ُ).
👈ابن ابى الحديد در شرح نهج البلاغه خود هنگامى که به جمله «فَرَحِمَهُ اللهُ» مى رسد مى گويد: «من شک ندارم که اشتر با اين دعاى امام(عليه السلام) مشمول رحمت و غفران الهى است و خدا او را به بهشت برين وارد مى کند و به عقيده من فرقى ميان اين دعاى امير مؤمنان(عليه السلام) و دعاى رسول الله(صلى الله عليه وآله) نيست. خوشا به حال کسى که از على(عليه السلام) چنين لطف و رحمت و يا حتى بخشى از آن را به دست آورد». 👌
👈امام(عليه السلام) در نامه هاى متعدّدى از نهج البلاغه مالک اشتر را به عنوان شخصيّتى ممتاز و والا مقام ستوده است که نشان مى دهد او نزد امام(عليه السلام) بسيار والا مقام و مورد علاقه و احترام بود و ما در شرح نامه سيزدهم بخشى از فضايل کم نظير يا بى نظير مالک را آورديم و در ذيل همين نامه و نامه هاى آينده نيز به تناسب، به مطالب ديگرى اشاره خواهيم کرد.
✅آن گاه امام(عليه السلام) به نکته سومى پرداخته مى فرمايد: «(اما اکنون که مالک به شهادت رسيده و تو را از همه بهتر براى اين منصب مى شناسم محکم در جايگاه خود بايست و) براى پيکار با دشمنت بيرون آى و با بصيرت و فهم خود (در مبارزه با او) حرکت کن و براى جنگ با کسى که مى خواهد با تو بجنگد دامن همت به کمر زن (و شجاعانه با او بجنگ)»; (فَأَصْحِرْ لِعَدُوِّکَ، وَامْضِ عَلَى بَصِيرَتِکَ، وَ شَمِّرْ لِحَرْبِ مَنْ حَارَبَکَ).
✅سپس در پايان نامه او را به خداوندى توجّه مى دهد که کليد همه مشکلات در دست قدرت اوست و جز به يارى او کارى نمى توان انجام داد مى فرمايد: «به سوى راه پروردگارت همگان را دعوت کن و از او بسيار يارى طلب که مشکلات تو را حل خواهد کرد و در شدايدى که بر تو نازل مى شود ياريت خواهد نمود، ان شاء الله»; (وَادْعُ إِلى سَبِيلِ رَبِّکَ، وَأَکْثِرِ الاِسْتِعَانَةَ بِاللهِ يَکْفِکَ مَا أَهَمَّکَ وَ يُعِنْکَ عَلَى مَا يُنْزِلُ بِکَ، إِنْ شَاءَ اللهُ).
با عرض سلام خدمت همراهان گرامی.با توجه به اینکه جستجو در پیام رسان سروش خیلی مشکله از نامه 32تا52رو به هیچ وجه نتونستم پیدا کنم. و حتی نامه قبلی رو هم اشتباهی فرستادم ،اما دیگه پاکش نکردم.
لطفا حلال کنید و این چند نامه ای که جاموند رو به بزرگواری خودتون ببخشید🌹
برنامه مطالعه امروز:
ترجمه نامه ۵۲رو مطالعه بفرمایید.
یاعلی
#نامه۵۲
🔹🔹🔹
🔹🔹
🔹
نامه اى از آن حضرت (ع) به امراى بلاد در باب اوقات نماز:
اما بعد.
نماز ظهر را تا زمانى با مردم بگزاريد كه سايه آفتاب به قدر جاى خفتن باز مى گردد. و نماز عصر را زمانى با ايشان بگزاريد كه آفتاب سفيد باشد و تابنده و از روز آن قدر مانده باشد كه در آن دو فرسنگ راه توان پيمود. و نماز مغرب را تا زمانى با آنها بگزاريد كه روزه دار، روزه مى گشايد و حاجى روانه منا مى گردد و نماز عشاء را زمانى با ايشان بگزاريد كه شفق پنهان گردد تا ثلثى از شب بگذر و نماز صبح را زمانى با ايشان بگزاريد كه هر كس صورت ديگرى را تواند شناخت و نماز را در حد توان ناتوانترينشان به جاى آريد، كه موجب فتنه انگيزيشان نگرديد.
🔹
🔹🔹
🔹🔹🔹
#شرح_نامه۵۲
📜از نامه ها امام(عليه السلام) به فرمانداران شهرها درباره معناى نماز (و بخشى از احکام آن) است.
📨نامه در یک نگاه:
چنان که در عنوان نامه آمده است، مخاطب آن امیران بلادند، زیرا آنها ناظر به امور دینى و هم دنیوى مردم بودند، افزون بر اینکه امامت جمعه و جماعت را نیز بر عهده داشتند.
🔸آداب و اوقات نماز:
امام(عليه السلام) در اين نامه که مخاطب آن اميران بلادند همان اميرانى که امام جمعه و جماعت نيز بودند، اوقات نماز را براى آنها شرح مى دهد.
✅ابتدا از نماز ظهر شروع مى کند و مى فرمايد: «اما بعد (از حمد و ثناى الهى) نماز ظهر را هنگامى با مردم بخوانيد (که خورشيد از دايره نصف النهار گذشته باشد) تا زمانى که خورشيد به اندازه خوابگاه يک بز از آن دور شده باشد»; (أَمَّا بَعْدُ، فَصَلُّوا بِالنَّاسِ الظُّهْرَ حَتَّى تَفِيءَ الشَّمْسُ مِنْ مَرْبِضِ الْعَنْزِ).
👈هرگاه «حتى» را اشاره به پايان وقت فضيلت ظهر بدانيم آن گونه که ظاهر تعبير به «حتى» است مفهومش اين است که امام(عليه السلام) تنها پايان وقت فضيلت ظهر را بيان فرموده که در بعضى از روايات به اندازه ذراع تعيين شده و ذراع با محلى که يک بز 🐐هنگام خوابيدن روى زمين اشغال مى کند (البته از عرض نه از طول) چندان تفاوتى ندارد
و اگر «حتى» را به معناى حين که ظاهر در آغاز وقت فضيلت است تفسير کنيم مفهومش اين مى شود که از اوّل زوال تا هنگامى که سايه شاخص (سايه اى که از لحظه زوال ظهر حاصل مى شود) به اندازه يک ذراع شود نماز ظهر را مى توان تأخير انداخت يا براى خواندن نافله يا براى اجتماع مردم جهت نماز جماعت.
♻️البته ابتداى وقت نماز ظهر منهاى اين امور همان است که قرآن مجيد با صراحت بيان کرده: «(أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ); نماز را از زوال خورشيد (هنگام ظهر) بجاى آور».
👈سپس امام(عليه السلام) به بيان آخر وقت فضيلت نماز عصر مى پردازد و مى فرمايد: «و نماز عصر را هنگامى براى آنها بجاى آوريد که خورشيد هنوز در بخشى از روز روشن و زنده است (يعنى هنوز به زردى نگراييده) بگونه اى که مى توان تا غروب آفتاب دو فرسخ راه را طى کرد»; (وَصَلُّوا بِهِمُ الْعَصْرَ وَالشَّمْسُ بَيْضَاءُ حَيَّةٌ فِي عُضْو مِنَ النَّهَارِ حِينَ يُسَارُ فِيهَا فَرْسَخَانِ).
👈معروف ميان علماى شيعه اين است که آغاز وقت فضيلت نماز ظهر ابتداى زوال خورشيد از دايره نصف النهار است (البته پس از مقدار وقت لازم براى خواندن نافله ظهر) و پايان آن زمانى است که سايه شاخص (سايه اى که بعد از زوال اضافه مى شود) به اندازه خود شاخص شود سپس وقت فضيلت براى نماز عصر شروع مى شود و تا زمانى که سايه شاخص به دو برابر خود برسد ادامه دارد. (البته بلندى و کوتاهى شاخص ها در اين مسأله تفاوتى ندارد).
👆آنچه امام(عليه السلام) در جمله بالا بيان فرموده اشاره به پايان وقت فضيلت نماز عصر است و آنچه در ميان فقهاى ما معروف است چندان تفاوتى با آن ندارد.
✅در مرحله سوم اشاره به وقت نماز مغرب کرده مى فرمايد: «و نماز مغرب را براى آنها هنگامى بخوانيد که روزه دار افطار مى کند و حاجى از عرفات (به سوى مشعر و سپس از آنجا) به سوى منى حرکت مى کند»; (وَصَلُّوا بِهِمُ الْمَغْرِبَ حِينَ يُفْطِرُ الصَّائِمُ، وَيَدْفَعُ الْحَاجُّ إِلَى مِنًى).
از آنجا که افطار روزه دار و حرکت حجاج از عرفات در نظر عامه مردم روشن بود که با غروب آفتاب اين حرکت شروع مى شده، امام(عليه السلام) همان را مقياس قرار داده است.
تأخير انداختن نماز مغرب و افطار تا زمانى که حمره مشرقيه از بالاى سر بگذرد در واقع نوعى احتياط است و وقت، همان غروب آفتاب است.
✅در مرحله چهارم اشاره به وقت عشا کرده مى فرمايد: «و نماز عشا را از وقتى که شفق پنهان مى گردد تا ثلث شب با آنان (مردم) بجا آوريد»; (وَصَلُّوا بِهِمُ الْعِشَاءَ حِينَ يَتَوَارَى الشَّفَقُ إِلَى ثُلُثِ اللَّيْلِ).
بايد ديد که منظور از شفق در اينجا حمره مغربيه (شعاع سرخ رنگى که در طرف مغرب بعد از پنهان شدن خورشيد پيدا مى شود) است و يا سفيدى شفافى که پس از پنهان شدن آن شعاع سرخ رنگ تا مدتى باقى مانده است. هر دو احتمال در تفسير کلام امام(عليه السلام) هست، زيرا شفق به هر دو گفته مى شود; ولى در ميان علماى شيعه معناى اوّل مشهورتر است و امروزه در ميان اهل سنّت، معناى دوم غالباً ملاک عمل است، هرچند فقهاى چهارگانه آنها با هم کاملا اختلاف دارند.
✅در مرحله آخر و پنجم اشاره به آغاز وقت نماز صبح کرده مى فرمايد: «و نماز صبح را هنگامى با آنها بخوانيد که انسان مى تواند صورت رفيقش را ببيند و او را بشناسد»; (وَصَلُّوا بِهِمُ الْغَدَاةَ وَالرَّجُلُ يَعْرِفُ وَجْهَ صَاحِبِهِ).
👈البته آنچه از آيات قرآن مجيد استفاده مى شود و مشهور و معروف در ميان فقهاست اين است که آغاز نماز صبح زمانى است که صبح صادق يعنى سپيده گسترده در کنار افق طلوع مى کند. در اين مسأله ميان مسلمانان اتفاق نظر وجود دارد; ولى از آنجا که در درون شهرها برخاستن و به بيرون شهر و يا پشت بام رفتن و نگاه به بيرون نمودن کار آسانى نيست، امام(عليه السلام) معيار آسان ترى بيان فرموده و آن اينکه هوا کمى روشن شود به اندازه اى که انسان شخصى را که در کنارش نشسته ببيند و بشناسد. به علاوه براى حضور مردم در جماعت مقدار زمان بيشترى لازم است که با آنچه امام(عليه السلام) فرموده کاملا تطبيق مى کند.
✅در پايان اين دستور العمل مى فرمايد: «و بايد آن گونه با آنها نماز بخوانيد که ضعيف ترين مأمومين مى توانند بخوانند و هرگز فتنه گر نباشيد (که با طول دادن نماز و دعاهاى آن گروهى را بفريبيد و گروه ديگرى را به زحمت بيفکنيد)»; (وَصَلُّوا بِهِمْ صَلاَةَ أَضْعَفِهِمْ وَلاَ تَکُونُوا فَتَّانِينَ).
🔅همين معنا در نامه بعد که عهدنامه مالک اشتر است نيز آمده که على(عليه السلام) به مالک نيز همين گونه توصيه کرد.
سوال این بخش:
❓❓❓نحوه خواندن نمازها که در این نامه بیان شده آیا به این معنی هست که حتما باید نمازهای پنجگانه در پنج وقت خونده بشه؟
چرا شیعیان در سه وقت میخونن؟
#دهمین_شب #چله_دعای_هفتم_صحیفه و #دعای_فرج به نیت سلامتی و ظهور حضرت ولیعصر ارواحنا له الفداء
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج 🌹
🔸پاسخ تکمیلی:
مى دانيم در عصر رسول خدا(صلى الله عليه وآله) و همچنين در اعصار معصومان(عليهم السلام) نمازها غالباً به صورت جداگانه و در پنج وقت فضيلت انجام مى شده و امروز هم اگر در پنج وقت بخوانيم بهتر است; ولى با اين حال پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) در سفرها و در مواقع گرماى شديد و سرماى شديد و باران اجازه جمع ميان نماز ظهر و عصر و مغرب و عشا را بى آنکه عذر خاصى در ميان باشد (مانند گرماى شديد و سرماى شديد و باران) مى داد. افزون بر اين بارها در زندگى پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) اتفاق افتاد که بدون هيچ عذرى جمع ميان دو نماز کرد و فرمود: مى خواهم رخصتى براى امت من باشد تا اگر مايل به جمع باشند بتوانند از اين رخصت استفاده کنند.
ولى متأسفانه جمع عظيمى از اهل سنّت اصرار دارند که نمازها همچنان جدا خوانده شود و اين مسأله مشکلات زيادى مخصوصاً در عصر ما ايجاد کرده است. زيرا زندگى مردم دگرگون شده، وضع بسيارى از کارگران در کارخانه ها و کارمندان در ادارات مخصوصاً محصلان و دانشجويان در کلاس درس به گونه اى است که نمى توانند به آسانى نمازها را در پنج وقت بجا آورند و همين امر سبب شده که بسيارى از آنها نماز را ترک کنند.🚫
به يقين اسلام دين رحمت است و به مقتضاى حديث معروف نبوى: «بُعِثْتُ إلَى الشَّريعَةِ السَّمْحَةِ السَّهْلَةِ; من به شريعت سهل و آسانى مبعوث شدم» براى اين اشخاص راه حلى باز گذارده است تا نه گرفتار ترک نماز شوند و نه گرفتار دشوارى و مشقت فراوان.
❗️تعجب اين است که در منابع معروف اهل سنّت مانند صحيح مسلم، صحيح بخارى، سنن ترمذى، موطأ مالک، مسند احمد، سنن نسائى، مصنف عبدالرزاق و کتب ديگر که همه از منابع مشهور و شناخته شده آنهاست حدود سى روايت درباره جمع ميان نماز ظهر و عصر يا مغرب و عشا بدون سفر و مطر (باران) و خوف ضرر نقل شده که اين برادران همه آنها را ناديده گرفته و کار را بر خود و مخصوصاً بر جوانان بسيار سخت و مشکل کرده اند.
اين روايات عمدتا به پنج راوى معروف بر مى گردد:
1. ابن عباس
2. جابر بن عبدالله انصارى
3. ابوايوب انصارى
4. عبدالله بن عمر
5. ابو هريره
البته همان گونه که گفتيم روايات، بيش از اينهاست و عصاره همه اين است که پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) در بعضى از مواضع نماز ظهر و عصر يا مغرب و عشا را با هم مى خواند در حالى که مشکل خاصى مانند باران 💦يا سفر يا ترس از دشمن وجود نداشت و هدف آن حضرت توسعه بر امت و رفع عسر و حرج بود. آيا با اين حال سزاوار است بعضى اشکال تراشى کنند و بگويند اينها مربوط به موارد اضطرارى بوده است؟ چرا چشم خود را به روى حقايق ببنيديم و پيش داورى هاى خود را بر گفتار صريح رسول خدا(صلى الله عليه وآله) مقدم بشمريم و کار را بر امّت مشکل کنيم؟ آنجا که خدا و رسولش بخشيده اند چرا متعصبان امّت نمى بخشند؟ چرا نمى خواهند جوانان مسلمان در هر حال و در همه جا در داخل کشورهاى اسلامى و خارج آن در دانشگاه ها و ادارات و کارخانه ها و بازارها به مهم ترين وظيفه اسلامى; يعنى نمازهاى يوميّه عمل کنند؟
ما عقيده داريم اسلام براى هر زمان و هر مکان تا پايان دنياست. به يقين پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) با نظر وسيعش همه مسلمانان جهان را در تمام اعصار و قرون مى ديده و مى دانسته است که اگر همه را مقيد به نماز در پنج وقت معين کنند کار بر امّت مشکل مى شود و گروهى تارک الصلاة خواهند شد، لذا از طرف خداوند مأموريت پيدا کرد بر امّت خود منّت نهد و کار را وسعت بخشد.
🔰قابل توجّه اينکه فخر رازى در تفسير آيه (أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلى غَسَقِ اللَّيْلِ وَقُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ کانَ مَشْهُوداً) با صراحت مى گويد: آنچه در اين آيه آمده است براى نماز سه وقت بيان کرده: وقت زوال، وقت اوّل مغرب و وقت فجر و اين اقتضا مى کند که زوال وقت ظهر و عصر باشد، بنابراين وقت مشترک بين دو نماز مى شود و اوّل مغرب وقت نماز مغرب و عشا باشد و وقت مشترک بين اين دو نماز گردد و لازمه آن جواز جمع ميان ظهر و عصر و ميان مغرب و عشاست.
فخر رازى تفسير آيه را به خوبى بيان مى کند; ولى بعد مى گويد: چون دليل داريم جمع ميان دو نماز بدون عذر و بدون سفر جايز نيست، بنابراين آيه را محدود به حال عذر مى کنيم❗️.( اين را مى گويند اجتهاد در مقابل نص.❌
البته همان گونه که در آغاز اين بحث گفتيم رعايت وقت فضيلت و جدا ساختن نمازها در اين اوقات سنّت است و اَولى، هرچند جمع ميان اين دو نيز رخصت است و به همين دليل امام(عليه السلام) اوقات نمازهاى پنجگانه را به صورت جداگانه از يکديگر بيان فرموده است.
توسل خانوادگی در شب سال نو را جدی بگیریم و به دیگران توصیه کنیم(۲۸اسفند۹۸) #پناهیان 🌄 به امید رهایی مردم جهان از ابتلا به بیماری کرونا قرائت #دعای_توسل در شب شهادت باب الحوائج امام کاظم(ع)
🔻امشب، ساعت ۲۰، خانه هر ایرانی
#یاباب_الحوائج #هرخانه_یک_مسجد #توسل #کرونا_را_شکست_میدهیم
#سال_نو_مبارک #شب_عید #شام_شهادت
#یاامیرالمونین #یاوجیهة_عندالله_اشفعی_لنا_عندالله #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #پنجشنبه_های_دلتنگی #جمعه #یاوجیهه_عندالله_اشفعی_لناعندالله
#یازدهمین_شب #چله_دعای_هفتم_صحیفه و #دعای_فرج به نیت سلامتی و ظهور حضرت ولیعصر ارواحنا له الفداء
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج 🌹
هدایت شده از 💌نامه ای برای پدر بنویسیم😢✏📄
🔅 پویش همگانی #لحظه_طلایی
👥 لحظه تحویل سال همه دعای فرج (الهی عظم البلاء) را به نیت تعجیل در فرج و رفع گرفتاری از مردم قرائت میکنیم.
♻️ لطفا #نشر_حداکثری کنید