🌷السلام علیک یا اباعبدالله الحسین(ع)🌷 #ما_ملت_امام_حسینیم تنها زمانى "صبور"خواهیم شد، كه "صبر"را يک"قدرت" بدانیم نه يك "ضعف"... آنچه "ويرانمان" مى كند، "روزگار" نيست!!! حوصله ی "كوچك"، براى "آرزوهاى بزرگ" ماست... @ahlolbasar

🎥 میهمانان ویژه محرم امسال 💠 فاصله‌هایی که در هیئت خالی نمی‌ماند... 🔻 تیزر دیدنی #جای_خالی به کارگردانی علی ملاقلی پور 🏴@ahlolbasar

⁉️متن شبهه:👇👇👇 دلیل اینکه یاران امام حسین یکی یکی به میدان رفتند چیست؟ شاید اگه همه باهم میرفتن پیروزمیشدن چون هرکدوم جنگاورای ماهری بودن ✅پاسخ شبهه:👇👇👇 1️⃣براي دستيابي به پاسخ اين سؤال بايد درباره چگونگي آرايش نظامي، سپاه امام حسين عليه السلام، در روز عاشورا دقت كرد. 2️⃣صبح عاشورا، امام عليه السلام نماز صبح را به جماعت خواند و لشكر خود را صف آرايي نمود. زهير بن قين را فرمانده ميمنه لشكر كرد، و ميسره لشكرش را به حبيب بن مظاهر سپرد، حضرت عباس عليه السلام را پرچمدار خود نمود، و خيمه ها را پشت سر لشكر قرار دادند.[1] 3️⃣با آنكه امام عليه السلام و اصحاب او مي دانستند كه امروز كشته مي شوند و بر اين انبوه لشكر غالب نخواهند شد، اما مانند كسي كه خود را غالب مي بينند، جنگ مي كردند. اين هفتاد و چند نفر در مقابل سي هزار نفر صف آرايي مي كنند، و ميمنه و ميسره و قلب و سواره و پياده تشكيل مي دهند و سواران و پيادگان را مرتب مي نمايند. و هميشه قوانين نظامي را مراعات و فنون جنگي را اعمال مي كردند. از اين كارها معلوم مي شود كه اين جماعت خود را نباخته بودند، و همه فكر و همّ آنها حفظ جان امام(ع) است و در اين راه نهايت تلاش خود را به خرج مي دادند.[2] 4️⃣روز عاشورا اصحاب از يكديگر و از امام جدا نمي شدند و تا اصحاب توانايي داشتند نمي گذاشتند دشمنان به امام(ع) برسند. 5️⃣همه اين امور كاشف از شجاعت و آشنا بودن اصحاب به فنون جنگ است، و از طرف ديگر، جنگ امام(ع) به همراه تعداد بسيار كم اصحابش با آن انبوه دشمن از صبح تا نزديك عصر، بطول انجاميد با اينكه دشمنان مصر بودند كه هر چه زودتر كار را تمام كنند، و اين خود كاشف از داشتن نهايت تدبير جنگي و شجاعت امام(ع) و ياوران آن سرور است. دشمنان از هر راهي وارد جنگ شدند؛ هم از راه مبارزه تن به تن، هم از راه تير اندازي، و هم از راه حمله عمومي و در هر نوبت، اصحاب جلو آنان را گرفتند و به نحو احسن دفاع نمودند.[3] 6️⃣در بين عرب رسم بوده است كه اگر در جنگها، كسي هل من مبارز مي طلبيد، و خواستار جنگ تن به تن مي شد، به خواسته اش احترام مي گذاشتند و گروهي با وي نمي جنگيدند. امام(ع) در روز عاشورا، از اين تاكتيك استفاده نموده تا با توجه به قلت و كم بودن سپاهش، مدت و زمان جنگيدن طولاني تر شود و تك تك ياران امام(ع) حماسه داشته باشند و پيام اين نهضت بر قلب تاريخ با رنگ خون بهتر ثبت گردد و اين با جنگ دست جمعي، دست يافتني نبود، علاوه اين قانون از طرف دشمن رعايت نشد و آنها در مواردي گروهي به جنگ يك فرد مي رفتند و خود اين مي توانست در بيداري عده اي موثر باشد كه لشكر دشمن پايبند حداقل حقوقي انساني هم نبوده است و اين خود در ظهور بيشتر جنايت لشكر دشمن، نقش بيشتري را مي تواند ايفا كند. پی نوشت ها: 1.تاريخ طبري، ج 5، ص 422. 2.تاريخ سيد الشهداء، عباس صفائي، ص 440. 3.تاريخ سيد الشهداء، عباس صفائي، ص 445. @ahlolbasar

فیلم دست اول اختصاصی اهل البصر عزاداری شب تاسوعا، مسجد امام علی (ع) کپنهاگ ، دانمارک @ahlolbasar

💢حجة الاسلام پناهیان: اگر من بودم به استاندار اون منطقه، گاری می‌بستم، آب ببره برای مردم روستا #غیزانیه به این میگویند منبر @ahlolbasar

📹 ورقه‌ها بالا، امتحان تمام! 🎙به روایت: حاج حسین یکتا @ahlobasar

♨️ سخنرانی کمتر شنیده شده شهید مطهری 🔰موضوع: #شعائر_اسلامی ⏱زمان: #روز_تاسوعا 🔆توضیح: استاد شهید در این سخنرانی ابتدا به معنای شعائر و جایگاه و اهمیت آن می پردازند و سپس به تحلیل شعارهای بزرگ اسلامی می پردازند، شعارهایی مانند #نامگذاری_فرزندان ، #شروع_کارها و... 🎙 این سخنرانی در روز تاسوعا انجام شده است لذا استاد ماجراهای روز تاسوعا رو در این جلسه به صورت کامل بیان می کنند و نقش چند نفر را در واقعه عاشور توضیح می دهند: 1. نقش عبدالله بن زیاد 2. نقش و شخصیت عمر بن سعد 3. نقش شمر بن ذی الجوشن ⚫️ در طرف مقابل عکس العمل حضرت امام حسین علیه السلام و نقش بی بدیل قمر منیر بنی هاشم حضرت ابالفضل العباس را نیز بیان می کنند. 😭قسمت پایانی سخنرانی ایشان بیان روضه جانسوز استاد شهید مرتضی مطهری در مورد عصر عاشورا و مظلومیت آقا ابی عبدالله علیه السلام است... #ما_ملت_امام_حسینیم #محرم #عاشورا #روضه_های_استاد #استاد_شهید @ahlolbasar

✅آثار و عوامل سیاسی عاشورا✅ جلوتر دیدن خود از ولایت:  برخی دیگر از نزدیکان امام از بنی هاشم از جمله ابن عباس و محمد حنفیه برادر امام با نگاه عقل اندیش خود با توجه به تجارب تلخی که از بی وفایی کوفیان نسبت به امام علی علیه السلام و امام حسن رفته بود امام را از سفر به عراق و قیام بر حذر می­داشتند. می­توان گفت این عده عملا بینش و درک و تشخیص خود را حتی از امام زمانه نیز بالاتر می­دانستند. البته بر حسب ظاهر و با رویکرد عقل نتیجه گرا و یکسویه نگر شاید سخنان این افراد خالی از منطق و استدلال نیز نبود اما امام ورای این سخنان با علم امامت خود حقایقی بالاتر را می­دیدند که آنها از دیدن آن عاجر بودند چنانکه حتی بعد از خبر شهادت مسلم و بر حسب ظاهر درست درآمدن محاسبات این افراد از بنی هاشم و خویشان امام، امام بر عزم خود برای تداوم قیام تاکید کردند و یاران خود را نیز برای خلق حماسه بزرگ آزمودند.  پذیرش ولایت در ظاهر ولی حاضر نشدن به هزینه دادن  عده ای خود را جلوتر از امام، ایشان را نصیحت کردند عده ای امام را حق دانستند اما ترسیدند عده ای نه تنها امام را حق می دانستند که تا آخرین لحظه هم با امام بودند برخی در مقابل امام را حق می دانستند اما خریده شده بودند و برخی هم که مثل بنی امیه معلوم شد اساسا اعتقادی به دین نداشتند و گفتند بنی هاشم با حکومت بازی کرد وگرنه نه دینی آمده و نه وحی نازل شده است. #ثامن #شعور_حسینی #دهم_محرم @ahlolbasar

بوقت دلتنگی برای سردار #ما_ملت_امام_حسینیم #حب_الحسین_یجمعنا

⚫️ چرا خود را به گریه‌زدن (تباکی) هم برای امام حسین(ع) ثواب دارد؟ ◾️عزاداری امام حسین(ع) که به حق درباره‌اش گفته شده: «مَنْ بَکی‏ اوْ ابْکی‏ اوْ تَباکی وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ» که حتی برای تباکی (خود را شبیه گریه‌کن ساختن) هم ارزش فراوان قائل شده، در اصل، فلسفه‌اش تهییج احساسات علیه یزیدها و ابن‌زیادها و به سود حسین‏‌ها و حسینی‏‌ها بوده. در شرایطی که حسین به صورت یک مکتب در یک زمان حضور دارد و سمبل راه و روش اجتماعی معین و نفی‌کننده راه و روش موجود معین دیگری است، یک قطره اشک برایش ریختن واقعاً نوعی سربازی است. ◾️ در شرایط خشن یزیدی، در حزب حسینی‏‌ها شرکت کردن و تظاهر به گریه کردن بر شهدا نوعی اعلام وابسته بودن به گروه اهل حق و اعلان جنگ با گروه اهل باطل و در حقیقت نوعی از خود گذشتگی است. اینجاست که عزاداری حسین بن علی(ع) یک حرکت است، یک موج است، یک مبارزه اجتماعی است. ◾️ اما تدریجاً روح و فلسفه این دستور فراموش می‌شود و مسئله‌ شکل یک عادت به خود می‌گیرد که مردمی دور هم جمع بشوند و به مراسم عزاداری مشغول شوند، بدون اینکه نمایانگر یک جهت‌گیری خاص اجتماعی باشد و بدون آنکه از نظر اجتماعی عمل معنی‏‌داری به شمار رود، فقط برای کسب ثواب (که البته دیگر ثوابی هم در کار نخواهد بود) مراسمی را مجرّد از وظایف اجتماعی و بی‌رابطه با حسین‏‌های زمان و بی‌رابطه با یزیدها و عبیدالله‌های زمان به پا دارند. ◾️ در چنین مراسمی است که اگر شخص یزید بن معاویه هم از گور به در آید حاضر است که شرکت کند، بلکه بزرگترین مراسم را به پا دارد. در چنین مراسم است که نه تنها «تباکی» اثر ندارد، اگر یک من اشک هم نثار کنیم به جایی برنمی‌خورد. 📕 استاد مطهری، بررسی اجمالی نهضت‌های اسلامی در صدساله اخیر، ص۸۳ @ahlolbasar

⚫سخنی تکان‌دهنده از امام حسین(ع)، ناراحت‌کننده‌تر از زخمهای بدن‌ مقدسش #ما_ملت_امام_حسینیم @ahlolbasar

چشمان تو روضه مکشوف دیده است. @ahlolbasar