آیت الله شیخ عباس اخوان
https://eitaa.com/akavan110
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
ایام #فاطمیه
إِنَّا كُلَّ شَیْءٍ خَلَقْنَٰهُ بِقَدَرٍ (۴۹) و مَآ أَمْرُنَآ إِلاَّ وَٰحِدَةٌ كَلَمْحِۢ بِٱلْبَصَرِ (۵۰) وَ لَقَدْ أَهْلَكْنَآ أَشْيَاعَكُمْ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ (۵۱) وَ كُلُّ شَیْءٍ فَعَلُوهُ فِی ٱلزُّبُرِ (۵۲) وَ كُلُّ صَغِيرٍ وَ كَبِيرٍ مُّسْتَطَرٌ #القمر:۵۳
مقام #لیلة_القدر فاطمه زهرا سلاماللهعلیها؛ #قدر به معنای اندازه؛ همانا ما هرچیزی را به اندازه آفریدیم و امر ما نیست مگر یک مرتبه مثل چشم گرداندن و هر آن چیز را انجام میدهند در آثار نوشته شده موجود است و هر ریز و درشتی؛ ما هر چیزی را به اندازه آفریدیم یعنی کمّاً و کیفاً و هر حیثیتی که دارد محاسبه شده است؛ هر چیزی به دیدگاه الوهی به اندازه و تقدیر خودش است برخلاف دیدگاه برخی بهتر است که گونهٔ دیگری باشد
جهان چون زلف و خط و خال و ابروست
که هر چیزی به جای خویش نیکوست
#گلشن_راز #شبستری
عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سُلَیْمَانَ الدَّیْلَمِیِّ عَنْ أَبِیهِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) فُلَانٌ مِنْ عِبَادَتِهِ وَ دِینِهِ وَ فَضْلِهِ فَقَالَ کَیْفَ عَقْلُهُ قُلْتُ لَا أَدْرِی فَقَالَ إِنَّ الثَّوَابَ عَلَی قَدْرِ الْعَقْلِ إِنَّ رَجُلًا مِنْ بَنِی إِسْرَائِیلَ کَانَ یَعْبُدُ اللَّهَ فِی جَزِیرَةٍ مِنْ جَزَائِرِ الْبَحْرِ خَضْرَاءَ نَضِرَةٍ کَثِیرَةِ الشَّجَرِ ظَاهِرَةِ الْمَاءِ وَ إِنَّ مَلَکاً مِنَ الْمَلَائِکَةِ مَرَّ بِهِ فَقَالَ یَا رَبِّ أَرِنِی ثَوَابَ عَبْدِکَ هَذَا فَأَرَاهُ اللَّهُ تَعَالَی ذَلِکَ فَاسْتَقَلَّهُ الْمَلَکُ فَأَوْحَی اللَّهُ تَعَالَی إِلَیْهِ أَنِ اصْحَبْهُ فَأَتَاهُ الْمَلَکُ فِی صُورَةِ إِنْسِیٍّ فَقَالَ لَهُ مَنْ أَنْتَ قَالَ أَنَا رَجُلٌ عَابِدٌ بَلَغَنِی مَکَانُکَ وَ عِبَادَتُکَ فِی هَذَا الْمَکَانِ فَأَتَیْتُکَ لِأَعْبُدَ اللَّهَ مَعَکَ فَکَانَ مَعَهُ یَوْمَهُ ذَلِکَ فَلَمَّا أَصْبَحَ قَالَ لَهُ الْمَلَکُ إِنَّ مَکَانَکَ لَنَزِهٌ وَ مَا یَصْلُحُ إِلَّا لِلْعِبَادَةِ فَقَالَ لَهُ الْعَابِدُ إِنَّ لِمَکَانِنَا هَذَا عَیْباً فَقَالَ لَهُ وَ مَا هُوَ قَالَ لَیْسَ لِرَبِّنَا بَهِیمَةٌ فَلَوْ کَانَ لَهُ حِمَارٌ رَعَیْنَاهُ فِی هَذَا الْمَوْضِعِ فَإِنَّ هَذَا الْحَشِیشَ یَضِیعُ فَقَالَ لَهُ ذَلِکَ الْمَلَکُ وَ مَا لِرَبِّکَ حِمَارٌ فَقَالَ لَوْ کَانَ لَهُ حِمَارٌ مَا کَانَ یَضِیعُ مِثْلُ هَذَا الْحَشِیشِ فَأَوْحَی اللَّهُ إِلَی الْمَلَکِ إِنَّمَا أُثِیبُهُ عَلَی قَدْرِ عَقْلِهِ. #الکافی ج۱ص۱۲؛ امکان تنازل #ملائکه یا به نحو تلبس به صورت بشری (قول مشهور) یا #تمثل به استخدام ماده (قول محققین)؛ تبیین معنای #استخدام_ماده توسط ملک؛ مقام #حکمت در همه آفریده شدگان؛ بیان #صدرالمتألهین در #شرح_اصول_کافی ج۱صص۲۲۹-۲۳۰ پیرامون روایت پیشین؛ عالم #خزائن همان عالم #امر است؛ #فیض جاری در عالم امکان در محل خودش قرار میگیرد مثل برادههای آهن که در مقابل آهن ربا و در میدان مغناطیسی که قرار بگیرند هرکدام سر جای خودشان قرار میگیرند؛ بیان #ابن_سینا پیرامون اینکه خود عالم امکان برای خودش قاعده دارد؛ الشّیء ما لم یجب لم یوجد؛ یکی از لوازم به وجود آمدن اشیاء به #حکمت است که اگر آن حکمت وجودی نباشد خلقت آن شیء لغو میباشد؛ تبیین معنای عبارت ابن سینا: «ما جعل الله المشمشة مشمشة بل اوجدها»؛ به مقام حکمت از #ازل جایگاه همهٔ اشیاء معلوم است؛ #ظهور و بروز عوالم در هر عالمی؛ یکی بودن تمام آفرینش به یک امر الهی؛ #علم خدای متعال به غایات مثل علم او به مبادی است؛ عدم #تدریج در علم خدای متعال بلکه تدریج مربوط به ظهور و بروز ملکی است؛ إِنَّمَآ أَمْرُهُۥٓ إِذَآ أَرَادَ شَيْـًٔا أَن يَقُولَ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ (۸۲) فَسُبْحَٰنَ ٱلَّذِی بِيَدِهِۦ مَلَكُوتُ كُلِّ شَیْءٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ #یس:۸۳؛ ظهور و بروز تعدد و #کثرت از عالم امر که عالم #وحدت است به وساطت لیلة القدر به اینکه فیض واحد از این طریق و عالم ظهور کثرت پیدا میکند؛ عالم وحدت در جایی عالم خزائن نامیده شده: وَ إِن مِّن شَیْءٍ إِلاَّ عِندَنَا خَزَآئِنُهُۥ وَ مَا نُنَزِّلُهُۥٓ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَّعْلُومٍ #الحجر:۲۱؛ و در جایی به عالم امر نامیده شده: و مَآ أَمْرُنَآ إِلاَّ وَٰحِدَةٌ كَلَمْحِۢ بِٱلْبَصَرِ #القمر:۵۰؛ و در جایی عالم #مشیت نامیده شده: عن أبي عبد الله عليه السلام قال: خلق الله المشيئة بنفسها ثم خلق الأشياء بالمشيئة #الکافی ج۱ص۱۱۰؛ عباراتنا شتی و حسنک واحد؛ همهٔ این عوالم یک عالم است با تعدد تعابیر که هرکدام در مکتبی ناظر به شأنی است؛ خانه قاضی گردو زیاده ولی شماره داره #ضرب_المثل؛ تبیین تعدد پیدا کردن امر واحد به کثرت با مثال تقسیم برق فشار قوی به برق ضعیف؛ فیض سنگین #قرآن: وَ لَوْ أَنَّ قُرْءَانًا سُيِّرَتْ بِهِ