📌مواد #صلح_نامه امام حسن(ع) چه بود؟ آیا این درست است که امام حسن(ع) بر سر مسائل #مالی هم #صلح کرد؟ آیا امام دنبال اموال #دارابجردفارس و #کوفه بود؟ 📍در بررسی اسناد تاریخی و در پاسخ به پرسش اول می توان گفت، موارد ذیل جزو مواد اصلی صلح نامه است: ◀️جلوگیری از موروثی شدن خلافت بنی امیه، ◀️نگه داشتن حرمت اهل بیت(ع)، ◀️حفظ خون #مسلمانان به ویژه #شیعیان، ◀️عدم ناسزاگویی به امیرمؤمنان علی(ع) حتی در قنوت نماز؛ بنابر گزارش بَلاذُری(م279ق) مفاد صلح نامه این بود: «حسن بن على(ع) با #معاويه صلح می كند و خلافت را به وى وامیگذارد، به اين شرط كه معاویه به كتاب خدا و #سنت رسول الله(ص)عمل كند. ◀️معاويه، نبايد جانشين براى خود مشخص كند و انتخاب خليفه باید به شورا باشد و مردم بر جان و مال و خانواده خود در امان هستند. معاويه، نبايد در نهان و آشكارا، شورش و #آشوب براى حسن بن على(ع) برپا كند و حتی ياران او را نيازارد.» بنابراین، تا کنون چیزی درباره مسائل مالی مطرح نبود. درباره مسائل مالی باید گفت: ◀️چنین شرطی در مفاد صلح نامه نیامده است. بلکه این تهمتی است که منابع عامه(اهل تسنن) بیان کرده اند که امام حسن(ع) به دنبال تصاحب #خراج(درآمد) #دارابجرد، #اهواز و اموال موجود در بيت المال #كوفه بوده است‏. ◀️لازم به ذکر است که مسائل مالی #پیشنهاد معاویه بود و امام آن را نپذیرفت و فرمود: ◀️ #معاويه نمیتواند در بيت المال مسلمانان تعهدى را براى من بپذيرد. ◀️شاهد دیگر آنکه حتی کسانی به امام اعتراض کردند که چرا برای خود سهمی از اموال بیت المال قرار نداده است. 📚بلاذری، انساب الاشراف، ج 3، ص29، 41. 📚اربلّی، کشف الغمه في معرفة الأئمه، ج1، ص547. 📚ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی طالب، ج‏4، ص۳۳. 📚ابن شُعبه حرّانى، تحف العقول عن آل الرسول، ص233. 📚ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج3، ص406. 👇👇 🌻 @ahlebait110

📌دستورالعمل به #استانداران امیرمومنان #علی علیه السلام در دوران #خلافت خود طی بخشنامه ای به کارگزاران: 1⃣آنان را از به کارگرفتن بی مزد مردم نهی می کرد، 2⃣نیز اعلام کرد هر کس حق دریافت سهم خود را دارد نه بیشتر. 3⃣توصیه دیگر ایشان، #برخوردنیک با #کشاورزان غیر مسلمان بود که جمعیت زیادی را تشکیل می دادند و روی زمین ها کار می کردند و #خراج می پرداختند. 📚کلینی، الکافی، ج۵، ص۲۸۴ 🌻 @ahlebait110

📌نامه امام جواد به والی #سیستان فردی از بنی حنیفه ساکن #بُست در سیستان از امام #جواد(ع) خواست تا به حاکم آنجا نامه ای برای رفع مشکلاتش بنگارد. امام نیز خطاب به آن والی سیستان چنین نوشت: «اما بعد، رساننده این نامه از #مذهب و عقیده تو برای من به نیکویی یادکرده است. بدان آنچه برای تو می ماند، نیکی های تو است، پس در حق برادرانت #نیکی کن و بدان خداوند از تو درباره همه چیز، حتی اگر به سنگینی یک ذره باشد، بازخواست خواهد کرد. هنگامی که این فرد به سیستان رفت، والی آن منطقه که از نامه امام خبر یافت، تا دو فرسخی شهر به استقبال وی آمد و چون نامه امام جواد(ع) را دید، بر چشم نهاد و درخواست آن فرد را پرسید. هنگامی که از آن آگاه گردید، نه تنها #خراج را به طور کلی از دوش او برداشت، بلکه مقرری نیز برای او و خانواد هاش تعیین کرد.» 📚کلینی، الکافی، ج5، ص111، ح6. 👇👇 🌻 @ahlebait110