🔸🔹ضرورت یاری امام در نهج البلاغة ۲: ♦️چنانکه قبلا بیان شد، امام بدون یار، نمیتواند حکومت عدل جهانی تشکیل دهد و به مقابله با ظالمان بپردازد؛ در نتیجه در مقابل طواغیت شکست خواهد خورد، هرچند که ضرر یاری نکردن امام ابتدا به خود مردم خواهد رسید. ♦️چرا که وقتی امام نتواند به خاطر نبود یار در مقابل ظالمان بایستد، آن ها قدرتمند تر خواهند شد و به ظلم خود بر همان مردم خواهند افزود. 📌امام علیّ (ع) به افرادی که ایشان را یاری نکردند فرمود: (این قوم «بنی امیه» به زودی بر شما چیره شوند به خاطر اجتماعی که بر باطلشان دارند و تفرقه ای که شما از حق دارید، و به خاطر اینکه شما در راه حق، به #امام_خود عاصی هستید و آنان در راه باطل، مطیع رهبر خودشان اند و به خاطر اینکه، آنان امامت او را ادا می کنند و شما خیانت می ورزید...) 📚نهج البلاغة، ترجمه انصاریان، خطبه۲۵ ♦️أمیرالمؤمنین (ع) در این قسمت از خطبه بیان کرده اند که چون طرفداران ایشان از فرمانبرداری امام خودداری می کنند، به مقام امامت حضرت احترام نمی گذارند و به یاری ایشان نمی شتابند، به زودی دچار ذلت می گردند و ظلم بنی امیه را خواهند چشید. این جریان، در مورد شیعیان همه زمان ها صادق است که به دلیل یاری نکردن امام زمان خودشان، تحت ظلم بنی امیه، مروانیان و بنی عباس قرار گرفتند. 📌یا امام علیّ (ع) می فرمایند: (نظر کردم جز اهل بیتم یاری برایم نبود، از اینکه آنان را در جنگ نابرابر به دست مرگ سپارم دریغ کردم، پس چشم خاشاک رفته را پوشیدم، زهر غم و غصه آشامیدم و بر فرو بردن خشم صبر ورزیدم و بر حادثه تلخ تر از درخت علقم پایداری کردم...) 📚همان، خطبه ۲۶ ♦️یعنی امکان دارد که امام و حجت الهی، به خاطر نبود یاران وفادار، به قدری تنها گردد که حتی از حق مسلّم خود بگذرد و به خاطر خوف از شهادت اهل بیتش، خانه نشین گردد.