طلبه ای نزد آیةالله کوهستانی(ره) آمد و گفت: خرجی من تمام شد،ازشما کمک میخواهم آقا پرسید: نماز شب میخوانی؟ گفت بله! آقاجان فرمود: راست نمیگویی؛کسی که نمازشب بخواند بی خرجی نمیماند

🚩 فضیلت ماه شعبان شعبان ماه بسیار شریفى است و به حضرت سید انبیاء صَلَّى اللهِ عَلِیهِ وَ آله منسوب است و آن حضرت این ماه را روزه مى‌گرفت و به ماه رمضان وصل مى‌كرد و مى‌فرمود شعبان، ماه من است هر كه یك روز از ماه مرا روزه بگیرد بهشت برای او واجب می‌شود و از حضرت صادق علیه السلام روایت شده است كه چون ماه شعبان فرا می‌رسید امام زین العابدین علیه السلام اصحاب خود را جمع مى‌نمود و مى‌فرمود: اى اصحاب من مى‌دانید این چه ماهى است؟ این ماه شعبان است و حضرت رسول صلى الله علیه و آله مى‌فرمود شعبان ماه من است پس در این ماه براى جلب محبت پیغمبر خود و براى تقرّب به سوى پروردگار خود روزه بدارید. به حقّ آن خدایى كه جان علىّ بن الحسین به دست قدرت اوست سوگند یاد مى‌كنم كه از پدرم حسین بن على علیهماالسلام شنیدم كه فرمود شنیدم از امیرالمؤمنین علیه السلام كه هر كه روزه بگیرد در ماه شعبان براى جلب محبّت پیغمبر خدا و تقرّب به سوى خدا؛ خداوند او را دوست می‌دارد و در روز قیامت كرامت خود را نصیب او می‌گرداند و بهشت را براى او واجب می‌کند. شیخ از صفوان جمال روایت كرده كه گفت : حضرت صادق علیه السلام به من فرمود كسانى را كه در اطراف تو هستند را بر روزه گرفتن در ماه شعبان ترغیب کن. گفتم فدایت شوم مگر در فضیلت آن چیزى هست؟ فرمود بله همانا كه رسول خدا صلى الله علیه و آله هر گاه #هلال_ماه_شعبان را مى‌دید به مُنادیى امر مى‌فرمود كه در مدینه ندا مى‌كرد: اى اهل مدینه من رسولم از جانب رسول خدا صلى الله علیه و آله به سوى شما. آگاه باشید همانا شعبان ماه من است پس خدا رحمت كند كسى را كه یارى كند مرا بر ماه من، یعنى در آن ماه روزه بگیرد. سپس از حضرت صادق علیه السلام و ایشان از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل کرد که مى‌فرمود: از زمانى كه شنیدم منادى رسول خدا صلى الله علیه و آله ندا كرد در ماه شعبان، ترک نشد از من روزه شعبان و ترک نخواهد شد از من تا مدتى كه حیات دارم ان شاء الله تعالى.

نامه 1

نامه2

نامه3

قبل از خواب صد مرتبه ذکر الباعث به معنی زنده کننده مردگان است وکسیکه هنگام خواب این ذکر را صد مرتبه بگوید و دست به سینه اش بکشدخداوند باطنش را زنده گرداند و قلبش، رانورانی کند. مصباح کفعمی #سی_ویکمین شب #چله_حدیث_کساء را میخوانیم #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #التماس_دعای_فرج شبتون بخیر 🌺 برای سلامتی آقا امام زمان ده تا صلوات

برنامه مطالعه امروز: ترجمه نامه ۳(بخش دوم) رو مطالعه بفرمایید. یاعلی #نامه۳(بخش-۲) 🔹🔹🔹 🔹🔹 🔹 و نسخه آن قباله چنين است: اين خانه اى است كه بنده اى ذليل، از مرده اى كه براى كوچ كردن او را از جاى خود برانگيخته اند، خريده است. خانه اى از سراى فريب در كوى از دست شدگان و محلت به هلاكت رسيدگان. اين خانه را چهار حدّ است: حد نخستين، منتهى مى شود به آنجا كه آفات كمين گرفته اند، و حدّ دوم به آنجا كه مصيبتها را سبب است، و حدّ سوم به خواهشهاى تباه كننده نفسانى، و حدّ چهارم به شيطان اغواگر. و در آن از حد چهارم باز مى شود. خريدار كه فريب خورده آمال خويش است آن را از فروشنده اى كه اجل او را برانگيخته تا براندش، به بهاى خارج شدن از عزّ قناعت و دخول در ذلّ طلب و خوارى خريده است. در اين معامله ضرر و زيان خريدار در آنچه خريده است، بر عهده كسى است كه اندامهاى پادشاهان را ويران سازد و جان از تن جباران بيرون كند و پادشاهى از فرعونان چون شهرياران ايران و قيصرهاى روم و تُبّعهاى يمن و حميرها بستانده است، و نيز آن كس كه دارايى خود را گرد آورد و همواره بر آن در افزود و كاخهاى استوار برآورد و آنها را بياراست و آرايه ها ساخت و اندوخته ها نهاد تا به گمان خود براى فرزند، مرده ريگى نهد. همه اينان را براى عرضه در پيشگاه حسابگران و آنجا كه ثواب و عقاب را معين مى كنند، حاضر آورد. در آنجا حكم قطعى صادر شود و كار داورى به پايان آيد. «در آنجا تبهكاران زيانمند شوند». عقل هر گاه كه از اسارت هوس بيرون آيد و از علايق دنيوى در امان ماند، به اين رسند گواهى دهد. 🔹 🔹🔹 🔹🔹🔹

#شرح-نامه۳(بخش۲) 🔸قباله اى بى نظير: به دنبال آنچه در بخش نخست اين نامه آمد، طبق بعضى از روايات شريح آن سند را از امام(عليه السلام) درخواست کرد و امام(عليه السلام) به او اين گونه فرمود: «نسخه قباله اين است: اين ملکى است که بنده اى ذليل از کسى که به اجبار در آستانه کوچ کردن (از اين دنيا) است، خريدارى کرده خانه اى از خانه هاى سراى فريب و غرور در محله فانى شوندگان و در کوى هالکان» 👈قابل توجّه اينکه براى تنظيم اسناد، معمولا جهات زير رعايت مى شود: 1. نام فروشنده و خريدار. 2. آدرس و نشانى ملک مورد معامله. 3. حدود چهارگانه و در ورودى آن. 4. قيمت و بها. 5. تعيين مسئول در برابر کشف فساد. 6. گواهان. امام(عليه السلام) در اين قباله اى که براى شريح نوشته است نخست به اوصاف خريدار و فروشنده وسپس به نشانى و محل ملک اشاره فرمود که در جمله هاى بالا گذشت. آن گاه به قسمت سوم; يعنى تعيين حدود چهارگانه آن پرداخته و مى فرمايد: «اين خانه چهار حد دارد: «حد اوّل به اسباب آفات و بلاها، و حد دوم به عوامل مصائب، و حد سوم به هوا و هوسهاى مهلک، و حد چهارم به شيطان گمراه کننده منتهى مى شود و درب خانه از همين جا گشوده خواهد شد» 👈انسان در دنيا در محاصره چهار عامل خطرناک است; 1⃣يکى از آنها انواع آفتهايى مانند سيل ها و زلزله ها و بيمارى ها و جنگ هاست که از بيرون به انسان تحميل مى شود 2⃣و ديگر مصائبى است که از داخل به آن گرفتار مى گردد; مانند از دست دادن اعضاى مختلف بدن يا بستگان و نزديکان، 3⃣ و 4⃣و از سوى سوم و چهارم هوا و هوس سرکش که از درون بر انسان فشار مى آورد و شيطانى 😈که از برون انسان را وسوسه مى کند. اين چهار عامل در همه جا انسان ها را احاطه کرده و ممکن است انسان با تهذيب نفس، هوا و هوس را و با ايستادگى در برابر وسوسه هاى شيطان، او را مهار کند و از اين دو عامل هلاکت برهد; ولى آفت ها و مصيبت ها براى همه کس و در هر زمان و مکان غير قابل اجتناب است; لذا امام(عليه السلام) در جاى ديگر دنيا را سرايى مى داند که در لابه لاى بلاها و آفت ها پيچيده شده است: (دارٌ بِالْبَلاءِ مَحْفُوفَةٌ وَبِالْغَدْرِ مَعْرُوفَةٌ).🤕 جمله «وَفِيهِ يُشْرَعُ بَابُ هَذِهِ الدَّارِ» اشاره به اين است که راه نفوذ در اين خانه خطرناک، شيطان است; هرچند بقيه عوامل هرکدام در جاى خود مشکل آفرين است. 👈امام(عليه السلام) در ادامه به بيان بخش چهارم اين قباله پرداخته و بهاى اين ملک را اين گونه بيان مى فرمايد: «اين خانه را فريب خورده آرزوها از کسى که در سرآمد معينى از اين جهان بيرون رانده مى شود به مبلغ خروج از عزت قناعت و دخول در ذلت حرص و دنياپرستى و خوارى، خريدارى کرده است» 5⃣سپس امام(عليه السلام) به سراغ پنجمين نکته مربوط به قباله ها و اسناد مالکيت مى رود و آن تعيين مسئول در مقابل کشف فساد و خسارت هاى ناشى از آن است; مى فرمايد: «هرگونه عيب و نقص و کشف و خلافى که در اين معامله واقع شود و خسارتى که به مشترى برسد به عهده بيمارى بخش اجسام پادشاهان و گيرنده جان جباران و زايل کننده سلطنت فراعنه همچون کسرى، قيصر، تبّع و حمير است و همچنين آنها که مال💰 را گردآورى کردند و بر آن افزودند و بنا کردند و محکم ساختند، آراستند و زينت نمودند، اندوختند و نگهدارى کردند و به گمان خود براى فرزندان باقى گذاردند» ⬅جان کلام امام(عليه السلام) اين است که اگر در معامله اى کشف فساد شود و عيب و نقصى داشته باشد بايد مسئوليت آن بر عهده کسى باشد و همچنين اگر معلوم شود متاع، غصبى و مستحقا للغير است بايد بر طبق قراردادى که در معامله نوشته شده عمل شود. امام(عليه السلام) در اينجا مى فرمايد: براى جبران اين نقايص بايد به سراغ عزرائيل و ملک الموت رفت همان کسى که جان پادشاهان را گرفت و حکومت آنها را بر باد داد. همان کسى که کسرى ها، قيصرها، تبّع ها و حميرها را به زير خاک پنهان ساخت و کسانى را که تمام همّتشان جمع مال و ساختن قصرهاى مرتفع و محکم و گردآورى ضياع و عقار بود محکوم به فنا نمود. سپس امام(عليه السلام) در ادامه اين قباله مى فرمايد: «اينها همان کسانى هستند که همگى به پاى حساب و محل ثواب و عقاب، رانده مى شوند در آن هنگام که فرمان داورى الهى صادر مى شود و بيهوده کاران در آنجا زيان مى بينند» مفهوم جمله چنين مى شود: فرشته هاى مرگ که اجسام پادشاهان را به لرزه در آوردند و ارواح آنها را قبض کردند و سلطنتشان را به زوال کشيدند بر آنهاست که مسئولان کشف فساد در املاک دنيوى را در قيامت به پاى حساب و ميزان اعمال بکشانند.😰 آرى تمام قدرتها رو به زوال مى رود و تمام ثروتها و املاک به جا مى ماند و همه انسان ها از جام مرگ مى نوشند و در قيامت در پاى حساب حاضر مى شوند. ⬇در پايان اين قباله ـ مانند قباله هاى مردم دنيا ـ امام(عليه السلام) اشاره به شهود اين معامله معنوى مى کند و مى فرمايد: «شاهد اين سند، عقل است آن گاه که از تحت تأثير

هوا و هوس خارج شود و از علايق دنيا به سلامت بگذرد»; (شَهِدَ عَلَى ذَلِکَ الْعَقْلُ إِذَا خَرَجَ مِنْ أَسْرِ الْهَوَى وَ سَلِمَ مِنْ عَلاَئِقِ الدُّنْيَا). از آنجا که شاهد بايد عادل و ثقه باشد، امام(عليه السلام) مى فرمايد: عقلى مى تواند بر اين امر گواهى دهد که از چنگال هواى نفس خارج شده باشد و وابستگى ها به دنياى مادى او را از بيان حق خارج نکرده باشد. به اين ترتيب امام(عليه السلام) ارکان شش گانه اين سند معنوى را به زيباترين وجهى تبيين مى کند.👌

هتل پنج ستاره پلدختر برای نیروهای امدادی😢 #نشرحداکثری