🔵 الْمُؤْمِنُ مِثْلُ کفَّتَی الْمِیزَانِ کلَّمَا زِیدَ فِی إِیمَانِهِ زِیدَ فِی بَلَائِهِ. ✅ امام کاظم - علیه السلام - می‌فرماید: :مؤمن همانند دو کفه ترازوست؛ هر چه ایمانش فزونی یابد، بلایش نیز بیشتر شود. ( بحارالانوار، جلد۷۵، صفحه۳۲۰ ) 🌐 Amin11.ir 🆔 https://eitaa.com/joinchat/413401443Ce926a23cc4

🌴على عليه السلام از عدالت مى گويد🌴 🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴 يكى از خصوصيات حضرت على عليه السلام اين بود كه بيت المال را به طور مساوى ميان مردم تقسيم مى كرد و بين مسلمانان تبعيض قايل نمى شد؛ اين امر باعث شده بود، برخى از طرفداران تبعيض و انحصار طلب ها به معاويه بپيوندند.🌾 عده اى از دوستان على عليه السلام به حضور حضرت رسيدند و گفتند: - چنانچه افراد سياس و انحصار طلبها را با پول راضى كنى ، براى پيشرفت امور شايسته تر است . امام على عليه السلام از اين پيشنهاد خشمگين شد و فرمود: - آيا نظرتان اين است به كسانى كه تحت حكومت من هستند ظلم كنم و حق آنان را به ديگران بدهم و با تضيع حقوق آنان يارانى دور خود جمع نمايم ؟ به خدا سوگند! تا دنيا وجود دارد و تا آفتاب مى تابد و ستارگان در آسمان مى درخشند ، اين كار را نخواهم كرد . اگر مال ، از آن خودم بود آن را به طور مساوى تقسيم مى كردم ، چه رسد به اينكه مال ، مال خداست . سپس فرمود: - اى مردم ! كسى كه كار نيك را در جاى نادرست انجام داد، چند روزى نزد افراد نااهل و تاريك دل مورد ستايش قرار مى گيرد و در دل ايشان محبت و دوستى مى آفريند؛ ولى اگر روزى حادثه بدى براى وى پيش ‍ بيايد و به ياريشان نيازمند شود ، آنان بدترين و سرزنش كننده ترين دوستان خواهند شد.(12)🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 ________________________ ‏«داستانهاى بحارالانوار» .💐💐💐💐🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🎍🎍🎍🎍🎍🎍🎍🎍

حدیث (11) پيامبر اعظم صلی الله علیه و آله :🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄 أسبِغِ الوُضوءَ تَمُرَّعَلَی الصِّراطِ مَرَّ السَّحابِ أفشِ السَّلامَ یَکثُر خَیرُ بَیتِکَ أکثِر مِن صَدَقَةِ السِّرّ فانَّها تُطفِئُ غَضَبَ الرَّبِ. وضو را کامل بگیر ☘ تا همچون ابر از صراط عبور کنی، ☘ با صدای آشکار سلام کن تا خیر و برکت خانه ات افزون شود🌴 و زیاد صدقه ی پنهانی بده که این کار خشم پروردگار را فرو می نشاند.🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 وسائل الشیعه ج1 ص489🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🎍🎍🎍🎍🎍🎍🎍🎍🎍

قَالَ اَلْمَأْمُونُ يَوْماً لِلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَخْبِرْنِي بِأَكْبَرِ فَضِيلَةٍ لِأَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَدُلُّ عَلَيْهَا اَلْقُرْآنُ قَالَ فَقَالَ لَهُ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَضِيلَتُهُ فِي اَلْمُبَاهَلَةِ مامون از حضرت رضا علیه السلام پرسید بزرگترین فضیلت امیرالمومنین علیه السلام در قرآن چیست؟ حضرت رضا علیه السلام  فرمودند: بزرگترین فضیلت امیرالمومنین علیه السلام در قرآن مباهله است… بحارالانوار.ج۱۰.ص۳۵۰ درترویج معارف بلندمباهله درجایگاه اهل بیت علیهم السلام غفلت نکنیم

٢۴ ذی الحجه مطابق با روز مباهله فمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ‏.( سوره آل عمران، آیه ۶۱) نزول آیه مبارکه مباهله، واضحترین دلیل و عالی ترین مدرک برای حقانیت باورهای شیعه در مورد امامت و خلافت علی (علیه السلام) بعد از رحلت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله می‌باشد). 🔸 مفسران و محدثان شیعه و اهل سنت تصریح کرده‌اند که آیه مباهله در حق اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) نازل شده است، و آن حضرت تنها فرزندانش حسن و حسین و دخترش فاطمه و علی (علیهم‌السّلام) را همراه خود به میعادگاه برد. بنا بر این منظور از "ابنائنا" در آیه منحصرا حسن و حسین ( علیهما ‌السّلام) و "نسائنا" فاطمه ( علیها ‌السّلام) و منظور از "انفسنا" تنها علی ( علیه ‌السّلام) بوده است. احادیث فراوانی در این زمینه نقل شده است. 🔸 جریان مباهله پیامبر(صلی الله علیه و آله) با مسیحیان نجران نه تنها نشانگر حقانیت اصل دعوت رسول گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله) می باشد، بلکه این واقعه مهم بر فضیلت همراهان او (حضرت علی، فاطمه و حسنین علیهم السلام) دلالت می‌کند. بر این اساس، شیعیان معتقدند امام علی(علیه السلام) بر اساس آیه مباهله، به منزلۀ نَفْس و جان پیامبر است. مباهله

اقدام عجیب کانال تلویزیونی عربستان تشریح حادثه غدیرخم و انتصاب حضرت علی (ع) به ولایت بر مسلمین

والله از هرکسی بجز آیه الله العظمی بهجت این جمله را میشنیدم،حس میکردم شاید غلو کرده باشد🤔 این #حسین کیست ... ای مهربان تراز پدرومادرم#حسین..

تفسیر سوره‌ی نساء از تفسیر آموزشی قرآن (خانواده در قرآن) نساء ۴/ ۱۰. ص ۱۴. ۱۲- پیام‌های تعبير (في بُطونِهِم) در آيه‌ی مورد بحث، افزون بر آن‌كه کلمه‌ی (إنَّما) حصر را مي رساند، تعبیر (في بُطونِهِم) نيز، داراي چند پيام است: الف: یکی از این پیام‌ها این است که این تعبير، «اكل» و خوردن را تأكيد مي كند؛ زيرا روشن است كه چیز خوردني درون شكم مي رود و ديگر نيازي به ذكر «بطن» نيست؛ لذا «أكل في بطنه» مانند «أكل أكل» است؛ چنان كه در آيه‌ی (يَقولونَ بِأفواهِهِم)۱، «به زبان خود چیزی می گویند»؛ چون قول با دهان پديد مي آيد، گويا گفته شده است: «يقولون يقولون»؛ هم‌چنین در آيه‌ی (ولاطائِر يَطير بِجَناحَيه)۲، «و هیچ پرنده‌اي که با دو بال خود پرواز می کند»؛ چون پرواز با دو بال انجام مي شود، نيازي به ذكر (بجَناحَيه) نبود؛ ولي براي تأكيد آورده شده است ۳. در آيه‌ی (لاتَعمَي الأبصارُ ولكِن تَعمَي القُلوبُ الَّتي فِي الصُّدور)۴، «زيرا(بسیار مي شود که) چشم‌های ظاهر نابینا نمي شود، بلکه دل‌هایی که در سینه‌هاست کور می شود» نیز چنین است؛ زيرا قلب در غير صدر و سینه نيست، همان گونه كه زبان در غير دهان نيست. ب: پیام دیگر اين‌كه گفته مي شود «أكل في بطنه» و «أكل في بعض بطنه»، يعني آن قدر خورد و شكمش را پر كرد كه براي چيزي ديگر جا نگذاشت ۵، اين معنا با حصر آيه، هماهنگ است؛ يعني تنها آتش مي خورند و شكم‌شان را از آن آكنده مي كنند. ج: پیام سوم اين که این تعبير، به خط‌ّمشي اين گونه افراد نيز اشاره دارد، كه رفتن روزانه‌ی آن‌ها بر مسير شكم است: (فَمِنهُم مَن يَمشي عَلي بَطنِه)۶، «گروهی از آن‌ها بر شکم خود راه می روند»۷. ___________________________ ۱. آل عمران ۳/ ۱۶۷. ۲. انعام ۶/ ۳۸. ۳. ر.ك: التفسير الكبير، مج۵، ج۹، ص۲۰۸. ۴. حجّ ۲۲/ ۴۶. ۵. ر.ک: الکشّاف، ج۱، ص۲۱۵. ۶. نور ۲۴/ ۴۵. ۷ ر.ک: تفسیر تسنيم، ج۹، ص ۳۶- ۳۷؛ ج ۱۷، ص۴۷۷. 🌴 احسن الحدیث 🌴 ویژه‌ی نکته‌های قرآنی اعم از تفسیر، علوم قرآن، معرفی آثار قرآنی و... https://eitaa.com/ahsanalhadis1 https://eitaa.com/ahsanalhadis2

✅ مباهله: سند حقیقت 🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲

فرق بین (الزوجة = همسر) و (المرأة = زن) در قرآن کریم فرق بین (الزوجة = همسر) و (المرأة = زن) در قرآن کریم، عقل‌های باز و سلیم را مبهوت می کند. چه وقت (مرأة) به (زوج) تبدیل می شود و چه وقت با هم متفاوت خواهند بود؟ هنگام بررسی و دقت در آیات قرآنی که این دو لفظ در آنها آمده اند، ملاحضه می کنیم که؛هرگاه زوجیت بین زن و بین شوهرش کامل شده باشد، و توافق و نزدیکی و انسجام بین آنها بدون هرگونه اختلاف دینی یا نفسی یا جنسی کامل شده است، لفظ "زوج" بر "مرأة" اطلاق می شود.( یعنی در این شرایط قرآن بجای استفاده از لفظ مرأة از لفظ زوج استفاده کرده است) ولی چنانکه توافق و انسجام بین آنها کامل نشده باشد و هنوز زوجیت (و اتحاد) بین آنها محقق نشده است، در آنصورت قرآن بجای لفظ  "زوج" از لفظ  "مرأة"  استفاده می کند (و آنها را زوج هم نمی خواند)، همانند زمانی که بین آنها اختلافی دینی عقیدتی یا جنسی باشد (که باعث عدم توافق و انسجام آندو شود). بعنوان مثال، در این فرموده ی الله تعالی دقت کنید که می فرماید: «وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ»(روم 21) یعنی: و از نشانه‏هاى او اينست که همسرانى(زوجهایی) از جنس خودتان را براى شما آفريد تا در کنار آنان آرامش يابيد، و در ميانتان مودّت و رحمت قرار داد؛ براستی که در اين امر نشانه‏هايى است براى گروهى که تفکّر مى‏کنند. و نیز می فرماید: «وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا»(فرقان 74) یعنی: و کسانى که مى‏گويند: «پروردگارا! از همسران و فرزندانمان مايه روشنى چشم ما قرارده، و ما را براى پرهيزگاران پيشوا گردان». و با این اعتبار، قرآن حواء را بعنوان زوج آدم علیهما السلام قرار داده، چنانکه می فرماید: «وَقُلْنَا يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ»(بقره 35) یعنی: و گفتيم: اى آدم! تو با همسرت در بهشت سکونت کن. و همچنین بر همین اساس قرآن زنان پیامبر صلی الله علیه وسلم را بعنوان زوجهای ایشان نام برده است؛ «النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنفُسِهِمْ وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ»(احزاب 6) یعنی: پيامبر نسبت به مؤمنان از خودشان سزاوارتر است؛ و همسران او مادران آنها [ مؤمنان‏] محسوب مى‏شوند؛ و هرگاه انسجام و توافق و تشابه (در عقیده) به هر دلیلی بین زوجین محقق نشد، پس آنگاه قرآن همسر مرد را با لفظ "مرأة" نام می برد و او را "زوج" شوهرش نمی نامد. مثلا قرآن می فرماید: (امرأة نوح - زن نوح) و (امرأة لوط - زن لوط) و نمی فرماید: (زوج نوح) یا (زوج لوط)! چنانکه در آیه ی زیر آمده: «ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِّلَّذِينَ كَفَرُوا اِمْرَأَةَ نُوحٍ وَاِمْرَأَةَ لُوطٍ كَانَتَا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَيْنِ فَخَانَتَاهُمَا»(تحریم 10) یعنی: خداوند براى کسانى که کافر شده‏اند به همسر نوح و همسر لوط مَثََل زده است، آن دو تحت سرپرستى دو بنده از بندگان صالح ما بودند، ولى به آن دو خيانت کردند. زن نوح و لوط علیهما السلام کافر بودند، هرچند که هر یک از آنها زن پیامبری بود، اما کفر آنها موجب عدم انسجام و توافق با شوهرانشان بود و لذا آنها زوج شوهرانشان نیستند بلکه فقط زن تحت امر آنهایند. و به همین اعتبار نیز، قرآن می فرماید: (امرأة فرعون – یعنی زن فرعون)؛ «وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِّلَّذِينَ آمَنُوا اِمْرَأَةَ فِرْعَوْنَ»(تحریم 11) یعنی: و خداوند براى مؤمنان، به همسر فرعون مثَل زده است. زیرا بین زن فرعون و خود فرعون مانعی در زوجیت وجود داشت و آن منع این بود که فرعون کافر بود در حالیکه زنش مومن بود و به همین دلیل انسجام بین آنها تحقق نمی یابد و آن زن مومنه در حقیقت زن فرعون است نه زوج او. و از جمله زیباییهای تعبیر قرآن در تفریق بین (زوج) و (امرأة)، اخبار قرآن در مورد دعای زکریا علیه السلام است؛ که او از الله تعالی می خواست تا به وی فرزندی عطا فرماید تا وارث او شود زیرا زن او نازا بود، و خداوند تبارک و تعالی دعای او را اجابت فرمود و زن وی را بر ولادت فرزند توانا کرد. هنگامی که زن زکریا نازا بود، قرآن لفظ "امرأة" را بر او نهاد، چنانکه الله تعالی سخن زکریا علیه السلام را نقل می کند:«قَالَ رَبِّ أَنَّى يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَكَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرًا وَقَدْ بَلَغْتُ مِنَ الْكِبَرِ عِتِيًّا»(مریم 8) یعنی: گفت: «پروردگارا! چگونه براى من فرزندى خواهد بود؟ در حالى که همسرم نازا و عقيم است، و من نيز از

شدّت پيرى افتاده شده‏ام» ولی هنگامی که الله تعالی او را باخبر کرد که دعایش را اجابت کرده است و بزودی به وی پسری عطا خواهد نمود، زکریا علیه السلام دوباره کلام خود را مبنی بر عقیم بودن زنش تکرار می کند و می گوید چگونه ممکن است او فرزندی بدنیا آورد در حالیکه نازاست، الله تعالی می فرماید: «قَالَ رَبِّ أَنَّىَ يَكُونُ لِي غُلاَمٌ وَقَدْ بَلَغَنِيَ الْكِبَرُ وَامْرَأَتِي عَاقِرٌ قَالَ كَذَلِكَ اللّهُ يَفْعَلُ مَا يَشَاء»(آل عمران 40) یعنی: زکریا گفت: «پروردگارا! چگونه ممکن است فرزندى براى من باشد، در حالى که پيرى به سراغ من آمده، و همسرم نازاست؟!» فرمود: «بدين گونه خداوند هر کارى را بخواهد انجام مى ‏دهد.» و حکمت از اطلاق کلمه ی (امرأة) بر زن زکریا علیه السلام اینست که زوجیت آندو بصورت کامل و تمام محقق نشده بود، با وجود اینکه زکریا پیامبر بود و زنش نیز مومنه بود، و هر دو از ناحیه ی دینی و اعتقادی توافق کامل داشتند، اما نبود توافق و انسجام کامل بین آنها به سبب آن بود که زن زکریا علیه السلام نازا بود( و در این مورد توافق نداشتند) چرا که هدف نسلی از ازدواج، در حقیقت تداوم نسل و داشتن ذریه است و چنانچه مانعی بیولوژی در یکی از زوجین وجود داشته باشد این امر باعث عدم فرزند آوری خواهد شد، و لذا در این حالت زوجیت بصورت کامل محقق نمی شود. و چون زن زکریا علیه السلام عقیم و نازا بود، پس این امر مانع زوجیت کامل آنها در تمامی حالتها شده بود و به همین علت می بینیم که قرآن بر زن زکریا لفظ (امرأة) اطلاق کرد. ولی بعد از آنکه مانع نازایی از بین رفت و خداوند تبارک و تعالی زن زکریا را اصلاح نمود و برای زکریا پسرش یحیی را بدنیا آورد، اینبار قرآن لفظ (امرأة) برای زن زکریا بکار نمی برد بلکه بر او لفظ (زوج) اطلاق کرده، زیرا بعد از رفع مانع نازایی، زوجیت بین آندو بصورت تمام و کمال محقق گشت.  چنانکه الله تعالی می فرماید: « وَزَكَرِيَّا إِذْ نَادَى رَبَّهُ رَبِّ لَا تَذَرْنِي فَرْدًا وَأَنتَ خَيْرُ الْوَارِثِينَ * فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَوَهَبْنَا لَهُ يَحْيَى وَأَصْلَحْنَا لَهُ زَوْجَهُ»(انبیاء 89-90) یعنی: و هنگامی که زکريا پروردگارش را خواند: «پروردگار من! مرا تنها مگذار (و فرزند برومندى به من عطا کن)؛ چرا که تو بهترين وارثانى» ما هم دعاى او را پذيرفتيم، و يحيى را به او بخشيديم؛ و همسرش را (که نازا بود) برايش آماده (باردارى) کرديم؛ و خلاصه اینکه؛ زن زکریا علیه السلام قبل از ولادت یحیی، در قرآن بعنوان (امرأة - زن) زکریا بود اما بعد از ولادت یحیی او بعنوان (زوج) زکریا نام نهاده می شود و بعد از آن فقط زنی برای زکریا نبود (بلکه زوجی برای او بود). پس فرق دقیق بین (زوج) و (امرأة) را در تعبیر قرآن عظیم شناختیم و دانستیم که آن دو لفظ مترادف هم نیستند. سبحان الله بحمده ..سبحان الله العظيم.