#بزرگان_نحله_نجف
#سید_احمد_کربلایی
۱_معرفی اجمالی
🔷 اواسط قرن ۱۳ق. در خانوادهای هاشمیتبار، به نام سید ابراهیم موسوی تهرانی، در شهر کربلا، کودکی دیده به جهان گشود که نام احمد را برایش برگزیدند.
🔷 خاندان پدری سید احمد اصالتاً اهل تهران بودهاند؛ اما پدرش برای تحصیل معارف دین و بهرهمندی از محضر بزرگان دانش، از دیار خویش به شهر کربلا، که یکی از مراکز علمی شیعه بود، هجرت نمود، و در جوار مرقد حضرت سیدالشهدا (علیهالسلام) به فراگیری آموزههای دینی پرداخت.
🔷 به همین علت فرزندش، سید احمد، به سید احمد کربلایی تهرانی شهرت یافت. در پارهای نوشتهها، عنوان حائری را به نامش افزودهاند. از آن جا که این عالم بزرگوار، در هنگام عبادت و نیایش، بسیار گریه میکرد، به «بکاء» هم معروف شده است و گویا یکی از چشمان او، بر اثر بیماری، نابینا شد؛ از اینرو به «واحد العین» هم نامیده شده است.
🔷 با جستجویی که در منابع زندگینامه این عارف فرزانه انجام شد، تاریخ دقیق ولادت او به دست نیامد؛ ولی از مجموع اخبار گردآوری شده در مورد شرححال او میتوان حدس زد که پس از نیمه دوم قرن سیزدهم تولد یافته است.
(طبقات اعلام الشیعه، ج۱، ص ۸۷)
@akhlaqhad
#بزرگان_نحله_نجف
#سید_احمد_کربلایی
۲- تحصیلات
از آنجا که حوزه نجف از دیربار از اعتبار و شهرت جهانی برخوردار بود و خاستگاه برجستهترین استادان علوم معقول و علوم منقول به شمار میرفت، لذا سید احمد برای تکمیل تحصیلاتش به این حوزه هجرت نمود. حوزههای درسی نجف از رونق و جاذبه ویژهای برخوردار بود سید احمد به سوی این حوزه شتافت. البته اطلاعی از سال ورود او به حوزه نجف در دست نیست؛ اما با توجه به سن وی میشود گفت: در اواخر سال ۱۳۰۰ق به نجف هجرت نموده است. بعد از ورود به حوزه نجف، با تلاش روزافزون به تحصیل پرداخت. وی سطوح عالیه و دروس خارج فقه و اصول را از محضر بزرگان آن دیار، فرا گرفت و بهرههای فراوانی کسب نمود و به درجه اجتهاد رسید.
سید احمد در کنار تحصیل برای جمعی از طلاب به تدریس پرداخت.
(اعیان الشیعه، ج ۲، ص۴۷۲)
@akhlaqhad
#بزرگان_نحله_نجف
#سید_احمد_کربلایی
۳ - استادان
🔹 سید احمد، فقه و اصول را از محضر مجتهدان بزرگی چون: میرزا محمد حسن شیرازی، معروف به میرزای بزرگ (صاحب فتوای تحریم تنباکو)، علامه بزرگوار میرزا حسین خلیلی تهرانی، میرزا حبیبالله رشتی و آخوند خراسانی بهره برد و در این علوم تبحری تمام و کمال یافت.
🔸 سید احمد به آموختن دانشهای ظاهری و نقلی بسنده نکرد؛ بلکه پس از فراگیری کتاب تشریع، به مطالعه کتاب تکوین بهویژه «نفس» پرداخت. وی برای رسیدن به این منزلت، سر بر آستان، ملا حسینقلی همدانی نهاد. این استاد کارآزموده آنچنان اخگری بر جان او افکند که شعله وجودش لحظه به لحظه بیشتر و بیشتر شد و به مقامی رسید که، آقا بزرگ تهرانی دربارهاش میگوید: او یگانه دوران بود.
(اعیان الشیعه، ج ۲، ص ۴۷۲)
@akhlaqhad
#بزرگان_نحله_نجف
#سید_احمد_کربلایی
۴- شاگردان
🔹 سید احمد کربلایی به دنبال کوشش پیگیر و پشتکار فراوان، در ردیف یکی از معروفترین و برجسته ترین استادان نجف، قرار گرفت و در حوزه فقه، اصول، حکمت، اخلاق و عرفان از مرتبه بلندی برخوردار شد. اینگونه بود که گروهی از دانشپژوهان از دانش و تربیت و نصایح عارفانه او بهرههای فراوانی بردند.
🔸اسامی جمعی از شاگردانش که در منابع ترجمه این عارف فرهیخته آمده، ازاین قرارند:
۱. میرزا علی آقای قاضی.
۲. سید محمدکاظم عصار تهرانی.
۳. سید محسن امین.
۴. میرزا مهدی غروی اصفهانی.
۵. سید جمالالدین گلپایگانی.
۶. شیخ محمدتقی بافقی قمی.
۷. سید ابوالقاسم لواسانی.
۸. کیوان قزوینی، مولف کتاب معروف رساله رازگشا.
(توحید علمی و عینی، محمد حسین حسینی طهرانی صفحه ۲ الی ۹)
@akhlaqhad
#بزرگان_نحله_نجف
#سید_احمد_کربلایی
۵- تالیفات
سید محسن امین شاگرد برجستهاش در این راستا میگوید: له مؤلفات فی الفقه و الاصول. بنابراین او آثاری در زمینه مسائل فقه و اصول فقه داشت ولی به نظر می رسد چاپ نشده است. البته در حوزه مسائل عرفانی در قسمت عرفان عملی دستورالعملهایی برای شاگردانش دارد و مکاتبات او با شیخ محمدحسین اصفهانی ـ که به نام «رساله محاکمات بین علمین» معروف است ـ از آن بزرگوار به یادگار مانده که زینت بخش عرصه کتاب و قلم است.
اثر اخیر وی «رساله محاکمات بین علمین» نشانی است از توان علمی و ژرف اندیشی آن فقیه و عارف کمنظیر که با مقدمه علامه محمدحسین طباطبایی و تعلیقات آن بزرگوار و شاگردش محمدحسین حسینی تهرانی به زیور چاپ آراسته گردیده است.
نامههای عرفانی زیادی از آن بزرگوار در کتاب های مختلف درج شده است، که فرازی از یک دستورالعمل او را به خوانندگان گرامی تقدیم می کنیم:
«إن شاءالله تعالی تمام مواظبت، بر دوام توجه و توسل به حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه که واسطه فیض زمان است، ملحوظ داشته، بعد از نماز، دعای غیبت که: "اللهم عرّفنی نفسک" بوده باشد و سه سوره اخلاص هدیه به آن بزرگوار، و دعای فرج: "اللهم عظم البلاء" را ترک نکند. و تمام مواظبت بر دوام طهارت مهما امکن و خواب بر طهارت و وضو و تسبیح حضرت زهرا علیهاالسلام در وقت خوابیدن و بعد از هر نماز واجب و قرائت آیةالکرسی و مواظبت بر سجده شکر بعد از بیداری و خواندن آیات "إنّ فی خلق السموات والارض ..." را بعد از بیدار شدن برای نماز شب، با کمال توجه به عالم هستی و تفکر در آن، و نظر بر آسمان و کواکب و آفاق و دعای صحیفه سجادیه را بعد از نماز شب ترک ننماید. والسلام علیه و رحمة الله. حرره فی شهر رمضان المبارک سال ۱۳۲۷، احمد الموسوی حائری».
اعیان الشیعه، ج۲، ص۴۷۲ و تذکرة المتقين، ص ۱۶۰
@akhlaqhad