📝 شعر مازندرانی استاد لطفی در مورد ایل پریجائی : گالش و گیلا و ککّی و بلبل خوندنه ، سو اِنه پرجائیِ دل سجرو ته شیخ موسی کوه قربون ، ته دریوکی روآر او قربون شیخ موسی بالا کوهُ سکّه سو ، شیخ موسی پرجائیِ آبروئه شیخ موسی دشمن شخص دروئه ، دروگو ونه ور کمر فروئه پرجائی دوس دارنّه شیخ موسی ره ، ونه مهمون اون غریب آقا ره زیارت دشّوئن امامِ رضا ، دل نیّت کننه حاجی شیخ موسی دل پرجائی خله پاکه ، خواهونِ شیخ موسی سینه چاکه شیخ موسی پرجائیِ کربلائه ، یا غریبِ آقا امام رضائه داشتمه گتمه سجروِ قصّه ، پرجائی سجرو ره دل دوسّه مه قصّه قصّه ی پرجائی ماره ، هر کی بوشم پرجائی مه براره جانِ سجروِ او مه مارِ شیره ، مه کچیکِ دل سجروی اسیره سجرو تو گهروئی دل شیرِخواره ، لالا بخون که دل بر تو نخواره لالا بخّون ته بخّون خو بورم خو ، انگار نِنا مه گهره ره دنه تو ته لمّر لمّر مه پیرِ ماره ، بهشت مونّه دایم لاله زاره ته پیر مه مارِ لینگ ماله ، این خیابون ….. ماه و ساله ته شی الیم و خجیروی قربون ، ممرز چشمه و گنّیوی قربون ته چار ازّار و سمی سنگِ قربون ، ته کیجابور و کِرِ سنگِ قربون ته تپّه تپّه مشک و مرواریه ، انگاری بهشتِ نهرِ واریه جان سجرو نومه لیلی دورون ، سونِ مجنون بهیمه ته غزلخون سجرو دریو بواش کلّاک هاکن تو ، پلیدی ره شه لمّر پاک هاکن تو پرجائی جان درو نئوئی هرگز ، ازّاره جا نروشی پیره ممرز شیرّه او نکنی او کفنه کار ، پرجائی ره درو نیه سازِگار ته دل صافِ بسونِ سجروی او ، ته غیرت هنتار تپر قلّه کو پلنگ پهلوون پرجائی برار ، خدا نکنه غیرت بوره کنار ته آزادی هارش پلورِ یورِّ ، کوه تِرِ یاد بدائه شه غرورّه اسا که مه قصّه ره هاکردی گوش ، پیرونِ بوتِ گپ نوّه فِراموش خجیری خوبشی خوبشترین باش ، سونِ سجروی پاکی بهترین باش ✍ شاعر : محمد لطفی نوایی ، بندپی بابل #شعرمازندرانی #ایل_پریجایی #محمدلطفی_نوایی #بندپی_بابل 🔰 به کانال اخبار #لفور بپيونديد 👇👇 @akhbarelafoor 👆 با ما همراه باشید