌ره؛ 📍توریه هم یه گریزگاهه برای فرار از دروغ وقتی انسان توی سراشیبی، در معرض سقوط در پرتگاهه. پس از به‌کار بردن وقت و بی‌وقت توریه به شدّت پرهیز کنیم. 📌نکته دیگه اینکه اگه یه جایی انسان مجبور شد از باب ضرورت «دروغ» بگه، «توریه» بر «دروغ» مقدّم هست و اگر با «توریه» بشه قضیه رو فیصله بده، حق نداره «دروغ» بگه. ⚜️ @Ahkaam ⚜️