ALIMI (1).mp3
2.92M
/یابن الحسن /
"غریبم "و کسی به این غریبه سرنمی زند
کسی به "خانه ی دلم"
حلقه به در نمی زند!
هدایت شده از سلامتکده ی بانو 💎
بیاییم امشب به اندازه #صدسال_روزه بگیریم😍چطوری ؟،،😳اینطوری👇👇
از حضرت رسول صلى الله عليه و آله مروى است كه كسى كه در يك شب از ماه رجب بخواند صد مرتبه سوره توحید در دو ركعت نماز پس گويا #صدسال_روزه گرفته 👏👏در راه خدا و حق تعالى در بهشت #صدقصر به او مرحمت فرمايد هر قصرى در جوار پيغمبرى از پيغمبران عليهم السلام.ان شاءالله 🙏
✋ساعت 22قرائت #شب_سوم_دعای_فرج و #چله_دعای_هفتم_صحیفه فراموش نشه.
#التماس_دعای_فرج
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💢روزگاری قرآن در چین ممنوع بود!!!
ولی امروز حکومت چین بخاطر حفظ مردمانش و درمانده شدن علم و تکنولوژی انسانی در برابر این ویروس(کرونا) مجبور به آزادی و پخش و توزیع قرآن در میان اجتماعاتش شده...
کم کم خداوند متعال داره حجّت های خودش رو بر همگان روشن تر و روشن تر میکنه، مخصوصاً برای مکذبّین کافر و دنیا پرستان مادیاتی از خداوند بی خبر...
الهم عجل لولیک الفرّج
#ورایت_الناس_یدخلون_فی_دین_الله_افواجا
#بسم_الله_الرحمن_الرحیم
برنامه مطالعه امروز:
ترجمه نامه ۳۲رو مطالعه بفرمایید.
یاعلی
#نامه۳۲
🔹🔹🔹
🔹🔹
🔹
(اى معاويه) گروه بسيارى از مردم را به هلاکت افکندى و با گمراهى خويش آنها را فريفتى و در امواج درياى (فتنه و فسادِ) خود انداختى به گونه اى که تاريکى ها آنها را فرا گرفت و امواج شبهات آنان را به تلاطم افکند، اين سبب شد که آنها از حق باز گردند و به دوران گذشته (جاهليّت) روى آورند و به حق پشت کنند و (همچون عرب جاهلى) به حسب و نسب و تفاخرات قومى تکيه نمايند. مگر گروهى از روشن ضميران و اهل بصيرت که از اين راه بازگشتند، زيرا آنها بعد از آنکه تو را شناختند از تو جدا شدند و از همکارى با تو به سوى خدا شتافتند، چون تو آنها را به کارى دشوار (که همان نبرد با حق بود) واداشته بودى و از راه راست منحرف ساخته بودى.
اى معاويه! تقواى الهى را درباره خود پيشه کن (و از خداوند بترس) و زمام خود را از دست شيطان باز گير که دنيا به زودى از تو قطع خواهد شد و آخرت به تو نزديک است، والسلام.
🔹
🔹🔹
🔹🔹🔹
#شرح-نامه۳۴
📜از نامه هاى امام(عليه السلام) است که به محمد بن ابى بکر هنگامى که به سبب عزلش از فرماندارى مصر و قرار دادن مالک اشتر به جاى او ناراحت شده بود، براى او نگاشت هرچند سرانجام اشتر در بين راه پيش از رسيدن به حکومت مصر (بر اثر سم معاويه) ديده از جهان فرو بست.
📨نامه در یک نگاه:
مى دانیم معاویه بعد از داستان حکمین اصرار داشت مناطقى که زیر سیطره حکومت امیرمؤمنان على(علیه السلام) است را نا امن کند و پیوسته به مرزهاى عراق حمله مى کرد و از سویى دیگر به عمرو بن عاص به سبب خوش خدمتى هایش قول داده بود که اگر زمام تمام حکومت اسلامى به دست او افتد مصر را در اختیار عمرو بگذارد و براى رسیدن به این هدف آن دو هر کارى را که مى توانستند انجام مى دادند.
امام(علیه السلام) احساس کرد محمد بن ابى بکر که والى آن حضرت بر مصر بود گر چه مرد امینى است ولى فردى از او قوى تر و با تجربه تر لازم است تا در برابر توطئه هاى معاویه بایستد، لذا مالک اشتر را براى این امر برگزید و عهدنامه معروف خود را براى او نوشت.
هنگامى که معاویه باخبر شد مالک به سوى مصر مى رود نگران گشت و توطئه اى چید تا مالک را قبل از رسیدن به مصر از میان بردارد. به یکى از جاسوسان خود که از علاقه مندان به آل عمرو بود مأموریت داد، به هر صورتى که ممکن است مالک را مسموم سازد. او نزد مالک آمد و خود را از علاقه مندان و دوستان صمیمى اهل بیت و شیعیان على(علیه السلام) قلمداد کرد و از فضایل آن حضرت و بنى هاشم مطالب زیادى گفت تا آنجا که مالک باور کرد او واقعاً از دوستان اهل بیت است در این هنگام غذاى مسمومى را به عنوان هدیه براى مالک برد (و معروف این است که عسلى را با سم مهلکى آغشته کرد) هنگامى که مالک از آن تناول نمود شدیدا مسموم شد و پیش از رسیدن به مصر در همان جا که منطقه قُلزُم بود به شهادت رسید.😔
هنگامى که داستان نصب مالک به عنوان والى مصر به جاى محمد بن ابى بکر به گوش محمد رسید ناراحت شد. امام(علیه السلام) نامه فوق را به او نوشت و از او رفع نگرانى کرد و او را در پست خود ابقا فرمود.
👈بنابراین محتواى نامه رفع نگرانى محمد بن ابى بکر از جانشین کردن مالک اشتر و اطمینان دادن به اوست که هرگز امام(علیه السلام) از فعالیت هاى او ناراضى نبوده، بلکه هدفى داشته است که بر او هم پوشیده نیست و نیز در این نامه اراده او را تقویت مى کند و بر ایستادگى در مقابل دشمن و نگهدارى حکومت مصر او را تشجیع مى نماید و توصیه مى کند که بر خدا توکل کن و محکم در برابر دشمنان بایست.
🔸دلدارى به محمد بن ابى بکر:
امام(عليه السلام) در اين نامه کوتاه به چند نکته مهم اشاره مى کند نخست مى فرمايد:
✅ «اما بعد (از حمد و ثناى الهى) به من خبر رسيده که از فرستادن اشتر به سوى منطقه اى که تحت ولايت توست ناراحت شده اى; ولى (بدان) من اين کار را نه به اين جهت انجام دادم که تو در تلاش و کوشش خود کندى کرده اى و نه براى اينکه جديت بيشترى به خرج دهى (بلکه اين کار مصالح ديگرى داشته است)»; (أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ بَلَغَنِي مَوْجِدَتُکَ مِنْ تَسْرِيحِ الاَْشْتَرِ إِلَى عَمَلِکَ، وَإِنِّي لَمْ أَفْعَلْ ذَلِکَ اسْتِبْطَاءً لَکَ فِي الْجَهْدَ، وَلاَ ازْدِيَاداً لَکَ فِي الْجِدِّ).
سپس براى آرامش بيشتر خاطر او و رفع هرگونه نگرانى مى افزايد:
✅«و اگر من آنچه را در اختيار تو قرار داده بودم مى گرفتم تو را والى و حاکم جاى ديگرى قرار مى دادم که هزينه (و نگهدارى) آن براى تو آسان تر و حکومت آن برايت مطلوب تر و جالب تر باشد»; (وَلَوْ نَزَعْتُ مَا تَحْتَ يَدِکَ مِنْ سُلْطَانِکَ، لَوَلَّيْتُکَ مَا هُوَ أَيْسَرُ عَلَيْکَ مَئُونَةً، وَأَعْجَبُ إِلَيْکَ وِلاَيَةً).
📚بعضى از شارحان نهج البلاغه نوشته اند منظور امام(عليه السلام) از اين جمله که محل راحت تر و بهترى را در اختيار تو مى گذاردم، حکومت خراسان يا فارس يا يمن بوده، زيرا در آن زمان همه مناطق اسلامى جز شام تحت فرمان امام(عليه السلام) بود.
آن گاه امام(عليه السلام) دليل انتخاب اشتر را به عنوان والى مصر ذکر مى کند تا هم رفع شبهه از محمد بن ابى بکر شود و هم به او توجّه دهد که پاره اى از نقاط ضعف خويش را اصلاح کند و به نقاط قوت مبدل سازد
✅مى فرمايد: «آن مردى که من او را والى مصر کرده بودم مردى بود که نسبت به ما خيرخواه و در برابر دشمنان ما سرسخت و انتقام گير بود، خدايش رحمت کند عمر خود را به پايان برد و مرگ را ملاقات کرد در حالى که ما از او راضى و خشنود بوديم خداوند نيز نعمت رضايت و بهشت خويش را بر او ببخشد و پاداشش را مضاعف کند»; (إِنَّ الرَّجُلَ الَّذِي کُنْتُ وَلَّيْتُهُ أَمْرَ مِصْرَ کَانَ رَجُلاً لَنَا نَاصِحاً، وَعَلَى عَدُوِّنَا شَدِيداً نَاقِماً فَرَحِمَهُ اللهُ! فَلَقَدِ اسْتَکْمَلَ أَيَّامَهُ،
وَلاَقَى حِمَامَهُ، وَنَحْنُ عَنْهُ رَاضُونَ; أَوْلاَهُ اللهُ رِضْوَانَهُ، وَضَاعَفَ الثَّوَابَ لَه
ُ).
👈ابن ابى الحديد در شرح نهج البلاغه خود هنگامى که به جمله «فَرَحِمَهُ اللهُ» مى رسد مى گويد: «من شک ندارم که اشتر با اين دعاى امام(عليه السلام) مشمول رحمت و غفران الهى است و خدا او را به بهشت برين وارد مى کند و به عقيده من فرقى ميان اين دعاى امير مؤمنان(عليه السلام) و دعاى رسول الله(صلى الله عليه وآله) نيست. خوشا به حال کسى که از على(عليه السلام) چنين لطف و رحمت و يا حتى بخشى از آن را به دست آورد». 👌
👈امام(عليه السلام) در نامه هاى متعدّدى از نهج البلاغه مالک اشتر را به عنوان شخصيّتى ممتاز و والا مقام ستوده است که نشان مى دهد او نزد امام(عليه السلام) بسيار والا مقام و مورد علاقه و احترام بود و ما در شرح نامه سيزدهم بخشى از فضايل کم نظير يا بى نظير مالک را آورديم و در ذيل همين نامه و نامه هاى آينده نيز به تناسب، به مطالب ديگرى اشاره خواهيم کرد.
✅آن گاه امام(عليه السلام) به نکته سومى پرداخته مى فرمايد: «(اما اکنون که مالک به شهادت رسيده و تو را از همه بهتر براى اين منصب مى شناسم محکم در جايگاه خود بايست و) براى پيکار با دشمنت بيرون آى و با بصيرت و فهم خود (در مبارزه با او) حرکت کن و براى جنگ با کسى که مى خواهد با تو بجنگد دامن همت به کمر زن (و شجاعانه با او بجنگ)»; (فَأَصْحِرْ لِعَدُوِّکَ، وَامْضِ عَلَى بَصِيرَتِکَ، وَ شَمِّرْ لِحَرْبِ مَنْ حَارَبَکَ).
✅سپس در پايان نامه او را به خداوندى توجّه مى دهد که کليد همه مشکلات در دست قدرت اوست و جز به يارى او کارى نمى توان انجام داد مى فرمايد: «به سوى راه پروردگارت همگان را دعوت کن و از او بسيار يارى طلب که مشکلات تو را حل خواهد کرد و در شدايدى که بر تو نازل مى شود ياريت خواهد نمود، ان شاء الله»; (وَادْعُ إِلى سَبِيلِ رَبِّکَ، وَأَکْثِرِ الاِسْتِعَانَةَ بِاللهِ يَکْفِکَ مَا أَهَمَّکَ وَ يُعِنْکَ عَلَى مَا يُنْزِلُ بِکَ، إِنْ شَاءَ اللهُ).
با عرض سلام خدمت همراهان گرامی.با توجه به اینکه جستجو در پیام رسان سروش خیلی مشکله از نامه 32تا52رو به هیچ وجه نتونستم پیدا کنم. و حتی نامه قبلی رو هم اشتباهی فرستادم ،اما دیگه پاکش نکردم.
لطفا حلال کنید و این چند نامه ای که جاموند رو به بزرگواری خودتون ببخشید🌹
برنامه مطالعه امروز:
ترجمه نامه ۵۲رو مطالعه بفرمایید.
یاعلی
#نامه۵۲
🔹🔹🔹
🔹🔹
🔹
نامه اى از آن حضرت (ع) به امراى بلاد در باب اوقات نماز:
اما بعد.
نماز ظهر را تا زمانى با مردم بگزاريد كه سايه آفتاب به قدر جاى خفتن باز مى گردد. و نماز عصر را زمانى با ايشان بگزاريد كه آفتاب سفيد باشد و تابنده و از روز آن قدر مانده باشد كه در آن دو فرسنگ راه توان پيمود. و نماز مغرب را تا زمانى با آنها بگزاريد كه روزه دار، روزه مى گشايد و حاجى روانه منا مى گردد و نماز عشاء را زمانى با ايشان بگزاريد كه شفق پنهان گردد تا ثلثى از شب بگذر و نماز صبح را زمانى با ايشان بگزاريد كه هر كس صورت ديگرى را تواند شناخت و نماز را در حد توان ناتوانترينشان به جاى آريد، كه موجب فتنه انگيزيشان نگرديد.
🔹
🔹🔹
🔹🔹🔹
#شرح_نامه۵۲
📜از نامه ها امام(عليه السلام) به فرمانداران شهرها درباره معناى نماز (و بخشى از احکام آن) است.
📨نامه در یک نگاه:
چنان که در عنوان نامه آمده است، مخاطب آن امیران بلادند، زیرا آنها ناظر به امور دینى و هم دنیوى مردم بودند، افزون بر اینکه امامت جمعه و جماعت را نیز بر عهده داشتند.
🔸آداب و اوقات نماز:
امام(عليه السلام) در اين نامه که مخاطب آن اميران بلادند همان اميرانى که امام جمعه و جماعت نيز بودند، اوقات نماز را براى آنها شرح مى دهد.
✅ابتدا از نماز ظهر شروع مى کند و مى فرمايد: «اما بعد (از حمد و ثناى الهى) نماز ظهر را هنگامى با مردم بخوانيد (که خورشيد از دايره نصف النهار گذشته باشد) تا زمانى که خورشيد به اندازه خوابگاه يک بز از آن دور شده باشد»; (أَمَّا بَعْدُ، فَصَلُّوا بِالنَّاسِ الظُّهْرَ حَتَّى تَفِيءَ الشَّمْسُ مِنْ مَرْبِضِ الْعَنْزِ).
👈هرگاه «حتى» را اشاره به پايان وقت فضيلت ظهر بدانيم آن گونه که ظاهر تعبير به «حتى» است مفهومش اين است که امام(عليه السلام) تنها پايان وقت فضيلت ظهر را بيان فرموده که در بعضى از روايات به اندازه ذراع تعيين شده و ذراع با محلى که يک بز 🐐هنگام خوابيدن روى زمين اشغال مى کند (البته از عرض نه از طول) چندان تفاوتى ندارد
و اگر «حتى» را به معناى حين که ظاهر در آغاز وقت فضيلت است تفسير کنيم مفهومش اين مى شود که از اوّل زوال تا هنگامى که سايه شاخص (سايه اى که از لحظه زوال ظهر حاصل مى شود) به اندازه يک ذراع شود نماز ظهر را مى توان تأخير انداخت يا براى خواندن نافله يا براى اجتماع مردم جهت نماز جماعت.
♻️البته ابتداى وقت نماز ظهر منهاى اين امور همان است که قرآن مجيد با صراحت بيان کرده: «(أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ); نماز را از زوال خورشيد (هنگام ظهر) بجاى آور».
👈سپس امام(عليه السلام) به بيان آخر وقت فضيلت نماز عصر مى پردازد و مى فرمايد: «و نماز عصر را هنگامى براى آنها بجاى آوريد که خورشيد هنوز در بخشى از روز روشن و زنده است (يعنى هنوز به زردى نگراييده) بگونه اى که مى توان تا غروب آفتاب دو فرسخ راه را طى کرد»; (وَصَلُّوا بِهِمُ الْعَصْرَ وَالشَّمْسُ بَيْضَاءُ حَيَّةٌ فِي عُضْو مِنَ النَّهَارِ حِينَ يُسَارُ فِيهَا فَرْسَخَانِ).
👈معروف ميان علماى شيعه اين است که آغاز وقت فضيلت نماز ظهر ابتداى زوال خورشيد از دايره نصف النهار است (البته پس از مقدار وقت لازم براى خواندن نافله ظهر) و پايان آن زمانى است که سايه شاخص (سايه اى که بعد از زوال اضافه مى شود) به اندازه خود شاخص شود سپس وقت فضيلت براى نماز عصر شروع مى شود و تا زمانى که سايه شاخص به دو برابر خود برسد ادامه دارد. (البته بلندى و کوتاهى شاخص ها در اين مسأله تفاوتى ندارد).
👆آنچه امام(عليه السلام) در جمله بالا بيان فرموده اشاره به پايان وقت فضيلت نماز عصر است و آنچه در ميان فقهاى ما معروف است چندان تفاوتى با آن ندارد.
✅در مرحله سوم اشاره به وقت نماز مغرب کرده مى فرمايد: «و نماز مغرب را براى آنها هنگامى بخوانيد که روزه دار افطار مى کند و حاجى از عرفات (به سوى مشعر و سپس از آنجا) به سوى منى حرکت مى کند»; (وَصَلُّوا بِهِمُ الْمَغْرِبَ حِينَ يُفْطِرُ الصَّائِمُ، وَيَدْفَعُ الْحَاجُّ إِلَى مِنًى).
از آنجا که افطار روزه دار و حرکت حجاج از عرفات در نظر عامه مردم روشن بود که با غروب آفتاب اين حرکت شروع مى شده، امام(عليه السلام) همان را مقياس قرار داده است.
تأخير انداختن نماز مغرب و افطار تا زمانى که حمره مشرقيه از بالاى سر بگذرد در واقع نوعى احتياط است و وقت، همان غروب آفتاب است.
✅در مرحله چهارم اشاره به وقت عشا کرده مى فرمايد: «و نماز عشا را از وقتى که شفق پنهان مى گردد تا ثلث شب با آنان (مردم) بجا آوريد»; (وَصَلُّوا بِهِمُ الْعِشَاءَ حِينَ يَتَوَارَى الشَّفَقُ إِلَى ثُلُثِ اللَّيْلِ).
بايد ديد که منظور از شفق در اينجا حمره مغربيه (شعاع سرخ رنگى که در طرف مغرب بعد از پنهان شدن خورشيد پيدا مى شود) است و يا سفيدى شفافى که پس از پنهان شدن آن شعاع سرخ رنگ تا مدتى باقى مانده است. هر دو احتمال در تفسير کلام امام(عليه السلام) هست، زيرا شفق به هر دو گفته مى شود; ولى در ميان علماى شيعه معناى اوّل مشهورتر است و امروزه در ميان اهل سنّت، معناى دوم غالباً ملاک عمل است، هرچند فقهاى چهارگانه آنها با هم کاملا اختلاف دارند.
✅در مرحله آخر و پنجم اشاره به آغاز وقت نماز صبح کرده مى فرمايد: «و نماز صبح را هنگامى با آنها بخوانيد که انسان مى تواند صورت رفيقش را ببيند و او را بشناسد»; (وَصَلُّوا بِهِمُ الْغَدَاةَ وَالرَّجُلُ يَعْرِفُ وَجْهَ صَاحِبِهِ).
👈البته آنچه از آيات قرآن مجيد استفاده مى شود و مشهور و معروف در ميان فقهاست اين است که آغاز نماز صبح زمانى است که صبح صادق يعنى سپيده گسترده در کنار افق طلوع مى کند. در اين مسأله ميان مسلمانان اتفاق نظر وجود دارد; ولى از آنجا که در درون شهرها برخاستن و به بيرون شهر و يا پشت بام رفتن و نگاه به بيرون نمودن کار آسانى نيست، امام(عليه السلام) معيار آسان ترى بيان فرموده و آن اينکه هوا کمى روشن شود به اندازه اى که انسان شخصى را که در کنارش نشسته ببيند و بشناسد. به علاوه براى حضور مردم در جماعت مقدار زمان بيشترى لازم است که با آنچه امام(عليه السلام) فرموده کاملا تطبيق مى کند.
✅در پايان اين دستور العمل مى فرمايد: «و بايد آن گونه با آنها نماز بخوانيد که ضعيف ترين مأمومين مى توانند بخوانند و هرگز فتنه گر نباشيد (که با طول دادن نماز و دعاهاى آن گروهى را بفريبيد و گروه ديگرى را به زحمت بيفکنيد)»; (وَصَلُّوا بِهِمْ صَلاَةَ أَضْعَفِهِمْ وَلاَ تَکُونُوا فَتَّانِينَ).
🔅همين معنا در نامه بعد که عهدنامه مالک اشتر است نيز آمده که على(عليه السلام) به مالک نيز همين گونه توصيه کرد.
سوال این بخش:
❓❓❓نحوه خواندن نمازها که در این نامه بیان شده آیا به این معنی هست که حتما باید نمازهای پنجگانه در پنج وقت خونده بشه؟
چرا شیعیان در سه وقت میخونن؟
#دهمین_شب #چله_دعای_هفتم_صحیفه و #دعای_فرج به نیت سلامتی و ظهور حضرت ولیعصر ارواحنا له الفداء
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج 🌹