✴️برای کنترل نرخ دلار سه راه کار وجود دارد: 1⃣اول: مذاکره برای رفع تحریم. در این صورت آیا طرف غربی حاضر به رفع موثر تحریم ها می باشد یا خیر؟ مابه ازای رفع تحریم ها چه چیزی می خواهد؟ رفع تحریم ها،می تواند نشتی سیستم را هم جبران کند یا خیر؟ جواب روشن است! 2⃣دوم: دسترسی به کانال های فردایی نرخ دلار در بازار آزاد و حذف آنها. با توجه به حضور آنها در بستر تلگرام چنین چیزی ممکن نیست. بستن کامل اینترنت هم ظاهرا شدنی نیست. 3⃣سوم: تغییر نظام ارزی کشور از چند نرخی شناور به تک نرخی کنترل شده.... 🔺نظام ارزی چند نرخی شناور که در ایران شاهد آن هستیم، در شرایط ۱_تحریم ۲_ ضعف شبکه تسویه ۳_ خلاء نظارت و کنترل ۴_ریسک پایین و بازدهی بیشتر بخش نامولد اقتصاد نسبت به بخش مولد، کارآمدی لازم را نداشته و منجر به فساد و کاهش ارزش پول ملی می شود . از این جهت تصمیم اخیر دولت، مبنی بر تک نرخی کردن نظام ارزی در نرخ نیما ، به شرطی که الزامات آن رعایت شود، تصمیم درستی بود؛ اما برای اینکه هدف سیاست گذار تحقق یابد، باید همه عوامل افزایش نرخ ارز آزاد کنترل شوند. اگر یک عامل از بین برود ولی عوامل دیگر همچنان باقی باشند، در این صورت سیاستگذار نمی تواند شاهد اثربخشی کامل تصمیماتش باشد. 🔺اقدام فعلی دولت به نوعی در راستای تثبیت نرخ ارز و رسمیت زدایی از بازار آزاد است و برای اثربخشی کامل نیازمند اقدامات دیگری نیز می باشد. برای مثال باید در یک چارچوب دقیق و نظامند و در یک دوره زمانی محدود همه اقلام بازار غیر رسمی ارز از بازار نیما تامین شوند، بازار توافقی متوقف گردد، قانون پیمان سپاری ارز به دقت اجرا گردد، معاملات دستی ارزی جرم انگاری شود و ... تا از بازار آزاد ارز، مشروعیت زدایی شود. 🔺فراموش نکنیم افزایش نرخ ارز به معنای کاهش ارزش ریال است. و وزنی از کاهش ارزش ریال متأثر از سیاست های پولی و مالی می باشد. لذا تحقق هدف دولت در تثبیت نرخ ارز در صورتی که شاهد رشد پایه پولی و نقدینگی، منفی بودن ترازنامه بانک‌ها و کسری بودجه باشیم، امکان پذیر نیست‌. 🔺موضوع بعدی ، تشکیل شبکه تسویه موثر در تجارت خارجی است که باید راهی برای ورود و خروج ارز به کشور یافت و جریان ارز را حفظ کرد و البته با برنامه ریزی بلند مدت باید به سمت پیمان های پولی دوجانبه رفت و درصدی از اقتصاد را دلار زدایی نمود. #علی_محمدی ( کارشناس ارشد مسائل اقتصادی) #قائمون

🔰نزاع برای احیای شریان های تجاری 🔸آنچه از میدان اقتصادی اسرائیل مشاهده می کنیم اینگونه است که رژیم امکان دسترسی زمینی به جهان خارج را ندارد، نه از لبنان و سوریه می تواند امنیت تجاری برقرار کند و نه از مصر و اردن این امکان را دارد. این مهم ترین دستاورد محور مقاومت در لبنان و سوریه و همجنین نوار غزه بود که در یک دهه اخیر محقق شد. 🔸بنابراین محاصره زمینی تحمیل شده از سوی محور مقاومت در کنار ژئوپولتیک ویژه فلسطین اشغالی در سواحل مدیترانه و خلیج عقبه در دریای سرخ ،اقتصاد اسرائیل را به دریا وابسته کرد و تمامی صادرات این رژیم به مقصد اروپا و آمریکا و بالعکس و همچنین واردات آن ها از هند و چین و آسیای شرقی و اروپا از دریا و بنادر انجام می شود که خب ضرورتی در پرداختن به اعداد و ارقام آن نیست. 🔹حملات انصارالله یمن به کشتی های تجاری در دریای سرخ و باب المندب عملا این بندر و مسیر دریای سرخ را حتی برای عبور از کانال سوئز به سمت بندر حیفا در مدیترانه را نا امن کرده است. عملیات آمریکا و انگلیس بر علیه یمن نیز نتوانست وضعیت را تغییر دهد. 🔹می ماند بندر حیفا و اشدود و همچنین کریدور آی‌مک از طریق خلیج فارس امارات_عربستان_اردن_اسراییل که اگرچه با توقیف کشتی MSC Aries ضربه اساسی دید اما ظاهرا به کمک برخی دول خائن، جریان نسبی کالا در آن برقرار است. 🔹اما مسئله تجاری مهم در رورهای آینده، مساله ای فراتر از بعد امنیتی و نظامی است. حیفا و اشدود در فرضیه تشدید تنش حزب الله و اسرائیل وضعیت بدتری نسبت به ایلات پیدا خواهند کرد و عملا وضعیت تجاری این رژیم به نقاط تاریکی خواهد رسید. 🔹حتی اگر تهران فرضیه هدف قرار گیری کشتی های تجاری که از تنگه هرمز عبور می کنند و در بنادر امارات به ویژه جبل علی پهلو می گیرند تا از کریدور زمینی به اسرائیل برسند استفاده نکند(فرضیه محدودیت در تنگه هرمز) ضربه های حزب الله وبه بندر حیفا و اشدود در کنار وضعیت بندر ایلات عملا زمینه های متلاشی شدن ارتباط رژیم صهیونیستی با تجارت جهانی را فراهم می کند و وضعیت داخلی اسرائیل را با چالش های پیچیده ای روبه می کند. 🔹آمارها نشان می دهد اقتصاد داخلی اسرائیل در وضعیت خوبی نیست، هرچند از حمایت مالی گسترده فدرال رزرو برخوردار است. 🔸شرایط جنگی ایجاد شده در کنار ضربه های حزب الله لبنان به صنعت کشاورزی و کارخانجات این رژیم در شمال و هزینه های سرسام آور جنگ برای اسرائیل و تامین هزینه های آوارگی ساکنان اراضی شمالی و اطراف نوار غزه و فرار سرمایه های خارجی شرایط بسیار پیچیده ای را برای اسرائیل فراهم کرده است.این پیروزی بزرگ شکست بزرگی را برای اسرائیل ایجاد کرد که زمینه های جنگ سرنوشت سازی را تصویر سازی می کند. 🔹بنابراین اسرائیل برای بقاء می جنگد و چیزی برای از دست دادن ندارد و می خواهد برای باز کردن مسیر تنفس شبکه مقاومت را یکی پس از دیگری حذف کند. همه چیز از حماس شروع شد و الان ما در این مرحله حساس قرار داریم و جنگ کاملا وجودی است. 🔸تحلیل لایه های پنهان ورود گسترده نظامی آمریکا در خلیج فارس و اقیانوس هند و مدیترانه عمدتا برای نگهداری از شریان های اقتصادی رژیم صهیونیستی است آن هم در این روزهای بسیار مهمی که جنگ اصالت خود را به شکل عجیبی حفظ کرده است. ✍🏼#علی_محمدی #قائمون 🆔https://eitaa.com/Ghaemon

🔰#یادداشت | چالش بودجه نویسی در ایران 🔹گزارش تفریغ بودجه، از دو منظر برای اقتصاد کشور، نماشی بزرگ از فاجعه ی بودجه نویسی و هدر رفت منابع کشور است. 🔹جایگاه راهبردی گزارش: گزارش تفریغ بودجه باید چشم انداز حل و فصل کاستی ها، نواقص و معایب چالش های کشور باشد تا بدین وسیله هر ساله بخشی از مشکلات ساختاری بودجه نویسی و در نتیجه ضعف های اقتصادی مرتفع شوند. ولکن انگار که گزارش تفریغی وجود دارد! دولت ها و قوه مقننه بدون تمرکز بر گزارش تفریغ اقدام به بودجه نویسی می کنند و لذا هر ساله چالش های موجود نه تنها کاهشی نیست بلکه وسعت بیشتری نیز می یابند. جالب اینجا است که در اکثر موارد، بودجه سال آینده قبل از ارسال گزارش تفریغ سال قبل نوشته می شود!!!.. 🔹محتوای گزارش تفریغ: فاجعه بالاتر، بندها و نوشته های درون گزارش است که انصافا قلب انسان را به درد می آورد!. بر اساس گزارش تفریغ بودجه۱۴۰۲، بیش از یک سوم قانون بودجه اجرا نشده است. میانگین عدم اجرای درست بودجه در سال های اخیر بین سی تا چهل درصد می باشد. برای مثال بر اساس گزارش تفریغ سال گذشته: تعداد شرکت های زیان ده، ۱۳۴ شرکت با ۳۵۴ همت زیان شناسایی شده اما در قانون بو جه فقط نام ۱۷ شرکت آمده است. قابل توجه اینکه در گزارش آمده که ۸۰ درصد زیان شرکت‌ها مربوط به ۶ شرکت شرکت بازرگانی دولتی ایران، سازمان هدفمندسازی یارانه‌ها، سازمان بیمه سلامت ایران، شرکت مادر تخصصی است. یا اینکه بر اساس گزارش تفریغ، در سال ۱۴۰۲، ۳۵۰ هزار میلیارد تومان کمبود منابع و از آن طرف قریب به صد هزار میلیارد افزایش هزینه پیدا کرده است. 🔹اکنون سوال مهم اینکه اگر گزارش تفریغ بودجه در جایگاه خود قرار نگرفته، پس چرا این همه دستگاه عریض و طویل دور هم جمع شده اند، منابعی هزینه می کنند و در نهایت گزارشی که تهیه می شود، جز برای رسانه ها، هیج کارایی در چارجوب فلسفه بودجه نویسی ندارد؟! ✍🏼#علی_محمدی #قائمون 🆔https://eitaa.com/Ghaemon