🔴 #نگاه_امیدبخش_به_قربانی_نفس 💠 اگر کسی جلوی کودکش ظرف شیرینی و میوه‌های #لذیذ بگذارد و بگوید در نبود من حق نداری به آن دست بزنی و اگر دست بزنی تنبیهت می‌کنم شاید این کارش را #شکنجه‌ی روحی کودک تلقّی کنیم. 💠 امّا ببینید خداوند چگونه با بندگانش چنین کاری را انجام می‌دهد؛ در آیه ۹۴ سوره‌ی مائده به حاجیانِ #مُحرِم می‌فرماید: ای اهل ایمان، قطعاً خدا شما را با #صیدی (که شکار آن برای شما حرام است) امتحان می‌کند (و آن صید آنقدر جلو می‌آید) که #دستان و تیرهای شما به آن می‌رسد! (این امتحان برای این است) تا خدا مشخص کند چه کسی با ایمان به #غیب، از او می‌ترسد. پس هر کس از این به بعد (از حدود الهی) تجاوز کند برای او #عذابی سخت و دردناک خواهد بود. 💠 قانون خدا این است که هر زمانی تصمیم بر #قربانی کردن هوای نفس گرفتید و خواستید مثلاً اخلاق همسرداری خود را تغییر دهید شرایط #سخت‌تر از قبل را برای شما ایجاد می‌کند چرا که هدف خدا #رشد ماست. درست مثل مربّی دومیدانی که بعد از پریدن شاگردش از مانع یک‌متری در مرحله‌ی بعد، ارتفاع مانع را بالاتر می‌برد. 💠 نکته‌ی دقیق این است که سخت‌تر شدن مرحله‌ی جدید به معنای #پیروزی شما در مرحله‌ی قبل است و این باید انگیزه‌‌ای برای تلاش تازه‌ی شما در امتحان جدید باشد. 💠 معنای سخت‌تر شدن امتحان این است که #ظرفیّت شما با پیروزی در مرحله‌ی قبل، وسعت یافته است و حتماً توان پیشرفت و #قربانی هوای نفس در مرحله‌ی جدید را دارید. 💠 روز عید قربان را شروعی متفاوت برای قربانی کردن هوای نفس قرار دهیم! 🆔 @khanevadeh_313

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️ایمان به غیب‏ 🔹«الَّذینَ یؤْمِنونَ بِالْغَیبِ وَ یقیمونَ الصَّلوةَ وَ مِمّا رَزَقْناهُمْ ینْفِقونَ‏». [بقره، ۳] در عرف ما این‏طور معروف است که به بعضی از افراد می‌گوییم #مؤمن. می‌گوییم فلان کس مرد مؤمنی است. مقصود این است که مرد عابد و متعبدی است؛ یعنی واجباتش را انجام می‌دهد، مستحبات را هم زیاد انجام می‌دهد، زیارت می‌رود، نافله می‌خواند، ذکر زیاد می‌گوید. اما درباره فرد دیگری که دارای این مشخصات نیست، می‌گوییم فلان کس آدم مؤمنی یا آدم مقدس مآبی نیست. این اصطلاح عرف است، ولی یک اصطلاح هم قرآن دارد. #قرآن به بعضی از مردم می‌گوید مؤمن و به‏ بعضی دیگر می‌گوید کافر و غیرمؤمن. #مؤمن در اصطلاح #قرآن یعنی چه؟ یعنی #صاحب_ایمان. غیرمؤمن یعنی کسی که فاقد ایمان است. ایمان یعنی چه؟ از خود ایمان شروع کنیم؟. ایمان مربوط به دل، قلب و اعتقاد است و این، نصّ قرآن مجید است. 🔹عده‌ای از اعراب بادیه‌نشین آمدند خدمت پیغمبر اکرم (ص) و گفتند: «امَنّا یا رَسولَ الله» ما ایمان آوردیم. آیه قرآن نازل شد: «قالَتِ الْاعْرابُ امَنّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنوا وَ لکنْ قولوا اسْلَمْنا وَ لَمّا یدْخُلِ الْایمانُ فی قُلوبِکمْ‏» [حجرات، ۱۴] یعنی گروهی از اعراب بادیه نشین آمدند نزد تو (پیغمبر) و گفتند ما ایمان آوردیم. به آنها بگو: شما نگویید ما ایمان آوردیم، بگویید ما اسلام آوردیم. (اسلام آوردن یعنی شهادتین را به زبان آوردن، ولی ایمان مربوط به دل و قلب است، مربوط به اعتقاد باطن است) هنوز #ایمان در دل شما مردم نفوذ نکرده است. از این آیه می‌فهمیم که #ایمان واقعیت و حقیقتی است مربوط به #روح_انسان نه مربوط به بدن انسان، نه مربوط به پیشانی انسان که آثار سجده داشته باشد یا نداشته باشد، و نه مربوط به زبان انسان که متذکر خدا باشد یا نباشد، 🔹بلکه به ریشه این امور - که عبارت است از یک حالت قلبی و فکری و اعتقادی - مربوط است. شما می‌پرسید: ایمان به چه؟ بگویم به خدا؟ بگویم ایمان به صفات خداوند؟ بگویم ایمان به رسالت پیغمبر و نزول وحی بر او؟ بگویم ایمان به اینکه معادی هست؟ بله، همه اینها درست است، ولی خود #قرآن تمام اینها را در یک کلمه جمع کرده است که من فقط می‌خواهم آن را توضیح بدهم. آن کلمه کلمه‌ای است که در اولین آیه سوره بقره به یک اعتبار و در سومین آیه آن به اعتبار دیگر ذکر شده است. در سوره بقره این‏طور می‌خوانیم: «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ. الم. ذلِک الْکتابُ لا رَیبَ فیهِ هُدَی لِلْمُتَّقینَ. الَّذینَ یؤْمِنونَ بِالْغَیبِ وَ یقیمونَ الصَّلوةَ وَ مِمّا رَزَقْناهُمْ ینْفِقونَ‏» [بقره، ۳-۱] در عبارت‏ «الَّذینَ یؤْمِنونَ بِالْغَیبِ‏» (آنها که به حقایق نهانی ایمان دارند) کلمه #غیب یک کلمه است به جای چندین کلمه؛ ایمان به خدا هست، ایمان به صفات پروردگار هست، ایمان به دستگیری‌های نهانی و غیبی در یک شرایط معین هست... 📕آزادی معنوی، مرتضی مطهری، ص ۲۱۲ و ۲۱۳ منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری #شهید_مطهری @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد