بسم الله الرحمن الرحیم قرآن کاملترین کتاب هدایت انسان است. سلام علیکم *روزخود را با کلام نور آغاز کنید.* صفحه ‌۴۱۷

سردار رادان: افراد غیرمجاز نمی‌توانند تحت هیچ شرایطی در ایران بمانند #وعده_صادق۲ #آغاز_نصرالله #خادمان_امین #امین_فارس #پلیس_فارس

⚠️ یک دنده‌ می‌رویم؟ شاید کلاچمان تنظیم نیست!!! ⚡️(چگونه رسانهٔ اجتماعی ما را تغییر می‌دهد) 🖋مدتی پیش ماشینم را برای یک تعمیر اساسی سپردم به مکانیک. وقتی که رفتم آن را تحویل بگیرم و خواستم به حرکتش درآورم احساس کردم کلاچ جور دیگری شده و خودرو چند بار خاموش شد. وقتی موضوع را به استادِ مکانیک گفتم جواب داد: «بله! کلاچت تنظیم نبود، درستش کردم، کم کم به آن عادت می‌کنی». با خودم گفتم: عجب! پس من تا قبل از این که خودرو را این جا بیاورم در حقیقت به کلاچ خراب عادت کرده بودم. یادم آمد که پیشتر، چند بار نتوانستم در سربالایی نیم‌کلاچ بگیرم و ماشین خاموش می‌شد، یکبارش در سربالایی پارکینگ طبقاتی بود که نمی‌دانید چه اوضاعی شد! با این حال، اکنون با اینکه خودرو درست و تنظیم شده بود اما با آن راحت نبودم و احساس بیگانگی می‌کردم. به هر حال مدتی وقت برد تا به این سیستم جدید عادت کنم و تازه متوجه شدم ماشین خیلی عالی شده، خصوصا در سربالایی‌ها و موقع نیم کلاچ گرفتن. این نکته در علوم شناختی (cognitive sciences) و همچنین علم اعصاب (neuroscience) ثابت شده که وقتی انسان، به رفتاری ادامه دهد یا خود را در معرض پنداری قرار دهد، نورونها یا سلولهای عصبی و مغز، خود را با آن تطبیق میدهند و لذا به یک عمل ناخودآگاه و یک پندار مفروض تبدیل میشود، حال می خواهد آن رفتار یا پندار درست یا نادرست باشد. خلاصه، این ماجرا که حتما برای خیلی از شما هم اتفاق افتاده، برای من جالب و درس آموز بود. این یعنی مغز انسان می تواند به یک شیوه نادرست عادت نماید و یک‌دندگی کند به گونه‌ای که شیوه درست برایش نامأنوس و غریب جلوه نماید به طوری که نتواند خود را با آن تنظیم کند که بی گمان در سراشیبی‌های زندگی و بزنگاه‌ها، انسان کم آورده و ضربه خواهد خورد. این در حالی است که وفق یافتن با شیوه درست و صحیح، نیازمند گذشت زمان جهت بازنویسی ذهن است. این نکته نتایج و آثار مهم و سرنوشت‌سازی دارد. به عنوان مثال فضای بی‌ضابطهٔ شبکه‌های اجتماعی، خصوصا انواع خارجی آن که قوانین و ضوابط کشور ما را بر نمی‌تابند، زیست‌بوم آشفته و مسمومی ایجاد کرده و از طرفی فرصتی برای بیگانگان فراهم نموده‌اند تا با طراحی مصرف رسانه‌ای ما و تنظیم ورودی معرفتیمان، سیستم اعصاب و روابط نورونی را به گونه‌ای مهندسی کنند تا مغز ما با اندیشه و منش مورد نظر آنها خود را وفق، تطبیق یا عادت دهد هرچند غلط، نادرست و خطرناک باشد. ما امروزه به افرادی برمی‌خوریم که متأثر از این فضا با یک دندهٔ لج و کج به اندیشه های ناصوابی چسبیده و به هیچ صراطی مستقیم نیستند، افرادی خودتحقیر که از مملکت و حتی هویت خودشان بدشان می‌آید. فضای مجازی با تأثیر هشتگها، هیمنهٔ کارزارها، فضاسازی شبکه‌ها و مهندسی داده‌ها، فضایی می‌آفریند که چه بسا مغز کاربران به اندیشه‌ای انس گیرد که ناروا و مضر و نادرست باشد و اندیشه‌ای را پس زند که چه بسا درست، پر فایده و واقعی باشد. آنچه گفتیم تنها یک فرضیه نیست، جارون لنیر (Jaron Lanier) از مؤسسان گوگل به آلگوریتمهایی که او آنها را «بامر» (Bummer) می‌نامد اشاره می کند که در غولهای رسانه اجتماعی همچون فیسبوک و حتی گوگل وجود دارد و فکر و سلیقه و انتخاب کاربران را در جهت منافع خود مهندسی می‌کند و به قول او آنها را به مملوکات خود تبدیل می‌کند. او در همین زمینه کتاب پر فروشی دارد با عنوان: «ده استدلال برای اینکه هم اکنون حساب کاربری رسانه‌های اجتماعی خود را حذف کنید» (1). پس مهم است که در چه فضایی تنفس و زندگی می کنیم. آیا در آن فضای مجازی هستیم که مهندسی و مدیریت آن در دست بیگانه است یا در فضایی بومی که قانون کشور خودمان بر آن حکمفرماست؟ در چه گروه هایی و با چه افرادی نشست و برخاست فکری داریم؟ چه کانال‌ها، صفحه‌ها یا اشخاصی را دنبال می کنیم؟ و خلاصه آنکه مغزمان را به دست که می‌سپاریم؟ همه این‌ها زمینه‌ساز آن زیستی است که ما برای خودمان در فضای مجازی ایجاد می‌کنیم، فضایی که شناخت و منش ما را شکل داده و شخصیتمان را تکوین می‌بخشد. بیایید گاهی کلاهمان را «مکانیک» کنیم: آیا تا به حال در ناهمواریها و سربالایی‌های مسیر عزت و افتخار، کم نیاورده‌ایم؟ آیا در کج‌راهه‌ها یکدنده نشده‌ایم؟ آیا نیروی محرکهٔ اراده و ایمانمان ضعیف نشده؟ بیاندیشیم... شاید واقعا کلاجمان تنظیم نباشد! (1): Ten Arguments for Deleting Your Social Media Accounts Right Now. دکتر سید روح الله موسوی

بیست و یکمین نمایشگاه بین المللی لوازم و تجهیزات پلیسی، امنیتی و ایمنی از تاریخ دوشنبه 30 مهرماه 1403 الی پنجشنبه مورخ سوم آبانماه در محل مصلی بزرگ امام خمینی(ره) تهران