💌مقدمه سوم: خَلط حقیقی و مُعدّ اکنون که علت حقیقی و مُعدِّه را شناختیم نوبت به بیان نکته مهمی می‌رسد و آن نکته این است که در خیلی موارد انسان بین علت حقیقی و اصلی و علت مُعدِّه خلط می‌نماید و #خیال می‌کند علت اصلی همان علت مُعدِّه می‌باشد و اینگونه مسیر علت و اثر آن که معلول است را اشتباه تصور می‌کند. 📜زمانی که انسان علت مُعدِّه را علت حقیقی می‌یابد تمام توجه او به سمت آن علت می‌رود و از علت حقیقی که سبب اصلی و واقعی می‌باشد غفلت می‌کند و وقتی توجه انسان به سمت علت مُعدِّه می‌رود و از علت اصلی غافل می‌شود بدون آنکه توجه نماید، علت مُعدِّه را شریک علت اصلی در اثرگذاری می‌بیند و همین مسئله اسباب دوری از علت حقیقی را ایجاد میکند. مثل آنکه دکتر،دارو، قرص و امثال آن را که علت مُعدِّه هستند علت اصلی و حقیقی ببینیم و #خیال کنیم که علت مُعدِّه شریک علت حقیقی در اثرگذاری که همان شفای مریضی است می‌باشد. به کانال #اخلاق_عملی بپیوندید: https://eitaa.com/joinchat/2943615170Cc0541e3711

💌معارف توحیدی دعای عرفه (۱) اهل بیت علیهم السلام در دعاها و مناجاتهای خود فقط و فقط به خدا تکیه نموده‌اند و واسطه‌ها را کنار گذاشته‌اند؛ به بیان دیگر با علت حقیقی عالَم گفت‌وگو کرده‌اند و علل مُعدِّه را رها کردند زیرا حقیقت عالَم را چنین یافته‌اند که فقط خداوند متعال است که در عالَم وجود تجلی نموده است. امام حسین علیه‌السلام در بخشی از دعای عرفه چنین فرموده است: وَ حَفِظْتَنِى فِى الْمَهْدِ طِفْلاً صَبِيّاً، وَ رَزَقْتَنِى مِنَ الْغِذاءِ لَبَناً مَرِيّاً، وَ عَطَفْتَ عَلَىَّ قُلُوبَ الْحَواضِنِ، وَ كَفَّلْتَنِى الْأُمَّهاتِ الرَّواحِمَ. مرا در گهواره، در حالی که کودک بودم، حفظ کردی و از غذا، شیر فراوان به من روزی کردی و قلوب پرستاران را به من متمایل ساخت و مرا با مادران مهربان سرپرستی کردی.  🪧در این بخش از دعای عرفه سیدالشهدا سلام الله علیه واسطه‌ها را کنار گذاشته‌اند و به حقیقت اصلی عالَم متصل شده‌اند و خداوند متعال را اینگونه صدا می‌کنند که هر چه هست تویی و آثار زیبای تو❗️ اگر با دقت و ظرافت به این مسئله بپردازیم خواهیم دید که امام حسین علیه‌السلام تجلیات اسمای الهی در تربیت طفل صغیر را به زیبایی ترسیم نموده است. با اسم #حافظ خود زمانی که در گهواره بودیم تجلی نمودی و از آفات و بلاهای آن دوران حفظم نمودی، با اسم #رازق خود تجلی نمودی و با شیر فراوان مرا روزی دادی و از گرسنگی نجاتم دادی، با اسم #رحیم خود تجلی نمودی و قلوب پرستاران را به سوی محبت به من جلب نمودی و با اسم #کفیل خود مادران مهربان را به سوی سرپرستی و تربیتم پیش بردی❗️ 🏷اما ما انسان‌ها که غوطه‌ور در توجه به غیر خدا هستيم #خیال می‌کنیم که ما حافظ فرزندانمان هستیم، ما روزی دهنده کودک خردسال هستيم و ما با رحمت به او عشق می‌ورزیم و سرپرستی او را بر عهده گرفته‌ایم اما حقیقت آن است که خداوند است که با تجلیات و تابش اسمای خود انسان را از هنگام جَنینی تا پیری تحت محبت خود رشد می‌دهد اگرچه علل مُعدِّه مثل غذا، مادر و پدر و ... به عنوان واسطه نقش خود را ایفا می‌نمایند ❗️ به کانال #اخلاق_عملی بپیوندید: https://eitaa.com/joinchat/2943615170Cc0541e3711

💌معارف توحیدی دعای عرفه (۲) امام حسین علیه‌السلام در قسمتی از دیگر دعای عرفه چنین فرموده است: یا مَنْ دَعَوْتُهُ مَرِیضاً فَشَفانِی وَ عُرْیاناً فَکسانِی، وَ جائِعاً فَأَشْبَعَنِی، وَ عَطْشاناً فَأَرْوانِی، وَ ذَلِیلاً فَأَعَزَّنِی، وَ جاهِلاً فَعَرَّفَنِی، وَ وَحِیداً فَکثَّرَنِی، وَ غائِباً فَرَدَّنِی، وَ مُقِلّاً فَأَغْنانِی، وَ مُنْتَصِراً فَنَصَرَنِی، وَ غَنِیاً فَلَمْ یسْلُبْنِی. ای که در بیماری خواندمش، پس شفایم داد؛ و در حال برهنگی پوشاند مرا، و در حال گرسنگی سیرم کرد و در حال تشنگی سیرابم نمود، و در حال خواری، عزّتم بخشید، و در حال نادانی معرفتم بخشید، و در حال تنهایی افزونم نمود، و در حال غربت، بازم گرداند، و در حال نداری، دارایم کرد، و در یاری خواهی، یاری ام فرمود، و در ثروتمندی محرومم نکرد. 🔖در این بخش نیز سیدالشهدا صلوات الله علیه واسطه‌ها را کنار می‌گذارد و با خداوند متعال چنین مناجات می‌کند. هنگامی که مریض بودم و تو را خواندم به من #شفا دادی و مریضی‌ام را درمان کردی حال که می‌دانیم هر مریضی با واسطه‌هایی چون دارو و امثال آن درمان می‌گردد اما اصل اثر برای خداست. هنگامی که گرسنه بودم و تو را خواندم مرا سیر کردی. شاید خیلی از انسان‌ها #خیال می‌کنند که غذا او را سیر می‌کند و حال آنکه غذا واسطه است و سیرایی اثر خداست که به غذای انسان می‌دهد یعنی خدا می‌تواند اثر سیرایی از غذا بگیرد و کسی غذا بخورد ولی سیر نشود که‌ در احوال معاويه لعنه الله چنین مطلبی بیان شده است❗️ و در حالی که تشنه بودم و تو را خواندم سیرابم کردی و این مسئله نیز به مانند غذاست؛ یعنی هنگامی که آب انسان را سیراب می‌کند به دلیل اثری است که خدا بدان داده است و همان خدا می‌تواند این اثر را از آب بگیرد که بودند افرادی که آب می‌خوردند ولی تشنگی‌شان برطرف نمی‌شده است❗️ به کانال #اخلاق_عملی بپیوندید: https://eitaa.com/joinchat/2943615170Cc0541e3711

💌معارف توحیدی دعای عرفه (۳) امام حسین علیه‌السلام در بخش دیگری از دعای پرنور عرفه چنین فرموده است: اللّٰهُمَّ إِنَّكَ تُجِيبُ الْمُضْطَرَّ، وَ تَكْشِفُ السُّوءَ، وَ تُغِيثُ الْمَكْرُوبَ، وَ تَشْفِى السَّقِيمَ، وَ تُغْنِى الْفَقِيرَ، وَ تَجْبُرُ الْكَسِيرَ، وَ تَرْحَمُ الصَّغِيرَ، وَ تُعِينُ الْكَبِيرَ، وَ لَيْسَ دُونَكَ ظَهِيرٌ، وَ لَا فَوْقَكَ قَدِيرٌ، وَ أَنْتَ الْعَلِىُّ الْكَبِيرُ، يَا مُطْلِقَ الْمُكَبَّلِ الْأَسِيرِ، يَا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِيرِ، يَا عِصْمَةَ الْخائِفِ الْمُسْتَجِيرِ خدایا بیچارگان را پاسخ می‌دهی و بدی را برطرف می‌کنی و به فریاد گرفتاران می‌رسی و بیماران را درمان می‌کنی و تهیدست را بی‌نیاز می‌گردانی و شکست را جبران می‌نمایی و به خردسالان رحم می‌کنی و به بزرگ‌سالان کمک می‌دهی، جز تو پشتیبانی نیست و فوق تو قدرتمندی وجود ندارد و تو برتر و بزرگی‌، ای رهاکننده اسیر در بند، ای روزی‌دهنده کودک خردسال، ای پناه هراسنده پناه‌خواه. سیدالشهدا صلوات الله علیه در ادامه مناجات و دعای خود با خداوند متعال با بیانات دیگری به معارف توحیدی می‌پردازد. به بیان دیگر امام حسین علیه‌السلام فقط خدا را می‌بیند و فعل الهی در عالَم را که مشاهده می‌نمايد را با بیان خود برای انسان‌ها حکایت می‌کند. انسان در #خیال خود فکر می‌کند دوستش به او کمک کرد و مشکلش حل شد اما در حقیقت خداوند متعال بود که دوست انسان را حل کننده مشکل او قرار داد و اضطرارش را برطرف نمود. یا #خیال می‌کند اگر به فقیری کمک می‌نماید و او را از فقر نجات داده است کار او بوده است و به این دلیل بر سر او منّت می‌گذارد اما در حقیقت خداست که آن فقیر را بی‌نیاز کرده است و انسان فقط واسطه بوده است و فهم چنین حقیقتی مانع منت گذاشتن انسان بر سر دیگران می‌شود. یا هزارن خیال دیگر می‌کند که من هستم یا دیگران هستند که کار را جلو میبرند، به شکست خورده کمک می‌کنند، به کوچکی رحم می‌نمایند و به انسان بزرگ یاری می‌رسانند اما همه این‌ها #سراب_خیال است و خالی از حقیقت می‌باشند. به کانال #اخلاق_عملی عملی بپیوندید: https://eitaa.com/joinchat/2943615170Cc0541e3711

💌چرایی ظهور تعلقات اکنون که متوجه ظهور تعلقات نفسانی در اوج خطرات و سختی‌ها شدیم نوبت به این سوال می‌رسد که چرا تعلقات انسان در این مواقع خودش را نشان می‌دهند؟! در پاسخ باید بگوییم که علت خطرپذیرنبودن انسان‌ها و منفعت پذیر بودن آنهاست❗️یعنی هر انسانی در زندگی خودش علاقه دارد وارد خطرات نشود و از طرفی دوست دارد در فضای نفع و سود زندگی کند و همین مسئله سبب شده است که در اوج خطرات تعلقات نفسانی او به ظهور برسد و آنجا که باید برای جبهه حق خودش را خرج نماید، خودداری می‌کند زیرا #خیال می‌کند دچار ضرر می‌شود و از طرفی چون جبهه باطل با تطمیع جلو می‌آید و با انواع و اقسام منفعتهای در ظاهر زیبا جلو می‌آید، #خیال می‌کند که سودش در آن است و به سمت باطل کشیده می‌شود و عليه حق کار می‌نماید❗️ 📜و به بیان دیگر برگشت همهٔ این‌ها به یک نکته برمی‌گردد که هر انسانی خودش را دوست دارد یعنی #حبّ_نفس دارد و با #خیالاتی که دچار می‌گردد در پی حفظ خود می‌روند و به دلیل آنکه جبهه حق، جبهه هزینه دادن است از آن کناره می‌گیرند و چون در جبهه باطل منفعتی می‌بینند به سمت آن می‌روند❗️ #ججاب_خیال به کانال #اخلاق_عملی بپیوندید: https://eitaa.com/joinchat/2943615170Cc0541e3711

💌انواع ظهور تعلقات نفسانی برای فهم مسئله سقوط انسان به سبب تعلقات لازم است به طُرُق ظهور تعلقات در نفس بپردازیم. 1⃣گاهی اوقات تعلقات انسان ظهورات #بالفعل دارند؛ یعنی در زندگی و حیات دنیوی او به ظهور رسیده است و به بیان دقیق با آن درگیر می‌باشد. مثل اینکه انسان به غذایی، لباسی تعلق دارد و با داشتن آن خوشحال است و با از دست دادن آن ناراحت می‌گردد❗️ که هر انسانی با دقت در زندگی خود می‌تواند بیشمار تعلقات بالفعل خود را شناسایی نماید. 2⃣گاهی اوقات نیز تعلقات انسان #بالقوه هستند. یعنی انسان به #خیال خود می‌گوید که تعلق خاصی ندارد و خود را مطهَّر از تعلق می‌داند. عمده ظهور این نوع تعلقات در فشارها، سختی‌ها، جنگ و ... خودش را نشان می‌دهد. طبق مثال‌هایی که بیان کردیم گاهی اوقات فردی در حال عادی مدعی می‌شود که اگر جبهه حق دچار مشکل شود حاضر هستم مالم را فدای دین خدا کنم. اما هنگامی که جنگی، فشاری و امثال آن پیش می‌آید حاضر نیست آنچنان که حق بذل مال می‌باشد، از مالش بگذرد. 🪧برای فهم این مطلب غزوهٔ اُحد را بررسی می‌نماییم. به کانال #اخلاق_عملی بپیوندید: https://eitaa.com/joinchat/2943615170Cc0541e3711

💌محبت معتدل و افراطی 🪧در نکته دوم از نکات چهارگانه تدبری آیه ۲۴ سورهٔ مبارکهٔ توبه بیان شد که کلمهٔ (( اَحَبَّ اِلَیکُم)) آمده است که اسم تفضیل می‌باشد که در ترجمهٔ آن چنین گفته می‌شود: محبوب‌تر به سوی شماست. درنتیجه استفاده می‌گردد که خدای متعال محبتی را جایز می‌داند و محبتی را جایز نمی‌داند❗️ آن محبتی که جایز است و #باید باشد محبت معتدل و دور از افراط به خانواده، اموال، پدر و مادر و ... می‌باشد زیرا این محبت سبب حفظ و نگهداری و تربیت دینی خانواده، حفظ اموال و خرج کردن آن در راه درست و پرداخت خمس و زکات و محبت به والدین و اقوام و سایرین می‌گردد. محبتی که جایز نیست، آن محبت افراطی است که تعلق و وابستگی نامیده می‌گردد که اسباب ظلمات و درکات را برای انسان ایجاد می‌کند زیرا در جایی که باید برای خدا و دین او خودش، مالش،اولادش و ... را خرج نمايد؛ این وابستگی‌ها مانع می‌گردند و انسان در پیشگاه خدا رسوا می‌شود. 🏷پس انسان نباید #خیال کند که محبت صحیح به خانواده و منسوبینِ خود امری ناممدوح می‌باشد و #گمان کند که باید نسبت به آن‌ها بی تفاوت و بی احساس باشد. به کانال #اخلاق_عملی بپیوندید: https://eitaa.com/joinchat/2943615170Cc0541e3711

💌مقدمه سوم: خَلط حقیقی و مُعدّ اکنون که علت حقیقی و مُعدِّه را شناختیم نوبت به بیان نکته مهمی می‌رسد و آن نکته این است که در خیلی موارد انسان بین علت حقیقی و اصلی و علت مُعدِّه خلط می‌نماید و #خیال می‌کند علت اصلی همان علت مُعدِّه می‌باشد و اینگونه مسیر علت و اثر آن که معلول است را اشتباه تصور می‌کند. 📜زمانی که انسان علت مُعدِّه را علت حقیقی می‌یابد تمام توجه او به سمت آن علت می‌رود و از علت حقیقی که سبب اصلی و واقعی می‌باشد غفلت می‌کند و وقتی توجه انسان به سمت علت مُعدِّه می‌رود و از علت اصلی غافل می‌شود بدون آنکه توجه نماید، علت مُعدِّه را شریک علت اصلی در اثرگذاری می‌بیند و همین مسئله اسباب دوری از علت حقیقی را ایجاد میکند. مثل آنکه دکتر،دارو، قرص و امثال آن را که علت مُعدِّه هستند علت اصلی و حقیقی ببینیم و #خیال کنیم که علت مُعدِّه شریک علت حقیقی در اثرگذاری که همان شفای مریضی است می‌باشد. به کانال #اخلاق_عملی بپیوندید: https://eitaa.com/joinchat/2943615170Cc0541e3711

شما درست مراقبه رو یاد نگرفتید هرجا مراقبه کردید و دچار ناامیدی شدید، دچار افسردگی شدید، دچار خودخوری شدید یا ضربان قلب و ... بالا رفت و امثال اون پیش اومد نشون میده شما مراقبه نمی‌کنید و #خیال می‌کنید دارید مراقبه میکنید❗️ مراقبه یعنی رصد نفس، توجه به نفس، مراقبت از نفس و به این معنا نیست مراقبه یعنی هیچ گناهی نباید کنم بلکه مراقبه یعنی شما در طی روز نقاط ضعف و قوت خودتون را بشناسید یعنی بدونید نفس چموش اهل غیبت است یا دروغ، اهل نماز اول وقت است یا قرائت قرآن؛ اهل طاعت است یا عصیان. وقتی متوجه نقص شدید نباید ناگهان از نظر روحی دچار ناامیدی و افسردگی بشید و بگید تمام شد و من آدم نمیشم چون تازه اصل مسئله را متوجه شدید یعنی نقص پیدا شد اون موقع نوبت به راهکارها میرسه. پس از یک جهت باید خوشحال باشید نقص رو متوجه شدید و با تلاش و مجاهدت این صفت رو با خودتون به برزخ نمیبرید‌. به نظرتون رئیس کارخانه وقتی متوجه نقص در تولید میشه ناامید میشه و کارخانه را تعطیل میکنه یا کل کارخانه را آتش میزنه یا با خودش میگه باید نقص رو برطرف کنم تا کار خوب پیش بره❗️ شما وقتی در کارخانه وجودی نقصی می‌بینید نباید کل سیستم رو بهم بزنید بلکه باید نقص رو درمان کنید پس قبل هر کاری گناهان، مراقبه، محاسبه و ... را درست متوجه بشیم تا راحت و با آرامش کار را جلو ببریم وگرنه ده قدم جلو بریم، صد قدم به عقب بر میگردیم. در پایان: چگونه خدای مهربانی که به ما اجازه ورود به این فضاها را داده از ما متنفر هست بلکه او عاشق کسی است که اهل تزکیه و جهاد باشد. چون درست تربیت علمی نشدیم دیواری کوتاه‌تر از خدا پیدا نمی‌کنیم❗️

💌معارف توحیدی دعای عرفه (۱) اهل بیت علیهم السلام در دعاها و مناجاتهای خود فقط و فقط به خدا تکیه نموده‌اند و واسطه‌ها را کنار گذاشته‌اند؛ به بیان دیگر با علت حقیقی عالَم گفت‌وگو کرده‌اند و علل مُعدِّه را رها کردند زیرا حقیقت عالَم را چنین یافته‌اند که فقط خداوند متعال است که در عالَم وجود تجلی نموده است. امام حسین علیه‌السلام در بخشی از دعای عرفه چنین فرموده است: وَ حَفِظْتَنِى فِى الْمَهْدِ طِفْلاً صَبِيّاً، وَ رَزَقْتَنِى مِنَ الْغِذاءِ لَبَناً مَرِيّاً، وَ عَطَفْتَ عَلَىَّ قُلُوبَ الْحَواضِنِ، وَ كَفَّلْتَنِى الْأُمَّهاتِ الرَّواحِمَ. مرا در گهواره، در حالی که کودک بودم، حفظ کردی و از غذا، شیر فراوان به من روزی کردی و قلوب پرستاران را به من متمایل ساخت و مرا با مادران مهربان سرپرستی کردی.  🪧در این بخش از دعای عرفه سیدالشهدا سلام الله علیه واسطه‌ها را کنار گذاشته‌اند و به حقیقت اصلی عالَم متصل شده‌اند و خداوند متعال را اینگونه صدا می‌کنند که هر چه هست تویی و آثار زیبای تو❗️ اگر با دقت و ظرافت به این مسئله بپردازیم خواهیم دید که امام حسین علیه‌السلام تجلیات اسمای الهی در تربیت طفل صغیر را به زیبایی ترسیم نموده است. با اسم #حافظ خود زمانی که در گهواره بودیم تجلی نمودی و از آفات و بلاهای آن دوران حفظم نمودی، با اسم #رازق خود تجلی نمودی و با شیر فراوان مرا روزی دادی و از گرسنگی نجاتم دادی، با اسم #رحیم خود تجلی نمودی و قلوب پرستاران را به سوی محبت به من جلب نمودی و با اسم #کفیل خود مادران مهربان را به سوی سرپرستی و تربیتم پیش بردی❗️ 🏷اما ما انسان‌ها که غوطه‌ور در توجه به غیر خدا هستيم #خیال می‌کنیم که ما حافظ فرزندانمان هستیم، ما روزی دهنده کودک خردسال هستيم و ما با رحمت به او عشق می‌ورزیم و سرپرستی او را بر عهده گرفته‌ایم اما حقیقت آن است که خداوند است که با تجلیات و تابش اسمای خود انسان را از هنگام جَنینی تا پیری تحت محبت خود رشد می‌دهد اگرچه علل مُعدِّه مثل غذا، مادر و پدر و ... به عنوان واسطه نقش خود را ایفا می‌نمایند ❗️ به کانال #اخلاق_عملی بپیوندید: https://eitaa.com/joinchat/2943615170Cc0541e3711

💌معارف توحیدی دعای عرفه (۲) امام حسین علیه‌السلام در قسمتی از دیگر دعای عرفه چنین فرموده است: یا مَنْ دَعَوْتُهُ مَرِیضاً فَشَفانِی وَ عُرْیاناً فَکسانِی، وَ جائِعاً فَأَشْبَعَنِی، وَ عَطْشاناً فَأَرْوانِی، وَ ذَلِیلاً فَأَعَزَّنِی، وَ جاهِلاً فَعَرَّفَنِی، وَ وَحِیداً فَکثَّرَنِی، وَ غائِباً فَرَدَّنِی، وَ مُقِلّاً فَأَغْنانِی، وَ مُنْتَصِراً فَنَصَرَنِی، وَ غَنِیاً فَلَمْ یسْلُبْنِی. ای که در بیماری خواندمش، پس شفایم داد؛ و در حال برهنگی پوشاند مرا، و در حال گرسنگی سیرم کرد و در حال تشنگی سیرابم نمود، و در حال خواری، عزّتم بخشید، و در حال نادانی معرفتم بخشید، و در حال تنهایی افزونم نمود، و در حال غربت، بازم گرداند، و در حال نداری، دارایم کرد، و در یاری خواهی، یاری ام فرمود، و در ثروتمندی محرومم نکرد. 🔖در این بخش نیز سیدالشهدا صلوات الله علیه واسطه‌ها را کنار می‌گذارد و با خداوند متعال چنین مناجات می‌کند. هنگامی که مریض بودم و تو را خواندم به من #شفا دادی و مریضی‌ام را درمان کردی حال که می‌دانیم هر مریضی با واسطه‌هایی چون دارو و امثال آن درمان می‌گردد اما اصل اثر برای خداست. هنگامی که گرسنه بودم و تو را خواندم مرا سیر کردی. شاید خیلی از انسان‌ها #خیال می‌کنند که غذا او را سیر می‌کند و حال آنکه غذا واسطه است و سیرایی اثر خداست که به غذای انسان می‌دهد یعنی خدا می‌تواند اثر سیرایی از غذا بگیرد و کسی غذا بخورد ولی سیر نشود که‌ در احوال معاويه لعنه الله چنین مطلبی بیان شده است❗️ و در حالی که تشنه بودم و تو را خواندم سیرابم کردی و این مسئله نیز به مانند غذاست؛ یعنی هنگامی که آب انسان را سیراب می‌کند به دلیل اثری است که خدا بدان داده است و همان خدا می‌تواند این اثر را از آب بگیرد که بودند افرادی که آب می‌خوردند ولی تشنگی‌شان برطرف نمی‌شده است❗️ به کانال #اخلاق_عملی بپیوندید: https://eitaa.com/joinchat/2943615170Cc0541e3711

💌معارف توحیدی دعای عرفه (۳) امام حسین علیه‌السلام در بخش دیگری از دعای پرنور عرفه چنین فرموده است: اللّٰهُمَّ إِنَّكَ تُجِيبُ الْمُضْطَرَّ، وَ تَكْشِفُ السُّوءَ، وَ تُغِيثُ الْمَكْرُوبَ، وَ تَشْفِى السَّقِيمَ، وَ تُغْنِى الْفَقِيرَ، وَ تَجْبُرُ الْكَسِيرَ، وَ تَرْحَمُ الصَّغِيرَ، وَ تُعِينُ الْكَبِيرَ، وَ لَيْسَ دُونَكَ ظَهِيرٌ، وَ لَا فَوْقَكَ قَدِيرٌ، وَ أَنْتَ الْعَلِىُّ الْكَبِيرُ، يَا مُطْلِقَ الْمُكَبَّلِ الْأَسِيرِ، يَا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِيرِ، يَا عِصْمَةَ الْخائِفِ الْمُسْتَجِيرِ خدایا بیچارگان را پاسخ می‌دهی و بدی را برطرف می‌کنی و به فریاد گرفتاران می‌رسی و بیماران را درمان می‌کنی و تهیدست را بی‌نیاز می‌گردانی و شکست را جبران می‌نمایی و به خردسالان رحم می‌کنی و به بزرگ‌سالان کمک می‌دهی، جز تو پشتیبانی نیست و فوق تو قدرتمندی وجود ندارد و تو برتر و بزرگی‌، ای رهاکننده اسیر در بند، ای روزی‌دهنده کودک خردسال، ای پناه هراسنده پناه‌خواه. سیدالشهدا صلوات الله علیه در ادامه مناجات و دعای خود با خداوند متعال با بیانات دیگری به معارف توحیدی می‌پردازد. به بیان دیگر امام حسین علیه‌السلام فقط خدا را می‌بیند و فعل الهی در عالَم را که مشاهده می‌نمايد را با بیان خود برای انسان‌ها حکایت می‌کند. انسان در #خیال خود فکر می‌کند دوستش به او کمک کرد و مشکلش حل شد اما در حقیقت خداوند متعال بود که دوست انسان را حل کننده مشکل او قرار داد و اضطرارش را برطرف نمود. یا #خیال می‌کند اگر به فقیری کمک می‌نماید و او را از فقر نجات داده است کار او بوده است و به این دلیل بر سر او منّت می‌گذارد اما در حقیقت خداست که آن فقیر را بی‌نیاز کرده است و انسان فقط واسطه بوده است و فهم چنین حقیقتی مانع منت گذاشتن انسان بر سر دیگران می‌شود. یا هزارن خیال دیگر می‌کند که من هستم یا دیگران هستند که کار را جلو میبرند، به شکست خورده کمک می‌کنند، به کوچکی رحم می‌نمایند و به انسان بزرگ یاری می‌رسانند اما همه این‌ها #سراب_خیال است و خالی از حقیقت می‌باشند. به کانال #اخلاق_عملی عملی بپیوندید: https://eitaa.com/joinchat/2943615170Cc0541e3711