🎥 برگی از تاریخ استان البرز اعزام رزمندگان تیپ نینوا از لشکر ۱۰ سیدالشهدا به خط مقدم جنگ تحمیلی عراق علیه ایران خرمشهر سال ۱۳۶۴ خورشیدی 🔗 البرز پژوهی @alborzology

🔹این شهید البرزی و دغدغه سرطان زا بودن پلاستیک 🔗 البرز پژوهی @alborzology

🔹این شهید البرزی و دغدغه سرطان زا بودن پلاستیک خانواده «شهیدان نژادفلاح» از نمادهای فرهنگی و هویتی استان البرز به شمار می روند که ریشه در روستای خور از توابع شهرستان ساوجبلاغ دارند. یکی از چهار برادر شهیدان نژادفلاح، «سردار شهید شعبان علی نژادفلاح» است که در سال ۱۳۳۷ خورشیدی زاده شد. در نوجوانی به پدرش حاج عباس علی در کشاورزی کمک می کرد و هم به خوبی درس می خواند. دیپلم گرفت و در آزمون انتخاب دانشجویان پزشکی اعزامی به هند پذیرفته شد اما به جهت وقوع انقلاب اسلامی از رفتن به آن کشور منصرف شد.  یک سال پس از پیروزی انقلاب، به عضویت سپاه درآمد و تا شهادتش در سال ۱۳۶۵، مسئول بهداری سپاه کرج و لشکر ۱۰ سیدالشهداء بود. می گویند در طول جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، یک کوله پشتی پُر از دارو و ابزارآلات درمانی، همه دارایی جنگی و سلاح کاری او بود. از رزمندگان قدیمی البرز همانند حاج علی آقا کرمی خاطراتی شیرین و شگفت از اثرگذاری های او بر مردم، رزمندگان، اسیران دشمن و اهالی نجیب استان های غربی و جنوبی ایران شنیده ام که در وقتی مناسب آن ها را منتشر خواهم کرد. اما در این مجال به مناسبت هفته دفاع مقدس می خواهم سندی مربوط به این شهید گرانقدر را برای نخستین بار منتشر کنم. شهید شعبان علی نژادفلاح در ۲۹ دی ۱۳۶۳ نامه ای صریح و هوشمندانه به فرمانده پادگان شهید باهنر (ستاد سپاه ناحیه کرج) می نویسد و درباره استفاده از ظروف پلاستیکی در آن جا تذکر می دهد. او  که در ۱۹ آذر ۱۳۶۳ نامه دیگری در این باره ارسال کرده بود، صراحتاً اعلام می کند که این ظروف، «سرطان زا» هستند. عموماً در شرایط بحرانی ناشی از جنگ، بسیاری از استاندارهای سلامت، بهداشت و محیط زیست، به جهت اضطرار و شرایط ویژه نادیده گرفته می شوند. اما سردار شهید نژادفلاح در اوج جنگ هم دغدغه سلامت ایرانیان را دارد و به خوبی حق مسئولیتش در بهداری سپاه کرج را ادا می کند.  آگاهی داشته باشیم شهدا برای همایش و نمایش و شعار و به اصطلاح آیین های بزرگداشت (بخوانید ختم) نیستند. شهدا نمونه های واقعی و روشن از «سبک زندگی مسئولانه و معنوی» در این عالَم پر هیاهو هستند.  پیشنهاد می کنم این نامه خواندنی - که برگی از تاریخ دفاع مقدس استان البرز است - زینت بخش دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی و اداره کل حفاظت محیط زیست استان البرز شود. حسین عسکری ۳۰ شهریور ۱۴۰۲ این یادداشت در خبرگزاری ایسنا👇 https://www.isna.ir/news/1402070100079/ تصویر نامه مورد اشاره 🔗 البرز پژوهی @alborzology

«سینما هجرت کرج» بخشی از خاطره و هویت فرهنگی و بومی همه البرزیان به ویژه کرجی های عزیز است. این سینمای خاطره انگیز بیش از نیم قرن قدمت دارد. شنیده شده که شورای اسلامی شهر و شهرداری کرج قصد دارند به بهانه «قدیمی بودن» و «فرسوده بودن»، کهن ترین سینمای استان البرز را تخریب کنند! اتفاقاً چون قدیمی است باید حفظ شود. بی تردید تخریب این مکان یادمانی به هویت تاریخی و فرهنگی شهر کرج و البرزیان آسیب های جدی و جبران ناپذیری خواهد زد. اگر ساختمان آن مشکل ایمنی دارد، می توان با یک عملیات مرمت اضطراری، آن را نجات داد و حفظ کرد. به نظرم تبدیل این سینما به «موزه فرهنگ و هنر استان البرز»، یکی از گزینه های پیش رو می تواند باشد. لطفاً به نام نوسازی شهر، نمادهای کهن و فرهنگی آن را از بین نبرید. شاید ثبت این سینما در «فهرست آثار ملی ایران» از سوی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان البرز، خطر نابودی را از آن دور کند... کوته کنم سخن چو ازین نظم مدعا تاریخ تازه ای است که خواهد شدن عیان حسین عسکری ۲ مهر ۱۴۰۲ 🔗 البرز پژوهی @alborzology

🔹شجره نامه یا تبار نامه اولاد ذکور خاندان صادقیان (شَهْرُک  - طالُقان)  تهیه کننده و گردآورنده: فریبرز صادقیان بازنویسی و ترسیم: محمدرضا صادقیان  ۲۰ شهریور ۱۴۰۲ 🔗 البرز پژوهی @alborzology

|پایگاه خبری آیین باور| اول مهر ۱۴۰۲ ✍ خاطره ۵۵ ساله کرج را ویران نکنید 🔗 البرز پژوهی @alborzology

🔹چند روز مانده به روز فرهنگی کهن دشت 🔗 البرز پژوهی @alborzology

🔹چند روز مانده به روز فرهنگی کهن دشت هشتم مهر ۱۳۵۲ سال روز ثبت محوطه باستانی ازبکی در فهرست آثار ملی ایران، «روز فرهنگی شهرستان نظرآباد» است. پارسال این مناسبت مهم و هویت بخش به جهت ناهماهنگی (بخوانید تنبلی و بی سلیقگی) ادارات فرهنگی و عدم حضور شورای شهر و شهرداری مرکز شهرستان، با حضور سرد حدود ۱۸ نفر (غالباً مسئولان دولتی) در فرهنگ سرای هنر برگزار شد. به حدی آیین روز فرهنگی پارسال بی حال و بی رمق بود که به رسانه ها گفته شد، آن را خبری نکنند! امسال با توجه به آغاز هشتمین فصل کاوش باستان شناسی در محوطه باستانی ازبکی به سرپرستی آقای دکتر مهرداد ملک زاده، انتظار می رود ضمن جبران کم کاری پارسال، برنامه ها و نشست های فرهنگی و هنری متنوع در شهرستان نظرآباد برگزار شود. ناسلامتی نظرآباد میراث دار فرهنگ و مدنیت ۹ هزار ساله و با تصویب شورای فرهنگ عمومی استان البرز، محوطه ازبکی این کهن دشت، نماد تاریخی البرز و البرزیان است. گله نکنید چرا نظرآبادی ها شهر خود را با هشتگرد مقایسه می کنند. اطلاع دارم شورا و شهرداری شهر همسایه نظرآباد از مدت ها پیش برای ۱۷ آذر سال روز ثبت کاروان سرای صفوی ینگی امام در فهرست آثار ملی ايران (= روز فرهنگی شهر هشتگرد) دارند برنامه ریزی فراگیر و منظم می کنند. شکر خدا امسال نشاطشان هم مضاف شده چون کاروان سرای ینگی امام جهانی شده است. من آنچه شرط بلاغ است با تو می‌گویم تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال حسین عسکری ۲ مهر ۱۴۰۲ پوستر روز فرهنگی نظرآباد 🔗 البرز پژوهی @alborzology

👇 https://www.aeinbavar.ir/fa/news/1332 🔗 البرز پژوهی @alborzology

🔹ابهام در «تاریخ تولد» استاد سید حسین میرخانی شادروان استاد سید حسین میرخانی خوشنویس صاحب سبک البرزی و از بنیان گذاران انجمن خوشنویسان ایران است که ریشه در روستای تالیان شهرستان ساوجبلاغ دارد. تاریخ مرگ استاد دقیق و بدون اختلاف ثبت شده است: ۱۱ خرداد ۱۳۶۱ هجری شمسی. اما تاریخ تولد ایشان همچنان مبهم است. در دانشنامه آزاد ویکی پدیا به نقل از وب سایت انجمن خوشنویسان اصفهان، تاریخ تولد استاد ۲۵ محرم (نخستین ماه قمری) سال ۱۳۲۵ هجری قمری قید شده است. این در حالی است که مقابل روز و ماه تولد استاد در شناسنامه اش که سند رسمی و معتبر به شمار می رود، خط تیره کشیده شده و سال تولد به عدد و حروف ۱۲۸۶ هجری شمسی ثبت شده است. ۲۵ محرم ۱۳۲۵ در تبدیل تاریخ به هجری شمسی می شود ۱۸ اسفند ۱۲۸۵. تاریخ مورد اشاره در ویکی پدیا و دوستان انجمن خوشنویسان بر فرض صحت روز و ماه، سالش منطبق با شناسنامه استاد نیست... امیدوارم اعضای آگاه خاندان میرخانی در این باره ابراز نظر کنند تا تاریخ دقیق تولد استاد برای البرزپژوهان معلوم شود. حسین عسکری ۲ مهر ۱۴۰۲ 🔗 البرز پژوهی @alborzology