🚫شبهه🚫
اسلام ۱۴۰۰ سال پیش گفته ک الکل حرامه ولی زکریای رازی الکل رو ۹۰۰ سال پیش کشف کرده
میشه یکم درموردش برام توضیح بدید ک چطوری اسلام الکل رو قبل از کشفش حرام کرده است؟
✅پاسخ شبهه:
در اسلام خوردن هر نوشیدنی که سبب اسکار و مستی شود حرام است.
پیامبر گرام فرمود:
« هر نوشیدنی که سبب مستی شود ( کم و زیاد آن ) حرام است»(الکافی ج6 ص409)
امام صادق علیه السلام فرمود:
« خداوند به عینه شراب را حرام کرده بود اما پیامبر هر نوشیدنی که سبب مستی شود را حرام کرد و خداوند نیز حکم پیامبر را تایید کرد »(الکافی ج1 ص266)
وفرمود:
« هر کس نوشیدنی بخورد که سبب اسکار و مستی او شود، خداوند تا چهل روز نمازش را قبول نمی کند»(التهذیب ج9 ص107)
پیامبر گرامی فرمود:
« هر کس نوشیدنی بخورد که مست شود مشمول شفاعت من نمی شود»(الکافی ج6 ص400)
این روایات و روایات فراوان دیگری که به همین مضمون در مجامع حدیثی ما نقل شده است.(وسائل الشیعه ج25 ص279 به بعد « ابواب الاشربه المحرمه»)
همه دلالت بر آن دارد که در اسلام هر آنچه سبب اسکار و مستی شود حرام است. خواه خمر باشد یا غیر آن
الکل نیز چون سبب اسکار و مستی می شود حرام می باشد.
💥توجه به این نکته نیز لازم است که « الکل » در زمانهای قبل از رازی هم بوده است و مردم از آن استفاده می کرده اند اما این ماده را با ترکیبات و نام مشخص آن نمی شناختند تا آنکه رازی الکل را با خواصش کشف کرد.
بنابراین وقتی مبنای حکم مشخص است که همان مست گردانندگی باشد از این به بعد هم هر ماده ای کشف شود که چنین خاصیتی دارد مصرف آن طبق همین مبنا حرام خواهد بود.
#پاسخ_به_شبهات_ملحدین
#پرسمان_اعتقادی
♻️ این مطلب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید
☘☘☘☘☘☘☘
🍀🌟🍀🌟🍀
#پرسمان_اعتقادی
#قرآنی
✅پرسش: آیا آیه ای از قرآن وجود دارد که تفسیر آن در شان امیرالمومنین باشد؟
✍️پاسخ: در قرآن کریم آیات متعددی در شأن امیر مؤمنان علی (علیه السلام) وجود داشته که مجال پرداختن به همه آن ها نیست؛ لذا به دو مورد اشاره می شود:
🔹«وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْری نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ»؛ بعضى از مردم، جان خود را به خاطر خشنودى خدا مى فروشند؛ و خداوند نسبت به بندگان مهربان است. این آیه ناظر به «لیله المبیت» و ایثار و فداکاری حضرت علی (علیه السلام) است. مشرکانِ مکّه، قرار گذاشتند از هر قبیله اى یک نفر را براى کشتن پیامبر (صلى الله علیه و آله) انتخاب کنند و آن حضرت را دسته جمعى از بین ببرند تا بنى هاشم به خونخواهى او قیام نکنند و با این عمل از دعوت پیامبر راحت شوند. پیامبر (صلى الله علیه و آله) از نقشه آنان با خبر شد و على (علیه السلام) براى این که پیامبر به سلامت از مکّه خارج شود، در بستر ایشان خوابید و این آیه در شأن آن حضرت نازل گردید.
🔸«إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاهَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاهَ وَ هُمْ راکِعُونَ»؛ سرپرست و ولىّ شما، تنها خداست و پیامبر او و آن ها که ایمان آورده اند؛ همان ها که نماز را برپا مى دارند، و در حال رکوع، زکات مى دهند.در شأن نزول آیه آمده است که سائلى (نیازمندی) وارد مسجد شد و از مردم درخواست کمک کرد. کسى چیزى به او نداد. حضرت على (علیه السلام) در حالى که به نماز مشغول بود، در حال رکوع، انگشتر خود را به سائل بخشید. در تکریم این بخشش، این آیه نازل شد.