حدیث ناب: 🔰محبت در سیره رسول خدا صل الله علیه وآله- ⬇️⬇️ علامه حلّی رحمه الله در رساله سعديه از رسول خدا صل الله علیه وآله نقل كرده است که حضرت فرمود: «وَالّذی نَفْسی بِيَدِهِ لا يَضَعُ اللّهُ الرَّحْمَةَ إلاّ عَلی رَحيمٍ. قالوا: يا رَسولَ اللّهِ كُلُّنا رَحيمٌ. قالَ: لَيْسَ الَّذی يَرْحَمُ نَفْسَهُ وَاَهْلَهُ خاصَّةً وَلكِنْ الَّذی يَرْحَمُ المُسلِمينَ وَقال صلی الله عليه و آله : قال اللّه تعالي: إن كُنْتُم تُريدونَ رَحْمَتی فارْحَموا؛ سوگند به آنكه جانم در دست اوست، رحمت خدا جز افراد مهربان را در بر نمی‌گيرد. اصحاب گفتند:‌ای رسول خدا! ما همه مهربانيم. فرمود: مقصود كسانی نيستند كه فقط نسبت به خود و خانواده شان مهربانند؛ بلكه مقصود كسانی هستند كه به همه مسلمانان مهربانند. خدای متعال فرمود: اگر خواهان مهربانی [و بخشايش] من هستيد، پس [نسبت به هم] مهربان باشيد.» مالك بن عوف نصری از سرسخت ترين دشمنان پيامبر صلی الله عليه و آله بود. او در سال هشتم هجری با تحريك قبيله‌های ثقيف و هوازن آتش جنگ حنين را برافروخته و دولت نوپای رسول گرامی اسلام را گرفتار جنگی ديگر نمود؛ اما به فضل الهی لشكريان اسلام در آن جنگ پيروز شدند. خداوند متعال در سوره توبه با اشاره به اين پيروزی و امدادهای غيبی می‌فرمايد: «لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ فِی مَوَاطِنَ كَثِيرَةٍ وَيَوْمَ حُنَيْنٍ إِذْ أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَتُكُمْ فَلَمْ تُغْنِ عَنكُمْ شَيْئا وَضَاقَتْ عَلَيْكُمُ الْاَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ ثُمَّ وَلَّيْتُم مُّدْبِرِينَ * ثُمَّ أَنزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَی رَسُولِهِ وَعَلَی الْمُؤْمِنِينَ وَأَنزَلَ جُنُودا لَّمْ تَرَوْهَا وَعَذَّبَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَذَ لِكَ جَزَآءُ الْكَـفِرِينَ ‌» ؛ «خداوند شما را در جاهای زيادی ياری كرد و در روز حنين [نيز ياری نمود] در آن هنگامی كه كثرت ياران شما را مغرور كرد، اما [تعداد فراوان لشكر شما] هيچ به دردتان نخورد و زمين با همه وسعتش بر شما تنگ شد، سپس پشت به دشمن كرده و فرار نموديد. در همان حال خداوند آرامش خود را بر پيامبر و مؤمنان نازل كرد و لشكرهايی فرستاد كه شما نمی‌ديديد و كافران را مجازات كرد و اين جزای كافران است.» در اين پيروزی كه غنائم بسياری به اضافه شش هزار اسير جنگی از دشمن به دست مسلمانان افتاد، مالك بن عوف ـ عامل اصلی اين جنگ ـ از ترس جان خود به طائف پناهنده شد. اما وقتی در مورد پيامبر و انديشه‌های الهي، انسانی او قدری فكر كرد؛ به ويژه كردار نيك و محبتهای رسول خدا صلی الله عليه و آله در مورد دشمنان و اسيران، او را شيفته پيامبر صلی الله عليه و آله نمود؛ به همين جهت امان خواسته و به مدينه آمد و نزد رسول خدا صلی الله عليه و آله مسلمان شد. پيامبر صلی الله عليه و آله نيز خانواده او را ـ كه اسير شده بود ـ آزاد كرده، اموالش را نيز به وی پس داد. مالك بن عوف در اثر اين همه محبت نبوی صلی الله عليه و آله آن چنان مشتاق حضرت رسول اكرم صلی الله عليه و آله گرديد كه از نفوذ خود در منطقه طائف بهره گرفته و تمام هستی اش را در راه گسترش اسلام به كار گرفت. او در مقابل عظمت و جلالت پيامبر اكرم صلی الله عليه و آله سخنانی بر زبان آورد كه كمتر كسی اينگونه ابراز ارادت كرده است. او دلباختگی خود به رسول خدا صلی الله عليه و آله را اينگونه اظهار می‌كرد: ما اِن رَأيْتُ وَلاسَمِعْتُ بِمِثْلِهِ فی الناسِ كُلِّهِمْ بِمِثْلِ مُحَمّدٍ «من هرگز در ميان تمام مردم دنيا نه مانند محمد ديده‌ام و نه شنيده ام.» منبع: مجله مبلغان، شماره65 1. سيره نبوي، دلشاد تهراني، دفتر سوم، ص80 2. شرح الاخبار مغربي، ج 1، ص 311. 3. توبه / 25 و 26. 📎#رحلت_پیامبر_مهربانی 📎#امام_رضا علیه السلام 📎#امام_حسن علیه السلام 📥ن:m_moballeghan