eitaa logo
دروس و دیدگاه های استاد علیدوست
4.6هزار دنبال‌کننده
706 عکس
95 ویدیو
1.9هزار فایل
🔻کانالی برای انتشار #دروس و #دیدگاه_های استاد معظم آیت الله علیدوست(زیدعزه)، توسط شاگردان؛ 🌐 سایت استاد: http://a-alidoost.ir ✍️ ادمین: @ILIASALEHI
مشاهده در ایتا
دانلود
استاد علیدوست ج7استاد علیدوست ج7.mp3
زمان: حجم: 21.99M
جلسه هفتم درس استاد علیدوست 🔊 ●━━━━━━─────── ⇆ㅤ ◁ ㅤ❚❚ ㅤ▷ㅤ ↻ |⇦• 🔸 صوت خارج فقه سیاسی آیت الله علیدوست (جلسه هفتم سال 1402) ✅ کانال دروس و دیدگاه های استاد علیدوست 📚 @alidost_fiqh
نقش اجتهاد در تحول علوم انسانی ▫️استاد : 🔹وقتی می‌گوییم «نقش اجتهاد در تحول علوم انسانی» مراد کدام اجتهاد است؟ 🔹دو نوع اجتهاد وجود دارد: ▫️اجتهاد به معنای اخص؛ یعنی اجتهادی که فقط گزاره‌های هنجاری دین مانند واجب، حرام، صحیح، باطل، نجس، پاک و... را کشف می‌کند. ▫️اجتهاد به معنای اعم؛ این نوع از اجتهاد متکفل استنباط گزاره‌های هنجاری نیست. در این نوع اجتهاد ممکن است به یک مسئله‌ای پرداخته شود که ارتباطی با شریعت و فقه ندارد، اما با دین ارتباط دارد؛ مانند خلقت انسان یا اقتصاد. در واقع در این نوع از اجتهاد شخص به دنبال کشف یک «هست» است اما این کشف باید با اجتهاد صورت بگیرد. 🔹بر اساس اجتهاد به معنای اخص، علوم انسانی و فقه با همدیگر ارتباط دارند اما نقش توسعه‌ای ندارند. علوم انسانی مصداق شناسی و موضوع شناسی انجام می‎دهد و اجتهاد به معنای اخص حکم را بیان می‌کند. 🔹 اما بر اساس اجتهاد به معنای اعم از آنجایی که این نوع از اجتهاد از «هست‌ها» خبر می‌دهد و معمولاً علوم انسانی بیان هست‌ها و مناسبات می‌کند، در این صورت موضوعاتی مانند خلقت انسان، تاریخ، مسائل اجتماعی و ... از حوزه‌هایی است که فقه به آن می‌پردازد. ✅ کانال دروس و دیدگاه های استاد علیدوست 📚 @alidost_fiqh
مقایسه روش اجتهاد صاحب جواهر و محقق خویی ◽️(برشی از مقاله مقایسه روش اجتهاد صاحب جواهر و محقق خویی، به قلم استاد و حجت الاسلام محمدجواد لطفی) 🔸 روش‌شناسی اجتهاد (روشنا) 🆔 @ravesh_ejtehad
منتشر شد: کتاب استاد 🔹کتاب روش‌شناسی اجتهاد استاد علیدوست منتشر شد و به زودی روانه بازار نشر می‌شود 🔹این کتاب به معرفی مکاتب اجتهادی معاصر می‌پردازد 🔹اطلاعات تکمیلی متعاقبا منتشر خواهد شد ✅ کانال دروس و دیدگاه های استاد علیدوست 📚 @alidost_fiqh
🔰دفتر حفظ و نشر آثار آیت الله العظمی خامنه ای با حضور برگزار می کند: 🔹 نشست علمی: روش شناسی اجتهاد ⏰ 5 شنبه 4 مرداد 1403 ساعت 9 الی 16:30 🕌 مکان: تهران، خ جمهوری اسلامی، خ فلسطین، خ شهید صالحی، پلاک 31 🔗 لینک حضور مجازی: B2n.ir/j67875 ✅ کانال دروس و دیدگاه های استاد علیدوست 📚 @alidost_fiqh
33.93M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔺نقدی کلی بر اندیشه ها و روش علمی آیت الله سید کمال حیدری 🎤آیت الله ابوالقاسم مشاهده در آپارات👉 پ.ن: بسیاری از نقدها به استاد حیدری ، متاسفانه کاملا غیر منصفانه و غیر اخلاقی بوده چون اصلا نرفتن ببینن ایشون چی میگه و بعد نقد کنن، اما نقد استاد علیدوست تقریبا اخلاقی ترین و منصفانه ترین نقدیست که در حوزه قم علیه استاد حیدری بیان شده است. پ.ن۲: تاریخ ضبط این کلیپ اواخر سال ۹۹ می باشد
⚡️درباره برگزاری مناظره اسلام سنتی با اسلام روشنفکری؛ از دیالوگ بالنده تا جریان سازی سازنده ✍ به قلم: سید علی بطحائی 💠 طی چند روز گذشته مناظره نماینده اسلام سنتی جناب آیت الله آقای ابوالقاسم علیدوست با نماد اسلام روشنفکری جناب آقای دکتر عبدالکریم سروش برگزار شد‌. عده ای برگزاری این مناظره را «دیر؛ اما خوب» و خواستار تداوم آن و برخی نیز آن را شبیه «گرد و خاک دهه هفتاد» دانسته و مناقشاتی به موضوعات مطرح شده داشتند. برخی نیز آن را «رویارویی اسلام مقاصدی با اسلام روشنفکری» خوانده و به نقد کنش طیف های ثلاثه اسلام سنتی داشتند. به همین مناسبت در یادداشت پیش رو اشاراتی در مورد بایسته های پسینی انجام مناظرات بین دو جریان فکری خواهیم داشت. 1⃣ یکم. امروزه الگوی برگزاری مناظرات بزرگ (Great Debates) بهترین شیوه وزن کشی اندیشه ها و ارزیابی جریان های فکری و علمی است و این مناظرات در غرب امری متداول است. برگزاری چهار مناظره بزرگ بین واقع گرایان [رئالیست ها]، لیبرال ها و مارکسیست ها باعث پدید آمدن نظریاتی متعارض در علوم اجتماعی و روابط بین الملل شده و از دل این مناظرات جریان های جدید علمی و فکری متولد شده اند‌. به عنوان نمونه از دهه چهل تا هفتاد میلادی برگزاری چهار مناظره بزرگ باعث تولد نظریاتی معتبر در سطح جهانی شده است. تا جایی که مناظرات بزرگ، جایگزین اصلی برای انتظار کاذب ظهور دانشمندان انفرادی [که متحول کننده دانش ها معرفی شوند] را گرفته است. 2⃣ دوم: تقریبا امروزه انتظار ظهور مارتین لوتر (متوفی۱۵۴۶میلادی و۹۵۲قمری و همعصر شهید ثانی و مقدس اردبیلی) در جهان اسلام ناممکن است. چرا که نه عقلگرایی اسلام، مثل عقل گریزی مسیحیت است و نه تنوع علوم امکان ظهور کسی که را می طلبد که یک تنه اندیشه ها را تغییر دهد و این امر مهم بر عهده مناظرات بزرگ بین جریانهای فکری و فلسفی گذاشته شده است. طرفه آنکه؛ برگزاری مناظرات بزرگ ثمراتی دارد که جای خود را به کارکردهای ظهور منجیان انفرادی در علوم داده است. 3⃣ سوم. در غرب به محض برگزاری یک مناظره بزرگ کار را خاتمه یافته نمی دانند و پژوهشگران، نظریه پردازان میانی دست به کار می شوند و با برگزاری کرسی های نقد و نظر، نشست های علمی پیرامون مناظره، ویژه نامه های مجلات پژوهشی (Special issue) و... چراغ مناظره را تا کلاس های درس دانشجویان ادامه و محصولات پژوهشی متنوعی را منتشر می کنند. از این رهیافت است که آنها «شمع مناظرات بزرگ» را به «خورشید جریان های فکری» تبدیل می کنند. باید متفطن باشیم که از این به بعد نوبت اندیشکده ها، مراکز پژوهشی و آموزشی حوزوی و دانشگاهی است که با انتشار محصولات علمی ناظر به مناظره اخیر، کار نیمه تمام مناظره «علیدوست - سروش» را به فرجام برسانند تا این دیالوگ بین الاثنینی به جریان فکری تبدیل شود. [اگر بتوان این مناظره را در سطح مناظرات بزرگ معرفی کرد.] 4⃣ چهارم: تجربه ی موضوعات مطرح شده در مناظرات بزرگ راهگشاست. از منظر برگزارکنندگان مناظرات بزرگ در غرب، موضوعات مطرح شده باید مسئله ای را حل و مشکلی را برطرف کند. قضاوتی در مورد موضوعات مناظره «علیدوست - سروش» نداریم، ولی با وجود مشکلات عدیده فکری جامعه ما، طرح مباحثی مثل چالش های کلان پیش روی جهان اسلام، مسئله راهکارهای جبران عقب ماندگی مسلمانان از غرب، سنت و مدرنیته، موضوعات کلان تمدنی، باید و نباید های اسلامی سازی علوم انسانی، حقوق زن، آزادی، حقوق بشر، حجاب، قلمرو امر سیاسی و... از مسائل مهمی هستند که نبایست از آنها در مناظرات بزرگ غفلت کرد. تن دادن به مسئله نما یا شبه مسئله، امیدها به کارآمدی چنین مناظراتی را از بین می برد. بجاست متولیان برگزاری مناظرات بعدی بصورت کاملا مهندسی شده موضوعات کلان جامعه را از منظر دو جریان فکری نقد و بررسی کنند. 🔚 النهایه. برگزاری این مناظره بسیار بجا بود و به آینده پژوهی و پوست اندازی دو جریان فکری کمک شایانی خواهد کرد. در حالی که برخی از روشنفکران، زودهنگام سوت پایان اسلام سنتی را کشیده اند، این مناظره توانست چهره ای جدید از اسلام سنتی را به نمایش بگذارد و می تواند بستری را برای زایش جریان های جدید درون اسلام سنتی را بوجود آورد. در بستر این مناظرات، زاویه دید آینده نگرانه در اسلام روشنفکری می تواند نگاه گذشته گرای سنتی ها را تا حدودی تعدیل کند و اسلام سنتی را جانی تازه ببخشد. چنین باد..‌. 🏷 💠 مسْلِمْنا (کانال علمی‌تخصصی مسائل جهان اسلام) در تلگرام، ایتا و واتس اپ: ʲᵒᶦⁿ↷ ➣ @Muslimnair ؛ @muslimnair ʲᵒᶦⁿ↷ ➣https://chat.whatsapp.com/FLlDC5HucS4IxWzZVaVe2o
🔺استادِ طرازِ اهلِ گفتگو دیدم برخی بر حضرت استاد خرده گرفته اند که چرا مناظره را اینقدر طول دادی و چرا حمله نکردی و چرا برخی مسائل رو مطرح نکردی و... شاید برخی از این نقدها تا حدی وارد باشه در جای خود(البته این نقدها بیشتر بر قسمت اول گفتگو بوده) اما این استاد معظم در این مناظره متانت و واقع بینی و ادب یک عالم حوزوی رو نشون داد این مناظره تصحیح نگاه های غلطه، یک الگو برای همه طلاب و اساتیده که باید گفتگوی منطقی داشته باشیم حتی با آقای سروش. تندی و پرخاش و برخوردهای غیر علمی در شأن حوزویان نیست، به همین خاطر بود که آیت الله نوری همدانی دوبار از این کار ایشون تجلیل کردن و همه را به تحمل مخالف و گفتگوی این چنین دعوت کردند. پس باید به استاد تبریک گفت ، امیدواریم چنین تصویری از حوزویان بیشتر از قبل دیده شود، این همان منطق شهید بهشتی و شهید مطهری و علامه طباطبایی و علامه سیدشرف الدین هاست. کانال کشکول ناب حوزوی ✅ کانال دروس و دیدگاه های استاد علیدوست 📚 @alidost_fiqh
خطر اخباری گری معاصر .mp3
زمان: حجم: 1.57M
💥 خطر اخباری‏گری معاصر 🎙آیت الله ابوالقاسم ما امروز با جریان اخباری‏گری مواجهیم... البته اخباریین معاصر، تقلید را انکار نمی‏کنند، اصول فقه را می‏پذیرند و کتاب هم می نویسند، و سال‏ها هم بحث می‏کنند؛ اما در مقام عمل و فتوا، گاه اثری از آن دیده نمی‏شود! اخباری‏گر معاصر، فقط در عرصه فقه حضور ندارد، بلکه در غیر فقه هم وجود دارد. الان یک سری مبلغ، منبری و نویسنده داریم که هر خبری[حدیثی] را ببینند بالای منبر، در تلویزیون و... می‏گویند. نه اقتضائات زمان و مکان را لحاظ می‏کنند و نه اقتضائات عقل را می‏بینند، و نه این روایت را در یک نظام حلقوی و هرمی سایر نصوص دینی مورد فهم قرار می‏دهند! اصولا توان چنین کاری در آنها وجود ندارد! منبع ✅ کانال دروس و دیدگاه های استاد علیدوست 📚 @alidost_fiqh
نوآوری با بی_ادبی؟! - آیت الله علیدوست.mp3
زمان: حجم: 2M
🔺انسان اگر یک نظریه و یا نوآوری دارد، چه ضرورتی دارد که بی‏ ادبی کند؟! / حملات گسترده علیه تراث اسلامی 🎤آیت الله انسان اگر یک نظریه و یا نوآوری دارد، یا یک مخالف دارد، چه ضرورتی دارد که بی‏ادبی کند؟ چرا حمله کند؟ چرا کار گذشتگان را نادیده بگیرد؟ بنده در چند قضیه اخیر، حرفم با بعضی از آقایان این است که اگر حرفی و نکته‏ای دارید، آن را درست جا بیندازید و بگویید گذشتگان بحث را تا اینجا آوردند، ولی این موارد مانده و من روی اینها نظر دارم. چرا ما باید به تراث و آثار گذشتگان حمله کنیم؟ سوگمندانه باید عرض کنم –از روی اطلاع عرض می‏کنم- که ما هیچ زمانی مثل امروز، حملات و هجمه‏های این‏چنینی به تراث شیعی و اسلامی نداشته‏ایم! بله! ما دوران زیادی پشت سر گذاشته‏ایم و هجمه‏های مختلفی نیز وجود داشته است، اما آنها سخت‏افزاری بوده و مثلاً کتاب‏های شیعه را می‏سوزاندند (مثلا مشهور است که در زمان صلاح‏الدین ایوبی یک هفته حمام‏های لبنان با کتاب‏های شیعه گرم می‏شد!). اما این حمله‏ها، سخت افزاری بود. حملات امروزی اما، نرم‏افزاری است و با عناوین حوزوی انجام می‏شود! رفتار کتاب سوزی است در قالب نرم آن! ✅ کانال دروس و دیدگاه های استاد علیدوست 📚 @alidost_fiqh
نقش در ▫️استاد : 🔹وقتی می‌گوییم «نقش اجتهاد در تحول علوم انسانی» مراد کدام اجتهاد است؟ 🔹دو نوع اجتهاد وجود دارد: ▫️اجتهاد به معنای اخص؛ یعنی اجتهادی که فقط گزاره‌های هنجاری دین مانند واجب، حرام، صحیح، باطل، نجس، پاک و... را کشف می‌کند. ▫️اجتهاد به معنای اعم؛ این نوع از اجتهاد متکفل استنباط گزاره‌های هنجاری نیست. در این نوع اجتهاد ممکن است به یک مسئله‌ای پرداخته شود که ارتباطی با شریعت و فقه ندارد، اما با دین ارتباط دارد؛ مانند خلقت انسان یا اقتصاد. در واقع در این نوع از اجتهاد شخص به دنبال کشف یک «هست» است اما این کشف باید با اجتهاد صورت بگیرد. 🔹بر اساس اجتهاد به معنای اخص، علوم انسانی و فقه با همدیگر ارتباط دارند اما نقش توسعه‌ای ندارند. علوم انسانی، مصداق شناسی و موضوع شناسی انجام می‎دهد و اجتهاد به معنای اخص حکم را بیان می‌کند. 🔹 اما بر اساس اجتهاد به معنای اعم از آنجایی که این نوع از اجتهاد از «هست‌ها» خبر می‌دهد و معمولاً علوم انسانی بیان هست‌ها و مناسبات می‌کند، در این صورت موضوعاتی مانند خلقت انسان، تاریخ، مسائل اجتماعی و ... از حوزه‌هایی است که فقه به آن می‌پردازد. ▫️نشست اجتهاد و تحول علوم انسانی، ۲ بهمن ۱۴۰۲
🔆 (۱): تفاوت و 🔹دو دلیل قابل استفاده در ، «عرف» و «بنای عقلا» است؛ تفاوت این دو دلیل چیست؟ 🔹پاسخ: اگر (عادات و بنای مردم) قرار و اعتبار بیابد، تبدیل به (سیره عقلا) می‌شود. استاد : «این دو در مفهوم، و در مصداق، عام و خاص من وجه‌اند. تباین مفهومی این دو را می‌توان در تقید مفهوم عرف به این که "صورتِ قانون مشروع، نزد صاحبان عادت و عرف نگرفته باشد" و رهایی مفهوم بنای عقلا از این تقیّد، مشاهده نمود ... کفایت معاطات در معاملات، بنای عقلاست و پس از قرار و اعتبار این کفایت،‌ نباید نام عرف را بر آن نهاد» (فقه و عرف، ص ۱۲۰). ▫️پی‌نوشت: «در مفاهمات و محاورات علمی، گاه این دو واژه از یکدیگر نمایندگی می‌نمایند» (همان، ص۱۲۱). 🔸روش‌شناسی اجتهاد (روشنا) 🆔 Ravesh_Ejtehad