در یکی از همین شب‌ها که ازدحام جمعیت بیشتر هم شده بود، وقتی او وارد شد و مردم ایستادند و او بر منبر رفت، خادم مسجد بلند فریاد زد: «آقایان یک قدم بیایید جلو»؛ منظورش این بود که جا باز شود تا بیرونی‌ها نیز بتوانند وارد مسجد شوند. آن عالِم، پس از سلام و صلوات، بلند شد تا از منبر پایین بیاید! از او پرسیدند: چه شده و چرا سخنرانی نمی‌کنید؟ گفت: «من نیز می‌خواستم (طی یک ساعت و عظ) همین را بگویم که خادم در یک جمله گفت. می‌خواستم بگویم: «یک قدم بیایید جلو». به قول معروف، امروز و دیروزتان متفاوت باشد و یک گام رشد کنید. 2)

یک جمله‌ی کوتاه و مشهوری نیز مداح‌ها دارند. آنها نیز برای این که از تمامی حاضرین دم بگیرند و با مشارکت همگانی، مجلس را پرشورتر کنند، می‌گویند: «کسی تماشاچی نمونه، همه بیان وسط»، گاهی می‌گویند: «کنار نشسته‌ها، بیرونی‌ها و هرکس که صدای من به او می‌رسد، جواب دهد». این همه حرف مجالس عزاداری، به ویژه در ماتم فاجعه کربلا، در تاسوعا و عاشورا و ذکر مصیبت‌های وارده بر سیدالشهداء، ابا عبدالله الحسین و خاندان و یاران ایشان علیهم السلام می‌باشد. 3)

♻️هیچ کس تماشاچی نمونه، همه بیان وسط در قرآن کریم می‌خوانیم که "اصحاب اخدود"، دو گناه بزرگ داشتند؛ اول آن که کانالی حفر می‌کردند و مؤمنان را برای قتل عام در آن ریخته و به آتش می‌کشیدند؛ دوم آن که خودشان در کنار آن کانال یا حفره، به تماشای آن چه کردند می‌نشستند و لذت می‌بردند! و خداوند متعال ذکر آنها را با شعار "مرگ بر اصحاب الاخدود (قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ)" آغاز نمود. حال در نظر بگیرید که کفار و ظالمان، بزرگان و عزیزان یک عده را از نوزاد، کودک، نوجوان، جوان، میانسال و سالخورده را در میدانی جمع کنند و سپس همگی را قتل عام نموده، تکه تکه کنند و سرهایشان را بر بالای نیزه ببرند؛ خودشان به نظاره‌ی کرده‌ی خویش بنشینند و باز ماندگان آن عزیزان نیز همان کار را انجام دهند و در ردیف پشت سر آنها به نظاره بنشینند! مرتکبین جنایات از چگونگی ظلم خود تعریف کرده و بخند، بازماندگان نیز از چگونگی ظلم آنها حرف بزنند و فقط گریه کنند! اینجاست که باید فریاد زد: « هیچ کس تماشاچی نمونه، همه بیان وسط » 4)

🖼 امام حسین انسان معمولی را هوشیار ساخت ▪️ امام حسین انسان مسلمان معمولی را هوشیار ساخت؛ کسی را که بزرگ‌ترین دغدغه‌اش چند درهم ناچیز بود، کسی که از انسانی که دغدغۀ شرق و غرب زمین را داشته، دغدغۀ ستمدیدگان و بیچارگان را در جای‌جای زمین داشته، به‌دست بنی‌امیه به انسانی تبدیل شده بود که تنها با دغدغۀ دریافت ماهیانه‌اش و دغدغۀ منافع شخصی‌اش می‌زیست، کسی که این‌چنین مسخ شده بود کشته شدن حسین علیه‌السلام او را لرزاند و با خود چنین گفت: ▪️ آیا منم که هیچ تکانی نمی‌خورم؟ این منم که می‌بینم پردۀ اسلام دریده می‌شود، شریعت پاره‌پاره می شود، کرامت مسلمانان نابود می‌شود، هزاران هزار تن پی‌درپی شکنجه و آزار و تبعید می‌شوند، اما ساکت می‌مانم، آن هم برای آزمندی بر این زندگی بی‌ارزش؟ 📚 امامان اهل‌بیت علیهم‌السلام، صفحه ۴۲۵ #غیرت_دینی #بی_تفاوت_نباشیم #تماشاچی_نباشیم #موضع_گیری #امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر 👆👆👆👆 @ala_allah

🟢تفاوت صحنه: 🔻🔻ناظرین و یا همان تماشاچی‌های هر صحنه‌ای را می‌توان به چهار گروه تقسیم نمود: 🔹گروه اول: کسانی که خود در وسط میدان هستند؛ 🔹گروه دوم: آنان که در کنار نشسته‌اند، و مانند تماشاچی فیلم و تأتر، هیچ کاری جز همین نظاره و احتمالاً خنده یا گریه از آنها بر نمی‌آید؛ 🔹گروه سوم: تماشاچی‌هایی که به بازیگران در صحنه هیجان و امید می‌بخشند، مانند تماشاچی‌های مسابقات ورزشی و از جمله فوتبال؛ که البته این گروه به محض احساس شکست، ناامید شده و خودشان نیز جایگاه تماشاچی‌ها ترک می‌کنند. 🔹گروه چهارم: نظاره‌گرانی که اگر شاهد حرکت حقی بودند، خودشان نیز به میدان آمده و مشارکت، حمایت و تقویت می‌کنند و از پای نمی‌نشینند، تا آن حق محقق گردد؛ و اگر شاهد باطل و وقوع ظلمی شدند، با سرعت به میدان آمده و با دفاع از مظلوم با ظلم و ظالم آنقدر مبارزه می‌کنند، تا نابودش سازند. 5)

⚫️حضرت زینب علیهاالسلام: حضرت زینب علیهاالسلام، تا پیش از عصر عاشورا و جدا شدن سر از بدن، از گروه اول بودند، یعنی خودشان در وسط میدان بودند و در مواضع گوناگون، نقش‌آفرینی می‌نمودند؛ و پس از عصر عاشورا، پرچمداری و غافله‌سالاری گروه چهارم را با تبعیت از ولایت حق، حضرت امام سجاد علیه السلام، بر عهده گرفتند. هیچ صحنه و حادثه‌ای، از مواضع و عملکرد دوست و دشمن، از نظر حضرت زینب علیهاالسلام پنهان نماند؛ چرا که دائماً مانند سعی بین صفا و مروه، از خیمه‌گاه به سوی بلندی و از آنجا به سوی خیمه‌گاه می‌دویدند و در هر دو جبهه حاضر، فعال و ناظر بودند. 6)

"تل زینیه"، رصدگاه نظاره‌ی حضرت زینب علیهاالسلام بر تحرکات دوست و دشمن و وقایع بود؛ اما این نظاره، صرفاً از روی عواطف و نگرانی نبود، بلکه "نقش‌آفرینی در وسط میدان" و "شهود" برای تداوم حرکت و تحقق اهداف بود؛ چنان که با تداوم حضور، ایستادگی، حمایت و تبعیت از امام زمان‌شان، حضرت امام سجاد علیه السلام، گستره‌ی میدان "کربلا" را به شام و مرکز حکومت و فرماندهی طاغوت زمان وسعت بخشیدند، پایه‌های حکومت را چنان لرزاندند که به سرعت ویران شد و سپس این شعاع این دامنه را دربازگشت به مدینه گسترش دادند، تا صحنه "عاشورا" همگانی و همیشگی گردد. 7)

امروز، ما و شما، ناظر و تماشاچی تمام صحنه‌های این برهه از تاریخ هستیم، پس تماشاچی نمانیم و به وسط میدان بیاییم. از ما و عزاداری‌هایمان همین انتظار می‌رود. لذا در زیارت عاشورا، در محضر شریف سیدالشهداء، امام حسین علیه السلام قرار گرفته و چنین اعلام می‌مواضع می‌نماییم: « يا اَباعَبْدِاللَّهِ اِنّى سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ اِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ » @ala_allah

📹وسطی نداریم #غیرت_دینی #بی_تفاوت_نباشیم #تماشاچی_نباشیم #موضع_گیری #جنگ_حق_و_باطل #پیشنهاد_دانلود 👌👌👌👌👌 👆👆👆👆👆👆👆👆 👌👌👌👌👌👌👌👌 ✅☑️✅☑️✅☑️✅☑️ @ala_allah

#غیرت_دینی #بی_تفاوت_نباشیم #تماشاچی_نباشیم #قدر_همو_بدونیم #امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر ⚫ بی‌ارادگی، بیماری امت در زمان امام حسین(ع) ▪️امت اسلام در دورۀ امیرمؤمنان(ع) شک کردن به خط رسالت پاکیزه ای را آغاز کرد که اهل بیت علیهم‌السلام گام به گام پس از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله آن را می پیمودند و سپس این شک تا آنجا تنومند شد که در دورۀ امام حسن علیه‌السلام به حالتی بیمارگونه تبدیل شد که دیگر حتی با فداکاری هم درمان نمی پذیرفت. ▪️درحالی‌که برای امام حسن علیه‌السلام مقدر شده بود تا بیماری شک در امت اسلام را درمان کند، امام حسین علیه‌السلام بیماری دیگری را درمان کرد و آن، بی ارادگی در عین روشنیِ راه بود . 📚 امامان اهل‌بیت علیهم‌السلام، صفحه ۵۴۶ @ala_allah