eitaa logo
اهل البصر و الصبر
68 دنبال‌کننده
2.9هزار عکس
3.2هزار ویدیو
109 فایل
امیرالمومنین علی (ع) : این پرچم (پرچم اسلام عزیز) را به دوش نمیکشد مگر اهل بصیرت و صبر و استقامت ارتباط با ادمین : @saedi52
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم السلام علیک یا داعی الله و ربّانی آیاته 📌« کلامی چند با آنانکه عمری ندای قلبشان بوده است. » و سلامی عاشقانه و خالصانه نثار شما رهپویان حقیقت این صبح آدینه بنا داریم، قدری از سید و سالار شهیدان آقا اباعبدالله الحسین (ع) بگوییم. او که منجی عالم بشریت نیز خودش را با ایشان معرفی خواهند کرد. در واقعه ی عاشورا، آقا اباعبدالله الحسین جمله معروفی دارند که گاهاً برداشت درستی از آن نمی شود. 📌 (هل مِنْ ناصرٍ یَنْصُرُنی: آیا کسی هست مرا یاری کند؟ در اکثر روضه ها وقتی از غربت اباعبدالله می گویند، نوعی سبکی در آنست، در حالیکه ایشان اگر از قلّت یاریگر شکوه داشتند هیچگاه لشکریان فرشتگان و جنیان را که برای مساعدت شان آمده بودند را رد نمی کردند. در شب عاشورا هم به یارانشان فرمودند بیعتم را از شما برداشتم، از سیاهی شب استفاده کنید و بروید. که اگر بمانید کشته خواهید شد. آنها مرا می خواهند و اگر در لانه ی پرندگان پنهان شوم مرا خواهند کشت. همانطور که می دانیم در مدینه بر سر قبر رسول الله صلوات الله علیه در تمثّل یا خوابی که بر ایشان عارض شد، آقا رسول الله به ایشان فرمودند: به کربلا برو که خدا می خواهد تو را کشته ببیند. پس قصد ایشان از ابتدا کربلا بود. مساعدت فرشتگان و جنیان را هم که رد کردند. یاران خود را هم که جواب کردند. ⚠️پس چرا ندای هل من ناصرٍ ینصرنی سر دادند؟ و مخاطب این ندای ایشان چه کسانی بودند؟ با نگاهی به وصیت نامه ی ایشان که فرمودند: من برای احیای دین جدم رسول الله(ص) قیام کردم، می توان فهمید راز نهفته در ندای ملکوتی ایشان را. دین مبین اسلام را پیامبر (ص) اورد و در حالیکه با حوادث بعد از رحلت جانگداز ایشان می رفت که دیگر نامی از اسلام باقی نماند خون حسین و یاران مظلومش احیاگر دین اسلام شد. بعد امامان همام یکی بعد از دیگری آمدند و رسالت خود را به حق انجام دادند. گذشت و گذشت تا به روزهای غیبت رسیدیم. همچنان که در احادیث آخرالزمانی آمده، درآن روزا از دین اسلام جز نامی چیزی باقی نمی مانَد. این در واقع ابتدای کلام حقیر است. امروز از اسلام ناب محمٌدی جز نامی باقی نمانده است. ✍️ از کربلا گفتیم، بگذارید در قالب زیارت امام حسین علیه السلام این فاجعه را تبیین کنیم. هر ساله به لطف الهی در محرم میلیون ها نفر سیاه پوش شده و برای لبیک گویی به ندای هل من ناصر ایشان بعد از هفته ها عزاداری راهی کربلا شده و به جانب ایشان می شتابند و ندای لبیک یا حسین سر می دهند. 📌اما براستی لبیک یا حسین یعنی چه؟ آیا می شود لبیک یا حسین گفت و حق مردم را ضایع کرد؟ می شود لبیک یا حسین گفت و نماز را سبک شمرد؟ می شود اختلاط با نامحرم داشت و لبیک یا حسین گفت؟ و همچنین رفتارهای ناپسند این روزهای ما چون: اختلاس، غیبت، دروغ و ... که اکثر افراد جامعه به آنها مبتلا هستند. آیا می شود با حسین بود و آلوده به گناه؟😔 📌 نه... 📌نمی شود... یاران حسین خاصان روزگار بودند. ابدال و اوتاد بودند که خود را از هر جایی به حسین رسانده بودند. آنها که عمری در خودشناسی و خودسازی استخوان خرد کرده بودند. یاران اباعبدالله از لحاظ عبودیّت و بندگی انسانهای معمولی نبودند. همه پاره های نور بودند که خود را به خورشید رسانده بودند. 📌پس چگونه باید لبیک یا حسین ادعای راستینی شود؟ با دروغ و غیبت و رذائل که لبیک یا حسین جمع نمی شود؟!! آری، ما باید خود را بسازیم و برای ظهور منجی عالم بشریت خود را آماده کنیم که اگر ظهور محقق شود و ما خود را نشناخته باشیم، لاجرم خود را نساخته ایم. درحال حاضر درک ناچیزی از خود داریم و بواطن خود را نشناخته ایم دقیقا مانند آنکه کسی گوشی اپل داشته باشد و فقط بلد باشد با آن زنگ بزند و پیامک بفرستد چه بسیار انسانهای به ظاهر دینداری که در مقابل امامشان به شهادت روایات خواهند ایستاد کما اینکه فرماندهان جناح باطل در کربلا همه از به ظاهر متدین ها و عابدان بودند. 📌پس چه کنیم که جزء این جماعت نباشیم؟ خداوند وقتی انسان را خلق کرد، خودش به خود فرمود: فتبارک الله احسن الخالقین. چرا؟!!! چون انسان را به گونه ای خلق کرد که می تواند در زمین خلیفه الله باشد. او را مظهر اسماء و صفات خود آفرید. آیا ما نیز مظهری از اسماء و صفات خداوند شده ایم؟ یا فقط به روزمرگی ها و آنچه دلمان می خواسته پرداخته ایم؟😔 📌اصلا هدف از خلقت ما چه بوده است؟ ما خلقت الجن و الانس الّا لیعبدون ما جن و انس را خلق نکردیم مگر اینکه عبادت کنند. الّا لیعبدون را به الّا لیعرفون تفسیر کردند. 📌بشناسند. خلق نشدند مگر اینکه بشناسند. چه چیز را بشناسند؟ خدا را. چرا که باید او را عبادت کنند و تا کسی خدای خود را نشناسد، اگر چه ادعا کند به خدا ایمان دارد ولی خدای ساختگی و ذهنی خود را می پرستد. چون در پی شناخت خدای خود نبوده است.