4️⃣اسلام خنده را در برابر گریه (هر چند گریه ارزشى مانند گریه از خوف خداوند) و یا گریه را در برابر خنده (هر چند خنده حکیمانه و متفکّرانه) قرار نمى دهد. و هر یک را با دیگرى مقایسه نمى کند تا یکى را بر دیگرى ترجیح و برترى دهد؛ بلکه هر یک را به عنوان واقعیت زندگى انسانى مى پذیرد و براى آنها، شرایط و ویژگى هایى را برمى شمارد. 5️⃣در حالت عادى روحیه حاکم بر زندگى انسان - بدون در نظر گرفتن موقعیت خاص - باید شادى و نشاط باشد، نه غم و اندوه و گریه. لذا باید آن را از راه هاى متداول و مشروع تحصیل کرد که یکى از آنها تبسم و خنده است و راه هاى دیگر آن شوخى، ورزش، کار، پرهیز از گناه، مسافرت، استفاده از عطر و بوى خوش و پوشیدن لباس هاى شادى آفرین است. در مکتب اسلام شخص «مؤمن» شوخ طبع و خوش مشرب است؛ و «منافق» گرفته و اخمو است.بحار الانوار، ج ۷۷، ص ۱۵۵. رسول گرامى اسلام - که اسوه حسنه تمام مردمان معرفى شده است - مى فرماید: «من هم مانند شما بشرى هستم که قهراً شوخى و مزاح مى کنم».کنزالعمال، ج ۳، ص ۶۴۸. و یا مى فرماید: «من شوخى مى کنم، ولى در گفتارم جز حق و راست نمى گویم».بحارانوار، ج ۱۶، ص ۲۹۵. 9)

6️⃣خنده ارزشى در اسلام، خنده متفکرانه و حکمى است؛ یعنى، خنده اى که در پرتو آن حکمتى اخلاقى، اجتماعى، اعتقادى، فقهى و ... مبادله مى شود. نمونه هاى متعددى از این نوع شوخى و خنده در زندگى حضرت رسول نقل شده است که در یکى از آنها، آن حضرت با پیران شوخى کرد، و فرمود: «اهل بهشت به صورت جوان زیبا وارد بهشت مى شوند».میزان الحکمة، ج ۱، ص ۴۸۴. پس از نگرانى پیران به آنها فرمود: «شما اول جوان مى شوید، سپس به بهشت مى روید». بنابراین خنده غیرمتفکرانه و یا خنده هایى که با صداى قهقهه باشد و یا خنده هایى که به گناه (غیبت، تهمت، تمسخر و استهزا، بدگویى و ...) آلوده باشد؛ مورد مذمت و نهى است؛ آن گونه که خنده زیاد نیز پسندیده نیست. ائمه هدى(ع) به این نوع آفات هیجانى هشدار داده و انواع خنده هاى مذموم را گوشزد فرموده اند. در گفتار آنان خنده به قهقهه، زیاد خنده کردن، مجلس خنده و فکاهى برگزارنمودن و همین طور خنده آمیخته به دروغ، زشت شمرده شده است. امام صادق(ع) مى فرماید: «القهقهة من الشیطان».همان، ص ۴۸۱. حضرت رسول(ص) مى فرماید: «کثرة الضحک یمحو الایمان».همان، ص ۴۸۲. حضرت رسول(ص) مى فرماید: «ویل للذى یحدّث فیکذب لیضحک به القوم، ویل له، ویل له».همان، ص ۴۸۴. ۷. وقتى گریه ارزشى در اسلام، تنها گریه از خوف الهى و یا برخاسته از محبت به بندگان خدا و نفرت از دشمنان آنان باشد؛ آن گاه دیگر گریه ها - به هر انگیزه اى که انجام گیرد - مذموم هستند. 10)

گریه فقط دریک صورت ارزشمند است وآن هنگامى است که بر اساس شناخت و ترقى معنوى از خوف الهى باشد؛ لذا گریه همراه با شیون قال رسول اللّه(ص): «النیاحة عمل الجاهلیه». (میزان الحکمة، ج ۵، ص ۴۴۹).، ناله و زارى، داد و فریادقال رسول اللّه(ص): «صوتان ملعونان یبغضهما الله: اعوال عند المصیبة»، (همان، ص ۴۵۰).، صداى اعتراض، شکوه و ... جملگى زشت و مذموم است. با این بیان روشن شد که ابهام فکرى و انحراف رفتارى، از توجّه به برخى روایات و چشم فرو بستن از برخى دیگر ناشى شده است. کسانى که تمام عناصر شادى بخش را از زندگى خود حذف مى کنند و شاد بودن را معصیت مى پندارند و وظیفه خود مى دانند که بگریند و بگریانند؛ فقط روایات مرتبط با شادى و خنده هاى مذموم و گریه ممدوح را مشاهده کرده اند و گروهى که بى خود شاد و خوش اند و مسرّت بى هدف و جاهلانه را پیش گرفته اند، از مسیر درست منحرف گشته و به راه غلط قدم نهاده اند. حال که روحیه حاکم بر حیات فردى و اجتماعى انسان شادى و نشاط است و هیجان اصلى و همیشه جارى در کالبد فرد و اجتماع انسانى - که در پرتو آن فعالیت و انجام وظایف ممکن مى گردد - شور و نشاط است؛ پس شاد بودن سبب نمى خواهد. باید امکانات آن را فراهم ساخت؛ ولى براى غم و اندوه و گریه کردن، باید منتظر بود موسم آن فرا برسد و سبب آن ظهور نماید. 11)

لذا در توصیف اهل ایمان مى فرمایند: «شوخ طبع و خوش مشرب است»بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۱۵۵. و یا «شادى مؤمن در چهره او است و اندوهش در قلبش خانه دارد».همان، ج ۶۹، ص ۴۱۱. و از جانب دیگر اگر توصیه به گریه از خشیت الهى شده است، ظرف این توصیه خلوت و پنهانى است؛ نه جلوت و در هنگام همنشینى با برادران دینى و اجتماع انسانى؛ لذا آمده است: «گریه در سجده نزدیک ترین حالت بنده به خدا است اصول کافى، ج ۲، (کتاب الدعاء باب البکاء).. و «قطره اشکى در ظلمت شب از خوف خداوند جارى شود، محبوب ترین قطره ها است».همان. گفتنى است اگر چه از دیدگاه اسلام هیجان حاکم بر روح و روان فرد و جامعه، شادى و نشاط است؛ ولى این سخن بدان معنا نیست که اسلام برپایى مجالس خنده به عنوان خنده و خنداندن را مجاز مى شمارد؛ بلکه این گونه محافل را مجلس اهل باطل و خسارت دیدگان معرفى مى کند.میزان الحکمة، ج ۵، ص ۴۸۴. و باز این سخن بدان معنا نیست که اسلام حتى گریه برخاسته از خوف خدا و یا گریه در غم فقدان اولیا خدا را توصیه نکند؛ زیرا این نوع گریه به دل پاکى و صفا مى بخشد و انس و الفت با دیگران ایجاد مى کند و باعث آرامش درون و سرور معنوى مى شود. 12)

📹یک روزی یک دکتری از باب قحط الرجال وزیر شد گفت گریه افسردگی میاره .... 👌آخرالزمانه هزاران نقشه می‌کشند که یک نفر از یاران امام زمان کم بشه مواظب باشید #اسلام_علمی_ترین_دین_بشریت #اسلام_دین_عقلانیت #حب_الحسین_یجمعنا #ما_ملت_امام_حسینیم #پیشنهاد_دانلود 👌👌👌👌👌 👆👆👆👆👆👆👆👆👆 👌👌👌👌👌👌👌👌👌 ✅☑️✅☑️✅☑️✅☑️✅ @ala_allah

3️⃣ شادى از دیدگاه روان شناسى به منظور تکمیل پاسخ و نتیجه گیرى مطلوب، لازم است از زاویه روان شناسى به چند نکته اساسى و ضرورى دراین باب اشاره شود: ۱. تعریف شادى، ۲. راه رسیدن به شادى ♻️تعریف شادى اگر چه موضوع شادى از غریب ترین موضوعات روان شناسى است و کمتر به آن پرداخته شده است؛ ولى با وجود این، تعاریف متفاوتى از شادى ارائه شده است: - «شادى عبارت است از احساس مثبتى که از حس ارضاء پیروزى به دست مى آید». - «شادى عبارت است از مجموع لذت هاى منهاى درد». به عقیده ارسطو از دیدگاه علمى، نمى توان براى تمام افراد در همه سطوح، یک تعریف جامع از شادى ارائه کرد؛ لذا وى قائل است حداقل سه سطح از شادى وجود دارد: ✨ یک. سطح نازل شادى، «لذت بردن» است. ✨دو. سطح متوسط شادى، با «عملکرد خوب» داشتن تعریف مى شود. ✨ سه. سطح عالى شادى «زندگى متفکرانه» داشتن است 13)

براى افراد بسیار عادى، شادى به تعداد لذّات در زندگى معنا مى شود. حال تفاوتى ندارد که این لذّات از فعالیت هاى پست و نکوهیده، ناشى شده باشد و یا ناشى از قربانى کردن بزرگوارانه خود باشد. این مفهوم شادى با زندگى انسانى، هرگز هماهنگى ندارد؛ چرا که برخى بر اثر استفاده از مواد شادى آفرین (نه لذت نامشروع) ممکن است مدتى شاد باشند؛ ولى از سطح رضایت در زندگى کاسته شود! اینجا است که سقراط حکیم مى گوید: بهتر است غمگین باشم تا یک خوک خوشحال؛ چه اینکه خوک از سطح لذّت بالایى برخوردار است؛ ولى نمى تواند از لحاظ ذهنى موقعیت تلاش هاى خود را بسنجد؛ فلذا قادر نیست رضایت خود را نشان دهد. بر این اساس باید به تعریفى قابل اجرا براى همگان از لذت بپردازیم که در آن «شادى» مساوى با رضایت به اضافه سطح لذت (شادى = رضایت + سطح لذت) است بنابراین اگر به سطح عالى شادى (زندگى متفکرانه) نمى توان رسید؛ حداقل نباید به صرف لذّت فارغ از سطح رضایت اکتفا کرد و به شادى حیوانى قانع شد. 14)

♻️راه رسیدن به شادى زندگى دنیا در حالى که هیچ گاه فارغ از خستگى و رنج نیست؛ ولى نمى توان آن را بر تمام زندگى تعمیم داد واجازه داد مشکلات بر تمام زندگى سایه بیفکند و لذت را از انسان سلب کند. از این رو باید مسیرى را جهت تأمین شادى پیش گرفت که به اختصار مى گویند: رضایت و شادى طولانى صرفاً از طریق داشتن یک زندگى اخلاقى و مذهبى، مى تواند کسب شود. پس هرگز نه شادى به معناى لذت بردن است، و نه راه آن به ولنگارى و رهایى از تمام قید و بندهاى اخلاقى، اجتماعى، قانونى و دینى محدود مى شود. از دیدگاه علمى چندین راه براى شاد بودن وجود دارد که به اختصار آنها را نام مى بریم: الف. مبارزه با نگرانى ها. ب. افزایش سطح تحمل و پذیرش. ج. مسافرت د. ورزش ه . تبسم و خنده و. مزاح ز. پوشیدن لباس هاى روشن ح. خود آرایى ط. حضور در مجالس شاد ى. کاستن از توقعات و انتظارات. 15)

🖼قابل توجه اونایی که نگران افسردگی بچه هیئتی ها هستند 📚برگرفته از کتاب علوم نوین در اسلام #اسلام_علمی_ترین_دین_بشریت #اسلام_دین_عقلانیت #حب_الحسین_یجمعنا #ما_ملت_امام_حسینیم 👆👆👆👆 @ala_allah

4️⃣ شکل صحیح و مطلوب غم و شادى بر اساس آنچه گذشت نتیجه مى گیریم که: ۱. یکى از راه هاى شادى، خنده و تبسّم است؛ ولى باید توجه کرد که آنچه مطلوب است، همیشه شاد بودن است؛ نه همیشه خندان بودن. شادى مداوم، پسندیده و هدف زندگى اسلامى است. این شادى بر اساس یافته هاى علمى از مسیر زندگى اخلاقى و دینى به دست مى آید. ۲. خنده اگر شیوه درمان باشد - که هست - براى تمام سطوح غمگینى درمان نیست. براى زدودن غم ناشى از آسیب جسم و تهدیدهاى زندگى حیوانى و یا حد متوسط زندگى انسانى، درمان است. از این رو سقراط، افلاطون و ارسطو، شادى عالى انسانى را شادى متفکرانه معرفى کرده اند. پس اگر در صدد شادى هستیم، باید بکوشیم تا به مراتب عالى شادى برسیم و به شادى هاى نازل اکتفا نکنیم. از این سطح عالى از شادى در روایات به «شادى زاهدانه» تعبیر شده است. آن سان که امام على(ع) در وصفشان مى فرماید: «زاهدان در دنیا اگر چه مى خندند، قلبشان مى گرید و اگر چه شاد باشند، اندوه شان شدید است».همان ص ۴۸۵. با دلى خونین لب خندان بیاور همچو جام نى گرت زخمى رسد چون چنگ آیى در خروش دیوان حافظ. 16)

پس همیشه نباید به شادى هاى نازل اکتفا کرد؛ بلکه باید شادى زاهدانه را جست و در مسیر درک شادى عالى، به اولین مزه هاى و شیرینى هاى بچه گانه آن دل خوش نبود. ✨ ۳. نه تنها هیجان حاکم بر زندگى اجتماعى؛ بلکه هیجان مطلوب و حاکم بر زندگى فردى، شادى و نشاط است. اگر شما احساسى غیر از این، از مراسم دینى و مذهبى دارید، معلول عملکرد افراط گونه افرادى است که نام بردیم؛ نه آنکه شیوه دینى و اسلامى چنین باشد. یک مورد براى گریه در اسلام سراغ داریم که آن فقط گریه از خشیت خداوند است که در سجده، سجاده را رنگین مى کند و یا در ظلمت شب نردبان عروج صاحبان معرفت و ترقى روحى را تا هفت آسمان مى سازد؛ نه آنکه در کوى و برزن دل افراد ناآشنا و بیگانه را برباید. ✨۴. محتواى مراسم مذهبى بر سه پایه استوار است: الف. روشنگرى نسبت به احکام، معارف دینى و حقایق علمى و وظایف اجتماعى و فردى و نیازهاى زندگى، ب. ایجاد الفت و صمیمیت انسانى، ج. عبادت و بندگى خداوند. لذا هر عنصر غیر از این (همانند گریه و خنده و غم و شادى) از دایره عمومى مراسم مذهبى خارج است و صرفاً در موقعیت هاى خاص، به محتواى مراسم دینى اضافه مى شود. با توجه به این نکته به بررسى «مصیبت خوانى، مرثیه سرایى، دعا و زیارت ...» مى پردازیم: ✨ ۱. بیشتر جلسات دینى و بنیان این گونه مراسم بر مرثیه خوانى و مصیبت خوانى استوار نیست؛ بلکه این مراسم محدود به ایام مصیبت اهل بیت(ع) (مانند: ایام محرم و روز شهادت ائمه(ع« است. 17)

بر اساس معارف دینى، مراسمى که با محتواى مصیبت خوانى و مرثیه سرایى برگزار مى شود، باید محدود به ایام حزن و اندوه اهل بیت(ع) (سالروز شهادت) باشد. چون ائمه هدى(ع) خود مى فرمایند: «شیعیان ما به حزن ما اندوهگین و در شادمانى ما شادمان هستند».؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۵۱. یعنى، در ایام حزن اهل بیت(ع) باید محزون بود و گریست و مصیبت آنها را بیان کرد (نه همیشه). همان گونه که شادى ما نیز با شادى اهل بیت(ع) تراز مى شود (نه همیشه). از این رو اگر در غیر از آن ایام، به بر پایى مراسم مصیبت و عزادارى و یاجشن اقدام کنیم، به افراط و یا تفریط مبتلا شده ایم. 18)

✨۲. ماهیت این نوع جلسات اگر چه گریه است؛ ولى غم افزا و ماتم آفرین نیست. درست است که در این نوع مراسم گریه مى کنیم، مصیبت مى خوانیم و مرثیه سرایى مى کنیم؛ منتها محصول آن، نشاط و هیجان مثبت و حرکت در مسیر اهل بیت(ع) است. همان گونه که هر خنده اى، خنده شادى نیست؛ گریه بر اهل بیت(ع) نیز گریه غم وافسردگى نیست. بنابراین اگر مى گوییم گریه از خوف و خشیت خداوند ارزشى است، از این رواست که این نوع گریه غم انگیز نیست. ✨۳. انگیزه بر پایى جلسات مصیبت و عزاى اهل بیت، احساس تعلق و دل بستگى است از این رو با شیعیان با ذکر مصایب اهل بیت(ع) علاقه خود را اظهار مى کنند و در پى آن آرامش مى یابند؛ نه آنکه ذکر مصایب اهل بیت(ع) سبب غم و اندوه آنان شود. ایشان با اقامه عزا براى اهل بیت(ع) و نسبت به افرادى که خود را مدیون آنان مى دانستند، اداى دین مى کنند. آیا اداى دین موجب راحتى جان است، یا غم افزا و حزن آفرین و گریبان گیر جان؟! این اداى دین تنها در مصیبت اهل بیت نیست؛ بلکه در شادمانى اهل بیت(ع) نیزبا بر پایى محفل جشن شادى، انجام مى گیرد و روح افزا است 19)

✨۴. پرداختن به مصیبت و مرثیه اهل بیت(ع) به صورت اندک در پایان مراسم، خود نوعى اداى دین و نوعى زندگى دینى و اخلاقى است و چنانچه گذشت داشتن زندگى دینى و اخلاقى خود شادى آفرین است. از جانب دیگر بر پایى مراسم جشن شادى، در شادمانى اهل بیت(ع) نیز خود بخشى دیگر از مراسم دینى بوده و شادى آفرین است. ✨۵. انجام مرثیه و مصیبت در ضمن دعا و زیارت و تکرار بى مورد یک فراز از آن، که موجب مى شود دعا و زیارت دیگر به شکلى که امام معصوم خوانده اند، خوانده نشود این نوعى افراط است. از این رو اگر اعتراض شما به برخى مراسم دعا و زیارت باشد، بجا است و همان گونه که گذشت محصول عدم اطلاع برگزار کنندگان این مراسم مى باشد. پس روح حاکم بر مراسم دینى چیزى جز چند مطلب زیر نیست: ✨ ۱. عبادت و بندگى آن گونه که خداوند و اهل بیت بیان داشته اند، ✨۲. روشنگرى نسبت به امور دینى و حقایق علمى و نیازها و وظایف، ✨۳. ایجاد الفت و صمیمیت، ✨۴. اداى دین نسبت به اهل بیت و کسب نشاط براى ادامه مسیر زندگى معنوى آنان. 🔻🔻📚منابع پاسخ: ۱. محمدى رى شهرى، محمد، میزان الحکمة، مکتب الاعلام اسلامى، ۱۳۶۲. ۲. مجلسى، محمد باقر، بحارالانوار، مؤسسه الوفاء، بیروت ۱۴۰۳. ۳. کلینى، محمد، اصول کافى. ۴. طریقه دار، ابوالفضل، شرع و شادى، حضور، ۱۳۸۰، ص ۴۳-۱۳. ۵. پلاچیک روبرت، هیجانها، ترجمه محمود رمضان زاده، آستان قدس رضوى، ۱۳۷۱، ص ۱۵۶. ۶. عزیزى، عباس، فضایل و سیره امام حسین(ع)، صلاة، ۱۳۸۱، ص ۳۶۴. ۷. آبزیک مایل، روان شناسى شادى، ترجمه مهرداد فیروز بخت و خشایار بیگى، بدر، ۱۳۷۵، ص ۸۲. ۸. لطفى، محمد حسن، دوره آثار افلاطون، ج ۳. ۹. کن ویز، به دنبال شادکامى، ترجمه ف شجرى، انجمن قلم ایران، ۱۳۷۹، ص ۶۷. ۱۰. مطهرى، مرتضى، حماسه حسینى، صدرا ۱۳۶۷، ص ۹۵. ۱۱. الضوء و اللدن فى القرآن الکریم، نذیر، حمدان دار ابن کثیر، بیروت،۲۰۰۲، ص ۳۸. ۱۲. اکبرزاده، على، رنگ و تربیت محمدى، ۱۳۷۴، بى جا، ص ۲۴. @ala_allah

📹دستگاه اباعبدالله ۱۴۰۰ ساله برپاست بنی امیه و صدام و رضاخان و غیره نتونسن هیچ غلطی بکنن چه برسه به شما هرزه ها #حب_الحسین_یجمعنا #ما_ملت_امام_حسینیم #پای_کار_امام_حسین_هستیم #تو_هر_شرایطی_لبیک_یا_حسین 👆👆👆👆👆👆👆👆 👌👌👌👌👌👌👌👌 ✅☑️✅☑️✅☑️✅☑️ @ala_allah

#ما_ملت_امام_حسینیم #ما_ملت_شهادتیم ⤵️علامّه سیدمحسن امین، از صاحب نظران بزرگ متأخر (1284 ـ 1371 ق)، با بررسی موقعیّت امام حسین علیه السلام به این نتیجه می رسد که تنها راهی که می توانست اسلام را از رکود و نابودی نجات دهد، اقدام به قیام و استقبال از شهادت بوده است. وی در این باره می نویسد: «به هر حال شهادت امام حسین علیه السلام ... به عنوان وسیله ای برای جاودان نگه داشتن مکتب و محکوم ساختن دشمن تنها راه حلّ منطقی عاقلانه ای بود که با توجّه به مشکلات موجود از انجام دادن آن گریزی نبود و جز آن راه دیگری وجود نداشت. با این بیان روشن می شود که چگونه امام حسین علیه السلام با فدا کردن جان خود و خاندان و فرزندان عزیزش دین جد خویش رسول اللّه صلی الله علیه و آله وسلم را پاسداری کرد و شک نیست که جز با شهادت امام حسین علیه السلام هرگز پایه های حکومتی بنی امیه متزلزل نمی شد». @ala_allah

#ما_ملت_امام_حسینیم #ما_ملت_شهادتیم ♻️حاضر نیستم ما جنگ را شروع کنیم در همین موقع که حضرت مشغول تنظیم سپاه خودش است، یک عده از سپاه دشمن و سواران گفتند بیاییم از پشت به اردوی حسین حمله کنیم. یکی از آنها یا سرکرده‌ی آنها شمر بود ... شمر فریاد زد: ای حسین! آتشی را که در روز قیامت در انتظارت است، به دست خودت در دنیا درست کردی؟ این جمله مثل تیری زهرآگین در قلب دوستان و هواداران حسین فرو رفت و نیش می‌زد. مسلم بن عوسجه عرض کرد، آقاجان اجازه بدهید من این مرد خبیث را از اینجا با تیر بزنم تا کشته شود. دقت کنید! امام فرمود: نه، من حاضر نیستم ما جنگ را شروع کنیم. تا دنیا بداند من در راه همان پیغمبری قدم می‌گذارم که در تمام جنگ‌های اسلام، جنگش صورت دفاع از حوزه‌ی اسلام داشت، تا کسی جرأت نکند بگوید پیغمبر و خاندانش با زور شمشیر می‌خواستند حرف خودشان را پیش ببرند. باید دنیا بداند من جنگ را آغاز نکردم. فرمود: نه، تو تیر نیانداز، بگذار آنها شروع کنند. ✍آیت الله شهید بهشتی 📚مبارزه پیروز، ۲۲. @ala_allah

🖼 بهای خون حسین علیه‌السلام ▪️ خون امام حسین علیه‌السلام این‌قدر ناچیز نیست که در بهایش تنها به این بسنده شود که وجدان انسان مسلمان را در یک عصر یا یک نسل به لرزه درآورد… ممکن نیست بهای خون امام حسین علیه‌السلام این باشد که فقط بنیان بنی‌امیه را به لرزه انداخته یا حقیقت بنی‌امیه را آشکار کرده یا تنها وجدان‌های نسلی از امت اسلام را زنده کند. ▪️ این در بهای خون پاک امام حسین علیه‌السلام کافی نیست، بلکه بهای خون امام حسین ـ که گران‌سنگ‌ترین خونی است که در راه اسلام ریخته شده ـ این است که در گذر تاریخ درون همۀ نسل‌های امت اسلام را همچنان به حرکت درآورد و روشنگری کند و برانگیزاند و پاک و پاکیزه گرداند. ▪️ باید امروز وجدان ما را، وجدان یکایک ما را تکان دهد؛ همچنان‌که سیزده قرن پیش وجدان مسلمانان را تکان داد. 📚 امامان اهل بیت علیهم السلام، صفحه ۵۴۰ #ما_ملت_امام_حسینیم #ما_ملت_شهادتیم 👆👆👆👆 @ala_allah

#التماس_تفکر ⚜عشق و محبت به امام را باید از زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها آموخت. لحظه‌ای نشد از حسینش جدا شود. نشد روزی بر زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها بگذرد که حسینش را نبیند. اصلا شرط ازدواجش با جناب عبدالله بن جعفر همین بود که اجازه دهد هر روز حسینش را ببیند. عشق و محبت یعنی این. همیشه ذکر زبان ایشان یا حسین بود تا آن دمِ آخر. چقدر لذّت‌بخش است که انسان از ابتدای زندگی‌اش یک ذکر و یک کلمه روی لبش باشد آن هم امام زمانش. این درسی است که بی‌بی دو عالم، حضرت زینب سلام‌اللّه‌علیها دارند به ما و شما محبّین اهل بیت علیهم‌السّلام می‌دهند. ⤴️استاد اخلاق حاج آقا زعفری زاده @ala_allah

🖼همراهی با امام زمان ارواحنافداه مبنای آزمایش مسلمانی #فاعتبروا #ولایتمداری #حسین_زمانت_را_دریاب 👆👆👆👆 @ala_allah

#تلنگر_و_تفکر آنقدر تفکر خودآرایی و خودنمایی در جامعه ما ترویج شده که حتی دختران مذهبی در کشور اسلامی ما تحت تاثیر این فضا، حداکثر می‌شوند یک "چادری بدحجاب"😔 آنقدر از نظر فکری نحیف و لاغر شده‌اند که حتی تصورش را نمی‌کنند برای پوششی که قرار است ۵۰ - ۶۰ سال تحملش کنند، نیاز باشد شصت دقیقه، معادل یک ساعت مطالعه کرد؛⏱ ⤵️نتیجه اینکه: • می‌شوند یک چادری، با چادر ملی اندامی 😳 • می‌شوند یک چادری، با لب‌های رژ زده💄 • می‌شوند یک چادری‌، با موهای رنگ کرده و بیرون زده از زیر مقنعه و چادر👰🏻 • می‌شوند یک چادری، با چهره پنکک زده👩🏻 • می‌شوند یک چادری، با شلوار ساپورت پلنگی...🐯 حتی نمی‌دانند برای چه چنین حجابی دارند⁉️ بلکه صرفا بخاطر اینکه در یک خانواده مذهبی به دنیا آمده‌اند یا در یک شهر مذهبی بزرگ شده‌اند یا... #خودنمایی #تبرج #حجاب_استایل #مذهبی_نما #مذهبی_صورتی #عروسک_پشت_ویترین_نباش #قدر_خودتو_بدون #نوعروس_چشم_نامحرم_نشو #ارزون_نباش #غیرت_علوی #حجاب_فاطمی @ala_allah

🖼الیزابت تازه_مسلمانی از اسکاندیناوی: 🌹قبل از مسلمان شدن هرگز نمیتوانستم زنانی که داوطلبانه رعایت حجاب را دوست داشتند درک کنم. اما با رشد و یادگیری در مورد اسلام فهمیدم که رعایت این مساله بخاطر خداست و او میداند چه چیز برای ما بهترین است و حجاب برای حفاظت از ماست. #حجاب_فرمان_الهی #حجاب_امنیت #حجاب_محافظ #حجاب_آرامش #حجاب_آسایش #قدر_خودتو_بدون #غیرت_علوی #حجاب_فاطمی 👆👆👆👆 @ala_allah

🔊 نواهنگ فوق العاده محشر و بسیار زیبای عجلوا بالحسین ⁣🔻 حاج سید رضا نریمانی 🔸شاعر: مرتضی سراوانی 🏴بسم الله با زهرا🌹 عزا به پا کنید برا ثارالله #ما_ملت_امام_حسینیم #پای_کار_امام_حسین_هستیم #تو_هر_شرایطی_لبیک_یا_حسین #پیشنهاد_دانلود 👌👌👌👌👌 😍😭😍😭😍😭😍😭 👆👆👆👆👆👆👆👆 👌👌👌👌👌👌👌👌 ✅☑️✅☑️✅☑️✅☑️ ✔️✔️✔️✔️✔️✔️✔️✔️ @ala_allah