نوستالژی روحانی و اوبامای بدون رو توش ✍️ حمیدرضا جلایی‌پور می گوید "روحانی در مراسم افطاری گفت اوباما رئیس جمهوری امریکا ۱۹ بار از من تقاضای ملاقات کرد ولی دولت اختیار پاسخش را نداشت‌". اما نگاه نوستالژی روحانی به اوباما از کجا می آید؟ 🔹آقای روحانی اصرار دارد اوباما را متفاوت از ترامپ و بهتر از او معرفی کند. او پس از گفت و گوی تلفنی با اوباما گفت "من اوباما را مودب یافتم". این همان دوره ای بود که آقای ظریف با لحنی همدلانه به شورای روابط خارجی آمریکا می گفت "اگر با ما توافق نکنید، مردم در انتخابات به گونه ای دیگر تصمیم می گیرند؛ مانند دو دهه قبل که موجب شد توافق به هم بخورد و من بازنشسته شدم"! ♦️اما همین اوبامای مودب (!) بود که سنگ بنای تحریم های فلج کننده را سال 90 علیه ملت ایران گذاشت! او بود که #جنگ_نیابتی مهیبی را که 40 کشور پشت آن بودند، در پوشش داعش، تا پشت مرزهای ایران آورد و اگر همت سپاه پاسداران و سردار سلیمانی و رزمندگان مقاومت (با وجود غر زدن ها در داخل) نبود، اکنون در داخل خاک خود، همچنان درگیر نا امنی گسترده، جنگ طراحی شده توسط تیم اوباما- کلینتون بودیم. 🔹در دولت اوباما بود که دستور #ترور دانشمندان هسته ای و #خرابکاری های گسترده سایبری علیه ایران صادر شد. اما با این همه، اوباما بر خلاف ترامپ، فقط دستکش مخملین روی دست چدنی کشیده بود و فریبکارانه تر از ترامپ رفتار می کرد. به همین دلیل هم توانست برجام بزک شده را به جناب روحانی تحمیل کند؛ حال آن که عایدی آن تقریبا هیج بلکه خسارت های متعدد بود. ♦️همین اوباما بود که در دوره به ظاهر آشتی و مذاکرات صمیمی (!)، نامزد ویژه روحانی برای نمایندگی ایران در سازمان ملل (#حمید_ابوطالب معاون سیاسی دفتر روحانی) را #تروریست خواند، ویزا نداد و با تحقیر تمام #دیپورت کرد! #عزت_به_پاسپورت_ایرانی_بازگشت! 🔹و همین دولت اوباما بود که بارها برجام را نقض کرد، شرکت ها و کشورها را از تجارت با ایران ترساند و قانون #ممنوعیت_ویزایی برای شهروندان 38 کشور در صورت سفر به ایران را به اجرا گذاشت. ♦️متاسفانه آقای روحانی و برخی مدیران و حامیان سیاسی او به جای قبول اشتباه درباره اعتماد به آمریکا، اصرار دارند از سیاستمدار ان خبیث و حیله گری مانند اوباما و کلینتون و کری، شریک معتدل و قابل اعتماد بسازند و حسرت به جان بی فراموشکاران و بی خبران بیندازند. 🔹آنها ضمنا مصرّند به جای اقدام جدی در مقابل گستاخی های فزاینده آمریکا و اروپا، در جلسات تصمیم سازی مدعی #صبر_استراتژیک شوند و کاری (چه در سیاست خارجی و برجام، و چه در حوزه تدبیر درونزای اقتصادی) از پیش نبرند؛ فقط با این توجیه که "دموکرات ها فرق می کنند، دو سال دیگر صبر کنیم و ببینیم چه می شود. شاید آنها در انتخابات آمریکا پیروز شدند"!! عجیب و مشکوک نیست؟