مروری بر تاریخچه مسیحیت مسیحیت که در ابتدا یکی از فرقه‌های یهودی به شمار می‌رفت، در سال 312 میلادی با فرمانی توسط قسطنطین کبیر به عنوان آیینی مجزا شناخته شده و به دین رسمی روم تبدیل شد. این آزادی شروع اختلافات کلامی میان بزرگان مسیحی بود، که نهایتاً در شورای نیقیه در سال 325 میلادی با یکدیگر به تفاهم رسیده تلثیث و اناجیل چهارگانه را به رسمیت شناختند و سایر نسخه‌های انجیل را ممنوع اعلام کردند و این گونه با کنار گذاشتن انجیل برنابا و نسخه‌های دیگری از انجیل مسأله‌ای که منجر به اختلاف بود، از اعتبار ساقط کردند. آنچه امروزه به عنوان کتاب مقدس مسیحیان شناخته می‌شود، شامل دو بخش عهد قدیم یا همان تورات و عهد جدید است که محتوای آن برگرفته از اناجیل چهارگانه؛ متی، مرقس، لوقا، یوحنا به اضافه اعمال رسولان و نامه‌های پولس قدیس به قرنطیان است. محتوای این انجیل‌های چهارگانه تنها زندگی، بیانات، پندها و نامه‌های حضرت عیسی (علیه‌السلام) را در برمی‌گیرد و مسیحیان در آیین مذهبی و احکام شرعی از تورات تبعیت می‌کنند. پس از شورای نیقیه کلیسا دستور به جمع‌آوری سایر نسخه‌های انجیل داد، انجيل برنابا هم قرن‌ها ناپديد بود تا در قرن 16 ميلادى «فراموينو» راهب ایتالیایی یک نسخه از آن را در کتابخانه اسکوتز پنجم پیدا کرده و با خواندن آن مسلمان شد، پس از آن تا زمان کشف نسخه‌ای در روسیه نامی از این انجیل موجود نیست و حتی پس از دستیابی به نسخه اسپانیایی آن بزرگان کلیسا با ایجاد شبهات بنی‌اسرائیلی آن را کنار گذاشته‌اند. در مقدمه‌ای که آیت‌الله طالقانی بر انجیل برنابا نگاشته‌اند، تمامی شبهات موجود بررسی شده و بی‌پایه بودن آن برای هر انسان بی‌غرضی آشکار خواهد شد.[5]آنچه مسلم است این است که منشاء مشترک همه ادیان وحی خداوند است و خداوند در قرآن همه ادیان را یکی دانسته است؛ در نتیجه وجود چنین اشتراکاتی نه تنها عجیب نیست، بلکه کاملاً عادی و مسلم است و اگر تحریفی در آموزه‌های انبیاء به وجود نمی‌آمد، اختلافی هم در محتوای ادیان حاصل نمی‌شد، جز اینکه هر پیامبر تازه‌ای دین پیش از خود را کامل می‌کرد. چنین تعصب‌ها و پنهان‌کاری‌هایی همان نشانه‌هایی است که در قرآن به عنوان خصوصیت گروهی از عالمان یهود و نصارا ذکر شده است.[6] با وجود تمامی این تحریف‌ها و پنهان‌کاری‌هایی که توسط عالمان مسیحیت اتفاق افتاده، هنوز هم می‌توان به تعریف روشنی از منجی مسیحیت با استفاده از اناجیل چهارگانه متی، مرقس، لوقا و یوحنا دست یافت. #امام_مهدی ادامه دارد 🌺@aiealzoe🌺

منجی مسیحیت در نسخه‌های مختلف انجیل بشارت به آینده روشن و سهیم شدن در آن از بزرگ‌ترین وظایف تمامی انبیا بوده است. حضرت عیسی (علیه‌السلام) هم به عنوان آخرین پیامبر دارای شریعت و کتابی که پیش از خاتم الانبیا مبعوث شده‌اند، از این قاعده مستثنی نبوده‌اند. هر چند دسترسی به اصل بیانات و سخنان ایشان با استفاده از انجیل ممکن نیست، اما آنچه که از سخنان ایشان از گزند تحریف در امان مانده و به واسطه انجیل به ما رسیده است، بیان می‌کند که حضرت عیسی (علیه‌السلام) تنها وظیفه خود را بشارت به ملکوت یا پادشاهی خدا عنوان کرده‌اند.[7] پادشاهی خدا همان آینده آرمانی یا دولت کریمه است که مسیحیان باید برای رسیدن به آن کوشش کنند. آینده‌ای که به دست منجی مسیحیت یا همان «فرزند انسان» رقم خواهد خورد:«آن گاه پسر انسان را ببینند که با قوت و جلال عظیم در ابری می‌آید. (لوقا ۲۱:۲۷)»[8] «کمر به خدمت ببندید و چراغ خویش را فروزان نگاه دارید… شما باید آماده باشيد؛ زيرا در ساعتى كه گمان نمى‌بريد پسر انسان مى‌آيد.(لوقا 12:35,40)»[9] «چون در رؤیاهای شب می‌نگریستم، دیدم که به ناگاه کسی مانند پسر انسان با ابرهای آسمان می‌آمد. او نزد قدیم‌الایام رسید و او را به حضور وی آوردند. (دانیال ۷:۱۳)»[10] «زمان ظهور پسر انسان مانند روزگار نوح خواهد بود. متی ۲۴:۳۷»[11] «وقتی صدای جنگ را از نزدیک بشنوید و یا اخبار جنگ در جاهای دور به گوشتان برسد، هراسان نشوید. این چیزها باید اتفاق بیفتد، اما هنوز آخر كار نیست. (انجیل مرقس 13:7)»[12] #امام_مهدی ادامه دارد 🌺@aiealzoe🌺

«و آنگاه پسر انسان را خواهند دید که با قدرت عظیم و جاه و جلال، بر ابرها می‌آید. (انجیل مرقس ۱۳:۲۶)»[13] «خوشا به حال فروتنان؛ زیرا ایشان وارث زمین خواهند شد. (متی ۵: ۵)»[14] «و به او این اقتدار را بخشیده که داوری نیز بکند؛ زیرا پسر انسان است. از این سخنان در شگفت مباشید، زیرا زمانی فرا می‌رسد که همه آنان که در قبرند، صدای او را خواهند شنید و بیرون خواهند آمد. (یوحنا 5:27-28)»[15] «پس حال که می‌دانید هر چه در اطرافمان هست نابود خواهد شد، چقدر باید زندگی‌تان پاک و خداپسندانه باشد. باید چشم به راه آن روز باشید و تلاش کنید تا آن روز زودتر فرا رسد، روزی که آسمان‌ها خواهند سوخت و اجرام آسمانی در شعله‌های آتش ذوب شده، نابود خواهند گشت، ولی ما با امید و اشتیاق در انتظار آسمان‌ها و زمین جدید می‌باشیم، که در آن‌ها فقط عدالت و راستی حکم‌فرما خواهد بود؛ زیرا این وعده خداست. (دوم پطروس 3:11-13)»[16] «اشعیای نبی نیز می‌فرماید:«وارث تخت داوود قیام خواهد کرد و پادشاه قوم‌ها خواهد شد و امید ایشان تنها به او خواهد بود. (انجیل رومیان 15:12)»[17] آنچه که به عنوان شاهد مثالی برای بررسی مفهوم منجی مسیحیت یا همان پسر انسان در این مقاله ذکر کردیم، تنها نمونه‌هایی بود که از انجیل‌های چهارگانه مورد تایید مسیحیان برداشت شده بود و در این بررسی پرداختن به نسخه‌های دیگر مانند انجیل برنابا را کنار گذاشتیم؛ همان طور که مشهود است از دیدگاه مسیحیان پسر انسان خواهد آمد و پادشاهی خدا را بر زمین حاکم خواهد کرد، اما پسر انسان کیست؟ آیا منجی مسیحیت همان عیسی (علیه‌السلام) است؟ #امام_مهدی ادامه دارد 🌺@aiealzoe🌺

. منجی مسیحیت یا همان پسر انسان کیست؟ گرچه مسیحیان اصرار دارند که منجی مسیحیت یا فرزند انسان را همان حضرت عیسی معرفی کنند، اما متفاوت بودن این دو شخصیت در آیات زیادی از انجیل مشهود است؛[18] برای مثال در انجیل متی آمده است: «عیسی جواب داد؛ همان است که تو می گوئی. اما همه شما بدانید، که بعد از این پسر انسان را خواهید دید که بر دست راست قادر مطلق نشسته و بر ابر های آسمان می آید.»[19] همان طور که پیداست این آیه از قول حضرت عیسی (علیه‌السلام) بیان شده و این خود عیسی (عليه السلام) است که خبر می‌دهد، در آینده شخصی به نام پسر انسان خواهد آمد و… پس مسلماً خود عیسی (عليه السلام) که بشارت‌دهنده است، نمی‌تواند پسر انسان باشد و اگر ایشان خود را پسر انسان می‌دانستند، ساختار جمله به گونه‌ای دیگر می‌بود. در انجيل يوحنا از زبان حضرت عیسی (عليه السلام) مى‌خوانيم: «من طالب مجد و عظمت خود نيستم در آنجا كسى است كه آن را مى‌طلبد و حكم مى‌كند».[20] و یا در آیاتی از انجیل متی آمده است: «هم‌چنان که برق از مشرق ساطع شد تا در مغرب ظاهر شود، ظهور پسر انسان نیز چنین خواهد شد، آنگاه نشانه پسر انسان در آسمان پدیدار شود و جمیع طوایف زمین سینه‌زنی کنند و پسر انسان را ببینند که بر ابرهای آسمان با قوت و جلال می‌آید، آسمان و زمین زایل خواهد شد، اما سخن من هرگز زایل نخواهد شد، اما از آن روز و ساعت هیچ کس اطلاع ندارد، حتی ملائکه آسمان، جز پدر من و بس، شما نیز حاضر باشید؛ زیرا در ساعتی که گمان نبرید پسر انسان می‌آید.»[21] مطابق نوشته مستر هاکس، محقق آمریکایی، کلمه پسر انسان که همان منجی مسیحیت است، در انجیل و ملحقات آن ‌ 80 بار تکرار شده که فقط 30 مورد آن با حضرت عیسی (علیه‌السلام) منطبق است و 50 مورد دیگر از نجات دهنده‌ای سخن می‌گوید، که در آخرالزمان ظهور کرده و عیسی مسیح (علیه‌السلام) نیز با او می‌آید و از ساعت و روز ظهور او جز خدا کسی اطلاع ندارد. با توجه به آنچه گفته شد، در بررسی اجمالی عهد جدید به این نتیجه خواهیم رسید که منجی مسیحیت «پسر انسان» است و پسر انسان شخصیتی متفاوت از «حضرت عیسی(علیه‌السلام)» دارد و برای فهم این نکته که او کیست باید به دنبال شواهد و قرائن دیگری باشیم. #امام_مهدی ادامه دارد 🌺@aiealzoe🌺

. بازگشت دوباره عیسی (علیه‌السلام) قرآن کریم حضرت عیسی (علیه‌السلام) را کلمه خدا و از آیات روشن الهی معرفی می‌کند. نام ایشان 25 بار در قرآن آمده است و در آیات مشخصی از قرآن به بررسی مسأله تثلیث و ادعای الوهیت عیسای نبی توسط مسیحیان پرداخته شده است.[22] قرآن مسیحیان را از فهم سرانجام زندگی حضرت عیسی (علیه‌السلام) عاجز دانسته و هیچ یک از ادعاهای مسیحیان را نمی‌پذیرد؛ علاوه بر این مسأله تحریف تمامی کتب آسمانی جز قرآن هم بارها در آیات مجزایی بیان شده است. ظهور دوباره یا بازگشت حضرت عیسی (علیه‌السلام) در میان مسیحیان با عنوان «second coming» مشهور است. موضوع بازگشت حضرت عیسی (علیه‌السلام) در انجیل بیش از سیصد بار و در چندین باب کامل بیان شده است.[23] بر اساس بررسی‌های انجام گرفته از انجیل، مسیحیان بر این باورند که حضرت عیسی (علیه‌السلام) در آخرالزمان بازگشته و پادشاهی خدا را بر زمین استوار می‌کند. پس از ظهور عیسی (علیه‌السلام) و کشته شدن دجال صلح بر جهان حاکم خواهد شد. اعتقاد به بازگشت حضرت عیسی (علیه‌السلام) اعتقادی مشترک میان مسیحیان و مسلمانان است. در روایات شیعه، هدف از بازگشت حضرت عیسی (علیه‌السلام) یاری کردن امام مهدی‌ (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) دانسته شده است؛ بر اساس روایات اهل تسنن حضرت عیسی ‌(علیه‌السلام) خود را وزیر امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) معرفی خواهند کرد. با بررسی منابع شیعه و سنی به این نتیجه می‌رسیم که مکه، دمشق یا بیت‌المقدس از مکان‌های احتمالی بازگشت حضرت عیسی ‌(علیه‌السلام) خواهد بود. آنچه مسلم است این است که مسلمانان و مسیحیان هر دو در انتظار بازگشت عیسی روح‌الله هستند، تنها تفاوت در این است که مسیحیان او را منجی موعود دانسته‌اند و مسلمانان معتقدند او خواهد آمد تا منجی موعود را یاری کند. در باورهای مسلمانان اعتقاد به تمامی پیامبران الهی واجب است و با توجه به اینکه نام حضرت عیسی (علیه‌السلام) همواره در کنار منجی مسلمانان قرار میگیرد، عشق و علاقه‌ای خاص نسبت به ایشان در میان مسلمانان وجود دارد. مسلمانان نه تنها عیسی (علیه‌السلام) را بشارت دهنده به ظهور حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعال‌فرجه‌الشریف)، بلکه یاور و همراه او می‌دانند و در نتیجه انتظار برای بازگشت دوباره ایشان در کنار انتظار برای بازگشت منجی قرار می‌گیرد. حضور حضرت عیسی (علیه‌السلام) در کنار منجی موعود سبب می‌شود که مسیحیان با آغوشی باز اسلام آورده و منجی موعود را بپذیرند. #امام_مهدی ادامه دارد 🌺@aiealzoe🌺

بخش دوم:آینده موعود در جهان آینده مشترک جهان در ادیان عشق به جاودانگی در انسان؛ علّت تفکر او در آینده انسان موجودی‌ست که در ذاتش، توجه به جاودانگی و عشق به جاودانگی وجود دارد؛ چون خداوند انسان را از روح خودش آفریده و وجود این روح در ذات همه انسان‌ها باعث می‌شود، که ما دائماً به آینده و جاودانگی فکر کنیم؛ در نتیجه یکی از موضوعاتی که به اندازه تاریخ بشریت قدمت دارد، موضوع آینده‌نگری و توجه به آینده انسان و آینده جهان است. این موضوع هم در آموزه‌های دینی همه انبیاء از بالاترین اهمیت برخوردار است. همه انبیاء مأمور بودند که پیروان خود را با فهم آینده تربیت کنند و آینده‌نگری را به آن‌ها بیاموزند تا در مسیر تحقق آینده قرار گرفته و برای ساختن آینده‌ای خوب، زیبا و رو به کمال برای همه انسان‌ها تلاش کنند. در یک کلام خداوند تبارک و تعالی انسان را خلق کرده تا خودش با اختیار و میل خودش، آینده را بسازد و در این آینده به هدف خلقت خود دست پیدا کند. #امام_مهدی ادامه دارد 🌺@aiealzoe🌺

بخش دوم: آینده موعود در جهان آینده مشترک موعود در ادیان امید به آینده، موتور حرکت انسان در زمان حال آینده‌‎نگرى و آینده‌سازى جزء شخصيت انسان و جزئی از ذات همه انسان‌ها است. انسان‌ها حتى وقتی كه تحت نفوذ شيطان و هواى نفس آخرت و خدا را انكار مى‌كنند، باز هم نمى‌توانند آینده‌نگرى و آینده‌سازى را انكار كنند و عشق جاودانه به خود و عشق به جاودانگى در ذاتشان وجود دارد. خداوند تبارك و تعالى انسان‌ها را خلق كرده تا بتوانند با اختيار خودشان آینده خودشان را بسازند؛ درواقع اين موضوع فقط آینده‌سازى نيست، بلكه توجه به آینده موتور حركت انسان در زمان حال است. انسان بدون توجه به آینده لذت زندگى در حال را از دست مى‌دهد، اين اميد به آینده است، كه زندگى انسان را شيرين مى‌كند و در واقع موتور حركت انسان در تمام جنبه‌هاى زندگى نگاه به آینده است. همه انسان‌ها با اميد و آرزو براى رسیدن به آینده‌ای روشن فعاليت مى‌كنند؛ اگر اميد به آینده و توفيق آینده‌سازى را از انسان بگيريم، زندگی بسیار سخت و ناممکن می‌شود. شیوع افسردگی و اقدام به خودکشی هم به این دلیل است که فرد عشق و اميد به آینده را از دست داده است؛ پس موضوع آینده فقط درباره زمانی که خواهد آمد و اتفاقاتی که رخ خواهد داد نیست؛ بلکه زندگی حال ما هم در گرو آینده‌ای است که برای خود تصویر می‌کنیم. #امام_مهدی ادامه دارد 🌺@aiealzoe🌺

بخش دوم : آینده موعود در جهان امید به آینده، لازمه زندگی شاد و سالم در زمان حال گذشته و آینده و تعلق قلبی نسبت به این دو زمان است که به اکنون ما شکل داده، به زندگی ما معنا بخشیده و برای‌مان آرامش و قدرت فراهم می‌کند. مسئله جاودانگی و مسئله آینده‌سازی به قدری مهم است، که خداوند تبارک و تعالی هشتاد بار در قرآن جاودانه بودن انسان را تذکر داده است. از نظر اسلام انسان موجودی است که گذشته‌اش، حال و آینده او را می‌سازد و علاوه بر آن با تغییر رفتار در حال قادر است، گذشته خود را بازسازی کرده و چینش آینده خود را تغییر دهد. در واقع تمام انتخاب‌ها، ارتباطات، رفتار و چینش‌های فکری ما، برای ساختن حال و آینده‌مان بسیار ضروری است. بدون داشتن دورنمایی از آینده، تمام فعالیت‌هایی که در تمام ابعاد زندگی انجام می‌دهیم، بی‌معنی است؛ یعنی در آن فعالیت، دچار ابهام و سردرگمی خواهیم بود. به عبارت دیگر زندگی در زمان حال، بدون داشتن چشم‌اندازی روشن از آینده، امری ناممکن، دردناک و غم‌انگیز است. بدون امید به آینده از شاخصه‌های زندگی سعادتمندانه‌ای که دین تعریف کرده؛ یعنی آرامش، شادی و عشق بسیار دور خواهیم شد. #امام_مهدی ادامه دارد 🌺@aiealzoe🌺

بخش دوم: آینده جهان موعود بشارتِ «یک آینده روشنِ مشترک» به بشر در تمام ادیان آسمانی برای خداوند تبارک و تعالی گذشته، حال و آینده یکی است. خداوند موجودی ورای ماده بوده و اسیر محدودیت‌های زمانی و مکانی نیست؛ بنابراین زمانی که انسان را خلق کرده، آینده انسان برای او روشن بوده و آن را از طریق همه انبیا به بشر بشارت داده است. انبیاء در همه کتاب‌های آسمانی و غیرآسمانی بشارت آینده‌ای روشن را به بشر داده‌اند. در آموزه‌های انبیاء خبر از آمدن پیامبر آخرالزمان و تحقق آینده‌ای آمده است که به‌وسیله آخرین پیامبر الهی ایجاد می‌شود. این پیامبر به وسیله اوصیاء خودش، آینده‌ای ثابت، شیرین، زیبا، سازنده و پر از شادی را برای بشر به ارمغان می‌آورد؛ در واقع پیروان انبیاء و همه کسانی که با پیامبر آخرالزمان پیوند بخورند، در ارزش و ثواب آینده‌سازی سهیم خواهند بود. موضوع فقط زندگی در زمان حال نیست، موضوع این است که در تمام ارزش‌هایی که در یک آینده روشن برای بشریت وجود دارد و ما از یک زاویه به آن ثواب می‌گوییم، برای همه کسانی که در هر لحظه به عشق آینده‌اند، سهمی وجود دارد و تمامی این افراد در آن آینده روشن که پیامبر اسلام برای ساختن آن آمده، سهیم و شریک هستند. #امام_مهدی ادامه دارد 🌺@aiealzoe🌺

بخش دوم : آینده موعود جهان تاثیر تمام کُنش‌هایِ «زمان حالِ» انسان در آینده‌ی او و دیگران از نظر دین اسلام، انسان‌ها به اندازه سهم و نقشی که در ساخت آینده دارند، قیمت پیدا می‌کنند. قیمت دنیایی، حس اعتماد به نفس، لذت بردن از زندگی حال و همچنین قیمت آخرتی و ابدی انسان‌ها، به میزان نقشی است که هر انسان در ساختن آینده دارد. هر چقدر قدرت یک انسان و نقش او در ساختن آینده بیشتر باشد، لذت او از زندگیِ حال، امید، قدرت، آرامش، آسایش و در یک کلام سعادت او بیشتر خواهد شد. هر چقدر که انسان آینده‌سازتر باشد، در آن آینده موعود دنیایی و آخرتی بیشتر سهیم است؛ در واقع انسان‌ها به میزان تلاش خود، سهمی جاودانه از آینده‌سازی را می‌خرند. پاداشی که خداوند در زندگی دنیا و آخرت به هر انسانی می‌دهد، به اندازه سهم و نقشی است که انسان‌ها در ساخت آینده دارند. از آن‌جا که انسان موجودی جاودانه است، سعادت جاودانه خود را با آینده‌سازی به دست می‌آورد، اگر نقشی در آینده نداشته باشد و در ساخت آن اثری از خودش به یادگار نگذارد، بهره‌ای هم نخواهد برد. درست است که ما در زمان حال زندگی می‌کنیم، اما اثر کار ما فقط برای زندگی حال ما نیست، اگر به آموزه‌های انبیاء در زمینه آینده‌سازی توجه داشته باشیم، می‌بینیم که انتخاب‌ها، ارتباطات، رفتار و چینش‌های فکری ما و حتی ساده‌ترین کارهایی که در زندگی دنیایی انجام می‌دهیم، آینده بشریت را می‌سازد؛ پس بهتر است که ما در زمان حال خیلی خوب زندگی کنیم و بهترین انتخاب‌ها را داشته باشیم. #امام_مهدی ادامه دارد 🌺@aiealzoe🌺

بخش دوم : آینده موعود جهان فهم و کشف آینده؛ قدم اول در ساخت آینده انسان هر چقدر در ساختن آینده سهم داشته باشند، ارزش کار، میزان لذت بردن از زمان حال و ثواب جاودانه بیشتری به دست می‌آورد. انسان‌ها در انتخاب‌ها، ارتباطات، رفتار و افکاری که در زمان حال دارند، سنگ بنای یک تمدن الهی و انسانی را برای آینده گذاشته و در آینده سهیم می‌شوند. زندگی و زمان حال ما بسیار با ارزش، پرهیجان، بسیار قیمتی و بی‌نظیر است و هیچ‌کس جز خداوند قیمت و ارزش آن را نمی‌داند. نکته مهم این است که ما چگونه می‌توانیم آینده را بسازیم و سهم‌مان را بیشتر کنیم؟ چگونه می‌توانیم در زمان حال برای خود، جامعه‌ و برای آیندگان‌مان مفید باشیم؟ چگونه می‌توانیم بالاترین سهم را در آینده جهان به خودمان اختصاص بدهیم؟ این هدفی بسیار قیمتی و با ارزش است که هیچ انسان عاقلی از آن نمی‌گذرد. سؤال اینجاست که چه کار کنیم که آینده‌ساز بوده و بالاترین سهم‌ها را در آینده‌سازی داشته باشیم؟ اولین مسئله فهم آینده است. ما بدانیم آینده‌ای که خداوند تبارک و تعالی توسط انبیاء به بشر مژده داده، چه نوع آینده‌ای است؟ چه نوع مژده‌هایی برای آن آمده؟ خصوصیات آن چیست؟ و قرار است در آن آینده چه اتفاقی بیفتد؟ تا بتوانیم تمام زندگی، حرکت‌های فعلی‌، جهات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، خانوادگی و همچنین جریان تربیتی‌مان را به سمت آن هدف‌گذاری کنیم. #امام_مهدی ادامه دارد 🌺@aiealzoe🌺

بخش دوم :آینده موعود جهان قرآن، معتبرترین منبع در ارائه‌ی فرمول‌های آینده‌شناسی بدون شناخت آینده، خصوصیات و محتوای آن نمی‌توانیم زمان حال را مدیریت کرده و به همه رفتارهای اجتماعی، سیاسی، تربیتی، اقتصادی و خانوادگی خود جهت‌دهی کنیم. معتبرترین منبع در آینده‌شناسی قرآن کریم و کلام خداست، که آخرین کتاب آسمانی نازل شده به بشر است. خداوند تبارک و تعالی فرمول‌های فوق‌العاده‌ای را در همه زمینه‌ها از جمله مسئله آینده‌شناسی، آینده‌نگری و آینده‌سازی در قرآن بیان کرده است. خداوند در آیات ۱۰۵ و ۱۰۶ سوره مبارکه انبیاء می‌فرماید:«وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ؛ إِنَّ فِي هَٰذَا لَبَلَاغًا لِّقَوْمٍ عَابِدِينَ؛ و همانا ما پس از تورات در زبور نوشتیم که زمین را بندگان شایسته ما به میراث می‌برند؛ بی‌تردید در این [حقایق] برای [رسانیدن] مردم عبادت‌پیشه [به نهایت مقصود و اوج مطلوب] کفایت است.» این یک نکته تاریخی است، این پیام که «آینده زمین از آن صالحان خواهد شد»، برای هر عبادت‌کننده و دین‌داری، یک نشانه و یک علامت فوق‌العاده است. نکته اول این است که خداوند تبارک و تعالی جهت تاریخ را در این آیه مشخص کرده و عنوان کرده است که جهت تاریخ بشر به سمت حاکمیت صالحان خواهد بود؛ یعنی هیچ‌وقت جریان دین‌داری و زندگی صالحان به انقطاع و شکست ختم نشده و روز به روز به قدرت و رشد بیشتری خواهد رسید. #امام_مهدی ادامه دارد 🌺@aiealzoe🌺