روزی معلم از دانش آموزانش پرسيد:
آيا ميدانيد چرا وقتي انسان ها با هم دعوا ميکنند سر يک ديگر داد ميزنند؟
يکي گفت :شايد به اين خاطر که مي خواهند سخن خود را به هم بقبولانند.
يکي ديگر گفت :شايد ميخواهند بگويند زور من بيشتر است
و هر کدام چيزي گفتند...! ولي هيچ کدام جواب معلم نبود
معلم سخنش را ادامه داد و گفت:
وقتي آدم ها با هم دعوا ميکنند قلب هايشان از هم دور ميشود
وديگر صداي هم ديگر را نميشنوند. به همين خاطر بر سر هم داد مي زنند
در واقع جسم هاي آن ها به هم نزديک است ولی قلب ها دور!.
ولي وقتي قلب ها به هم نزديک باشد ديگر احتياجي به داد زدن نيست
احتياجي به نزديک بودن هم نيست
حتي گاهي احتياج به حرف زدن هم نيست
اگر دو نفر که همديگر را دوست دارند پيش هم باشند
فقط با چشم هايشان هم ديگر را ميبينند و با قلب ها يشان با هم حرف ميزنند .
ديگر زبان به کار نمي آيد.
و اين زيبا ترين نوع حرف زدن است...
#تجربانه
@alborzkhatun
اين كاغذ اولش صاف بوده، مچالهاش كردن، بعد بازش كردن و اينجورى شده!
دل شکستن و ناراحت کردن هم همینطوره...!
جاى چروکهاى مچالهاش ميمونه
مراقب رفتارمون باشیم!
#تجربانه
@alborzkhatun
جایی که ارزش #زن به زیبایی
و #ارزش #مرد به دارایی است،
دنبال اندیشه و انسانیت نگرد
❤️❤️❤️
#تجربانه
@alborzkhatun