◀️ فیلمی کوتاه اما بسیار جالب از صد سال پیش شهر قم ✍ هنوز رضاخان به قدرت نرسیده و احمدشاه قاجار آخرین سال های حکومتش را طی می کند. از آنجهت که ظاهراً تصاویر برای سال ۱۳۰۰ است، هنوز حوزه علمیه قم توسط حاج عبدالکریم حائری یزدی تأسیس نشده است. ✅پوشش زنان بسیار قابل تأمل است و نشان از قدمت حجاب در قم و احتمالا ایران دارد. #قم #حجاب @ahmad_olyaei

#یادداشت باز نشر به مناسبت #شهادت_سردار_سلیمانی این یادداشت 5 صفحه ای (از صفحه 389-393) در کتاب عقل سرخ (یادنامه علوم اجتماعی ایران برای حاج قاسم سلیمانی و جهان پس از شهادتش) که توسط انتشارات دانشگاه امام صادق علیه السلام در سال 1399 به چاپ رسید، منتشر شده است. در این یادداشت، به مسأله فرهنگ و قدرت سردار سلیمانی و مانند آن در بازگشت فرهنگی مردم اشاره کرده ام. #حاج_قاسم_سلیمانی #دینداری @ahmad_olyaei

✍️دومین پیش اجلاسیه کرسی تخصصی نقد نظریه قاعده عدالت در فقه 🎙ارائه دهنده:حجة الاسلام والمسلمین سیف الله صرامی 📒شورای داوران : ◾️آیت الله محمد محمدی قائینی 🔹حجة الاسلام والمسلمین دکتر کاظم قاضی زاده ◾️حجة الاسلام والمسلمین دکتر سیدرضا مؤدب 📒دبیر علمی : حجة الاسلام والمسلمین محمد علی خادمی کوشا ✍️ناظر جلسه: جناب آقای دکتر محسن موسی وند 📅زمان: پنجشنبه ۱۴۰۱/۱۰/۱۵ ⏰ ساعت ۱۰ الی ۱۲ 🗒مکان: قم پردیسان، انتهای بلوار دانشگاه؛ پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی طبقه سوم، تالار کوثر ▶️مجری:پژوهشکده فقه و حقوق و مرکز همکاری های علمی و بین الملل @ahmad_olyaei

#وصیت_نامه_سردار_سلیمانی ✍وصیت نامه شهید سلیمانی منشور مقاومت است. وصیت نامه ای که برای همه حرف دارد. زمانی که ممکن است انگیزه ها کم شده باشد، این وصیت نامه می تواند راهگشا باشد. این وصیت نامه عصاره یک عمر مقاومت در تمام جبهه های فکری، سیاسی و نظامی حق علیه باطل است. با خواندن خاطرات شهید سلیمانی شاید با وی آشنا شویم اما با خواندن وصیت نامه اش خواهیم فهمید که او چرا یک مکتب است. #شهید_سلیمانی @ahmad_olyaei

#صوت عدالت فرهنگی و مسئله موسیقی (عدالت فرهنگی در فرآیند سیاستگذاری موسیقی چگونه تصویر می شود؟) 👤ارائه دهنده: احمد اولیایی 📒دبیر علمی:دکترحسین پرکان هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی 📅زمان:اسفند ماه 1400 لینک صوت: https://b2n.ir/y51930 #عدالت_فرهنگی @ahmad_olyaei

#سخنرانی #وفات_حضرت_ام البنین (سلام الله علیها) سخنران: احمد اولیایی موضوع: ادب شام وفات، ۱۴۰۱ هیئت حضرت علی اکبر علیه السلام، قم. @ahmad_olyaei

🎥 بایدن؛ «من به بیش از ۱۴۰ کشور دنیا سفر کردم؛ خیلی راحت بگویم: تمام دنیا لکّه‌ روی شلوار جین ما هم نیستند.» ✍ این ادبیات ناشی از نگاه «استثناگرایی آمریکایی، American Exceptionalism»است. این واژه اولین بار توسط یکی از اندیشمندان فرانسوی به نام آلکسی دوتوکویل در سال ۱۸۳۱ مطرح شد؛ یعنی آمریکا ماهیتا استثنا، منحصر بفرد و بهترین است. 🔹واضح است که این خودبرتربینی و نژادپرستی اساسا امکان گفتگو با آمریکا را از بین می برد. 🔸در عدالت سیاسی که قرار است توزیع عادلانه قدرت صورت گیرد باید نگاه اولیه ای در برابری طرفین وجود داشته باشد تا گفتگو‌ آغاز گردد. 🔹همین توهم استثناگرایی ست که آمریکا را به مقصر تام وضع موجود جهان تبدیل می کند. @ahmad_olyaei

«واکنش های اعتراضی حوزه به ...؛ از احمد رشیدی مطلق در 18 دی 56 تا شارلی ابدو در 18دی 1401» ⬅️ این روزها توهین نشریه شارلی به مقدسات و به ویژه مقام معظم رهبری دل دوستداران انقلاب و ولایت فقیه را به درد آورده است. این «درد» نه فقط یک احساس فردی بلکه ناشی از اعتقاد و بر مبنای عقلانیت انقلابی است. قطعا چنین درد هایی اگر به صورت جمعی اتفاق بیفتد بی اثر نخواهد بود چراکه عالم تکوین بر اساس عدالت است و عدالت قطعا اجرا خواهد شود. ◀️ این قبیل توهین ها و جسارت ها چیز جدیدی نیست. امروز 18 دیماه، سال روز واکنش حوزه به نشر مقاله توهین آمیز «ایران و استعمار سرخ و سیاه» نوشته احمد رشیدی مطلق در روزنامه اطلاعات 1356 است. در این مقاله توهین های بی ادبادنه ای به حضرت امام رحمه الله علیه شد که همین امر واکنش حوزه و مردم را به همراه داشت. حوزه های علمیه تعطیل شد که برخی معتقدند همین توهین و واکنش حوزه مسیر انقلاب اسلامی 57 را به مثابه یک شتابدهنده تسریع کرد. ◀️تعطیلی حوزه های علمیه در زمان انقلاب و پیش از آن در مواجهه با یک اقدام، توهین و یا قانون ظالمانه معنای بسیار مهمی داشت و در نگاه مردم و بازار به عنوان یک کنش موثر تلقی می شد تا جاییکه مردم و بازار نیز این تعطیلی اعتراضی را تبعیت و یا حمایت می کردند. به طور کل، حوزه ها مرجع فکری آحاد بودند و چگونگی حرکت موثر و انقلابی را حوزه ها تعریف می کردند. ◀️در کنار ده ها علت دیگر، یکی از علل این جایگاه حوزه، وحدت مکانی و حسی ظلم بود. با این توضیح که قانون ظالمانه یا توهینی که توسط نظام طاغوت در کشور تدوین یا انجام می گرفت در یک اجتماع واحد بود که حس مشترک برای همه ایجاد می کرد. این حس مشترک موجب انتظار مردم برای دیدن و تبعیت از کنشگری حوزه ها می شد. اما اکنون با یک جامعه روبرو هستیم به جای اجتماع. این تفاوت را فردیناند تونیس جامعه‌شناس آلمانی با تمایزدهی دو مفهوم گمین شافت Gemeeinschaft (اجتماع) و گزل شافت Gesellschaft (جامعه) به خوبی تبیین می کند. اجتماع دارای ارتباطات کمتر میان مردمان اما بسیار عمیق است در حالیکه در جامعه وسعت و تکثر ارتباطات، بسیار اما عمق آن ها اندک است. جامعه جایی ست که بر مبنای عقلانیت ابزاری هر فرد به دنبال منافع و معیشت و علایق خود است و حال آنکه مردمان اجتماع دارای عاطفه و احساس و منافع مشترک بیشتری هستند. ◀️ در پاسخ به کسانی که بیانیه ها و تعطیلی های حوزه ها در مواجهه با این جسارت ها و ... را بی ثمر می دانند می توان علت این حس را همین تفاوت جامعه امروز با اجتماع دیروز بیان کرد. اگر بتوانیم ارتباطات میان مردم و ارتباطات مردم با حوزه را ذیل رویکرد آیینی (Ritual approach) که به جای انتقال صرف پیام در ارتباطات انتقالی (Transmission approach) به دنبال تولید معنای مشترک است باز تعریف کنیم و «نظام حوزه» را به «نهضت حوزه» نزدیک کنیم آن اتفاق میمون خواهد افتاد. ⬅️ البته لازم به ذکر است این به معنای افول جایگاه حوزه و روحانیت نیست بلکه دارد ما را نسبت به تغییرات اجتماعی دنیای مدرن و مبتنی بر فردگرایی هوشیار می کند. هنوز هم بیانیه ها و تعطیلی های حوزه ذیل واکنش های اعتراضی هم در داخل و هم در خارج بازتاب لازم را دارد و قطعا مفید فایده خواهد بود. @ahmad_olyaei