اصل مبارزه با علما در فرقه ها دالگورکی در ادامه گزارش خود می نویسد: «خیلی خوب است که فرقه بابیه با علمای اسلام مخالف است و مبارزه شدید شروع کرده و آنها را متهم به انحراف از اصول دین و عدم مراعات قوانین قرآن می نمایند. و عقاید فناتیزم(تعصب فرقه ای) پیروان این فرقه روز به روز نفوذ بیشتری در مردم پیدا می کند. بابی ها چندی پیش دوباره در #زنجان تولید اغتشاش نموده و عده زیادی از اهالی محل را به قتل رساندند». 📜شیخی گری، بابی گری؛ از نظر فلسفه، تاریخ و اجتماع، ص۱۸۳. @ali_m_hoshyar

حمله با شعار یا صاحب الزمان ✍علی محمدی هوشیار از جمله اهداف اصلی فرقه های انحرافی؛ مبارزه با علماء است. معمولا آنها به #بهانه ناکارآمدی روحانیت و با استفاده از #ابزارهای اعتقادی به دنبال #هدف اصلی خود هستند. حذف علمای دین به عنوان اولین مانع رشد فرقه های انحرافی، هدف اصلی فرقه به شمار می رود. دالگورکی در گزارشی به وزیر خارجه روسیه می نویسد: «بابی ها روز به روز تعدادشان در #آذربایجان و تهران رو به افزایش است. بابی ها طوایف سوادکوهی و هزار جریبی را تار و مار کردند. بابی ها با در دست داشتن شمشیر در حالی که خود را آماده استقبال از مرگ کرده اند حمله می کنند و حمله خود را با فریاد یا صاحب الزمان که لقب امام دوازدهم می باشد شروع می نمایند که ترس فوق العاده ای در بین اهالی مازندران ایجاد کرده‌. این فرقه در دو جناح مبارزه خود را شروع کرده اند. بدین معنی که هم بر ضد دولت و هم بر ضد #علماء قیام نموده اند. ضدیت با علما به علت آن است که آنها معتقدند که علما قادر نیستند احکام قرآن را اجرا کنند و مخالف با دولت به سبب جلوگیری آن از حاکمیت روحانیت می باشد». 📜سازمان سیاسی بهائیت، ص۶۵. نمونه های بیشمار تاریخی و نمونه های موجود در عصر حاضر، تماماً حاکی از یک حقیقت است: مبارزه با علمای دین، هدف اصلی و مشترک فرقه ها و جریان های انحرافی است. @ali_m_hoshyar

خبر مرگ اسلام‌گرای حامی اسرائیل! «فتح‌الله گولن» رهبر «جنبش گولن» ترکیه «فتح‌الله گولن» بارها با هدف ادعایی «تقریب مذاهب و ادیان» با رهبران مذهبی مختلف، از جمله رهبران مسیحی و یهودی، دیدار کرده بود. از جمله‌ی این دیدارها، ملاقات سال ۱۹۹۹ گولن با «الیاهو باکشی-دورون» خاخام ارشد وقت اسرائیل، بود. این خاخام صهیونیست سپس از «تلاش‌های گولن برای ترویج صلح و پذیرش متقابل» تقدیر کرده بود. وی در ۲۹ مهر ۱۴۰۳ درگذشت @ali_m_hoshyar

#حدیث امام سجاد علیه السلام در مورد شرایط زمان خویش و مخاطبان خود می فرماید: «نمی دانیم با این مردم چه کنیم؟ اگر برای آنها از رسول خدا حدیث بگوییم، می خندند و مسخره می کنند و اگر سکوت کنیم، ما را رها نمی کنند» کافی، ج۱، ص۲۱۳. @ali_m_hoshyar

#سفیانی خروج سفیانی را می شود به دو مرحله تقسیم کرد: ۱. خروج عام ۲. خروج خاص ✍علی محمدی هوشیار سفیانی شش ماه پیش از قیام امام مهدی علیه السلام، بر عموم مردم خروج و کشتار میکند. اما به صرف این خروج، نمی توانیم سفیانی را بشناسیم چراکه سفیانی به عنوان معرَّف نیاز به معرِّفی دارد که نسبت به آن شناخته شده تر باشد و چنین شاخصه ای در دست نخواهد بود تا بر اساس آن بتوانیم سفیانی پیش از قیام را بشناسیم و نام این خروج «خروج عام» است. اما خروج خاص سفیانی، مربوط به پس از ظهور امام علیه‌السلام است. سفیانی بلافاصله پس از ظهور امام علیه‌السلام، بر علیه ایشان خروج میکند و ما بر اساس این نشانه، سفیانی را خواهیم شناخت، چراکه در این مرحله معرِّف نسبت به معرَّف شناخته شده تر است. با این حساب؛ راه شناخت ظهور امام مهدی علیه‌السلام، خروج سفیانی نیست، بلکه بالعکس، راه شناخت سفیانی، خروج او علیه امام علیه‌السلام است. @ali_m_hoshyar

▪️خطاب حضرت سیدالشهداء سلام الله علیه به فرزندشان زین ‌العابدین علیه السلام: يَا وَلَدِي! يَا عَلِيُّ! وَ اللَّهِ لَا يَسْكُنُ‏ دَمِي‏ حَتَّى يَبْعَثَ اللَّهُ الْمَهْدِيَّ ... پسرم علی! به خدا سوگند! خون من آرام نخواهد گرفت تا هنگامی که خدای متعال مهدی (علیه السلام) را برانگیزاند ... مناقب آل ابی طالب علیهم السلام ج ۴ ص ٨۲. إلهي بِحُرْمَةِ الْحُسَیـْنِ عَجّلْ لِوَلیّکَ الْفَرَجْ... @ali_m_hoshyar

#حدیث امام على عليه السلام: لِكُلِّ ضَلَّةٍ عِلَّةٌ و لِكُلِّ ناكِثٍ شُبهَةٌ هر ضلالتى علّتى دارد و براى هر پيمان شكنى، شبهه اى وجود دارد. نهج البلاغة ج ۱، ص ۲۰۶. @ali_m_hoshyar

یک درخواست و یک تذکر گاهی در این کانال مطالبی می نویسم که خوشایند برخی از کاربران نیست و با مارک زنی و تهمت و نسبت دادن ما به انجمن حجتیه یا اخباری ها یا حتی وهابیت، تلاش بر ایجاد تشنج و فضا سازی بر علیه ما میکنند. این دسته از کاربران محترم توجه فرمایند که هر ادعایی به اندازه حد وسط خودش بُرد دارد و حد وسط من روایات اهل بیت علیهم‌السلام است و هر آنکه از روایات بهره برد، لزوما انجمنی یا اخباری یا وهابی و... نیست، بلکه چنین فردی می تواند یک شیعه دوازده امامیِ انقلابیِ معتقد به ولایت فقیه باشد که با استفاده از روایات معتبر می اندیشد و می نویسد. لطفا کمی اخلاق و انصاف و تقوا را رعایت کنیم. با تشکر @ali_m_hoshyar

اقسام احاديث رواج يافته‏ در کلام امیرالمومنین(ع): احاديثى كه در دسترس مردم قرار دارد، هم حق است هم باطل، هم راست هم دروغ، هم ناسخ هم منسوخ، هم عام هم خاص، هم محكم هم متشابه، هم احاديثى كه بدرستى ضبط گرديده و هم احاديثى كه با ظن و گمان روايت شده. در روزگار پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم آنقدر دروغ به آن حضرت نسبت داده شد كه ايستاد و خطابه ايراد كرد و فرمود: «هر كس از روى عمد به من دروغ نسبت دهد جايگاه او پر از آتش است» بدانید؛ افرادى كه حديث نقل مى‏كنند چهار دسته‏اند، كه پنجمى ندارد. اول- منافقان نفوذى‏ نخست منافقى كه تظاهر به ايمان مى‏كند، و نقاب اسلام بر چهره دارد، نه از گناه مى‏ترسد و نه از آن دورى مى‏جويد و از روى عمد دروغ به پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نسبت مى‏دهد. اگر مردم مى‏دانستند كه او منافق دروغگو است، از او نمى‏پذيرفتند و گفتار دروغين او را تصديق نمى‏كردند، اما با ناآگاهى مى‏گويند او از اصحاب پيامبر است، رسول خدا را ديده و از او حديث شنيده، و از او گرفته است، پس حديث دروغين او را قبول مى‏كنند. در صورتى كه خدا تو را از منافقين آنگونه كه لازم بود آگاهاند، و وصف آنان را براى تو بيان داشت. آنان پس از پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم باقى ماندند و به پيشوايان گمراهى و دعوت كنندگان به آتش با دروغ و تهمت نزديك شده پس به آنان ولايت و حكومت بخشيدند، و بر گردن مردم سوار گرديدند، و به وسيله آنان به دنيا رسيدند، همانا مردم هم با سلاطين و دنيا هستند، مگر آن كس كه خدا او را حفظ كند، اين يكى از آنچه ار گروه است. دوم- اشتباه كار دوم كسى كه از پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم چيزى را به اشتباه شنيده، امّا سخن آن حضرت را درست حفظ نكرده است، و با توهّم چيزى را گرفته، امّا از روى عمد دروغ نمى‏گويد، آنچه در اختيار دارد روايت كرده و به آن عمل مى‏كند و مى‏گويد من از پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم آن را شنيده‏ام. اگر مسلمانان بدانند كه او اشتباه كرده، و غير واقعى پنداشته، از او نمى‏پذيرفتند، خودش هم اگر آگاهى مى‏يافت كه اشتباه كرده آن را رها مى‏كرد. سوّم- ناآگاهانى كه حديث شناس نيست شخصى كه شنيد پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم به چيزى امر فرمود (امّا) سپس از آن نهى كرد و او نمى‏داند، يا شنيد كه چيزى را نهى كرد، سپس به آن امر فرمود و او آگاهى ندارد، پس نسخ شده را حفظ كرد ولى ناسخ را نمى‏داند. اگر بداند كه حديث او منسوخ است تركش مى‏كند، و اگر مسلمانان نيز مى‏دانستند روايت او نسخ شده، آن را ترك مى‏كردند. چهارم- حافظان راست گفتار دسته چهارم، آن كه نه به خدا دروغ مى‏بندد و نه به پيامبرش دروغ نسبت مى‏دهد. دروغ را از ترس خدا، و حرمت نگهداشتن از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم دشمن دارد. در آنچه از پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم شنيده اشتباه نكرده، بلكه آن را با تمام جوانبش حفظ كرده است، و آن چنان كه شنيده بدون كم و كاست نقل مى‏كند. پس او ناسخ را دانسته و به آن عمل كرده، و منسوخ را فهميده و از آن دورى جسته، خاص و عام، محكم و متشابه، را شناخته، هر كدام را در جاى خويش قرار داده است. نهج البلاغة / خطبه ۲۱۰ @ali_m_hoshyar

شناخت امام زمان عَنِ اَلْفُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى: «يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُنٰاسٍ بِإِمٰامِهِمْ » فَقَالَ يَا فُضَيْلُ اِعْرِفْ إِمَامَكَ فَإِنَّكَ إِذَا عَرَفْتَ إِمَامَكَ لَمْ يَضُرَّكَ تَقَدَّمَ هَذَا اَلْأَمْرُ أَوْ تَأَخَّرَ وَ مَنْ عَرَفَ إِمَامَهُ ثُمَّ مَاتَ قَبْلَ أَنْ يَقُومَ صَاحِبُ هَذَا اَلْأَمْرِ كَانَ بِمَنْزِلَةِ مَنْ كَانَ قَاعِداً فِي عَسْكَرِهِ لاَ بَلْ بِمَنْزِلَةِ مَنْ قَعَدَ تَحْتَ لِوَائِهِ قَالَ وَ قَالَ بَعْضُ أَصْحَابِهِ بِمَنْزِلَةِ مَنِ اُسْتُشْهِدَ مَعَ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فـضـيـل بـن يـسـار گـويـد: از امـام صـادق عـليـه السـلام دربـاره قـول خـدايـتـعـالى (روزيـكـه هـر دسته از مردم را بامامشان مى خوانيم 71 سوره 17 ـ) پـرسـيـدم. فـرمود: اى فضيل! امامت را بشناس، زيرا هرگاه امامت را شناختى، تقدم يا تاءخر اين امر به تو زيان نرساند، كسيكه امامش را بشناسد و پيش از قيام صاحب الامر بميرد، مانند كسى است كه در لشكر آنحضرت بوده است، نه! بلكه مانند كسيكه زير پرچم آنحضرت نـشـسـتـه بـاشد. بعضی اصحاب حضرت در این بخش روایت گفتنه اند که امام فرمود: بلکه چنین شخصی مانند كسى است كه در ركاب رسولخدا صلى اللّه عليه وآله شهيد شده باشد. كافى، ج۲، ص۱۹۷. @ali_m_hoshyar

روایت و درایت شیخ مفید(ره) میگوید: «اهل حدیث؛ صاحبان نظر و اهل بازرسی نبودند تا در آنچه روایت می کنند، بیاندیشند و درست و نادرست را جدا کنند و از همین رو، اخبارشان مختلف و مخلوط است. اصحاب حدیث، از راه نظر و استدلال کردن در اخبار، روی برتافتند و تنها به همین اکتفا کردند که آنچه را دیگران شنیده بودند را باز گویند. و در این مساله به تقلید پرداختند و از اندیشیدن و تامل کردن خودداری کردند، درحالیکه شناختن اخبار درست از نادرست، میسر نمیشود، مگر از طریق نظر کردن در اصول و اتکا به نظر و استدلال، چرا که تنها از این طریق می توان دریافت که آنچه نقل شده، درست است. المسائل السرَویه، ص۷۳. @ali_m_hoshyar

هوش مصنوعی/ عبور از مرحله کتابخوانی ✍علی محمدی هوشیار کم حوصلگی نسل جدید از مطالعه کتاب و علاقه آنان به گستردگی دایره دانسته ها از سویی دیگر؛ آنان را به دریافت روش های کپسولی هدایت نموده است. یکی از این روش ها، مراجعه به هوش مصنوعی است که در کسری از ثانیه، پاسخ سوالات جوانان را به صورت دسته بندی شده و دقیق ارائه میدهد. اما هیچ تضمینی بر این نیست که پاسخ های داده شده به آنان، پاسخ صحیح و غیر مهندسی باشد. بلکه ممکن است در بسیاری از سوالات مربوط به باورهای اعتقادی و سیاسی، با پاسخ هایی غیر واقعی و هدفمند مواجه شده و آنان را نسبت به باورهای پیشین خود پُر سوال تر و متعجب تر نماید. شاید یکی از راه های برون رفت از این مسأله، تولید ربات شخصیت های علمی و سیاسی متعهد و متدین باشد که با حضور جدی و رایگان آنها در کتابخانه های عمومی، بخشی از نیازهای مطالعاتی جوانان تأمین شود. نسل جدید، نسل گفتگو است و او هرگز این امکان را در کتابخوانی نخواهد یافت، اما حضور ربات شخصیت هایی همچون علامه حلی و شیخ مفید و دانشمندان سایر علوم در کتابخانه های کشور، علاوه بر پاسخ به سوالات پژوهشگران به صورت گفتگو محور، فضای فکری و معرفتی شخصیت ها را تحلیل کرده و سخنان تازه ای را طبق مبانی آنان مطرح خواهد کرد. حتی این ربات ها، بهترین ابزار مبارزه با #فرقه های انحرافی در سطح کشور خواهد بود که امکان مشاوره اعتقادی را برای جوانان فراهم می نماید. @ali_m_hoshyar

شهادت قسمت ما میشد ای کاش... @ali_m_hoshyar

همانندی ✍ علی محمدی هوشیار مخالفت ها و موافقت ها، تماما در مقوله «همانندی» ریشه دارند و اساسا هیچ پیوندی بدون دریافت مولفه های همانندی صورت نمیگیرد. در مقوله همانندی چهار مولفه باید حضور جدی داشته باشند: ۱. مناسبت ۲. مشاکله ۳. هم گونی ۴. هم حسی و چنانچه این چهار مولفه نباشند، مذاکره، گفتگو، مشاوره، مفاهمه و هر آنچه می خواهد ما را بر سر یک میز بنشاند بی نتیجه خواهد ماند. به عنوان نمونه؛ علت مخالفت با فرقه نیز این می باشد که با ما همانندی ندارد و آنان نیز همین دریافت را درباره ما دارند. با این حساب، انگیزه ای برای نزدیک شدن و امیدی برای گفتگو با مخالفین اعتقادی بر جای نمی ماند. البته تاریخ گویای برخی پیوندها یا استبصارها بوده است اما عموما در این جنس از مذاکراتی که به نتیجه رسیده اند، باید به سراغ «قدرت»(نیروی اجتماعی) رفت و نقش آن را در این بین جُست. به عبارتی نتایج حاصله از تفاهم های بدون همانندی، مدیون قدرت است که میتواند بر هر دو طرف مذاکره، یا به صورت یکطرفه از سوی یکی بر دیگری موثر واقع شود. بدیهی است که چنین نتیجه ای موقتی بوده و در بلند مدت و در زمان خاص خود، به جدایی و جدال روی خواهد آورد. من این را یکی از معضلات مواجهه با فرق انحرافی میدانم و باید چاره ای برای آن اندیشید. @ali_m_hoshyar

ایدئولوژی های تشدیدی ایدئولوژی های تشدیدی؛ گروهی از ایدئولوژی ها هستند که از فرهنگ منحرف شده و اغلب به شکل هویت ملی، نژادی یا دینی بیان می شوند. این ایدئولوژی ها معمولا به ترویج تفکر های تبعیض آمیز، تروریسم، خشونت و افراط گرایی می پردازند. افرادی که به این نوع ایدئولوژی ها پایبند هستند، اغلب به عنوان افراد تشدیدی شناخته می شوند و ممکن است به فعالیت های تروریستی و خشونت آمیز دیگر دست بزنند.

#حدیث امام حسین علیه السلام درباره امام مهدی علیه السلام فرمود: أَوْسَعُکُمْ کَهْفاً وَ أَکْثَرُکُمْ عِلْماً وَ أَوْصَلُکُمْ رَحِماً؛ پناه دهندگی اش از همه فراگیرتر، علم او از همه فزون تر وصله رحمش از همه بهتر و بیشتر است. غیبت نعمانی، ص۲۱۴ @ali_m_hoshyar

#حدیث امام جواد علیه السلام فرمودند: اِنَّ القائِمَ مِنّا هُو المَهدیُّ الَّذی یَجِبُ اَن یُنتَظَرَ فی غَیبَتِهِ وَ یُطاعَ فی ظُهُورِهِ وَ هُوَ اَلثَّالِثُ مِنْ وُلْدِي همانا قائم ما همان «مهدی» است که باید در دوران غیبتش ‌انتظارش را کشید و در هنگام ظهورش اطاعتش کرد و او سومین از فرزندان من است. کمال الدين و تمام النعمة ج ۲، ص ۳۷۷. @ali_m_hoshyar

تصاویر تازه منتشر شده از دیدار شهید صفی الدین با مقام معظم رهبری

حفره های حاکمیت ✍ علی محمدی هوشیار فرقه ها با ایجاد حفره فرهنگی و اجتماعی در تلاش اند تا موجودیت حاکمیت را به چالش بکشند. آنان به صورت کاملا سازمان یافته و با هدف تبدیل باور و فرهنگِ بخشی از طبقه ها و اقشار مردمی، امنیت ملی را تهدید می کنند. این حفره ها در بیانی ساده توانایی آن را دارند تا حکومت ها یا باورهای حاکم بر جامعه را بلعیده و روند فروپاشی حاکمیت ها را سرعت دهند. در این بین، مطالعه فرقه ها به مثابه جنبش های سیاسی و توجه به آسیب های آن در مقام حفره فرهنگی و اجتماعیِ مؤثر، از میزان تهدیدات فرقه خواهد کاست. البته سویه این متن، الزام و هدایت نوع و ابزارهای مواجهه به سمت برخورد امنیتی و قضائی نیست، بلکه قصد توجه بخشی مسولین به ماهیت فرقه و آسیب های سیاسی آن را دارد. @ali_m_hoshyar

#حدیث فُضَیل بن یَسار می‌گوید: از امام صادق(ع) شنیدم که می‌فرمود: «وقتی قائم ما قیام کند، بیش از پیامبر(ص) با جهل مردم مواجه خواهد شد». از ایشان پرسیدم: چطور؟ فرمود: وقتی رسول خدا(ص) نزد مردم فرستاده شد، آنان سنگ و چوب می‌پرستیدند. ولی زمانی که قائم ما با مردم مواجه شود آنها در مقابل او قرآن را مطابق رأی خود تفسیر کرده و با استناد به کتاب خدا علیه قائم ما موضع می‌گیرند. به خدا سوگند که او عدالت خود را در درون خانه آنان نفوذ خواهد داد. غیبت نعمانی، ص ۲۹۷. @ali_m_hoshyar

سهم استعاره مفهومی در فهم روایات مهدویت ✍علی محمدی هوشیار توجه به نظریه‌ استعاره‌ مفهومی(استعاره‌ شناختی)، یکی از ضرورت های مهم در فهم متون دینی است. گاه مشاهده می شود که اهل بیت علیهم السلام در بیان تعالیم دینی، از روش القای «شباهت هستی شناختی و معرفت شناختی» استفاده کرده اند که فهم دقیق مراد حضرات معصومین، تنها در گروه آشنایی با نظریه استعاره مفهومی است. مانند تشبیه زندگی به سفر یا تشبیه عقل به جسمی فرمانبردار. البته جایگاه این نوع از استعاره، نه در واژه‌ها، بلکه در اندیشه‌ و فرهنگ ما جای یافته و شاید برای درک بهتر آن نیازمند سفر به زمان صدور روایت نیز باشیم. در روایات مهدویت با موارد بسیار زیادی مواجه هستیم که بدون در نظر گرفتن مقام استعاری آن، شاید فهم مراد معصوم علیه السلام را برایمان دشوار کند. به عنوان مثال در روایتی آمده است: المَهْدِیُّ طاوُوسُ أَهْلِ الْجَنَّةِ؛ مهدی، طاووس اهل بهشت است. در این روایت میان حوزه مبدأ (طاووس) و حوزه مقصد (مهدی) ایجاد تناظر شده است. این استعاره در مقام معرفی زیبایی صِرف نیست، بلکه قصد بیان محیرالعقول بودن و شگفت انگیز بودن امام مهدی علیه السلام در نوع خلقت ایشان را دارد. مخصوصا اگر این پرنده، از نوع پرندگان بهشتی باشد که برتری های دیگری بر طاووس های دنیوی خواهد داشت و شگفت انگیزتر از آنی خواهد بود که در دنیا مشاهده میشود. در خطبه ۱۶۵ نهج‌البلاغه نیز درباره شگفتی های خلقت طاووس سخنان گهرباری آمده است که بیان کننده خلقت عجیب و جذاب آن دارد. عموما بدون توجه به استعاره مفهومی بکار رفته در این روایت، زیبایی امام مهدی علیه السلام را به زیبایی ظاهری طاووس تشبیه کرده اند و در چنین برداشتی حق مطلب اداء نمی شود. @ali_m_hoshyar

مهدویت و مقاومت ✍ علی محمدی هوشیار برخی به بهانه منحصر بودن #قیام و #جهاد ابتدائی در عصر حضور و ظهور امام معصوم علیه‌السلام، جنگ های شیعیِ پیش از ظهور را مشروع نمی دانند. آنان بر این باورند که تا پیش از ظهور، هیچ کنشی از جانب شیعه نباید صورت پذیرد، چراکه جهاد بدون حضور امام مهدی علیه السلام، محکوم به شکست است و خون شیعیان به هدر خواهد رفت. این گروه باید متوجه این موضوع باشند که اگرچه در عصر غیبت امام، مجاز به جهاد ابتدائی نیستیم اما آیا مجاز به #دفاع و #مقاومت در برابر تجاوزات ظالمین هم نمی باشیم؟ اگر ظهور، رنگ قیام دارد؛ آیا غیبت، رنگ دفاع ندارد؟ اگر گوشه چشمی بر روایات داشته باشند، یقینا رنگ مقاومت و دفاع در برابر ظالمین را در عصر غیبت خواهند دید و مردم بی دفاع را تنها نخواهند گذاشت. در روایتی از امام صادق علیه السلام آمده است: وَلَدٌ وَاحِدٌ يُقَدِّمُهُ‏ الرَّجُلُ أَفْضَلُ مِنْ سَبْعِينَ وَلَداً يَبْقَوْنَ بَعْدَهُ شَاكِينَ فِي السِّلَاحِ مَعَ الْقَائِمِ علیه السلام؛ اگر انسانی، یکی از فرزندانش را برای جهاد بفرستد، بهتر از آن است که هفتاد فرزند از خود به جای گذاشته و مسلح کند تا همراه امام زمان علیه السلام جهاد کنند. سلوة الحزين، ص۲۸۵. همچنین در روایتی دیگر می فرماید: وَلَدٌ وَاحِدٌ يُقَدِّمُهُ‏ الرَّجُلُ أَفْضَلُ مِنْ سَبْعِينَ وَلَداً يَبْقَوْنَ بَعْدَهُ يُدْرِكُونَ الْقَائِمَ علیه السلام؛ اگر انسانی، یکی از فرزندانش را برای جهاد بفرستد، بهتر از آن است که هفتاد فرزند از خود به جای گذارد تا امام زمان علیه السلام را درک کنند. جامع الأخبار ج ۱، ص ۱۰۵. @ali_m_hoshyar